Hemobartonelloza u kotów i psów – główne przyczyny i sposoby leczenia

Ciało zwierząt jest podatne na różne choroby w takim samym stopniu jak człowiek. Dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że zwierzę może poważnie zachorować, choć jest to nieprzyjemne. Hemobartonelloza kotów i psów to jedna z najbardziej znanych dolegliwości współczesnej weterynarii.

Cechy choroby

Co to za dolegliwość? Jest to choroba zakaźna wywoływana przez bakterię Haemobartonella. Dostaje się do ciała zwierzęcia w drodze przez kleszcza, którego można odebrać niemal wszędzie, nawet w mieście.

Czynnik zakaźny wpływa na komórki krwi - erytrocyty, a także na główne narządy hematopoezy - śledzionę i wątrobę. W efekcie pojawiają się problemy z krążeniem krwi, brakuje w niej tlenu. Rozwija się choroba, którą wielu ekspertów określa jako „niedokrwistość zakaźna kotów”.

Bakteria Haemobartonella wnika do organizmu zwierzęcia w drodze przez kleszcza

Choroba jest bardzo niebezpieczna dla Twojego zwierzaka. Pomimo tego, że u prawie 70 proc. zwierząt występuje w formie utajonej (utajonej), szereg czynników zewnętrznych, np. stres, choroby współistniejące, szczepienia itp.D. może sprowokować jego aktywację.

Rokowanie dla zwierzęcia może być korzystne lub niekorzystne. Na tle rozwijającej się anemii pojawia się wiele związanych z nią problemów zdrowotnych. W przypadku braku wysokiej jakości i, co ważne, szybkiego leczenia, prawie jedna trzecia chorych kotów i psów umiera.

Przyczyny infekcji

Głównymi nosicielami patologicznego mikroorganizmu są kleszcze i pchły. Oznacza to, że jeśli Twój zwierzak zostanie ugryziony przez pasożyta, który przenosi czynnik zakaźny w swoim ciele, jest bardzo prawdopodobne, że również zostanie zarażony. Jednak kot może zarazić się hemobartonellozą i innymi sposobami:

• kontakt z innym zwierzęciem, które jest już zakażone. Na przykład może to być bójka z kotem sąsiada, podczas której zdrowe zwierzę dostaje ukąszenia, zadrapania i inne uszkodzenia mechaniczne;
• od chorej matki – jeśli kot jest zarażony, jest bardzo prawdopodobne, że przeniesie chorobę na swoje potomstwo. Można to zrobić przez łożysko, podczas porodu, a nawet z mlekiem matki;
• podczas transfuzji krwi. Jest to najrzadszy powód, ponieważ zabieg ten jest wymagany i wykonywany stosunkowo rzadko.

Głównymi nosicielami patologicznego mikroorganizmu są kleszcze i pchły

Niezawodnie wiadomo, że koty chorują znacznie częściej niż kotki. Wynika to z faktu, że są z natury bardziej agresywne, przez co często wchodzą w gwałtowny konflikt ze swoimi bliskimi, podczas gdy koty są bardziej celne. Na uwagę zasługuje fakt, że wybuch infekcji następuje jesienią – prawie 40 proc. więcej niż wiosną.

Objawy hemobartonellozy

Anemia zakaźna krwi u kotów charakteryzuje się stopniowym rozwojem. W związku z tym objawy nie pojawią się natychmiast. Rozpatrzenie przez właściciela pierwszych zauważalnych zmian, które zaszły w zwierzęciu, zajmie około dwóch tygodni.

Obserwowane objawy

Klasyczne objawy hemobartonellozy to:

• szybka utrata wagi;
• znaczna zmiana w zachowaniu - letarg, apatia, zmęczenie, prawie całkowity brak mobilności;
• szybki oddech i tętno;
• stopniowa odmowa jedzenia;
• ciemnienie moczu (widoczne, jeśli kot mieszka w mieszkaniu lub domu).

Pamiętaj - czy kiedykolwiek znalazłeś ze swoim zwierzakiem? kleszczeostatnio? Czy on ma pchły?? Nie miał kontaktu, a ponadto walczył z sąsiednimi zwierzętami czy bezpańskich kotów i psów? Odpowiedzi na te pytania mogą być bardzo pomocne w szybkim postawieniu prawidłowej diagnozy.

Metody samookreślania objawów

Jeśli zauważysz charakterystyczne zmiany opisane powyżej u kota lub psa, musisz upewnić się, że problem naprawdę istnieje, lub objawy te są związane z zupełnie innymi zjawiskami.

Musisz dokładnie zbadać zwierzę, dzięki czemu możesz znaleźć szereg innych objawów:

Środki diagnostyczne

Zabiegi, które możesz wykonać w domu, mają na celu jedynie zauważenie zmian patologicznych w organizmie Twojego pupila. W każdym razie lekarz powinien postawić dokładną diagnozę. Kontakt z weterynarzem powinien być szybki.

