Zaryanka: dźwięczny tryl ptaka czerwonopierśnego, zdjęcie i opis

W gęstych lasach, w ogrodach, w parkach, w cierniach można usłyszeć piękny dźwięczny tryl rudzika lub rudzika, jak nazywa się ptaszek w inny sposób. Ten gatunek ptaków należy do rzędu wróblowych. Każdy rudzik waży średnio zaledwie 18 gram.

Charakterystyczne cechy takich ptaków:

• gęste upierzenie;
• wytrwałe cienkie nogi;
• mały i raczej cienki dziób;
• prosty ogon;
• jasna pomarańczowo-czerwona plamka na piersi u dorosłych.

W kręgach naukowych, oprócz rudzika zwyczajnego, istnieje opis gatunku japońskiego i słabo zbadanej odmiany ptaków czarnogardłowych - Słowiki Ryukyu. Pokrowiec z piór, luźny w strukturze, dobrze dopasowuje się do ciała ptaków, wizualnie wypełnia ptaki. Rudziki osiągają 16 cm długości. Kolor zależy od odmiany.

Jak widać na słynnym zdjęciu B. mi. Hippenreiter lub zgodnie z obserwacjami w naturze, u zwykłych rudzików górne pióra, skrzydła, ogon są oliwkowo-szare, brzuch jest zwykle jasnoszary, a pierś, przednia część, gardło są pomalowane na jasnoczerwono-pomarańczowy. Cechy japońskich gatunków rudzików są następujące:

• czerwonawe ciało;
• niebieskawo-szary podbrzusze.

Należy zauważyć, że samce mają jaśniejsze plamy na piersiach niż samice, a rudziki północne są zwykle znacznie większe niż rudziki południowe.

Pierzaste rudziki są nazywane właśnie dlatego ptaki zaczynają śpiewać wraz ze wschodem słońca. Piękne tryle można słuchać przez cały dzień. Dlaczego nazwa „robin” jest uważana za popularną?? Ponieważ ptaki te uwielbiają gniazdować w gęstych zaroślach. Bardzo często ptaki wyposażają terytorium właśnie w malinę.

Siedlisko rudzika

Można znaleźć rudzika pospolitego w Europie, na Kaukazie, w zachodniej części Syberii ptaki gniazdują w Azji Mniejszej, ptaki świetnie czują się w północno-zachodniej Afryce. Oczywiście tytułowy gatunek rudzika żyje w Japonii lub Chinach. Ptaki w regionach południowych są najczęściej osiadłe, ale osobniki północne są uważane za migrujące, sezonowo migrują do cieplejszych regionów. Rudziki nie gniazdują na obcych terenach. Wczesną wiosną rudziki, aby wyhodować ptasie potomstwo, wracają na tereny, w których się urodziły.

Gniazdowanie i hodowla

Rudzik zaznacza swoje terytorium lęgowe głośnym śpiewem. Przy pomocy pięknego trylu samce przyciągają na wiosnę samice. Pieśń rudzika zaczyna się od dźwięków, które bardziej przypominają skrzypienie źle naoliwionych kół, teraz kończy się melodią zbliżoną do dzwonienia dzwonków. Samce rudzików bardzo pięknie opiekują się samicami, przynoszą ptakom pyszne smakołyki.

Wraz z nadejściem rui rudziki zaczynają budować gniazda. Rudziki przybywają z południa w połowie marca. Kto szuka miejsca do gniazdowania?? Na pewno, to jest zadanie samców, kto przyjeżdża pierwszy?. Najczęściej terytorium jest osadzone na ziemi w gęstych zaroślach, w lasach, w ogrodach przy domach, na okapach werand, w szopach. Rudziki mogą również polubić zaciszne, otwarte domy zbudowane specjalnie dla ptaków. Samice budują gniazda, używając liści, korzeni roślin, trawy i dodając jako wewnętrzną izolację i dekorację. Potomstwo rudzika wykluwa się w maju i czerwcu.

Opieka nad rudzikami dla piskląt

Skupienie jasnoróżowych jaj z rdzawobrązowymi plamkami jaj jest wysiadywane przez samicę rudzika przez około dwa tygodnie. Samiec w tym okresie przynosi jedzenie. Wyklutymi pisklętami opiekuje się oboje rodziców. Są trzymane przez dwa tygodnie, Rudziki muszą wylatywać z gniazda około trzysta razy dziennie, aby nakarmić swoje nienasycone małe zwierzaki.

Pisklęta rudzikowe rodzą się czarne, nie mają piór. Zanim nauczą się samodzielnie opuszczać gniazdo, nadal nie umieją latać, ale chętnie biegają po terenie. W tym samym czasie dorośli karmią je przez dodatkowe dwa tygodnie, uczą mądrości ptaków, ostrzegają przed zagrożeniem lub niebezpieczeństwem. Wkrótce małe rudziki stają się całkowicie niezależne, mają na piersi czerwono-pomarańczowe upierzenie, wylatują z gniazda w poszukiwaniu własnego terytorium. Od tego momentu dorosłe rudziki rozpoczynają drugi lęg i dalszy odchów piskląt.

Cechy siedliska ptaków z czerwonymi piersiami w przyrodzie

Małe ptaki prawie nigdy nie latają wysoko na otwartych przestrzeniach w ciągu dnia, ponieważ są powolne i dlatego starają się chronić przed dużymi upierzonymi drapieżnikami. Ale rudziki śpiewają bardzo melodyjnie. W przeciwieństwie do innych ptaków śpiew rudzików nie ustaje nawet jesienią. Jest po prostu krótsza i mniej piękna przed odlotem na południe. Rudziki są bardzo towarzyskie. Rudziki żywią się owadami, dżdżownicami, uwielbiają soczyste jesienne jagody, a zimą nie mają nic przeciwko próbowaniu nasion w karmnikach.

W naturze wiadomo, że rudziki trzymają inne chore ptaki, kiedy ptaki niosą im pokarm, dopóki słabe osobniki nie staną się silniejsze. Gdy rudziki widzą w cudzym gnieździe głodne pisklęta, które od dawna nie otrzymywały pokarmu, zaczynają je karmić. Często kukułki wrzucają jaja do gniazd opiekuńczych rudzików. Rudziki są pożyteczne, ponieważ niosą nasiona różnych roślin i krzewów.

W październiku lub listopadzie rudziki jako jedne z ostatnich rozpoczynają przygotowania do lotu na południe. Przy sprzyjającej pogodzie, zwłaszcza na Polesiu, ptaki mogą zostać na zimę, osiąść na siedząco.

Zaryanka jest brana pod uwagę ptak bożego narodzenia w uk. Ptaki te są często przedstawiane na kartkach świątecznych. Brytyjczycy bardzo lubią rudziki za jaskrawoczerwono-pomarańczowy kolor piersi, jędrne usposobienie, zabawne ruchy podskoków, melodyjny i wspaniały śpiew.

Ptaki są bardzo ostrożne, ale często można zobaczyć gniazda rudzików w pobliżu karmników, w ogródkach przydomowych, w letnich domkach, posłuchać dzwoniących pieśni maleńkich rudzików.