Hemoroidy u psa: przyczyny, objawy i leczenie
Zadowolony
Wszyscy wiedzą, czym są hemoroidy. Ale czy ta choroba występuje u psów?? Zgodnie z ogólnie przyjętym punktem widzenia hemoroidy są charakterystyczne tylko dla wyprostowanych ssaków ze względu na przesunięcie środka ciężkości w okolice miednicy. Dla zwierząt poruszających się na 4 nogach patologia ta nie jest typowa ze względu na brak stresu na tym obszarze. Jednak praktyka pokazuje, że choć nie bardzo często, u psa występują hemoroidy. Jeśli patologia nie zostanie zdiagnozowana na czas i leczona, może prowadzić do tak nieprzyjemnych, a czasem zagrażających życiu powikłań, takich jak zakrzepica, stany zapalne, powstawanie guzków. Dlatego ważne jest, aby właściciel psa znał objawy hemoroidów, aby w przypadku jakichkolwiek podejrzeń natychmiast skontaktować się z weterynarzem.
Podobnie jak u ludzi, u psa hemoroidy są patologią, z rozwojem której stopniowo rozszerzają się żyły hemoroidalne. Patologia może być wewnętrzna i zewnętrzna. Proces wewnętrzny odbywa się wyłącznie wewnątrz samej odbytnicy, a zewnętrzny, odpowiednio, manifestuje się na zewnątrz. Jak i dlaczego tak się dzieje?
Przebieg choroby
Żyły hemoroidalne występują u wszystkich ssaków. Z reguły pod wpływem różnych czynników w tych żyłach możliwe są zmiany patologiczne. Patologia zaczyna się niepostrzeżenie rozwijać z powolnym wewnętrznym procesem zapalnym. Zagęszczenie krwi lub pogorszenie jej przepływu może przyspieszyć rozwój patologii.
W rezultacie żyła hemoroidalna wypełnia się krwią. Dalszy proces można porównać do sytuacji, w której segment w gumowej rurce staje się cieńszy i wraz ze wzrostem nacisku tworzy się na nim bańka. Tak jest w żyłach: stagnacja krwi zaczyna stopniowo rozciągać jej ściany, przez co staje się cieńsza. Krew nie znajduje wyjścia i zaczyna wywoływać stany zapalne.
W pewnym momencie tkanka łączna, która tworzy ściany żyły i jest wywoływana przez wszelkie czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, nie wytrzymuje i nadmuchuje się do węzłów, a następnie rozwija się obrzęk. Krew coraz bardziej nadmuchuje węzeł, który prędzej czy później wypadnie. W przypadku braku leczenia, w tym przeciwzapalnego, ściana żyły prędzej czy później przestaje utrzymywać ciśnienie i pojawia się krwawienie.
Wideo - Przyczyny pojawienia się plam krwi w kale psa
Przyczyny pojawienia się hemoroidów
Najczęściej chorobę rozpoznaje się u osób starszych, których aktywność fizyczna zmniejsza się wraz z wiekiem. W związku z tym atak może wyprzedzić przekarmione psy domowe, których właściciele nie chodzą lub rzadko chodzą. Rasy ozdobne są częściej podatne na choroby: pudle, pekińczyk, sheltie, yorki.
Główne przyczyny stagnacji krwi w żyłach to:
- niewystarczająco aktywny tryb życia;
- niezbilansowana żywność niskiej jakości (często ze stołu), powodująca brak ważnych mikroelementów;
- karmienie wyłącznie suchą karmą kupowaną w sklepie z niedostatecznym uzupełnieniem bilansu płynów, co prowadzi do odwodnienia i prowokuje częste zaparcia;
- karmienie tanimi paszami ze słabo przyswajalnymi składnikami, takimi jak rośliny strączkowe;
- otyłość-
- niedrożność jelit;
- problemy hormonalne i częste ciąże (u suk);
- nadmierna aktywność fizyczna;
- inwazje robaków;
- rak jelita.
