Wzdęcia u psów: przyczyny, objawy i leczenie

Wzdęcia u psów rzadko kojarzą się z czymś poważnym u ludzi i są postrzegane jako nieprzyjemny, ale szybko ustępujący objaw. Tymczasem to właśnie ten objaw może wskazywać na poważny problem zdrowotny u zwierzaka, którego nie można zignorować. Przyczyny wzdęć są różne: tę dolegliwość może wywołać zarówno zła dieta, jak i nowotwór. Dlatego w obliczu wzdęć u swojego zwierzaka ważne jest, aby właściciel zachował czujność i ocenił prawdopodobne konsekwencje tego stanu. W dalszej części omówiono przyczyny i scenariusze wzdęć u psów.

Ostre opuchnięte zwierzęta wymagają jak najszybszej operacji w celu odprowadzenia nadmiaru płynu z jamy brzusznej. Czasami ostra forma nie jest związana z cieczą, ale z powietrzem i nadmiernym tworzeniem się gazów, w wyniku czego płuca psa mogą zostać skompresowane.

Postać przewlekła

Przewlekłe wzdęcie brzucha sugeruje mniej nasilone objawy, które często pozostają tajemnicą dla właściciela, ponieważ pies zachowuje ten sam apetyt i pozostaje aktywny. Przewlekłe wzdęcia są najczęściej spowodowane zaburzeniami dyspeptycznymi, problemami z wątrobą, a nawet zaburzeniami równowagi hormonalnej.

Przyczyny wzdęć u psów

Wzdęcia mogą wystąpić w wyniku nieprawidłowego karmienia oraz w wyniku przewlekłych chorób związanych z dysfunkcją tarczycy i zaburzeniami równowagi hormonalnej. Dlatego bez odpowiednich analiz „na oko” określenie warunków wstępnych tego nieprzyjemnego stanu jest prawie niemożliwe. Następnie przyjrzymy się głównym patologicznym przyczynom wzdęć.

Inwazja robaków

Niestety nie wszyscy właściciele właściwie przestrzegają zasad profilaktyki przeciw robakom i podają swoim pupilom leki przeciwpasożytnicze na czas. W większości przypadków to właśnie te pierwotniaki prowadzą do zaburzeń w przewodzie pokarmowym psów, co powoduje stały dyskomfort.

Objawy

Wśród objawów wskazujących na robaczycę u psa są:

• zmiana stolca u zwierzęcia. Mogą to być zarówno zaparcia, jak i biegunki, które wcześniej nie były charakterystyczne dla zwierzęcia. Zdarza się również, że obie formy nieprawidłowego stolca występują naprzemiennie;
• kał staje się niejednorodny. Jednocześnie zmienia się ich konsystencja: znajdują się w nim plamy krwi, śluz, a nawet same robaki lub ich larwy przypominające ziarna ryżu;
• nawracające napady wymiotów, nie spowodowane zatruciem lub ostrą reakcją alergiczną-
  

  Wymioty podczas inwazji robaków nie zawsze są produktywne

• wzdęcia, które często prowadzą do charakterystycznego i głośnego dudnienia;
• znaczna utrata wagi, którą można łączyć zarówno z brakiem zainteresowania jedzeniem, jak i zwiększonym apetytem;
• ogólne objawy złego samopoczucia, do których zalicza się zły sen, sine błonę śluzową spowodowaną anemią, pogorszenie jakości sierści i jej obfitą utratę.

Piometria

Pyometra wpływa na narządy rozrodcze zwierzęcia, reprezentując stan zapalny macicy, a zatem występuje tylko u kobiet. Główną przyczyną pyometra jest wzrost poziomu hormonu płciowego progesteronu, który występuje po zakończeniu rui. Uważa się, że starsze osobniki w wieku 5-6 lat są bardziej podatne na pyometra, jednak objawy tej patologii mogą wystąpić zarówno u suk młodszych, jak i starszych.

