Choroby łap u psów: objawy i leczenie

Psy są najbardziej aktywnymi zwierzętami. Czworonożne jednostki nie lubią skakać i biegać po jakimkolwiek terenie, nawet jeśli są w nich odłamki butelek, duże kamienie i inne niebezpieczne przedmioty. Ten styl życia często prowadzi do urazów kończyn. Z reguły właściciel nie martwi się lekkim kulawizną, ponieważ wszystko na psie goi się szybko i niepostrzeżenie. Jednak w niektórych przypadkach ból łap może grozić poważnymi chorobami. Dlatego jeśli pies zacznie kuleć, właściciel musi przeanalizować objawy i określić niebezpieczeństwo choroby. Przy pierwszych oznakach choroby łapy u psów należy skontaktować się z weterynarzem w celu uzyskania specjalistycznej pomocy. Przeczytaj o objawach i leczeniu tych chorób poniżej.

Choroby łap u psów: przyczyny występowania

Lista możliwych przyczyn jest obszerna. Choroby łap mogą być spowodowane przez:

• głębokie rany, silne siniaki;
• uraz mechaniczny typu zamkniętego lub otwartego, zwichnięcia i skręcenia;
• wirusy, infekcje bakteryjne, pojawienie się pasożytów;
• patologie układu mięśniowo-szkieletowego zidentyfikowane przy urodzeniu;
• problemy z rozwojem szczenięcia lub związane z wiekiem zmiany w stawach;
• obniżona odporność;
• otyłość;
• problematyczny metabolizm, hipowitaminoza lub niedobór witamin.

Leczenie przeprowadzane jest przez lekarza weterynarii. W najbardziej skomplikowanych przypadkach niezbędna jest interwencja chirurgiczna.

Jak leczyć guzy na łapach?

Guz na łapie najczęściej sygnalizuje drzazgę lub siniak, więc pierwszym krokiem jest dokładne zbadanie kończyny zwierzaka. Jeśli jest drzazga, usuń ją i opatrz ranę. Trudniej jest, jeśli drzazga wbiła się głęboko pod skórę i przyniosła tam brud. Na miejscu pojawia się zapalenie, w leczeniu którego przepisuje się kurs antybiotyków.

Czasami guzek na łapie może mówić o znacznie poważniejszych problemach, ich leczenie będzie znacznie trudniejsze. Poniżej przedstawiamy najczęstsze choroby psów.

Torbiel międzypalcowa: objawy, rozpoznanie, leczenie

Torbiel międzypalcowa jest uważana za jedną z najniebezpieczniejszych chorób zapalnych. Zaniedbany może prowadzić do amputacji kończyn. Lekarze nazywają główne powody:

• uraz brzusznego więzadła międzypalcowego;
• patologie anatomiczne łap, wrodzone lub nabyte;
• zły nawyk psa ciągłego lizania łap;
• rozprzestrzenianie się infekcji;
• predyspozycje zwierzęcia do zwiększonej rogowacenia.

Objawy

Głównym objawem jest pojawienie się guzowatej masy między palcami. Ma kolor czerwony lub różowy, miękki w dotyku, w zaawansowanych przypadkach nabiera nieprzyjemnego zapachu. Najczęściej w formie małej kulki.

Pies, u którego rozwinie się torbiel międzypalcowa, będzie stale lizać lub gryźć bolącą łapę i nie będzie mógł normalnie chodzić. Ciągle leży w jednym miejscu i jęczy, domagając się uwagi właścicielki.

Diagnostyka i leczenie

Według statystyk owrzodzenia na łapie tworzą się od 4 do 5 palców, ale mogą pojawić się w dowolnym miejscu. Jeśli zostaną znalezione cysty, musisz natychmiast udać się do weterynarza. Lekarz przeprowadzi pełne badanie zakażonego obszaru i ustali przyczynę, którą należy natychmiast wyeliminować (alergie, wilgotne środowisko, ocieranie łap). Po zidentyfikowaniu i usunięciu przyczyn rozpoczyna się praca nad samą torbielą.

