Malassezia u psów

Każdy właściciel psa uwielbia bliski kontakt ze zwierzęciem. Każda choroba skóry może zaciemnić komunikację, z których jedną jest malassezia. Odchylenie nie tylko dostarcza wielu nieprzyjemnych subiektywnych doznań i pogarsza życie zwierzęcia, ale może również prowadzić do śmierci w przypadku braku kompetentnej terapii.

Przyczyny wystąpienia

Istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do przejścia z życia biernego do aktywnego i pojawienia się groźnej choroby. Obejmują one:

• obniżona odporność ogólna. Występuje z ciężkimi i długotrwałymi chorobami zwierzęcia, które obniżają odporność. Głód białka, brak witamin, makro- i mikroelementów w diecie również prowadzą do utraty odporności;
• długotrwałe stosowanie leków hormonalnych i innych, które nie tylko obniżają ogólną odporność, ale także osłabiają zdolności funkcjonalne i ochronne wszystkich narządów-
  

  Długotrwałe stosowanie leków hormonalnych zaburza procesy metaboliczne w organizmie, prowadząc do różnych chorób

• osłabienie lokalnych czynników ochronnych. Obecność zapalenia ucha zewnętrznego, zapalenia skóry o dowolnej etiologii i innych zmian powłoki zewnętrznej przyczynia się do inwazji i aktywnego rozmnażania się grzyba. Uwielbia wilgotne i ciepłe środowisko;
• choroby przewlekłe z częstymi okresami zaostrzeń;
• czynniki zewnętrzne. Gorący i wilgotny klimat, długotrwały kontakt łap zwierzęcia z chemikaliami (nawierzchnia asfaltowa) stwarzają dobre warunki dla rozwoju Malassezia-
  

  Malassezia u psa w zaniedbanej formie

• obecność długotrwałego przewlekłego utrzymywania się grzyba w organizmie. Wraz z osłabieniem wskaźników ochronnych kolonie aktywnie się rozmnażają. Występujące w tym czasie swędzenie przyczynia się do drapania zmiany i rozprzestrzeniania się grzybów po całej okrywie. Choroby, którym towarzyszy swędzenie (patologia alergiczna, świerzb itp.).P.);
• częste stosowanie detergentów, które naruszają mikroflorę skóry i tworzą bramę do przenikania wszelkich czynników zakaźnych;
• słaba pielęgnacja sierści, fałdy fizjologiczne i jama ucha. Obecność długich włosów i obszarów masowego zanieczyszczenia przyczynia się do naruszenia wymiany powietrza i wzrostu wilgotności.
  

  Profilaktyczna pielęgnacja włosów może zmniejszyć ryzyko rozwoju Malassezia

Wideo - Choroby skóry u psów

Które psy są najbardziej podatne na patologię??

Naukowcy udowodnili, że wiek i płeć nie mają absolutnie żadnego wpływu na rozwój choroby. Istnieją jednak rasy, które są najbardziej podatne na:

• jamniki;
• spaniele;
• Shih Tzu;
• pieski pokojowe;
• Pekińczyk;
• setery;
• teriery (osobne kategorie);
• Niemieccy pastrze;
• każda rasa z wieloma fałdami na szyi (może być spowodowana zarówno genetycznie, jak i chorobą).

Dokładne powody, dla których Malassezia częściej dotyka niektóre rasy, nie zostały w tej chwili znalezione. Uważa się, że głównym czynnikiem jest skład krwi. Na przykład kundle mają znacznie wyższy poziom komórek układu odpornościowego niż owczarki pekińskie czy niemieckie.

Objawy

Objawy kliniczne choroby grzybiczej są bardzo specyficzne, a ich objętość jest niewielka. Cechy te ułatwiają podejrzenie patologii. W zależności od indywidualnej wrażliwości organizmu psa kolonie mogą znajdować się na określonych częściach ciała lub infekować całą skórę. Manifestacje obejmują:

• silne swędzenie. Zwierzę jest ciągle niespokojne i przeczesuje zmiany łapami. Stopniowo obszar rozwoju Malassezia powiększa się-
  

  Silne swędzenie może wskazywać na obecność choroby

• peeling skóry. Zwiększone odrzucanie górnych warstw naskórka wizualizowane jest w postaci zrogowaciałych łusek na sierści, przypominających łupież;
• rumień. Obszary skóry są przekrwione (czerwone), widoczne pełnokrwiste naczynia. Rzadko można zaobserwować wysypkę w postaci małych grudek;
• lichenizacja - wyjątkowo nieprzyjemny objaw, charakteryzujący się zgrubieniem skóry i zmianą naturalnego wzoru. Takie obszary są podatne na pękanie i krwawienie-
  

  Klęska pyska pod Malassezia

• przebarwienia. Obszary zaatakowane przez pasożyta ciemnieją i przybierają brązowy odcień. Skóra traci jędrność i elastyczność;
• obrzęk skóry i błon śluzowych. Ewentualnie pojawienie się obszarów „mokrych” - małe wrzody z mokrą zawartością. Obecność ropy na powierzchni skóry wskazuje na wtórną infekcję.