Pyometra towarzyszy nagromadzenie obfitej ropnej wydzieliny w jamie macicy, która albo pozostaje w samym narządzie, albo ma zdolność opuszczenia organizmu. W zależności od tego, co stanie się w przyszłości z tym śluzem, istnieją dwa rodzaje pyometra:

• Zamknięte
• otwarty.

To zamknięta, cięższa odmiana patologii, która zapobiega odpływowi śluzu, prowadzi do wzdęć. Forma otwarta zakłada otwarty kanał szyjki macicy, dzięki czemu śluz opuszcza ten narząd.

Objawy

Objawy zamkniętej postaci pyometra obejmują następujące objawy:

• ostra utrata apetytu połączona z nieustannym pragnieniem;
• ogólna depresja, osłabienie;
• wzrost temperatury do 40 ° C i więcej;
• napady wymiotów, dodatkowo pogarszające kondycję organizmu. odwodnienie go;
• wzdęcia w macicy, silny ból przy palpacji i napięcie w mięśniowej ścianie narządu.

Otwarta pyometra może przebiegać całkowicie bezobjawowo, z wyjątkiem niewyraźnego spadku apetytu i niewielkiego wzrostu temperatury, które łatwo przeoczyć. Otwarta ropometria często przechodzi w stan przewlekły, komplikując przebieg ciąży później u kobiet.

Zapalenie otrzewnej

Zapalenie otrzewnej to zapalenie otrzewnej, tkanki wyścielającej wnętrze jamy brzusznej i chroniącej narządy wewnętrzne. Należy zauważyć, że zapalenie otrzewnej trudno nazwać chorobą jako taką, ponieważ często działa jako rodzaj punktu końcowego w wielu chorobach, takich jak:

• robaczyca;
• zapalenie trzustki;
• rak brzucha;
• kamica żółciowa;
• nieżyt żołądka i jelit;
• zapalenie nerek;
• ropień macicy.

Zapalenie otrzewnej może wystąpić nawet u całkowicie zdrowego psa, jeśli zdecyduje się na kąpiel zaraz po jedzeniu i zmierzy się z naturalnym skrętem. Inne częste niemedyczne przyczyny zapalenia otrzewnej to uraz brzucha lub nieudana operacja brzucha. Istnieje również odrębny wirusowy typ zapalenia otrzewnej, który powstaje w wyniku pojawienia się choroby zakaźnej u zwierzęcia.

Objawy

Zapalenie otrzewnej nigdy nie jest utajone i sugeruje bardzo bolesne objawy, których pies nie może ukryć. Wśród objawów, za pomocą których można zidentyfikować zapalenie otrzewnej, są:

• na zewnątrz pies wygląda na bardzo spiętego. Każdy ruch wykonuje bardzo ostrożnie, starając się uniknąć kolejnego ataku bólu. Chodzeniu często towarzyszy skowyt lub pisk;
• dzięki stałemu napięciu mięśni brzuch jest w dotyku jak kamień. Jednocześnie samo zwierzę bardzo negatywnie reaguje na próby właściciela zbadania brzucha i próby ucieczki-
  

  Ostry dyskomfort skłania psa do obrony przed próbami zbadania jego brzucha

• brzuch zauważalnie powiększa się z powodu nagromadzenia wysięku, ale nie można w nim wyczuć narządów wewnętrznych. Wzdęcia połączone są z ogólnym wyczerpaniem;
• wzrost temperatury ciała łączy się z zimnymi uszami i nosem;
• częste pragnienie oddawania moczu;
• pies całkowicie odmawia jedzenia, ale ciągle potrzebuje wody.

Czas trwania zapalenia otrzewnej zależy od kontekstu, w jakim działa. Jeśli mówimy o bardzo małym szczeniaku zarażonym robakami, jego śmierć może nastąpić w ciągu jednego dnia. Delikatne jelito po prostu nie może wytrzymać nacisku pasożytów i kału i „eksploduje”, po czym jego zawartość trafi do jamy brzusznej zwierzęcia, prowadząc do ciężkiego zatrucia. W niektórych przypadkach psy mogą odejść z zapaleniem otrzewnej na kilka dni lub nawet tygodni. Tak czy inaczej zapalenie otrzewnej, jeśli nie jest leczone, jest śmiertelne.