Zasady leczenia:

1. Chirurg usuwa pojedyncze torbiele laserem lub wycina. Rekonwalescencja przyspiesza również usuwanie wrastających włosków i podartych mieszków włosowych.
2. W przypadku wtórnego zakażenia torbielami przepisywane są odpowiednie leki przeciwgrzybicze i antybiotyki, które dają psu od 4 do 6 tygodni na pełne wyzdrowienie.
3. Rozwój torbieli jest hamowany przez leczenie tamponami z chlorheksydyną lub chusteczkami przeciwbakteryjnymi co 12 godzin. Ponadto zaleca się miejscowe leczenie kombinacją enrofloksacyny i dimetylosulfotlenku (roztwór - 10 mg / ml), a także sterydów ("Fluocinar" i "Deksametazon") co 12-72 godziny. Ryzyko nawrotu jest eliminowane poprzez szorowanie łapy, aby uniknąć wrastania włosków.
   

   Roztwór do wstrzykiwań „Deksametazon”

4. Niacynamid i tetracyklina mogą być skuteczne u niektórych psów. Zwierzętom o wadze do 10 kg przepisuje się 250 mg każdego leku, psy cięższe niż 10 kg - 500 mg. Podawaj co 8 godzin przez 2-3 miesiące. Rezultat obserwuje się po 6 tygodniach ciągłej kuracji. Ponadto lek podaje się co 12 godzin przez miesiąc, stopniowo dawkę zmniejsza się do 1 raz dziennie, aby zapobiec nawrotom.
5. W pojedynczych przypadkach, gdy inne leki nie działają, pacjent jest leczony cyklosporyną. Podawać 5 mg/kg masy ciała co 24 godziny przez 6 tygodni, po czym dawkę stopniowo zmniejszać. Zmniejszenie dawki początkowo pozwala na dodanie 5-11 mg/kg „Ketokonazolu”.
6. Ciężkie przypadki, gdy leczenie chirurgiczne jest niemożliwe, z wieloma torbielami, zalecany jest kurs glikokortykosteroidów. Raz dziennie pacjent przyjmuje 2-4 mg / kg "Prednizolonu" lub "Prednizonu", zauważalna poprawa następuje w ciągu 1-2 tygodni. Następnie co drugi dzień dawkę zmniejsza się do najmniejszej objętości leku.

Jeśli steroidoterapia jest skuteczna, ale wystąpiła infekcja wtórna, leczenie farmakologiczne może zostać przepisane na resztę życia. Torbiel staje się przewlekła.

Uwaga! Okres pooperacyjny jest ważną częścią powrotu do zdrowia. Musisz regularnie zabierać psa na badania. W razie potrzeby lekarz zaleci leczenie roztworem manganu, aby powstrzymać zakażenie zwierzęcia. W tym okresie należy dodać do diety psa owsiankę lub suchą karmę namoczoną w ciepłej wodzie.

Pododermatitis u psów: przyczyny, diagnoza i leczenie

Pododermatitis to stan zapalny, który rozwija się na opuszkach łap lub między palcami stóp (w miejscach kontaktu z podłożem podczas spaceru). Jest to konsekwencja, która sygnalizuje rozwój poważniejszego zaburzenia w organizmie.

Powoduje

Główną przyczyną zdarzenia jest osłabienie układu odpornościowego. Ze względu na zmniejszenie funkcji ochronnej organizmu na skórze rozpoczyna się reprodukcja patogennej mikroflory.

Przyczynami pododermitów mogą być:

• rozwój chorób grzybiczych na skórze;
• infekcje wywołane przez pasożyty (kleszcze, robaki, swędzenie i inne);
• choroby onkologiczne;
• autoimmunologiczne - toczeń rumieniowaty, zapalenie naczyń, rumień;
• reakcja na alergen;
• zaburzenia układu hormonalnego lub zaburzenia hormonalne.

Diagnostyka i leczenie

Jeśli zauważysz najmniejsze oznaki pododermatitis, powinieneś udać się do lekarza. Przeprowadzi serię badań i wywiad z właścicielem. Chory pies odda materiał do biopsji, badań krwi i moczu, badań cytologicznych. Lekarz pobierze próbki na podatność na antybiotyki i reakcje alergiczne. Po określeniu ciężkości choroby przepisuje się leczenie. Rodzaje patologii i ich nasilenie przedstawiono w tabeli.

