Leczenie grzybicy malassezia u psów (+ zdjęcie)

Malassezia to nieszkodliwy grzyb drożdżowy. W przypadku braku patologii żyje w kanałach usznych psa. Ale w niektórych przypadkach rozwój tego grzyba przyczynia się do wystąpienia niekorzystnych konsekwencji.

Zagrożenie dla ludzi

Dla innych czworonogów i ludzi ten grzyb nie jest zaraźliwy.

Malassezia nie jest przenoszona z psa na osobę.

Grupa ryzyka

Zagrożony owczarkiem niemieckim!

Patologię najczęściej wykrywa się w:

1. Owczarek niemiecki.
2. Teriery.
3. Jamnik.
4. pekińczyk.
5. Basset Hound.

Często choroba jest diagnozowana u jamników.

Główne czynniki prowokujące malassezia

Patogenna forma malassezia rozwija się na tle osłabionego układu odpornościowego u psów. Towarzyszy temu zwykle progresja chorób współistniejących.

Grzyb zaczyna się rozwijać u psów z obniżoną odpornością.

Przejście od normy do patologii jest uzasadnione:

• stosowanie niektórych leków;
• mikroklimat;
• rozwój chorób;
• reakcja alergiczna;
• świerzb.

Stosowanie leków

Stosowanie leków hormonalnych utrudnia normalne funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Mogą częściowo blokować funkcjonowanie układu hormonalnego.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków przyczynia się do osłabienia układu odpornościowego. Na tym tle grzyb rośnie i aktywnie się rozwija.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków wpływa na układ odpornościowy.

Mikroklimat

1. Kiedy kończyny psa wchodzą w kontakt z nawierzchnią drogi, spryskuje się je chemikaliami.
2. Pomaga obniżyć lokalną odporność.
3. W interakcji z wilgotnym środowiskiem drobnoustroje drożdżowe rozwijają się jeszcze szybciej.

Odczynniki chemiczne z drogi nie są korzystne dla zdrowia psa.

Rozwój chorób

Przejście warunkowo chorobotwórczego grzyba do postaci chorobotwórczej wynika z:

1. Zapalenie skóry.
2. Rozwój Liszajew.
3. Rozwój różnych przewlekłych patologii.

Pies ma zapalenie skóry.

Na tym tle następuje szybkie rozprzestrzenianie się grzybni grzybów w całym ciele psa.

Reakcja alergiczna

Występuje u ras psów wrażliwych na podrażnienia. Alergia przyczynia się do gwałtownego osłabienia układu odpornościowego. Mikroorganizm odbiera to jako sygnał do działania.

Spadek odporności u psów nadwrażliwych z powodu alergii.

Rozwój świerzbu

1. Jeśli zwierzę cierpi na swędzenie, drapie się po skórze, aż zacznie krwawić.
2. Bakterie chorobotwórcze dostają się do zadrapań powstałych w wyniku drapania.
3. Rozpoczyna się walka z grzybem o obszar.

Bakterie chorobotwórcze mogą dostać się do ran po wyczesaniu.

Jak objawia się patologia

W poniższej tabeli przedstawiono odsetek miejsc, w których znajduje się niebezpieczny mikroorganizm:

Objawy malassezia u psa

Łysienie jest objawem malassezia.

Przekształceniu normalnego grzyba w patogenny towarzyszy:

• swędzący;
• peeling skóry;
• rumień skórny;
• łysina;
• przebarwienia;
• wysięk;
• lichenizacja.

Przebarwienia

Odcień skóry zwierzęcia staje się specyficzny. Wynika to z reakcji psiego ciała na rozwój procesu zapalnego.

Zapaleniu towarzyszy zmiana odcienia skóry.

Wysięk

Na skórze tworzą się guzy guzkowe, brodawki błony śluzowej puchną.

W niektórych przypadkach obserwuje się postać ropną, która wskazuje na ciężki stan zapalny.