Problem z żyłami może pojawić się niespodziewanie u szczenięcia w wieku od 6 miesięcy do 9 miesięcy w okresie aktywnego rozwoju tkanek, narządów i układów organizmu. Weterynarze zauważają, że hemoroidy częściej rozwijają się u psów, które w okresie szczenięcia (do siedmiu miesięcy) były źle karmione i nie otrzymywały wymaganej ilości minerałów.
Objawy
Objawy różnią się nieznacznie w zależności od rodzaju hemoroidu i etapu jego rozwoju. Właścicielowi zwierzęcia trudniej jest podejrzewać obecność formy wewnętrznej. Następujące symptomy będą wskazywać na problem:
- chód psa zauważalnie się zmienia, staje się bardziej napięty, można podejrzewać, że boli podczas chodzenia;
- przy wypróżnieniu zauważalne jest, że zwierzę odczuwa ból;
- w kale widoczne są kropelki krwi.
Hemoroidy zewnętrzne są łatwiejsze do zidentyfikowania: węzły można zobaczyć wizualnie. Wszystkie inne objawy pozostają takie same jak w przypadku formy wewnętrznej.
Dzięki przepływowi można odróżnić postać ostrą od przewlekłej. W fazie ostrej występują następujące objawy:
- defekacja jest bolesna;
- w kale widoczne są kropelki krwi;
- pies ma silne i ciągłe swędzenie w okolicy odbytu.
Wszystkie powyższe objawy postępują.
W postaci przewlekłej, która rozwija się przy braku ostrej terapii, objawy ostrej fazy przeplatają się z okresami remisji. Okresy remisji mogą być dość długie, jeśli zminimalizowany zostanie wpływ negatywnych czynników zewnętrznych: wyeliminowane zostaną problemy żywieniowe, pies dostaje dużo wody, a aktywność fizyczna jest zrównoważona.
Szczególną postacią choroby jest krwotoczna nieżyt żołądka i jelit - towarzyszy silne osłabienie, wymioty, krwawa biegunka, utrata apetytu. Czasami pies wykazuje bóle brzucha i gorączkę.
Etapy hemoroidów
U psów występują 4 etapy patologii, a każdy objawia się pewnym zestawem charakterystycznych objawów.
Tabela. Etapy rozwoju hemoroidów
Stadium choroby | Objawy |
---|
Diagnostyka
Lekarz weterynarii przeprowadza zewnętrzne badanie odbytu, wykonuje manipulacje palpacyjne i bada odbytnicę instrumentem. Do diagnozy konieczne jest odróżnienie patologii od pęknięć i guzów, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Łatwo pomylić chorobę z zapaleniem gruczołów przyodbytniczych, wypadaniem jelit i przepukliną.
Należy wykonać badanie stolca na robaki i badanie krwi na anemię. W niektórych przypadkach można przepisać biopsję jelita w celu zdiagnozowania hemoroidów. Badanie jest konieczne, aby wykluczyć patologie jelit i nowotwory.
Prawidłowe odżywianie hemoroidów
Terapia zależy od stadium patologii, jednak w każdym przypadku powinna rozpocząć się od normalizacji odżywiania. Dieta powinna zawierać wymaganą ilość błonnika i dobrze przyswajalnych składników. W przypadku karmienia naturalną żywnością menu powinno zawierać:
- warzywa;
- fermentowane produkty mleczne (twarożek, kefir, śmietana);
- owsianka z płatków owsianych, ryżu, kaszy gryczanej.
Zagotuj owsiankę w bulionie i dodaj do nich warzywa pod koniec gotowania. Świeże warzywa są zdrowsze i zdrowsze dla jelit, ale wiele zwierząt nie je w ten sposób. Możesz eksperymentować i dodawać do potraw dynię lub otręby na parze. Jeśli Twój zwierzak ich nie zjada, możesz kupić probiotyczny suplement diety, taki jak Canine FortiFlora.
