Pasożyty u kotów: ich rodzaje, objawy, leczenie

Zwierzęta domowe, w tym koty, są dość często narażone na różne choroby pasożytnicze. Wszystkie pasożyty dzielą się na dwa typy: wewnętrzne (jelitowe) i zewnętrzne (skórne i podskórne). Każdy z nich ma swój własny podgatunek. Te patologie są zawsze spowodowane wieloma czynnikami przyczynowymi, mają swoje własne charakterystyczne cechy i wpływają na ludzi na różne sposoby. Niektóre odmiany robaków, kleszczy i pcheł są całkowicie nieszkodliwe dla zdrowia ludzkiego, ale inne stanowią potencjalne zagrożenie.

Koty mogą się zarazić w dowolnym momencie. Dlatego bardzo ważne jest, aby w odpowiednim czasie zidentyfikować chorobę u zwierzaka i przeprowadzić wysokiej jakości leczenie.

Pasożyty zewnętrzne

Najczęstszymi pasożytami zewnętrznymi u kotów i kotów są kleszcze i pchły. Oboje mają czas, aby zacząć u prawie wszystkich zwierząt w ciągu swojego życia. Małe kocięta nie są wyjątkiem. Pasożyty są przenoszone z zakażonego zwierzęcia na zdrowe.

Pchły

Pchły pasożytują na skórze zwierząt, chowają się w wełnie, gryzą i żywią się krwią.

Po ugryzieniu ślina owadów dostaje się do krwi zwierząt domowych, co powoduje silne swędzenie. Enzym pozostaje na powierzchni skóry. U kotów po zakażeniu następuje zmiana zachowania, ponieważ pasożyty powodują u nich silny dyskomfort. Zwierzęta zaczynają mocno swędzieć, drapać skórę, próbować gryźć pchły. Te objawy są wyraźnym dowodem pasożytniczej choroby skóry. Podczas badania chorego zwierzęcia same pasożyty i ich jaja stają się widoczne na wełnie, a w miejscach ugryzień znajdują się małe kropki.

Młode kocięta w zaawansowanych przypadkach mogą rozwinąć anemię, którą leczy się transfuzjami krwi.

Pchły nie żyją na ludzkim ciele, ale mogą skakać na ludzi i gryźć ich. Powoduje to specyficzną reakcję, która objawia się silnym swędzeniem i zaczerwienieniem skóry.

Pasożyty te mogą żyć w dywanach, materacach, meblach tapicerowanych. Zwłaszcza jeśli rzadko są poddawane obróbce chemicznej i czyszczone.

Leczenie

Jeśli u kota lub kota zostaną znalezione pchły, zwierzę należy leczyć specjalnymi środkami. W sklepie zoologicznym można kupić obroże przeciw pchłom dla kotów, specjalne szampony, spraye, aerozole, krople i tabletki na pchły.

Wybierając środek do usuwania pasożytów, należy dokładnie zapoznać się z instrukcją jego użycia. Tak więc lek, który jest najlepszą opcją dla dorosłego zwierzęcia, może nie być odpowiedni dla kociaka.

Zaleca się zwrócenie uwagi na skład zakupionego produktu, stopień zaniedbania choroby, aby wziąć pod uwagę wiek i rasę zwierzęcia.

Oprócz leczenia zwierząt, niezbędnym środkiem jest leczenie mieszkania. Są do tego specjalne narzędzia. Jednym z nich jest insektycyd, czyli pył, który produkowany jest w postaci proszku i trafia do sieci detalicznej w opakowaniach pod różnymi nazwami. Najpopularniejsze: Baigon, Tornado, Clean House i Dubl. Wśród podobnych profesjonalnych środków przeciw pchłom wyróżniają się preparaty granulowane o nazwach: Chlorpyrimark, Empire, Sinuan, Effective Ultra, Sinuan.

W pokoju przed obróbką należy przeprowadzić czyszczenie na mokro, wszystkie rzeczy należy umyć, zwierzęta należy wynieść z mieszkania na kilka godzin i postępować zgodnie z instrukcją.

Roztocza

Równie powszechną zewnętrzną chorobą pasożytniczą u kotów jest otodektoza, która charakteryzuje się obecnością świerzbowca usznego. Miejscami ich lokalizacji na ciele zwierzęcia są obszary w pobliżu uszu. Krwiopijcy żywią się krwią i siarką, wysysając cienką skórę w pobliżu kanałów słuchowych. Patologię komplikują takie choroby, jak zapalenie ucha środkowego, zapalenie mózgu, głuchota itp. D.

Patrząc na małżowinę uszną kota, można znaleźć tłustobrązowy nalot i ukąszenia. Te znaki pozwalają bez trudu określić chorobę. Diagnostykę można przeprowadzić porównując ze zdjęciem chorego zwierzęcia.

Nieco rzadziej występują roztocza podskórne u kotów (notoedroza, świerzbowiec skórny). Pasożyty żyją w warstwach skóry zwierzęcia. Powodują swędzenie i podrażnienie skóry, wypadanie włosów w zlokalizowanych miejscach, w których tworzą się łysiny oraz uszkodzenia z tworzeniem się strupów w wyniku drapania.

