Sójka leśna: zdjęcie i opis, cechy zachowania

Sójka zawdzięcza swoją nazwę staroruskiemu czasownikowi, podobnemu do współczesnego „świecić”, używanego w odniesieniu do ptaka ze względu na jasne upierzenie i żywe, niespokojne usposobienie.

Zasięg tego gatunku ptaków jest bardzo rozległy. Sójki można spotkać w wielu krajach Europy, Azji Mniejszej, Dalekiego Wschodu i na Sachalinie. Żyją na Krymie, Kaukazie, a nawet w północnych regionach Afryki.

Powstaje pytanie: czy sójka jest ptakiem wędrownym, czy nie?? Pomimo szerokiej dystrybucji w różnych krajach i kontynentach, sójka jest więcej siedzący tryb życia ptaka, a jeśli migruje, to na krótkich dystansach w poszukiwaniu pożywienia. A sójki żyjące na południu nie opuszczają określonego terytorium przez całe życie. Siedliskami tego gatunku ptaków są zarówno lasy liściaste, jak i iglaste, ale przede wszystkim sójki lubią gniazdować w lasach dębowych.

Wygląd zewnętrzny

Jay to piękny i dostojny ptak. Wygląd leśnego piękna jest dość malowniczy:

• osobnik osiąga 35-40 cm długości, do 15 cm wysokości, przy rozpiętości skrzydeł około 50 cm;
• ciało ptaka ma kolor jasnobeżowy;
• ogon jest długi z czarną końcówką, a wnętrze jest jasnobiałe;
• skrzydła są bardzo piękne, z jasnoniebieskimi paskami i czarnymi na końcach;
• korona jest czarno-biała, klatka piersiowa i gardło nieco jaśniejsze niż tułów;
• od dzioba rozciągają się czarne paski przypominające wąsy;
• oczy duże, lekko wyłupiaste, u dorosłych ptaków błękitne;
• głowa mała, z eleganckim grzebieniem i spiczastym dziobem;
• wytrwałe, mocne nogi, kolory między brązem a czerwienią.

Kolor może się nieznacznie różnić w zależności od siedliska.

Cechy zachowania

Sójki rzadko zmieniają miejsce zamieszkania, przemieszczając się na niewielkie odległości w poszukiwaniu pożywienia. Różnią się one specjalną ostrożność i nieufność. Ptaka łatwiej usłyszeć niż zobaczyć. Większość życia spędzają na środkowym lub wyższym poziomie drzew. Wrażliwy ptak jako pierwszy dostrzega najmniejsze niebezpieczeństwo i ostrzega o nim mieszkańców lasu przeraźliwym okrzykiem, towarzyszącym źródłu zamieszania na drodze jego przemieszczania się.

Jay jest inny umiejętność naśladowania głosów inne zwierzęta, jakby je naśladując. Czasami w lesie słychać miauczenie lub szczekanie - to sójka, która odwiedziła mieszkanie człowieka, zapamiętała odgłosy jego mieszkańców. W locie ptak wygląda na ciężkiego, często trzepocząc skrzydłami, choć nie cierpi na tym prędkość ruchu. Woli skakać z gałęzi na gałąź. Od złej pogody ptak chowa się pod korzeniami drzew.

Odżywianie

Sójka, jak wiele ptaków, śpi w nocy i jest aktywna w ciągu dnia. Dieta ptaków jest dość zróżnicowana. Ona używa zarówno żywność roślinna, jak i zwierzęca:

• maliny, jagody, borówki, poziomki, jarzębiny;
• orzechy;
• nasiona różnych roślin: słonecznika, kukurydzy, grochu, owsa, pszenicy itp.;
• żołędzie;
• owady i robaki;
• małe gryzonie i ryjówki;
• jaszczurki i żaby;
• czasami jajka i pisklęta innych ptaków.

Głównym rodzajem pokarmu roślinnego są żołędzie dębowe.

Jay jest oszczędnym ptakiem. uwielbia robić zaopatrzyć skrytki na ciężkie czasy. Swoje spiżarnie chowa przed wścibskimi spojrzeniami między korzeniami drzew i krzewów, pod opadłymi liśćmi i w innych ustronnych miejscach. Jedna osoba jest w stanie stworzyć zapas żywności o wadze do 3-4 kg. Sójka przenosi orzechy i żołędzie w specjalnej torbie gnykowej, umieszczając tam kilka kawałków na raz. Ptak zaczyna gromadzić zapasy wczesną jesienią, żeby zimą było coś do jedzenia.

To prawda, że ​​z powodu śniegu sójkom może być trudno dostać się do zapasów, a potem na ratunek przychodzą wiewiórki, które kopią swoje sekretne kosze. Pomimo tego, że ptaki muszą dzielić się pożywieniem, wszyscy uczestnicy biesiady są zadowoleni i dobrze odżywieni. Z kolei sójki potrafią zrujnować wiewiórcze spiżarnie.