Tabela 1. Rodzaje pododermitów

Aseptyczne pododermatitisSpowodowane przez urazy kończyn, które uszkadzają skórę. Połączenia:

- kulawizna-
- zapalenie poduszek-
- ból podczas chodzenia-
- podwyższona temperatura ciałaRopne pododermatitis (powierzchowne)Powierzchowne uszkodzenia skóry, charakteryzujące się zaczerwienieniemRopne pododermatitis (głębokie)Pod skórę dostają się ropne patogeny, zaczyna się ropienie łapy. Temperatura psa rośnie, łapa bardzo boliMiędzypalcowe zapalenie skóryDziała na wszystkie warstwy naskórka. Jest to spowodowane alergią w wyniku kontaktu z odczynnikiem, urazem, infekcjami bakteryjnymi. Przyczyną mogą być również czynniki psychogenne: stres związany z przeprowadzką lub kłótnia z właścicielem

Jeśli zmiana jest pojedyncza, zaleca się leczenie „chloroheksydyną”. Poprawa nastąpi stopniowo, można uniknąć leczenia antybakteryjnego. W przypadku wielu zmian na łapach główna przyczyna pododermitów jest początkowo identyfikowana i leczona.

Zasady leczenia:

1. Zalecana jest ogólnoustrojowa antybiotykoterapia ceftriaksonem lub podobnymi lekami. Leczenie trwa do wyzdrowienia i 2 tygodnie później, aby uniknąć nawrotu.
2. Łapy zwierzęcia są leczone środkami antyseptycznymi i roztworem antybiotyku. Skuteczne będą codzienne kąpiele z „chloroheksydyną” i siarczanem magnezu.
3. Niektórym pacjentom przepisuje się terapię enrofloksacyną i grupą leków kortykosteroidowych, w tym prednizolonem.

Jeśli jest wrastający włos, podarte mieszki włosowe są usuwane. W rzadkich przypadkach, gdy terapia nie pomaga, a stan psa pogarsza się, wykonuje się operację usunięcia skóry między palcami i połączenia palców łapy.

Uwaga! Pododermatitis wymaga długiego i uporczywego leczenia. Jednak nawet po całkowitym wyzdrowieniu zewnętrznym istnieje ryzyko nawrotu.

Wideo - Międzypalcowe zapalenie skóry u psów

Wrastające pazury

Choroba ta zwykle dotyka małe psy domowe, które stale przebywają w mieszkaniu. Nie mają wystarczająco dużo miejsca do biegania i nie wychodzą na spacery. Pazury nie ścierają się jak u innych psów i bardzo szybko rosną. Długie paznokcie zwijają się, wbijają w opuszki łap. Rozpoczyna się ropny stan zapalny, który powoduje ból i wiele niedogodności.

Tabela 2. Co zrobić, jeśli pazur urósł?

Jak pomóc swojemu zwierzakowi??Jeśli pazur nie wejdzie zbyt głęboko w podkładkę, można go samemu usunąć, pod warunkiem, że właściciel ma już doświadczenie w obcinaniu pazurów. Jego struktura zawiera żywą tkankę z naczyniami krwionośnymi, a jeśli dotkniesz jej kleszczami, zacznie się krwawienieJeśli pazur za bardzo urósł i utknął głęboko w łapie, pomoże weterynarz. Właściciel nie będzie mógł przyciąć pazura, aby nie dotykać miazgi. Nie będzie też mógł łatwo dosięgnąć pazura: wnika on coraz głębiej pod skórę, dotyka coraz bardziej żywej tkanki i zacina sięCechy zabiegu i pielęgnacjiPrzed zabiegiem miejsce wejścia obficie podlewa się chlorheksydyną i naciera nią ręce właściciela. Następnie ostrożnie oddziel końcówkę zakleszczonego pazura kleszczami, pozostawiając na zewnątrz część, za którą można palcami usunąć ciało obce. Pazur jest usuwany, a rana jest leczona „chloroheksydyną” i jodemPo usunięciu pazura przez lekarza przepisuje się leczenie ran. Jest regularnie smarowany maściami antyseptycznymi i leczniczymi. Jeśli pies spróbuje polizać chorą łapę, zakłada się luźny bandaż. Nie przeszkadzaj psu w zabawie i swawoleniu: pies musi być aktywny. Wystarczy regularnie sprawdzać czystość rany i regularnie leczyć

Zapalenie korony pazura

Choroba pojawia się w wyniku siniaków, powikłanych różnymi infekcjami. Pies jest mocno kulawy, palce u nóg są spuchnięte i mogą stać się fioletowe. Może być również wynikiem ropnego stanu zapalnego, który postępuje i rozprzestrzenia się do tkanek głębokich. Zwierzę odmawia jedzenia i jęczy, pazury tracą blask, chwieją się i wypadają.