Wodobrzusze

Pod względem opisu wodobrzusze jest bardzo podobne do zapalenia otrzewnej. Podobnie jak zapalenie otrzewnej, wodobrzusze nie jest niezależną chorobą, ale jednym z przejawów patologii w zaawansowanej postaci. Podobnie jak zapalenie otrzewnej, wodobrzusze sugeruje wzdęcia spowodowane nagromadzeniem dużej ilości płynu w otrzewnej. Co więcej, zapalenie otrzewnej jest często przyczyną rozwoju wodobrzusza, zwanego również opuchlizną brzuszną.

Wodobrzusze często objawia się na tle następujących patologii:

• onkologia narządów jamy brzusznej (guz może utrudniać odpływ limfy lub ściskać naczynia krwionośne, prowadząc do obfitego wysięku);
• ostra niewydolność wątroby i inne choroby wątroby;
• choroby serca, często związane z wadami wrodzonymi;
• kamica moczowa i kamica żółciowa, zapalenie pęcherza moczowego i inne choroby hamujące pracę nerek;
• zapalenie otrzewnej.

Niekiedy warunkiem rozwoju wodobrzusza jest niewłaściwie skomponowana dieta, która zawiera niewystarczającą ilość białka. Głód białka może rozwinąć się u zwierząt, których właściciele preferują naturalne pożywienie, ale jednocześnie nie dają psu wystarczającej ilości mięsa (jako głównego źródła białka).

Objawy

Niezależnie od kontekstu choroby, w której pojawił się u psa wodobrzusze, jej objawy są w przybliżeniu takie same i obejmują następujące objawy:

• wzdęcia są bardziej widoczne u zdrowych psów, ale mogą być mniej widoczne u zwierząt z nadwagą. Ponadto ilość uwolnionego płynu jest indywidualna: w niektórych przypadkach może być jej bardzo mało;
• występują trudności w oddychaniu z powodu ucisku płuc z wysiękiem wodobrzusza. Z powodu braku tlenu u zwierzęcia może wystąpić duszność, a także niebieskie przebarwienia błon śluzowych-
  

  Wodobrzusze, podobnie jak zapalenie otrzewnej, często prowadzi do ucisku płuc i ograniczenia dostępu tlenu

• obrzęk najczęściej objawia się na tle już istniejącej niewydolności nerek;
• ciągłe zapotrzebowanie na wodę i zwiększona potrzeba oddawania moczu;
• częste napady wymiotów;
• atrofia tkanki mięśniowej z powodu szybkiego przyrostu masy ciała psa z powodu gromadzenia się płynów.

Wideo - Jak rozpoznać wodobrzusze u psa?

Co zrobić, jeśli Twój pies jest wzdęty?

Jeśli stwierdzisz, że Twój pupil ma powiększony brzuszek, najlepiej w takiej sytuacji pokazać psa weterynarzowi. Wszelkie domowe metody leczenia mogą prowadzić do gwałtownego pogorszenia stanu zwierzęcia, a nawet do jego śmierci. Jak pisaliśmy powyżej, wzdęcia są często konsekwencją poważnych patologii w ciele zwierzęcia, które nie poddają się tradycyjnym metodom leczenia. Zasób czasu jest bardzo ważny, ponieważ czasami na pomoc pozostaje tylko kilka godzin.

Zabronione działania

Przed spotkaniem z weterynarzem zdecydowanie odradza się:

• daj swojemu zwierzakowi węgiel aktywowany;
• daj swojemu zwierzakowi środki przeczyszczające;
• spróbuj masować brzuch: w większości przypadków pies po prostu nie pozwoli ci tego zrobić;
• zrób psu lewatywę: swoimi działaniami ryzykujesz uszkodzenie odbytnicy zwierzęcia, zwłaszcza jeśli początkowo był on w stanie zapalnym.

W niektórych przypadkach weterynarz przepisuje zwierzęciu lewatywę. Przy takim rozwoju wydarzeń ważne jest, aby właściciel nauczył się prawidłowo przeprowadzać tę procedurę (najlepiej pod nadzorem samego lekarza). Jak oczyścić odbytnicę u psa, możesz przeczytać poniżej.