Na notatce! Najczęściej opisywane objawy kliniczne obserwuje się w uszach, przestrzeniach międzypalcowych i kufie.

Rzadziej patologia dotyczy obszaru wokół odbytu i pochwy. Zwierzę nieustannie toczy się po podłodze, porusza się w pozycji siedzącej, próbując pozbyć się swędzenia. Przy takich objawach często diagnozuje się inwazję robaków i zaleca się nieskuteczne leczenie.

Gdy grzyby rozmnażają się między palcami, zwierzę stale gryzie łapy, tworząc wilgotne środowisko bogate w składniki odżywcze ze śliny, dodatkowo stymulujące wzrost kolonii.

Klęska uszu prowokuje wzrost różnych kleszczy i masową lichenizację. Typowa manifestacja - pies kręci głową na boki, próbując zrzucić coś z głowy.

tak poza tym! Malassezia jest czasami mylona z atopowe zapalenie skóry. O osobliwościach przebiegu tej choroby można przeczytać w osobnym artykule na naszym portalu.

Dlaczego patologia jest niebezpieczna?

Głównym niebezpieczeństwem jest szybkie namnażanie się Malassezia podczas tworzenia komfortowych warunków. Ciągłe drapanie się skóry prowadzi do powstawania owrzodzeń, pęknięć lub ran, które są idealną bramą dla wniknięcia wszelkich czynników zakaźnych i wystąpienia chorób zapalnych (zarówno skórnych, jak i ogólnoustrojowych).

Uwaga! Wzrost patogenu na ciele zwierzęcia zwiększa uczulenie alergiczne na alergeny, które nigdy wcześniej nie były uczulone. W przyszłości mogą powstać patologie autoimmunologiczne i przewlekłe zapalenie skóry.

Brak terminowego i odpowiedniego leczenia w 10% przypadków prowadzi do pojawienia się łojotoku - patologicznego zwyrodnienia skóry. Skóra właściwa staje się twarda, sucha, traci jędrność i elastyczność. Powstaje duża liczba płatków. Gruczoły w takich obszarach skóry zwiększają swoją aktywność funkcjonalną. Produkcja woskowiny i gruczołów łojowych wzrasta tak bardzo, że zwierzę całkowicie zmienia swój wygląd: wełna skleja się w ogromne kłęby włosów, przypominające grudki, uszy są gęste i opadające, ogon wygląda jak świerk.

Diagnostyka

Zwykle objawy kliniczne pozwalają postawić dokładną diagnozę na podstawie prostego badania zwierzęcia. W przypadkach, gdy odwołanie do weterynarza jest przedwczesne, objawy są niewyraźne i przypominają przebieg szerokiej gamy patologii. W celu dokładniejszej diagnozy wymagane są dodatkowe metody badań laboratoryjnych i instrumentalnych. Obejmują one:

1. badanie cytologiczne. Pobiera się skrobanie skóry i wykonuje się rozmaz odcisku, który jest badany pod mikroskopem;
2. biopsja skóry. Niewielką zmianę odcina się ostrym nożem lub usuwa bawełnianym wacikiem. Z otrzymanej próbki przygotowuje się preparat, który również bada się pod mikroskopem. Łatwiej jest pobrać próbki z uszu wacikami lub wacikami, a z ciała taśmą samoprzylepną.

Do przygotowania rozmazu wykorzystywany jest następujący algorytm:

• utrwalanie patogenu nad płomieniem lampy alkoholowej;
• Barwienie Grama (barwnik - błękit metylenowy i fuksyna);
• aplikacja olejków imersyjnych;
• badanie materiału pod mikroskopem (powiększenie 280-400 razy).