Leczenie

1. Pierwsza pomoc. Ciepłe kąpiele są stosowane przez 10-15 minut z roztworem manganu i "Rivanolem" 0,2% każda. Następnie nakłada się maść penicylinową „Xeroform” lub „Streptocid”.
2. Leczenie. Okłady alkoholowe i alkoholowo-ichtiolowe polecane są na rozgrzewanie stanów zapalnych. Również terapię prowadzi się w postaci okrągłego bloku nowokainy-penicyliny.
3. Operacja. Jeśli choroba jest trudna, a leczenie nie daje efektu, należy usunąć palec. Interwencja odbywa się w znieczuleniu miejscowym. 3-5 ml Novocaine 0,25-0,5% wstrzykuje się pod skórę między palce. Następnie wykonuje się nacięcie na kości, która jest wycinana kleszczami kostnymi. Palec jest usuwany, rana zostaje zszyta i założony bandaż.

Pęknięte lub złamane pazury

Problem pojawia się, gdy po urazie łapy lub pazura pies nie otrzymał pomocy na czas. Pies kuleje i skomle podczas badania, w łapie obserwuje się ropienie lub wypadnięcie pazura. Aby uniknąć jego całkowitej utraty, wykonuje się kompresy zmiękczające z olejem, pazur jest traktowany środkami antyseptycznymi.

Leczenie

Wyeliminuj, usuwając tnący koniec gwoździa lub pęknięcie ostrym nożem, a następnie pokryj przeciętą powierzchnię żywicą epoksydową. W ten sposób można uratować pazur zwierzaka. Jeśli podstawa pazura jest uszkodzona, jest traktowany środkiem antyseptycznym, po czym jest suszony i pokrywany jodem. Następnie zadziory i odłamane pazury są obcinane nożyczkami i pokrywane streptocydem lub mieszaniną manganu i kwasu borowego. Odpowiednie są również aerozole - „Ungutil” lub „Kubatol”. Po zabiegu na łapę nakładany jest bandaż ochronny.

Siniaki i rany na opuszkach łap u psów

Typowy dla psów myśliwskich i służbowych. Występuje z powodu długiego przejazdu po nierównym terenie, zamarzniętej ziemi, oblodzonym śniegu, drodze z grubym piaskiem. Objawy obejmują odmowę poruszania się psa; podczas chodzenia zwierzę nie chce oprzeć się o kończynę. Na opuszkach widoczne są otarcia, rany i zadrapania, możliwe oparzenia w wyniku kontaktu z wapnem, wrzącą wodą, kwasem lub zasadą. Ciężki przebieg charakteryzuje się odrzuceniem skóry i niegojącymi się owrzodzeniami.

Leczenie

Pies potrzebuje pełnego odpoczynku. Przed zabiegiem łapa jest badana pod kątem ciał obcych – dużych drzazg, kawałków szkła lub drutu. Ciała obce są usuwane, rana chirurgicznie oczyszczana z infekcji. Następnie nakładany jest opatrunek antyseptyczny.

Jeśli otarcia staną się przyczyną choroby, zaleca się leczenie aerozolami antyseptycznymi - „Chronitsilina” i „Kubatol”. Być może leczenie „Streptocidem”, „Xeroformem” pod bandażem ochronnym. W przypadku silnego bólu na łapę nakładany jest zimny kompres.

Zapalenie tkanek sklepienia i przestrzeni międzypalcowej u psów

Występuje z tych samych powodów, co poprzednia choroba. Często rozwija się u psów z naturalnie szeroko rozstawionymi łapami, płaskostopiem. Innym powodem jest hipotermia psa z powodu długiej smyczy na mokrej ziemi lub mokrej cementowej posadzce. Objawy: widoczne kulawizny, zaczerwienienia, obrzęki, w przypadku powikłań - ropne zapalenie, owrzodzenia, egzema.

