Zapalenie żołądka u psa: objawy, leczenie
Zadowolony
Zapalenie żołądka u psów to zapalenie błony śluzowej żołądka. U zwierząt choroba jest diagnozowana co najmniej tak często jak u ludzi. Istnieje kilka przyczyn wystąpienia patologii. To determinuje przebieg i wybór metod terapii. Przeczytaj więcej o chorobie, jej rodzajach i leczeniu w naszym artykule.
- bezpłatny harmonogram karmienia;
- monotonia diety i przewaga w niej żywności o niskiej jakości;
- karma nieprzeznaczona do karmienia psów, - wyroby wędliniarskie i cukiernicze, wędliny, konserwy;
- inwazje robaków: larwy niektórych rodzajów pasożytów przyczepiają się do błony śluzowej żołądka i wydzielają trucizny podrażniające ściany narządu;
- silna reakcja organizmu na niektóre substancje;
- choroby jamy ustnej, niewłaściwe leczenie stomatologiczne i ich brak;
- zakłócenia w funkcjonowaniu układu hormonalnego;
- na przykład przewlekłe patologie, choroba wątroby-
- leczenie lekami, w tym lekami niesteroidowymi;
- zatrucie substancjami toksycznymi lub jedzeniem złej jakości;
- zbyt zimne lub gorące jedzenie.
Uwaga! Zapalenie żołądka jest częstsze u ras długowłosych. Po wylizaniu żołądka gromadzą kule włosowe, niestrawiony pokarm. Powoduje to podrażnienie błony śluzowej narządu. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest tania pasza.
Właściciele psów powinni mieć oko na swoje zwierzęta na zewnątrz. Spożywanie resztek i innych pokarmów nieznanego pochodzenia również stanowi czynnik ryzyka.
Formy zapalenia żołądka u psa
W zależności od objawów choroby rozróżnia się takie rodzaje zapalenia żołądka jak:
- Erozyjny. Postępuje z powstawaniem owrzodzeń na powierzchni błony śluzowej. Uważa się, że jest to spowodowane stresem, ponieważ występuje głównie u psów z dużych miast.
- Eozynofilowe. Towarzyszy temu pogrubienie tkanki łącznej i wzrost poziomu eozynofili. Jedną z możliwych przyczyn jest reakcja alergiczna, a także infekcje pasożytnicze, którym towarzyszy wzrost poziomu eozynofili.
- zanikowy. W takim przypadku zmniejsza się grubość ścian żołądka. Lekarze weterynarii nie ustalili jeszcze pochodzenia tego typu. Zgodnie z hipotezą tę patologię wywołuje czynnik dziedziczny, ponieważ najczęściej u psów husky obserwuje się atrofię ścian żołądka.
- limfoplazmatyczny. Towarzyszy mu naciekanie błon śluzowych, niekiedy błony podśluzowej i tkanki mięśniowej. Powód nie został jeszcze zidentyfikowany. Według jednej z wersji jest to nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego na niektóre składniki żywności – konserwanty, gluten, białka zwierzęce. Pewną rolę przypisuje się również czynnikowi genetycznemu, ponieważ ta forma zapalenia żołądka często rozwija się u niektórych ras, na przykład Shar Pei, Seter irlandzki, Owczarek niemiecki.
W zależności od poziomu kwasowości zapalenie żołądka dzieli się na:
- nadkwas (podwyższona kwasowość);
- niedokwas (kwasowość jest obniżona);
- anacid (nie wytwarza się wydzielina żołądkowa).
Ze względu na przebieg choroby rozróżnia się przewlekłe i ostre zapalenie żołądka.
Charakterystyczne objawy zapalenia żołądka
Wiele rodzajów choroby występuje z tymi samymi objawami, a mianowicie:
- wymioty trwające tydzień lub dłużej, wymiociny zawierają śluz, żółć;
- zmniejszony apetyt;
- spadek masy ciała;
- letarg, apatia;
- wzrost temperatury ciało, zwłaszcza w ostrej postaci;
- biegunka;
- prawdopodobnie wzrost węzłów chłonnych;
- brzydki zapach z ust.
Podczas badania na języku widać biały nalot. Kał przybiera ciemny kolor. Bolesne odczucia mogą sprawić, że pies będzie agresywnie reagował na próby dotknięcia brzucha.
Konsekwencje zapalenia żołądka
Zwierzę z zapaleniem żołądka wymaga leczenia. Rozpoczęcie choroby prowadzi do poważnych konsekwencji dla zwierzaka. Składniki odżywcze z pożywienia są słabo wchłaniane. W efekcie organizm nie otrzymuje witamin i minerałów, co wpływa na aktywność, wygląd i samopoczucie, chudnie się. Po pewnym czasie mogą rozwinąć się wrzody żołądka i nowotwór.
Diagnostyka
Podczas wizyty lekarz weterynarii pyta właściciela o objawy choroby, czas ich wystąpienia, zapoznaje się z historią choroby. Aby wyjaśnić diagnozę, przeprowadzane są następujące badania:
- gastroskopia;
- biopsja tkanek ścian żołądka;
- analiza pod kątem infekcji pasożyty i bakterie;
- fluoroskopia;
- ultrasonografia;
- badanie krwi, mocz inny.