Zabiegi na wzdęcia

Nie ma uniwersalnego leczenia wzdęć, każdy lekarz weterynarii zaleci zwierzęciu serię testów przed podjęciem działań. Jedyne, co poprzedza badanie psa, to zabieg chirurgiczny mający na celu oczyszczenie jamy brzusznej.

Przejście operacji

Ogólnie rzecz biorąc, zabieg chirurgiczny mający na celu usunięcie nadmiaru płynu z brzucha psa obejmuje kilka podstawowych kroków:

• zwierzę otrzymuje znieczulenie dożylne;
• chirurg otwiera jamę brzuszną i wprowadza specjalną sondę do wypompowania wysięku;
• po usunięciu nadmiaru płynu chirurg wykonuje gastropeksję, czyli przyczepia żołądek do ściany otrzewnej lub do przepony w celu uniknięcia nawrotów;
• następnie zaszywa się jamę brzuszną, a zwierzęciu podaje się zakraplacz, aby szybciej wróciło do zdrowia po operacji.

Dieta psa po zabiegu

Po operacji zwierzę otrzymuje specjalną dietę mającą na celu zapobieganie ewentualnemu pogorszeniu stanu:

• dozwolone jest karmienie wyłącznie pokarmem zmielonym. Na początku pies je głównie gotowany ryż, stopniowo dodawane są do niego niewielkie ilości mielonego mięsa;
• konieczne jest ścisłe dozowanie porcji. Jednorazowo pies powinien spożywać nie więcej niż 120 mililitrów tych produktów, a zwierzę powinno być karmione co godzinę;
• wszelkie fermentowane mleko czy przetwory mleczne, pomimo ich lekkości i przydatności, powinny być całkowicie wyłączone z diety w okresie rekonwalescencji.

Leczenie inwazji robaków

Leczenie tej dolegliwości, jak można się domyślić, polega na przemijaniu odrobaczanie, o którym wcześniej zapomniała właścicielka psa. Jednak przed podaniem zwierzęciu określonego środka przeciwrobaczego należy skonsultować się z weterynarzem, ponieważ nie każdy lek jest odpowiedni dla Twojego zwierzaka.

Istnieją różne rodzaje robaków, a zatem różne rodzaje leczenia. Jeśli wybierzesz niewłaściwy środek, ryzykujesz tylko pogorszenie stanu zwierzęcia. Aby uniknąć takich negatywnych konsekwencji, weterynarz musi zlecić psu analizę stolca.

Leki, które wykazały swoją skuteczność u dorosłych, przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela. Leki przeciwrobacze dla psów

1 tabletka na 10 kilogramów wagi zwierzęcia-
1 mililitr zawiesiny na 1 kilogram wagi zwierzęcia50 miligramów substancji na 1 kilogram wagi zwierzęcia1 tabletka (500 miligramów) na 10 kilogramów wagi zwierzęcia "Pratel" / podpis]Ćwiartka tabletki dla psów o wadze do 2 kilogramów-
pół tabletki dla psów o wadze do 5 kilogramów-
pigułka dla psów o wadze do 10 kilogramów-
2 tabletki dla psów o wadze do 20 kilogramów-
3 tabletki dla psów o wadze do 30 kilogramów1 tabletka na 10 miligramów wagi zwierzęcia

Forma wydania leków przeciwrobaczych jest inna. Istnieją preparaty w postaci zawiesin (często dla szczeniąt), w postaci tabletek, kropli, które nakłada się na kłęb psa i tak dalej. Wszystkie środki przeciwrobacze wymagają indywidualnego obliczenia dawki na podstawie masy ciała zwierzęcia.

Więcej na temat leki przeciwrobacze „Azinox Plus” i „Azinox”, jak ich używać, bezpieczne dla zwierząt dawkowanie, zalety i wady można przeczytać na naszej stronie.