Leczenie

Zabieg ma charakter antyseptyczny, podobny do leczenia zapalenia korony pazura. Jeśli uszkodzenie jest znaczne, na łapę zakłada się bandaże ze środkiem antyseptycznym lub zakłada się specjalne buty ochronne.

Wideo - Choroby skóry u psów

Wyprysk u psów

Typowe dla psów myśliwskich. Pojawia się na skórze podrażnionej cierniami, igłami, pokrzywami. Z powodu uszkodzenia na zewnętrznych warstwach skóry rozwija się stan zapalny, powstaje wysypka. Objawy: Po pierwsze pojawia się wysypka w postaci pęcherzy, które po otwarciu tworzą wilgotny wyprysk. Proces zapalny może trwać długo. Psu trudno chodzić, boli ją łapa.

Leczenie

Początkowo leczenie prowadzi się na pchły, kleszcze i robaki, aby wykluczyć pasożytniczy charakter infekcji. Jeśli jest obecny, usuwany jest drażniący z zewnątrz - np. jeśli przyczyną jest reakcja na odczynnik pokrywający drogi, pies powinien nosić specjalne buty.

Przed obróbką wełna na dotkniętym obszarze jest obcinana. Jeśli rana jest zanieczyszczona, należy ją przemyć wywarem z łopianu, rumianku, dębu, „chloroheksydyny” lub słabym roztworem manganu. Leczenie miejscowe to kuracja kremem lub sprayem na wyprysk, która ma:

• przeciwgrzybicze;
• przeciwdrobnoustrojowy;
• przeciwzapalny;
• gojenie się ran;
• efekty suszenia.

Wyprysk płaczący leczy się zastrzykami z antybiotyków lub pigułkami. Zaleca się łączenie: rozpocząć kurację od zastrzyków, a zakończyć tabletkami. Wyznaczony:

• Sinulox 250: 12,5 mg/kg co 12 godzin przez 14 dni;
• „Ciprofloxacin” 500: do 2 tabletek dziennie przez 2 tygodnie, dawka zależna od stopnia złożoności stanu zapalnego;
• Roztwór „amoksycyliny” 15%: 1 ml / kg co 24 godziny przez 7 dni lub tabletki - 15 mg / kg;
• Erytromycyna: 15-20 mg/kg co 24 godziny przez 14 dni.

W celu przyspieszenia gojenia się ran przy wyprysku mokrym i rozpoczęcia odnowy powierzchni skóry przy wyprysku suchym stosuje się preparaty witaminowe i metaboliczne:

• kwas askorbinowy, „Retinol” i „Tokoferol” 5%, naprzemiennie 1 ml., jeden lek podawany jest codziennie;
• „Vitam”: 3-5 ml / 10 kg dwa razy w tygodniu, zestaw na 30 dni;
• „Gamavit”: 0,5 ml/kg 2-3 razy w tygodniu, również w ciągu miesiąca – „Catosal”: od 2,5 do 5 ml., dawka zależy od kondycji psa.

Ważny! Leki te są przeciwwskazane w przypadkach, gdy przyczyną jest reakcja alergiczna. Mogą pogorszyć stan pacjenta.

Porażenie nerwu promieniowego u psów

Choroba ta jest najczęstsza w porównaniu z uszkodzeniami innych nerwów w kończynach. Występuje z powodu siniaków, przeciążenia mięśni. Po mechanicznym uszkodzeniu nerwu promieniowego mięsień trójgłowy ramienia przestaje funkcjonować, a wszystkie stawy dystalne są zgięte. Objawy: wyprostowany staw barkowy, opadający łokieć i zgięty nadgarstek. Pies nie może oprzeć się o kończynę ze względu na jej nienaturalną pozycję.

Leczenie

Codzienne masaże mogą złagodzić stan pacjenta. Zaleca się również galwanizację z jontoforezą, ogrzewanie, ekspozycję na lampy UV. Darsonwalizacja nerwu promieniowego i codzienne zastrzyki z witaminami B1 i B2, „Dibazol” i „Proserin” naprzemiennie. Kurs iniekcji - 1 miesiąc.