Często zwierzę ma choroby wtórne na tle dodania infekcji bakteryjnej lub reakcji alergicznej na żywotną aktywność grzyba. W takich przypadkach może być wymagane dodatkowe badanie: ogólna analiza krwi i moczu, wykrycie immunoglobulin E itp.P. Metody pozwolą na dokładną diagnozę i rozpoczęcie leczenia na czas w oparciu o zasadę etiologiczną.

Leczenie

Celem terapii lekowej jest zahamowanie wzrostu kolonii Malassezia oraz wyeliminowanie wszystkich czynników, które mogą przyczynić się do jej wzrostu i długotrwałego utrzymywania się w organizmie.

Uwaga! Ten rodzaj grzyba jest przedstawicielem obowiązkowej naturalnej mikroflory skóry, dlatego całkowite wyeliminowanie patogenu jest niemożliwe!

Ogólny schemat leczenia można podsumować w następujący sposób:

• zniszczenie korzystnego siedliska. W tym celu stosuje się specjalistyczne szampony zawierające smołę brzozową, dwusiarczek selenu i nadtlenek benzoilu. Psy należy kąpać co najmniej 2-3 razy w tygodniu, a czas kontaktu detergentu powinien wynosić 20-30 minut-
  

  Szampon ze smoły brzozowej

• zapobieganie wtórnej infekcji przez bramę skórną. Wdrożone przy użyciu rozwiązania chlorheksydyna lub nizoral, którym leczy się cały pies;
• doustne stosowanie środków przeciwgrzybiczych. Dobrze sprawdzony Flukonazol oraz Itrakonazol. Leki są dodawane do karmy dla psów. Przez pierwsze 2-3 dni stosuje się maksymalne możliwe stężenie, aby wytworzyć dawkę terapeutyczną we krwi-
  

  Lek flukonazol

• antybiotyki ogólnoustrojowe. Przystąpienie infekcji bakteryjnej lub ciężki stan psa (osłabiony organizm, duży obszar uszkodzenia itp.).P.) są bezwzględnym wskazaniem do przepisywania antybiotyków. Leki o szerokim działaniu przeciwdrobnoustrojowym - amoksycylina, makropen, metacyklina.
  

  Antybiotyk Amoksycylina w tabletkach

Gdy grzyb znajduje się w przewodzie słuchowym, codziennie przeprowadza się regularne czyszczenie uszu. Kanał słuchowy jest najpierw przepłukiwany kwas borowy, a następnie po całkowitym wyschnięciu nakłada się maść przeciwgrzybiczą (Lotseril, Kanesten).

Jeśli choroba jest szeroko rozpowszechniona na skórze zwierzęcia, oprócz środków przeciwgrzybiczych stosuje się leki przeciwhistaminowe i maści hormonalne w celu wyeliminowania swędzenia. Należy pamiętać, że leki mają różne działanie przeciwgrzybicze.

Tabela 1. Leki przeciwgrzybicze na malassezię u psów

Flukonazol+++Intrakonazol+++Nizoral++Orungal++Gryzeofulwina+

Profilaktyka

Najlepszą metodą zapobiegania jakiejkolwiek patologii jest zapobieganie. Ten rodzaj grzyba zawsze żyje razem z ciałem psa i nie da się go całkowicie wyeliminować. Dlatego wszelkie środki powinny być ukierunkowane na zapobieganie czynnikom ryzyka. Istnieją metody takie jak:

• leczenie skóry z kleszczy i pasożytów co 100-120 dni;
• wykonanie wszystkich niezbędnych szczepień w terminie ustalonym przez lekarza weterynarii;
• wizyta profilaktyczna co 6-12 miesięcy-
  

  W celu uniknięcia nawrotów choroby pies powinien być okresowo odwiedzany przez lekarza weterynarii

• terminowe leczenie chorób. Długi przebieg jakiejkolwiek patologii często prowadzi do zmniejszenia odporności zwierzęcia na patogeny ze środowiska;
• właściwe karmienie. Dieta powinna zawierać wystarczającą ilość witamin (A, B), pierwiastków śladowych (cynk). Jedzenie powinno być bogate w białko;
• higiena siedlisk. Zaleca się regularne czyszczenie ulubionych przestrzeni Twojego pupila.

Główną przyczyną rozwoju infekcji grzybiczej jest naruszenie opieki nad psem i obecność chorób immunosupresyjnych. Zwierzę musi być ściśle monitorowane i karmione zgodnie z potrzebami fizjologicznymi. A jeśli pojawią się objawy kliniczne, pilnie skontaktuj się z weterynarzem!

Wideo - Jak leczyć grzyby w uszach psa