Terapia zapalenia żołądka
Leczenie, z kilkoma wyjątkami, odbywa się w domu. Psy nie są ograniczone w aktywności, chyba że są zbyt osłabione. Jeśli przyczyną jest inna choroba, na przykład infekcja pasożytnicza, konieczna jest odpowiednia terapia.
Leki dobierane są w zależności od przyczyny zapalenia żołądka:
- zapalenie żołądka wywołane przez patogen Helicobacter. W leczeniu zachowawczym stosuje się „Trichopol” i „Amoksycylinę”, które są przepisywane jednocześnie. To połączenie poprawia właściwości leków. Farmakoterapia polega na stosowaniu leków zobojętniających kwas w celu zmniejszenia kwasowości, gastroprotektorów - środków chroniących błonę śluzową przed uszkodzeniem. Kurs terapeutyczny trwający co najmniej 21 dni;
- eozynofilowe zapalenie żołądka. Choremu zwierzęciu przepisuje się kortykosteroidy („Prednizolon”), leki immunosupresyjne („Azatiopryna”). W przypadku natury alergicznej produkty homeopatyczne są czasami skuteczne;
- zanikowe zapalenie żołądka. Przy regularnych wymiotach środki poprawiające funkcje motoryczne żołądka ("Metoklopramid", "Cyzapryd"), "Erytromycyna" pomagają;
- Ostre zapalenie błony śluzowej żołądka. W przypadku ciężkiego odwodnienia pies trafia do szpitala. Przy częstych wymiotach płyn i leki podaje się pozajelitowo (z pominięciem przewodu pokarmowego). Woda jest podawana dopiero po jednym lub dwóch dniach. Środki gastroochronne nie działają z tą formą. W ciężkich przypadkach przepisać „ranitydynę” lub inne blokery receptorów H2-histaminowych. Roztwór Ringera podaje się we wlewie. Przyczyną hipokaliemii są anoreksja i obfite wymioty, a następnie stosuje się roztwór chlorku potasu. Jeżeli po 5-7 dniach leczenia objawy utrzymują się, wówczas podejrzewa się przewlekły nieżyt żołądka, chorobę ogólnoustrojową lub nienaprawiony kontakt z czynnikiem drażniącym;
- Przewlekłe zapalenie żołądka. Wymioty i biegunka podczas zaostrzenia choroby szybko odwadniają organizm, co stanowi największe zagrożenie. Napój i karmę podaje się w taki sam sposób, jak w ostrym zapaleniu żołądka. Jeśli diagnoza ujawniła guza, zwężenie, ciała obce, owrzodzenie, stosuje się metody chirurgiczne. Częste i obfite wymioty są zatrzymywane za pomocą leków przeciwwymiotnych, takich jak chlorpromazyna. Spowolnienie opróżniania żołądka, refluks dwunastniczy, zwężenie odźwiernika – wskazania do stosowania „Metoklopramidu”. Syntetyczne prostaglandyny przyspieszają gojenie błony śluzowej. Leki immunosupresyjne są wskazane, jeśli dietoterapia wydawała się nieskuteczna, glikokortykosteroidy - z patologią zależną od układu odpornościowego;
- limfoplazmatyczne zapalenie żołądka. Choroba łagodna do umiarkowanej jest leczona w domu. Jeśli choroba wywołała poważne uszkodzenie tkanki jelitowej, enteropatię i utratę białka, zwierzę zostaje całkowicie przeniesione na żywienie pozajelitowe, a następnie na dietę mono. Dieta wysokostrawna z ograniczonymi źródłami składników odżywczych jest wskazana w celu wsparcia remisji. Po ustabilizowaniu się stanu przeprowadzane są dodatkowe badania. Odwodnienie jest eliminowane za pomocą „mleczanu Ringera” lub jego analogów. Terapia lekowa polega na przepisaniu kortykosteroidów. Pozytywny wynik można osiągnąć za pomocą leków homeopatycznych.
Terapia dietetyczna na zapalenie żołądka
Psy, podobnie jak ludzie, potrzebują diety na zapalenie żołądka, ponieważ dotyczy to narządów trawiennych.
Uwaga! Dietę dobiera wyłącznie lekarz weterynarii, w zależności od przyczyn i stadium choroby.
Ostre zapalenie błony śluzowej żołądka
Przez pierwsze 24 godziny zwierzę nie jest karmione, w przypadku braku wymiotów podaje się tylko napój. Następnego dnia pokazywanych jest 5 posiłków dziennie, podczas gdy zwykła porcja zostaje zmniejszona o 20%. Jedzenie powinno być tylko wilgotne. Sucha karma w tym okresie jest przeciwwskazana. Przez pierwsze 2-3 dni podawać tylko śluzowatą owsiankę-przecier z ryżu, płatki owsiane, produkty skrobiowe. Ilość składników białkowych i tłuszczowych zredukowana do minimum. Najlepszymi źródłami białka w tym okresie są produkty mleczne i rośliny. Karmienie wznawia się po 24-36 godzinach. Duże kawałki są niedozwolone. Po 3-4 dniach stopniowo wracaj do normalnej diety.