Choroby łap u psów dużych ras

W przypadku dużych, ciężkich psów choroby łap nie są rzadkością. Ze względu na dużą wagę często bolą ich stawy. Przyczyną mogą być nie tylko choroby nabyte, ale także wrodzone. Najczęstsze to:

Dysplazja stawów biodrowych

Niemowlęta często mają dysplazję stawu biodrowego – chorobę dziedziczną. Diagnozuje się ją u psów w okresie intensywnego wzrostu – od 4 do 10 miesięcy. Szczeniakom trudno jest wstać po śnie, długo kuleje. Nieleczone objawy nasilają się, czworonożny jest zagrożony całkowitym unieruchomieniem.

Leczenie

Nie da się całkowicie pozbyć zwierzaka dysplazji, ale można złagodzić jego stan. Leczenie może być zachowawcze lub chirurgiczne.

W przypadku leku konserwatywnego przepisywane są leki:

• przeciwzapalne („Rimadil”, „Quadrisol-5”, „Derakoksyb”);
• środki przeciwbólowe (No-shpa, fenylobutazon, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy);
• chondroprotektory (Pentosan, Hondrolon, Stride, Adekvan);
• suplementy i kompleksy witaminowo-mineralne z chondroityną i glukozaminą.

Dawki są przepisywane w zależności od stopnia zaniedbania choroby i stanu zwierzęcia. Dobrze pomaga również fizjoterapia – masaże, ozokeryt, terapia laserowa i parafinowa.

Operacja jest konieczna, gdy choroba postępuje, a stan psa się pogarsza. Operacja polega na dopasowaniu kształtu głowy kości udowej: odbywa się do rozmiaru panewki. W zależności od złożoności przypadku wykonuje się częściowe usunięcie chrząstki lub zastąpienie uszkodzonego obszaru protezą tytanową.

Po operacji, przy należytej staranności, możliwa jest całkowita odbudowa stawu, pies będzie mógł poruszać się samodzielnie.

Artretyzm

W przypadku zapalenia stawów w stawach psa rozpoczyna się proces zapalny, który utrudnia normalne chodzenie i powoduje silny ból. Najczęściej dotyczy stawu łokciowego lub biodrowego. Z powodu choroby pies mało się rusza, kuleje, nie chce wychodzić na dwór. Terapia jest zalecana dopiero po zbadaniu i zidentyfikowaniu przyczyny patologii. Weterynarz wykonuje zdjęcie rentgenowskie dotkniętego obszaru, w rzadkich przypadkach wymagana jest analiza płynu z chorego stawu.

Leczenie

Podstawą jest leczenie lekami o następującym kierunku:

1. Przeciwzapalne, przeciwbólowe: Onsior, Metakam, Rimadil. Łagodzi ból, hamuje rozprzestrzenianie się stanu zapalnego. W przypadku braku tych leków aspiryna jest odpowiednia, ale tylko do krótkotrwałej terapii.
2. Antybiotyki w przypadkach, gdy przyczyną choroby są bakterie chorobotwórcze.
3. Chondroprotektory (Chondrocan, Chondroitin Complex, Chondartron, Chondrolon) przywracają uszkodzoną chrząstkę, wzmacniają i chronią przed infekcjami.

W celu szybkiego powrotu do zdrowia zaleca się psu wykonywanie ćwiczeń odnowy biologicznej, zaleca się również pływanie, masaż i fizjoterapię.

Artroza

Choroba stawów, często przewlekła i niezapalna. Charakteryzuje się deformacją stawów, można ją rozpoznać po chrzęście kości słyszanym podczas chodzenia.

Leczenie

W leczeniu przepisywane są leki łagodzące stany zapalne i ból. Są stosowane jako zastrzyki domięśniowe lub dostawowe. Ten:

• Ibuprofen;
• „Gamawit”;
• Voltaren;
• wedaprofen;
• „Quadrisol-5”.

Aby szybko przywrócić chrząstkę w stawach i zwiększyć odporność na infekcje, przepisuje się chondroprotektory z glukozaminą i chondroityną. Zimne balsamy solne, okłady rozgrzewające z parafiną i ozokerytem, ​​okłady z wywarów ziołowych pozwalają złagodzić stan w początkowej fazie artrozy. Ale taka terapia nie może zastąpić pełnoprawnego leczenia.