Leczenie piometra

Metody leczenia pyometra ponownie zależą od jego formy. Zamknięta pyometra obejmuje operację usunięcia macicy i jajników. Ta metoda jest uważana za radykalną, ale jedyną, która pozwala uratować życie psa. Leczenie otwartej postaci ropometra odbywa się zachowawczo i obejmuje stosowanie antybiotyków, hormonów i innych leków, które lekarz weterynarii przepisze po szczegółowym badaniu zwierzęcia.

Aby zapobiec tej poważnej chorobie, właścicielom zaleca się okresowe sprawdzanie poziomu hormonów swoich zwierząt (szczególnie u osobników dojrzałych). Kiedy podwyższony poziom progesteronu jest już znany, weterynarz przepisze specjalne leki, aby go obniżyć.

Wideo - Leczenie pyometra u psów

Leczenie zapalenia otrzewnej

Niezależnie od tego, co powoduje zapalenie otrzewnej, pierwszą rzeczą, jaką robi weterynarz, jest usunięcie nadmiaru płynu z otrzewnej i przepisanie psu diety głodowej, aby nie wywołać drugiego zaostrzenia. Jeśli zapalenie otrzewnej było poprzedzone perforacją jelita lub żołądka, zwierzę musi zostać poddane laparotomii.

Leczenie pooperacyjne obejmuje stosowanie antybiotyków w celu zapobiegania powstawaniu ognisk infekcji w osłabionym ciele? i środki przeciwbólowe, które pomogą psu wyzdrowieć po napadach bólu. Oprócz tych leków? często przepisywane leki poprawiające pracę serca i inne leki regenerujące.

Leczenie wodobrzusza

Ponieważ opuchlizna brzucha jest wynikiem innych poważnych zaburzeń w ciele zwierzęcia, każde leczenie należy rozpocząć od dokładnej diagnozy. Oczywiście jeszcze przed rozpoczęciem badania konieczne jest usunięcie całego nadmiaru płynu z jamy brzusznej zwierzęcia, aby umożliwić mu powrót do zdrowia. Należy zauważyć, że samo usunięcie płynu jest całkowicie bezużyteczne. W przypadku braku kompleksowego leczenia poprzednie patologie znów będą odczuwalne i ponownie doprowadzą do wodobrzusza, którego doznanie będzie jeszcze trudniejsze.

W większości przypadków wodobrzusza przepisywany jest jeden z następujących leków:

• „Weroszpiron”;
• furosemid;
• „Temisal”;
• „Eufilina”.

Wszystkie te leki są lekami moczopędnymi i przyspieszają odpływ nadmiaru płynów z organizmu. Konieczne jest podawanie psu takich leków ściśle w przepisanych dawkach, w przeciwnym razie może dojść do zaburzenia równowagi elektrolitowej u zwierzęcia, w wyniku czego pupil straci dużą ilość składników odżywczych.

Profilaktyka

Mówi o zapobieganiu wzdęciom tak trudnym, jak ich leczeniu. Ponieważ wzdęcia mogą powodować wszystko, od zapalenia macicy po złą dietę, profilaktyka powinna opierać się na słabych punktach zdrowia zwierząt, o których właściciel powinien wiedzieć.

Jeśli mówimy o wzdęciach, które występują na tle wadliwego działania przewodu pokarmowego, właściciel zwierzęcia z taką fizjologiczną cechą może otrzymać następujące wskazówki:

• spróbuj dać swojemu zwierzakowi posiekane jedzenie. Jednocześnie należy pamiętać, że nie należy rezygnować z pokarmu stałego, ponieważ utrzymuje on zęby psa w dobrej kondycji;
• nie karm psa przed chodzeniem: w ten sposób uchronisz go przed skrętem;
• nie podawaj zwierzęciu wody bezpośrednio po aktywności fizycznej;
• jeśli chcesz przestawić psa na nowy rodzaj karmy, zrób to bardzo sprawnie. Jak przeprowadzić przeniesienie psa na inną karmę, można przeczytać w osobnym artykule na naszym portalu;
• karmiąc psa naturalną karmą, spożywaj mięso co najmniej 30% całej diety.