Diagnozę choroby przeprowadza się badając wydzieliny pobrane ze skóry zwierzęcia. Aby to zrobić, na dotkniętym obszarze wykonuje się skrobanie i wysyła do laboratorium kliniki weterynaryjnej.

Zewnętrzny pasożyt zwany wszy można znaleźć u długowłosych kotów. Małe białe owady o spłaszczonym ciele gryzą zwierzęta, co powoduje silne swędzenie. Wraz z porażką wszy u zwierząt obserwuje się następujące objawy: niepokój, pobudliwość, brak apetytu, ogólne osłabienie.

Leczenie

Leczenie roztoczy ucha sprowadza się do oczyszczenia chorego ucha roztworem nadtlenku lub specjalnych leków, na przykład Otifree, oraz zakropienia uszu kroplami z kleszczy. Ponieważ pasożyty często atakują wewnętrzną część narządu słuchowego, należy leczyć oba uszy, nawet jeśli dotyczy to tylko jednego.

Objawy porażki wewnętrznej są ukryte. Ale niewłaściwe leczenie może spowodować komplikacje. Leki przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne na kleszcze powinien wybrać weterynarz.

Roztocza podskórne są trudne do leczenia. W tym celu istnieją szampony na bazie nadtlenku benzoilu, specjalne roztwory olejowe do użytku zewnętrznego, maści i żele. Równolegle przyjmuje się leki immunomodulujące i witaminy. W skomplikowanych przypadkach przeprowadza się kurs antybiotykoterapii.

Eliminację wszy osiąga się poprzez traktowanie sierści zwierzęcia pyłem owadobójczym lub innymi lekami przeciw roztoczom o podobnym spektrum działania. Zabieg przeprowadza się dwukrotnie w odstępie dwutygodniowym.

Pasożyty wewnętrzne

Robaki u kotów to powszechny problem wśród zwierząt. Objawy inwazji zależą od lokalizacji robaków i rodzaju patogenu. Wszystkie pasożyty kotów są konwencjonalnie podzielone na dwie grupy. Przedstawiciele pierwszego z nich mogą rozwijać się tylko w ciele zwierzęcia.

Osoba może być również nosicielem robaków. Druga grupa to robaki, które oprócz żywego organizmu mogą występować w trawie, glebie, powietrzu, słabo przetworzonych rybach i produktach mięsnych.

Glista

Glistnica jest powszechną patologią wywoływaną przez glisty - ascaris. Te pasożyty jelitowe osiągają długość 50 cm, a ich grubość wynosi 5 mm średnicy. Koty i kocięta mogą zarazić się glistami zarówno przez glebę, jak i przez nosiciela: osobę lub chore zwierzę.

Znanych jest kilka rodzajów glisty. Robaki o długości poniżej 12 cm dostają się do żołądka przez usta, po czym są transportowane do jamy jelitowej. Stąd, wraz z krwioobiegiem, larwy mogą dostać się do płuc. Manifestacji u zwierząt towarzyszy zwiększone ślinienie i wymioty. W rezultacie larwy są ponownie połykane i ponownie wchodzą do jelit. Tutaj rosną i rozwijają się, zamieniając się w dorosłe robaki.

Jeśli nie nastąpi połknięcie, prowadzi to do powstania kapsułek w płucach, w których znajdują się nierozwinięte larwy. Choroba może przebiegać bezobjawowo. Chociaż czasami u zwierząt patologia objawia się blokadą jelit, utratą masy ciała, utratą apetytu, aż do odmowy jedzenia. Nieleczona choroba może doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

Nicienie

Nicienie to szczególny rodzaj robaków przenoszonych ze zwierząt na ludzi. Przez długi czas po zakażeniu chorobie nie towarzyszą ciężkie objawy, ale jej konsekwencje mogą być dość poważne. Porażka może być śmiertelna. Patologia jest szczególnie niebezpieczna dla kociąt.

Oznaki robaczycy:

• smugi krwi w kale;
• biegunka;
• drastyczna utrata wagi.

Leczenie

Leczenie robaczycy u kotów można przeprowadzić w domu. W większości przypadków, aby usunąć robaki z organizmu zwierzęcia, wystarczy podać mu tabletkę Bunamidin, Febantel lub Fenasal. Aby utrwalić wynik i wpłynąć na robaki, które są na etapie jaj w momencie leczenia, po dwóch tygodniach lek należy powtórzyć.

Zaleca się osuszanie kotów raz na 4 miesiące. Zapobieganie chorobie polega na wykluczeniu z diety zwierzęcia surowych ryb i mięsa.

Właściciele zwierząt powinni dezynfekować pomieszczenia i bezwzględnie przestrzegać zasad higieny.

Wniosek

Inne rodzaje inwazji pasożytniczych, w tym tasiemce, przywry, pierwotniaki, robaki w oczach, występują znacznie rzadziej u kotów. Konieczne jest ich leczenie po wizycie w klinice weterynaryjnej. W przeciwnym razie każda choroba pasożytnicza może doprowadzić do poważnych powikłań i śmierci zwierzęcia.