Analiza moczu u kotów i psów: transkrypcja

Zwierzęta domowe, podobnie jak ludzie, czasami chorują. Aby postawić prawidłową diagnozę, weterynarz często zleca badania laboratoryjne, z których jednym jest badanie moczu u kotów i psów.

Skład moczu wynika z procesów metabolicznych zachodzących w ciele zwierzęcia. Może się różnić w zależności od składu spożywanych pokarmów i płynów, czynników sezonowych i klimatycznych, stanu fizjologicznego zwierzęcia (sen, stres, ciąża, choroba itp.). Ponad 160 substancji powstających w procesie przemiany materii jest wydalane z moczem zwierząt.

Właściwości fizykochemiczne moczu mogą powiedzieć o stanie nerek i dróg moczowych, obecności infekcji, toksynach, kolejności metabolizmu. Na podstawie wyników analizy lekarz może diagnozować i przewidywać choroby, śledzić powikłania, monitorować skuteczność terapii, oceniać stan funkcjonalny narządów, identyfikować zaburzenia metaboliczne.

Wskazania do wyznaczenia testu moczu:

• diagnostyka chorób nerek, pęcherza moczowego, moczowodów, cewki moczowej;
• diagnoza cukrzycy;
• ocena stanu narządów wewnętrznych w przypadku zatrucia toksynami;
• kontrola terapii, ocena skuteczności, zapobieganie powikłaniom.

Opiekuńczy właściciele mogą samodzielnie zebrać biomateriał i zgłosić się do analizy, jeśli zauważą nienaturalne zachowanie zwierzaka: częste wizyty w kuwecie, intensywne oddawanie moczu, żałosne miauczenie lub skomlenie, nietypowy kolor lub zapach wydzieliny.

Przy niektórych chorobach nerek temperatura wzrasta, zwierzę może przestać oddawać mocz lub robić to w nietypowych miejscach. Opóźnienie w takich przypadkach może kosztować zwierzę życie, właściciele muszą natychmiast pobrać próbki wypisu i przyjść do kliniki na wizytę.

Struktura chemiczna moczu szybko się zmienia, dlatego musi zostać dostarczony do laboratorium klinicznego w ciągu pierwszych dwóch godzin. Wymagana minimalna objętość płynu to 20 ml.

pudełko z wypełniaczem. Jeśli twój kot lub kot jest przyzwyczajony do opróżniania do kuwety, możesz użyć białego papieru biurowego, nowej ziemi akwariowej lub kulek piankowych. Nie chłoną wilgoci i nie zawierają barwników. Mocz pobiera się z rogu tacki za pomocą strzykawki bez igły;

• toaleta, wanna, umywalka. Niektóre zwierzęta są szkolone, aby oddawać mocz bezpośrednio do toalety lub łazienki. Następnie właściciel zwierzęcia musi najpierw dokładnie spłukać powierzchnię muszli klozetowej, położyć na wierzchu folię spożywczą, aby całkowicie zakryła odpływ. Następnie, po wizycie u zwierzęcia, zbierz biomateriał strzykawką-
  

  Aby zebrać mocz z toalety, będziesz potrzebować narzędzi pod ręką

• specjalistyczny zbieracz moczu dla kotów.

Zbieranie moczu od psów

Pobieranie moczu od psów odbywa się rano. Pojemnik należy wcześniej przygotować: wypłukać i zdezynfekować.

• bezpłatna zbiórka moczu. Próbki odchodów pobierane są podczas porannego spaceru. Dla mężczyzn należy przygotować plastikową butelkę (nadaje się na wodę mineralną lub olej). Odetnij dolną połowę, a górną spłucz i zdezynfekuj pokrywką.
  

  Zbieranie moczu na spacer zależy od płci zwierzaka

W przypadku kobiet weź tacę z niskimi bokami lub filiżankę. Pamiętaj o zabraniu sterylnego pojemnika na mocz i jednorazowych rękawiczek. Pies trzymany jest na krótkiej smyczy, będąc nieco za nią. W odpowiednim momencie pod strumieniem umieszczany jest pojemnik. Lepiej wziąć średnią porcję moczu. Aby wlać do pojemnika, wystarczy odkręcić zakrętkę;

• odbiór z tacy. Psy tresowane na tacy nie mają trudności z pobieraniem materiału. Wystarczy wcześniej zdezynfekować pojemnik.
  