Jeśli stan zapalny jest ciężki, może tworzyć się ropa.

Proces zakaźny rozwija się szybko.

Jak diagnozuje się patologię

Sam właściciel zwierzęcia może dokonać wstępnej diagnozy. Aby to zrobić, wystarczy zbadać psa.

1. Lekarz weterynarii zobowiązuje się do wykonania testów skórnych w kierunku kolonii grzybów. Wynik jest pozytywny.
2. Następnie lekarz dowiaduje się o liczbie grzybów. W razie potrzeby siew odbywa się na pożywce. Ta metoda diagnostyczna jest uważana za bardziej informacyjną.

Diagnostykę przeprowadza lekarz weterynarii.

Leczenie psa

Za główny cel terapii należy uznać zmniejszenie koncentracji grzyba na skórze. Drugim ważnym zadaniem jest niszczenie bakterii towarzyszących grzybowi.

Głównym celem leczenia jest zniszczenie grzyba.

Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, w której warstwie skóry żyje grzyb. Jeśli nie wnika głęboko, stosuje się lokalne środki zaradcze.

Przepisywanie leków miejscowych

Pies ma przepisane fundusze na bazie chlorheksydyny i siarki. Zaleca się stosowanie szamponów i maści. Ludzkie szampony mogą pomóc zwalczać łupież.

Do leczenia przepisywane są specjalne szampony.

Szampon powinien zawierać 2% mikonazolu, a także 2% chlorheksydyny. Substancje te przyczyniają się do odtłuszczenia skóry.

Zaleca się kąpanie pupila tym szamponem przez 5-6 tygodni. Pomaga zapobiegać nawrotom.

Maści

Maści pomagają pozbyć się zarówno wysięku, jak i nieprzyjemnego „zapachu”. Zaleca się stosowanie Flukonazolu, Klotrimazolu. Maści należy nałożyć w ciągu 3-4 miesięcy.

Zaleca się stosowanie maści Clotrimazol .

Leczenie uszu

Maść nystatynowa nadaje się do leczenia uszu.

Uszy zwierzęcia należy czyścić co najmniej 3 razy dziennie. W razie potrzeby należy je leczyć specjalnymi maściami:

1. Nystatyna.
2. Tiabednazol.
3. Klotrimazol.

Przeciwwskazania

Niektóre środki do stosowania miejscowego mają niekorzystny wpływ na organizm psa.

Jeśli pies staje się ospały, źle się odżywia i ma zaburzenia stolca, należy zaprzestać ich stosowania.

Odmowa jedzenia i letarg sugerują, że leczenie należy przerwać.

Następnym krokiem jest skontaktowanie się z weterynarzem.

Terapia choroby podstawowej

Leki przeciwgrzybicze podaje się psu przez około sześć miesięcy.

• Pies otrzymuje regularnie leki przeciwgrzybicze. Czas trwania kursu terapeutycznego to 5-7 miesięcy.
• Konieczne jest przeprowadzenie analizy do cytologii. Chorobę uważa się za wyleczoną, jeśli w testach nie ma grzybów.
• Zwierzętom z predyspozycją rasową należy podawać do końca życia leki stymulujące odporność.
• Ale zaleca się również objawowe podawanie leków przeciwgrzybiczych.

Zalecenia dietetyczne

Brak przypisanej specjalnej diety. Ale dieta psa musi być zbilansowana. Nie możesz dać jej tłustych potraw. Nie zaleca się karmienia zwierzaka ze stołu.

Pasza dla zwierząt musi być wysokiej jakości, hipoalergiczna.

Karma dla psa musi być zbilansowana i antyalergiczna.

wnioski

W trakcie terapii konieczne jest regularne zabieranie zwierzęcia na badanie do lekarza weterynarii, który zalecił leczenie.

Terapia wymaga regularnych wizyt u lekarza weterynarii.

Film o chorobach skóry u psów