Zaleca się jak najwięcej posiekać paszę podczas karmienia. Zwierzęta często połykają duże kawałki w całości, co prowadzi do uszkodzenia błon śluzowych. Kasza manna, kasza jaglana, dania z kukurydzy, kości, słodycze i ciastka powinny być wyłączone z karmienia. Nie możesz nakarmić zwierzęcia z ludzkiego stołu. Mięso to podstawa diety:
- pies potrzebuje do 25 g mięsa na 1 kg masy ciała dziennie;
- lepiej podawać świeże mięso;
- do karmienia należy wziąć wołowinę, jagnięcinę, kurczaka, indyka, ryby (z wyjątkiem wieprzowiny);
- 70% dziennej wartości można zastąpić podrobami;
- ryby rzeczne muszą być gotowane, aby nie zarazić się przywr.
Gotowy kanał
Lekarz weterynarii doradzi w wyborze gotowej paszy. Wielu producentów żywności premium produkuje linie karm dla psów cierpiących na zaparcia i inne patologie żołądkowo-jelitowe. Na przykład producent Royal Canin oferuje Fibre Response i Gastro Intestinal. Ekanubo ma Eukanuba Intestinal, Hill`s oferuje gamę karm I/D i I/D Low Fat. Podczas karmienia suchą karmą należy zapewnić psu stały dostęp do świeżej wody pitnej.
Niezbędne jest codzienne wyprowadzanie psa na spacer, aby dzięki aktywności fizycznej uaktywnił się odpływ krwi z hemoroidów.
Leczenie
Początkowe stadia można leczyć w domu. Kluczowe zalecenia:
- przyjmowanie środków przeczyszczających - "Duphalac", "Guttalax", olej rycynowy (do 4 łyżek.ja. w dzień);
- mycie odbytu po każdym spacerze zimną wodą lub podlewanie naparami ziołowymi;
- stosuje się również odbiór venotonics - "Phlebodia 600", "Venarus", "Detralex" i hemostatyczne czopki - "Relief", "Proctoglivenol", czopki z ichtiolem. Świece umieszcza się 10-15 minut po wypróżnieniu-„Phlebodia 600” aktywuje pracę żył i zapobiega zastojowi krwi żylnej
- regularne leczenie tylnego otworu olejem z rokitnika lub maściami ze środkami antyseptycznymi.
Nie ma wątpliwości co do skuteczności medycyny tradycyjnej na początkowych etapach. Możesz dodać napar z krwawnika do swojego napoju. Tace z naparami i wywarami z dziurawca, rumianku, nagietka, szałwii) działają podwójnie:
- chłodne kąpiele pozwalają złagodzić obrzęki i zmniejszyć sęki;
- powyższe zioła są dobrymi naturalnymi środkami antyseptycznymi i mają właściwości przeciwbólowe, dodatkowo mogą ograniczać krwawienie.
Olejek z rokitnika jest bardzo popularny wśród właścicieli psów. Zamoczony w nim wacik jest wkładany do tylnego otworu. Pomoże to złagodzić stan zapalny i przyspieszyć gojenie. Należy jednak pamiętać, że wszystkie środki ludowe są skuteczne tylko w początkowych stadiach choroby.
Lewatywa
Oddzielnie możemy wspomnieć o lewatywach. Dziś tę metodę leczenia trudno uznać za powszechną, ponieważ pojawiła się duża liczba leków o podobnym działaniu, ale mimo to skuteczność lewatywy jest trudna do zlekceważenia. Lewatywa pomoże zwierzakowi w sytuacji, gdy z powodu obrzęku i bolesności nie może opróżnić jelit, w wyniku czego kał w jelicie staje się gęstszy i tworzy niedrożność.
Do przygotowania roztworu można użyć naparów ziołowych i płynnej parafiny (gliceryny). Możesz użyć roztworu mydła. Płyn zmiękczy stolec i aktywuje perystaltykę w celu usunięcia treści jelitowej. Lewatywa oczyszczająca dla dużych psów wykonywana jest w objętości 1 litra, dla średnich ras - 200 ml, dla małych psów - do 50 ml.
