Malassezia u psów

Kategoria Psy

Zadowolony

Krótko o chorobie i objawach
Diagnostyka i terapia dolegliwości u psów

Choroby pochodzenia grzybowego są szeroko rozpowszechnione wśród zwierząt. Często widuje się lekarzy weterynarii z ich manifestacjami. Grzyby nie zawsze powodują pogorszenie stanu skóry i sierści psów. W ograniczonej liczbie są tam cały czas. Ale wraz ze spadkiem odporności u zwierząt grzyby zaczynają się intensywnie rozmnażać i dają o sobie znać. Przykładem tego jest malassezia u psów.

Krótko o chorobie i objawach

Grzyb Malassezia pachydermatis normalnie żyje na skórze każdego psa. Mikroskopijny organizm należy do kategorii drożdży. Nawiasem mówiąc, takie grzyby mogą zniszczyć Staphylococcus aureus. U zdrowego psa o silnej odporności drobnoustrój nie prowadzi do zmian w stanie skóry, ponieważ wchodzi w skład mikroflory oportunistycznej. Może czuć się komfortowo w kanale słuchowym psa, w strefie międzypalcowej i przyodbytowej, w odbytnicy, w pochwie suk.

Malassezia przerywa pokojowe współistnienie ze swoim właścicielem, gdy jego obrona zostaje znacznie zmniejszona. Choroba grzybicza może objawiać się po operacji, chorobie zakaźnej, bakteryjnym zapaleniu skóry, kiedy psy drapią skórę przed użyciem krwi do otwarcia bramy infekcji.

Zwiększona woskowina, długotrwałe stosowanie leków, takich jak glikokortykosteroidy, antybiotyki przyczyniają się do malassezia u psów.

Choroba dotyka przedstawicieli wszystkich ras psów. Jednak najczęściej lekarze weterynarii rejestrują tę dolegliwość w Maltańskie psy pieski, jamniki, setery angielskie, cocker spaniele, owczarki niemieckie i teriery.

Jakie są oznaki malassezia u zwierząt domowych?? Głównym z nich jest stale swędząca skóra. Ten objaw jest typowy dla wszystkich kandydozy. Pies stale przeczesuje skórę, gryzie się zębami i tym samym rani się, pogarszając przebieg choroby, przyczynia się do przyczepienia wtórnej infekcji. Praktyka weterynaryjna pokazuje, że najczęściej objawy choroby dermatologicznej zlokalizowane są na pysku psa, w uszach. Rzadko objawy choroby można znaleźć w gruczołach przyodbytniczych. Jeśli postać choroby jest rozlana, pojawia się wtórny łojotok: skóra pokrywa się tłustymi łuskami.

Określenie strefy lokalizacji choroby nie jest trudne. W końcu pies ciągle go czesze, ślini się z kończyn, rozdziera twarz. A w wilgotnym i ciepłym środowisku doprawionym śliną grzyby czują się świetnie, więc choroba postępuje. Rumienienie, wypadanie włosów, przebarwienia, pogrubienie skóry to typowe objawy malassezia u psów. Gdy jest skoncentrowany w uszach, jego przebieg może być dodatkowo utrudniony przez roztocza uszne. W tym samym czasie zwierzę potrząsa głową lub huśta się, gorliwie drapie uszy łapami, rozdziera je do krwi. W efekcie prawie zawsze dołącza się wtórna infekcja, czasami dochodzi nawet do pęknięcia małżowiny usznej. Ponadto z uszu wydobywa się nieprzyjemny zapach zgnilizny z kwaśnym odcieniem.

Diagnostyka i terapia dolegliwości u psów

Najdokładniejszą metodą określenia dolegliwości jest mikroskopia. Po takiej analizie lekarz weterynarii określa czynnik sprawczy choroby, ogłasza diagnozę.

Głównym celem leczenia jest stworzenie środowiska wrogiego patogenowi. Zwykle w tym celu stosuje się leki na bazie chlorheksydyny i siarki. Nawiasem mówiąc, niektóre ludzkie szampony przeciwłupieżowe mogą być korzystne i skuteczne dla chorych psów. Zabieg ten znacząco łagodzi objawy. A także przepisują chorym specjalne maści. Muszą być stosowane dwa razy dziennie. Całkowity czas trwania terapii trwa kilka tygodni.

Psom z Malassezia przepisuje się Flukonazol, Ketokonazol. Gdy infekcja zagnieździ się w uszach zwierzęcia, należy je przecierać alkoholem borowym 2-3 razy dziennie. Po całkowitym wyschnięciu ucha smaruje się go maściami Nystatyna, Clotrimazol, Tiabendazol. Należy zauważyć, że po kilku dniach stosowania takich leków objawy choroby nieco ustępują. Najważniejsze, że pies przestaje intensywnie swędzieć. Ale to nie znaczy, że wyzdrowiał. Konieczne jest ukończenie zalecanego przebiegu terapii. Musisz natychmiast nastawić się na kilka tygodni regularnej terapii. Należy pamiętać, że niektóre leki mają skutki uboczne w postaci wymiotów i niewłaściwego zachowania psa. Widząc to, musisz przestać brać narkotyki i poinformować weterynarza.