Tabela. Żywność dozwolona i zabroniona w ostrym zapaleniu żołądka
Grupa produktów | Dozwolony | Zabroniony |
---|
- chude mięso-
- wątroba-
- język
- mięso innych zwierząt jest chude i bogate w tłuszcz-
- konserwy mięsne i wędzone-
- kiełbasa
- oleisty-
- wysuszony-
- w puszkach
- kalafior-
- gotowane ziemniaki-
- buraczany-
- marchewka
- groszek-
- Kapusta biała-
- Rzepa-
- szczaw.
- wegetariański-
- nabiał z gotowanymi płatkami zbożowymi
- Barszcz-
- kapuśniak-
- buliony na rybie lub mięsie
- mleko-
- twarożek bezkwasowy-
- zsiadłe mleko-
- kefir
- inne fermentowane produkty mleczne-
- pikantne i słone sery.
- Ryż-
- gryka-
- Kasza manna-
- płatki "Herkules"
Dieta terapeutyczna w przewlekłych stanach zapalnych
Dieta staje się obowiązkowa przez całe życie zwierzęcia. W takim przypadku dieta powinna być kompletna, z odpowiednią ilością witamin i minerałów. Przy normalnym wydzielaniu w dni zaostrzenia karmienie odbywa się zgodnie z tabelą. Przez pewien czas sól jest wykluczona, aby zmniejszyć jej agresywny wpływ na ściany żołądka. Te same zalecenia są istotne, jeśli choroba postępuje na tle nadmiernego wydzielania soku żołądkowego. Dzienne spożycie pokarmu podzielone jest na 6 posiłków.
Zmniejszone wydzielanie soku żołądkowego wymaga włączenia do diety pokarmów stymulujących produkcję kwasu solnego. Smażone, ale nie chrupiące i gulasz dozwolone?. Do diety wskazanej w tabeli dodaje się miąższ melona - dynia, cukinia, zioła, warzywa i masło, tarty twardy ser, omlet z białek z serem, biszkopty. Dozwolone buliony rybne i mięsne o obniżonej zawartości tłuszczu. Nie można podawać choremu zwierzęciu pokarmu, który jest trudny do strawienia.
Jeśli przyczyną zapalenia błony śluzowej żołądka jest składnik alergenny, wówczas znajdują przyczynę i wykluczają kontakt z nią. Pies przechodzi na łagodną dietę, jak wskazano w tabeli. Kiedy stan zwierzęcia się ustabilizuje, normalna dieta zostaje przywrócona, ale przyczynowo istotny alergen jest eliminowany i zastępowany analogiem niealergizującym.
Karma dietetyczna
Dla psów z tą chorobą opracowano specjalne produkty. Pomiędzy nimi:
- Pies gastrojelitowy, Royal Canin. Produkt jest stosowany jako środek spożywczy. Przebieg terapii - 3 tygodnie. W ciężkich postaciach choroby czas trwania diety może być dłuższy. Zawiera prebiotyki, zmiażdżone ziarna ryżu, wysłodki buraczane. Omega-3 i inne niezbędne kwasy są również wykorzystywane do wspomagania zdrowia układu pokarmowego. Producent oferuje dodatkowo żywność w puszkach dla różnych racji żywnościowych z tej samej linii. Dla najmłodszych stworzona została linia Junior, z której można korzystać już od 2 miesięcy.
- Purina Veterinary Diets PL Gastrointestinal. Preparat oparty na produktach lekkostrawnych, zawiera minimalną ilość tłuszczu w celu zmniejszenia obciążenia układu pokarmowego. Skład zawiera więc olej kokosowy, prebiotyczną inulinę poprawiającą mikroflorę jelitową, kwas omega-3 i rozpuszczalny błonnik pokarmowy. Linia obejmuje również żywność w puszkach. Karma jest stosowana zarówno dla dorosłych, jak i szczeniąt.
- Prescription Diet Canine i/d Low Fat, Hills. Pokarm ten zawiera korzeń imbiru o właściwościach łagodzących oraz błonnik prebiotyczny poprawiający skład flory jelitowej.
Wszystkie trzy karmy są oparte na mięsie drobiowym, zawierają ryż, kukurydzę w takiej czy innej formie.
Zapobieganie zapaleniu żołądka u psów
Podstawą profilaktyki jest prawidłowe i pełnowartościowe odżywianie, nieważne czy jest to naturalne czy gotowe fabryczne. Należy ustalić harmonogram karmienia i przestrzegać go w każdych okolicznościach. Właściciel musi edukować psa i nie pozwalać mu na podnoszenie jedzenia na ulicy. Zapomnij o karmieniu ze swojego stołu. Jeśli pojawią się niebezpieczne objawy, natychmiast zwracają się o pomoc weterynaryjną. Terminowe leczenie ostrego zapalenia żołądka zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju przewlekłej postaci i wpadnięcia do wrzodu trawiennego.