Higroma łokciowa

Czy nagromadzenie płynu w stawie łokciowym?. W fazie przewlekłej choroba staje się surowicza. Rozmiary łokci znacznie się zwiększają. Zatoka wypełniona płynem może urosnąć do rozmiarów kurzego jaja. Zwykle choroba nie powoduje żadnych bolesnych odczuć, jedynie dyskomfort.

Tabela 3. Leczenie higromatu łokciowego

Eliminacja problemuPrzy prostym higromacie problem rozwiązuje się, wysysając płyn z jamy, po czym do „worka” na olecranonie wstrzykuje się kortykosteroid. Może to być "Diprospan" 2-4 mg z 1-2 ml roztworu "Lidokainy" 2%W bardziej skomplikowanych przypadkach drenaż zajętej jamy odbywa się za pomocą rękawicy lub drenażu biernego. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji, przez pierwsze 5 dni po operacji przepisuje się antybiotyki fluorochinolonowe, a jamę dezynfekuje się „Dioksydyną” 1% codziennie przez tydzieńPowrót do zdrowiaJeśli stan psa się poprawi, wystarczy 1-3 zastrzyków z różnicą 18-60 dni. W przypadku nawrotu przepisuje się drugi kurs "Diprospan"Jeśli po drenażu zaobserwuje się ropną wydzielinę, weterynarz przepisze antybiotyki w zależności od koloru i konsystencji wydzieliny. Po 1-1,5 miesiąca drenaż zostaje całkowicie usunięty

Niewydolność tylnej nogi u psów

Tylne nogi zawodzą w przypadku powikłań chorób. Mogą to być konsekwencje zapalenia stawów, artrozy, guzów, przepukliny międzykręgowej. Przyczyną mogą być również choroby neurologiczne, urazy, problemy w przewodzie pokarmowym. Tylne nogi mogą odmówić zwierzakowi z powodu rwy kulszowej i odmiedniczkowego zapalenia nerek. Jeśli tylne nogi Twojego psa nie działają prawidłowo, powinieneś udać się do weterynarza. Terminowa terapia może pomóc odzyskać mobilność. W przeciwnym razie wszystko może skończyć się całkowitym paraliżem łap.

Leczenie

Po zbadaniu i zidentyfikowaniu pierwotnej przyczyny przepisuje się terapię. To mógłby być:

1. Stosowanie leków przeciwbólowych w zespole ostrego bólu.
2. Leki przeciwzapalne: „Quadrisol”, „Rimadil”. Są nakładane na obszar objęty stanem zapalnym po złagodzeniu bólu lub złagodzeniu.
3. Zabieg witamin z grupy B w celu przywrócenia transmisji impulsów nerwowych. Przeciwwskazane w obecności guzów.
4. Lek „Proserin” przywracający napięcie mięśniowe i przewodnictwo układu nerwowego.
5. Preparaty „Fervistim”, „Fervital” z towarzyszącymi uszkodzeniami przewodu pokarmowego. Wyeliminuj zaparcia, przywróć funkcję jelit i pęcherza.
6. Akupunktura i masaże pomagają odzyskać aktywność fizyczną. Metody te są stosowane tylko w przypadku braku zespołu bólowego.
7. Interwencja chirurgiczna w przypadkach, gdy nogi uległy awarii z powodu ucisku kręgów przez przepuklinę lub guz.

Ważny! Nie zaleca się samodzielnego leczenia zwierzaka. W zależności od charakteru choroby weterynarz powinien przepisać zindywidualizowaną terapię.

Amputacja kończyny u psów

Konieczna jest amputacja łapy po ciężkich urazach, w wyniku których doszło do zmiażdżenia tkanek. Wykonywane również z powodu zaawansowanej zgorzeli lub zapalenia kości i szpiku. Łapa psa jest amputowana w znieczuleniu, nad miejscem nacięcia nakłada się opaskę uciskową. Skórę i mięśnie wycina się okrągłym nacięciem. Następnie tkanki są oddzielane od kości, przesuwane w dół i izolowane sterylnymi opatrunkami.

Sama kość jest preparowana piłą chirurgiczną po usunięciu okostnej. Usuwa się niewielką część szpiku kostnego, następnie leczy krwawiące naczynia. Powstaje kikut, po czym nakłada się na niego bandaż.