Rozpoznanie hemobartonellozy można postawić na podstawie badania, badania objawów oraz odpowiednich badań laboratoryjnych.

Kontakt z weterynarzem powinien być szybki

Oczywiście lekarz zauważy zmianę na skórze i błonach śluzowych oraz inne objawy, ale ważne jest również wykonanie badania krwi. Rozmaz i jego późniejsze badanie pod mikroskopem pozwala dosłownie na własne oczy rozważyć obecność patogennej mikroflory, jeśli oczywiście tam jest.

Jeśli badanie krwi wykaże obecność czynnika zakaźnego, weterynarz stawia odpowiednią diagnozę i przepisuje najskuteczniejsze leczenie.

Skuteczne zabiegi

Terapia hemobartonellozy jest opracowywana indywidualnie. Należy wziąć pod uwagę kliniczne objawy choroby, stopień ich manifestacji i obecność towarzyszących problemów. Lekarz musi przemyśleć schemat przyjmowania leków, ich dawkowanie, a także czas trwania kursu terapeutycznego.

Istota leczenia jest prosta – to terapia przeciwpasożytnicza. W związku z tym będziesz musiał podać swojemu zwierzęciu leki mające na celu zniszczenie patogennej mikroflory. Ponadto przepisuje się szereg leków pomocniczych niezbędnych do przywrócenia funkcji organizmu i wsparcia go jako całości.

Dlatego leczenie jest zwykle złożone i może obejmować następujące leki:

• antybiotyki z serii tetracyklin, doksycyklin i oksytetracyklin. Niezbędny do zwalczania czynnika zakaźnego;
• preparaty zawierające żelazo - w celu przywrócenia prawidłowego stanu krwi nasyconej erytrocytami i hemoglobiną;
• zakraplacze - są potrzebne, jeśli ciało chorego zwierzęcia jest odwodnione;
• kompleksy witaminowe - wymagane do aktywacji układu odpornościowego zwierzęcia;
• leki zwiększające produkcję komórek krwi;
• leki normalizujące aktywność układu nerwowego i tłumiące ryzyko rozwoju stresu;
• prednizon - przepisywany w ciężkich przypadkach, gdy we krwi jest zbyt dużo czerwonych krwinek;
• transfuzja krwi - może być wymagana, jeśli infekcja jest całkowita. Odnowa krwi pomoże pozbyć się dużej ilości patogenu, a antybiotyki zabiją resztę.

W żadnym wypadku nie należy samodzielnie opracowywać schematu leczenia bez pomocy lekarzy. Tylko specjalista rozumie, jak radzić sobie z niebezpiecznymi chorobami zakaźnymi, do których należy hemobartonelloza. W przeciwnym razie możesz tylko pogorszyć sytuację, a to już zagraża życiu twojego zwierzaka.

Zapobieganie hemobartonellozie u kotów i psów

O wiele łatwiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć. W przypadku hemobartonellozy to prawda. Psy są o wiele łatwiejsze, ponieważ można je dobrze wytresować. Ale koty są z natury bardzo kochające wolność, więc tutaj mogą pojawić się pewne problemy.

Oto, co należy zrobić:

• jeśli to możliwe, najlepiej w ogóle nie wypuszczać zwierzaka lub robić to ściśle pod Twoją kontrolą;
• nie dopuszczać do kontaktu psa lub kota z innymi zwierzętami, zwłaszcza bezdomnymi, które z reguły są nosicielami różnych infekcji;
• karm kota prawidłowo, nie zaniedbuj kompleksów witaminowych. Im silniejsza odporność zwierzęcia, tym większa szansa, że ​​samo poradzi sobie z infekcją;
• Bardzo ważne jest, aby zwierzęta trzymane w niewoli były w ruchu. Nie ograniczaj ich w aktywności fizycznej – to jest dobre dla ich zdrowia;
• stosować leki przeciw pchłom i robakom oraz ochronę przed kleszczami. Mogą to być różne szampony, żele, kremy, aerozole, obroże itp.D. - wybór jest duży;
• przestrzegaj norm higieny trzymania zwierzaka w domu, regularnie zmieniaj toaletę, używaj wysokiej jakości wypełniacze ;
• jeśli kupujesz zwierzę ze żłobka, upewnij się, że jego rodzice są całkowicie zdrowi i zaszczepieni.

Zakażenia u kotów można uniknąć, choć nie zawsze jest to możliwe. Jeśli jednak Twój pupil zachoruje, nie musisz panikować ani, co gorsza, pozwolić, by sprawy potoczyły się same. Wyzdrowienie czworonożnego przyjaciela będzie zależeć od twoich działań. Główną rekomendacją jest terminowa wizyta u weterynarza. Nie trzeba unikać chorego zwierzęcia, ponieważ hemobartonelloza nie przenosi się na ludzi - to fakt.