Sójki polują też na polach, zbierając pozostałe resztki pożniwne i jak zwykle robię zapasy warzyw na zimę.

Chociaż w niektórych miejscach myśliwi strzelają do tych ptaków celowo, wierząc, że szkodzą innym gatunkom, niszcząc ich jaja i pisklęta, niemniej jednak sójki - pożyteczne ptaki. W okresie letnim niszczą dużą liczbę owadów - szkodników leśnych, a także regulują liczbę gryzoni. Korzyści z nich znacznie przewyższają krzywdy często im oskarżane poza ich zasługi.

Reprodukcja

Dojrzałość płciowa u sójek następuje po roku od urodzenia. Okres godowy zaczyna się wczesną wiosną. W tym czasie las wypełniają krzyki ptaków i ich akrobacje nad drzewami. Samiec, wybierając obiekt do zalotów, stara się zaimponować wybrańcowi. Podskakuje, odpycha pióra, rozkłada kępkę itp. D. Samica, dając jasno do zrozumienia, że ​​jego zaloty są akceptowane, podchodzi bliżej.

W kwietniu, kiedy tworzą się pary, nowo powstałe rodziny zaczynają się budowa gniazda, wybierając odpowiednie dla niego miejsce i zaciekle chroniąc go przed jego towarzyszami. Jeśli ptaki są zadowolone ze wszystkiego, mogą tu zostać przez kilka lat.

Ptaki budują gniazda z gałęzi i gałązek o średnicy 20-30 cm i głębokości 10-15 cm, umieszczając je na gałęziach, rzadko w dziuplach, zwykle na wysokości od dwóch do pięciu metrów od ziemi. Zewnętrzne ścianki wykonane są z grubszych gałązek, wewnętrzne ścianki z cieńszych. Spód wyłożony jest mchem i miękką trawą. Mocne ściany i miękka pościel będą wygodne dla przyszłych piskląt.

Budowa domu zajmuje ptakom około tygodnia. Późna wiosna - wczesne lato samica składa 5-7 jaj zielonkawy odcień z brązowo-szarymi plamami. Wielkość jajka około 3 cm. Pisklęta wykluwają się 16 dni po rozpoczęciu wylęgu. Rodzice opiekują się dziećmi urodzonymi razem nago i niewidomych. Jeśli samica pozostaje w gnieździe, ogrzewając potomstwo swoim ciepłem i chroniąc przed niebezpieczeństwem, samiec wyrusza w poszukiwaniu pożywienia dla całej rodziny.

Po 20 dniach pisklęta zaczynają opuszczać gniazdo, by siadać na gałęziach drzew, uczyć się latać i samodzielnie zdobywać pokarm. Wszystko to odbywa się pod niestrudzonym nadzorem rodziców, którzy nie zostawiają opieki nad potomstwem do końca lata, dopóki pisklęta nie nabiorą sił i przystosują się do otaczającego ich życia.

Naturalni wrogowie sójek to: kuny, puchacze, wrony, niektóre gatunki jastrzębi i niestety mężczyzna. Niestety, oprócz myśliwych, za śmierć znacznej liczby ptaków odpowiadają rolnicy traktujący swoje pola truciznami i herbicydami.

Ciekawe fakty z życia

1. Aby zwalczyć pasożyty, sójka porusza mrowisko, umożliwiając owadom wspinanie się po sobie. Rozzłoszczone mrówki zabijają pasożyty swoim kwasem, przynosząc ptakowi ulgę.
2. Robiąc zapasy na zimę, sójka nie zawsze po nie wraca. Ponieważ żołędzie są jej ulubionym przysmakiem, ptak sprzyja rozprzestrzenianiu się dębu, często z dala od gniazda.
3. Przy zakładaniu rodziny sójki wolą żyć w parach, jednak zimą gromadzą się w małych stadkach po 20-30 ptaków.
4. Przeciętnie sójki żyją 5-7 lat, a niektóre z ich długich wątrób osiągają wiek 15-20 lat.
5. Ptak potrafi naśladować głosy innych zwierząt, a nawet ludzi, a także dźwięki wydawane przez przedmioty nieożywione (dźwięk siekiery, pisk piły itp.). D.) i mechanizmy robocze. Ze względu na tę ciekawą funkcję sójki są często nazywane przedrzeźniaczami.
6. Zimą, gdy spod śniegu nie można wydobyć zapasów, sójki nie mają co jeść, a potem można je spotkać na obrzeżach miast i wsi, gdzie szukają pożywienia. Sójki i kradną niedbale pozostawione produkty na balkonach domów.
7. Niektóre narody uważają, że sójka jest ptakiem szczęścia, podczas gdy inne - ptak jest zwiastunem porażki.
8. Pomimo strachu, sójka może zostać oswojona przez człowieka, a wtedy ich komunikacja przerodzi się w prawdziwe uczucie. Ważne jest, aby nie oszukać ptaka zaufania i okazywać szczerą troskę o piękno lasu.