Kiedy błona śluzowa jelit jest spuchnięta, zwierzę odczuwa ból, zatrzymuje kał, ponieważ boi się bólu. Prowadzi to do pogorszenia stanu. Pierwszym krokiem w zaostrzeniu jest próba zwężenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia obrzęku. W tym celu na odbyt nakłada się chłodzące tampony, obficie nasączone lekami zwężającymi naczynia: "Lorindene", adrenalina, "Synoderm", "Celostoderma". Jeśli uszkodzenie błony śluzowej jest zauważalne, leczenie powinno być szczególnie ostrożne, aby zapobiec infekcji i rozwojowi procesu zapalnego.
Poniżej opisujemy procedurę wprowadzania lewatywy do okrężnicy zwierzęcia.
Leki do leczenia zaawansowanych hemoroidów
W ciężkich stadiach przeprowadza się złożone leczenie farmakologiczne:
- środki znieczulające - „Ketanov”, „Diklofenak”;
- maści przeciwzapalne z antybiotykami, na przykład „Levomekol”-
- aby zatrzymać krwawienie, przepisywane są środki zwężające naczynia krwionośne i homeostatyki - adrenalina, "Proctoglivenol";
- stosuje się je w celu zapobiegania ewentualnym stanom zapalnym i infekcji antybiotyki o szerokim spektrum działania (domięśniowo) i sulfonamidy (w postaci maści);
- leki wspomagające odporność.
Interwencja chirurgiczna
Jeśli leczenie nie poprawiło się, a choroba postępuje, lekarz weterynarii może zalecić operację. Polecany jest również w ciężkich i zaawansowanych postaciach patologii, gdy występują:
- szczególnie duże węzły;
- krwawienie;
- obrzęk na dużym obszarze.
Podczas operacji w znieczuleniu ogólnym wycina się okolice odbytu powyżej dotkniętego odcinka. Węzły u podstawy są ściągnięte nicią chirurgiczną. Bez dopływu krwi po pewnym czasie same umierają. Coraz powszechniejsze staje się manipulowanie przyżeganiem węzłów azotem: guzek jest zamrażany i usuwany chirurgicznie.
Profilaktyka
Jeśli pies postarzał się i stał się mniej mobilny, a także jeśli masz ozdobną rasę, która prowadzi tryb życia w domu, musisz pamiętać o znaczeniu środków zapobiegawczych, aby zapobiec hemoroidom. Działania te obejmują:
- zbilansowane żywienie zgodnie z wiekiem, rasą i stylem życia;
- wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej w formie spacerów przez co najmniej półtorej godziny dziennie;
- zawsze pamiętaj o piciu swojego pupila: w domu powinien być kubek wypełniony świeżą wodą, na długi spacer warto też zabrać ze sobą specjalny poidło dla psa;
- regularne leczenie robaków-
- terminowe leczenie chorób żołądkowo-jelitowych;
- procedury higieniczne: aby umyć odbyt po chodzeniu, do mycia można użyć chusteczek antybakteryjnych;
- regularna - co najmniej dwa razy w roku - obserwacja lekarza weterynarii.
Kontrolowanie wagi psa
Bardzo ważne jest, aby zwierzę miało zdrową wagę.
Twój pies może wyglądać zupełnie normalnie z punktu widzenia właściciela, ale sprawdź u weterynarza idealną wagę dla swojego psa. To zależy od wieku i rasy. W okresach między wizytami u lekarza weterynarii można samodzielnie ocenić wagę pupila. Połóż dłonie po bokach zwierzęcia. Jeśli trudno znaleźć żebra, oznacza to, że Twój pies ma nadwagę. Oto kilka innych oznak nadwagi, które możesz zidentyfikować:
- zniknięcie zauważalnej linii talii;
- powolne chodzenie;
- duszność podczas chodzenia;
- ciągła senność.
Dowiedz się więcej o psy otyłe a wpływ tego stanu na zdrowie pupila można przeczytać na naszym portalu.