  W przypadku psów odpowiedni jest worek na mocz dla dzieci, który można kupić w dowolnej aptece

Oto najprostsze sposoby, aby to zrobić:

1. Jeśli pies za każdym razem oddaje mocz w to samo miejsce, możesz wcześniej nałożyć czysty film, a następnie zebrać wynik strzykawką;
2. Możesz użyć worka na mocz dla dzieci. Aby przymocować go do ciała, użyj pieluch lub akcesoriów dla psa (kombinezon, spodnie, body)

Poniżej znajduje się kilka dodatkowych wskazówek, jak zbierać mocz zwierzęcia na zewnątrz bez powodowania oporu.

Jeśli masz trudności z pobraniem próbek w domu, możesz skorzystać z pomocy specjalistów. W laboratoriach weterynaryjnych pobranie moczu można przeprowadzić za pomocą cewnika. Jednak ta metoda ma szereg wad: ból, konieczność fiksacji, uraz i zasianie u samców. Dlatego ta metoda jest stosowana do wskaźników awaryjnych.

Najbardziej sterylną i pouczającą metodą jest cystocenteza - nakłucie pęcherza strzykawką. Ta manipulacja jest wykonywana przez lekarza. Zabieg jest bezbolesny, wykonywany w wygodnej dla zwierzęcia pozycji. Czasami cystocentezę wykonuje się pod kontrolą USG.

Wideo - Zbieranie testów od kotów i psów

Jak przeprowadza się analizę moczu u zwierząt domowych??

Najprostszą i najbardziej pouczającą metodą diagnostyczną jest ogólna (kliniczna) analiza moczu (OAM), czyli trzy powiązane ze sobą badania:

1. Analiza właściwości fizycznych.
2. Badanie wskaźników chemicznych.
3. Badanie mikroskopowe osadu.

Wyniki analizy mogą być gotowe w zaledwie 30 minut.

Aby określić patologiczną mikroflorę, przeprowadza się posiew bakteryjny moczu. Wyniki będą gotowe za 10-14 dni.

Fizyczne wskaźniki badania moczu u kotów i psów

Fizyczne cechy moczu są ustalane na podstawie badania wizualnego. Obejmują one:

• dzienna kwota;
• ciężar właściwy lub gęstość;
• gradacja kolorów;
• przezroczystość, obecność osadu;
• konsystencja;
• reakcja;
• zapach.

Dzienna kwota

70% płynu dostającego się do organizmu jest wydalane z moczem. Dzienna ilość zależy od wielu czynników: objętości wypijanego płynu, składu paszy, pracy gruczołów potowych i łojowych, serca, płuc, narządów przewodu pokarmowego, nerek. Ilościowy wskaźnik wydalanego dziennie moczu pomaga lekarzowi scharakteryzować stan organizmu jako całości i rozpoznać procesy patologiczne.

Jeśli zwierzę korzysta z tacy bez wypełniacza, właściciele mogą obliczyć dzienną ilość moczu w domu. W innych przypadkach liczenie może sprawiać trudności, wtedy ta procedura jest wykonywana w szpitalu.

Normalnie dzienna ilość moczu powinna być proporcjonalna do wypijanego płynu na 1 kilogram wagi: 20-50 ml dla psów, 20-30 ml dla kotów.

Zwiększenie objętości dobowego moczu nazywa się wielomoczem. Przyczynami mogą być:

• cukrzyca (cukier i moczówka prosta);
• zmniejszenie obrzęku;
• infekcje nerek;
• nowotwory nowotworowe,
• Zaburzenia metaboliczne;
• hiperkalcemia;
• dysfunkcja wątroby;
• procesy zapalne.

Zmniejszenie dziennego moczu nazywa się skąpomoczem. Skąpomocz jest spowodowany:

• zaburzenia przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka);
• pojawienie się obrzęku;
• niewielka ilość zużytego płynu.

Brak moczu (zatrzymanie moczu) - bezmocz. Poważna patologia, która może być spowodowana stanami wstrząsowymi, ostrym zapaleniem nerek i zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek, zablokowaniem kanałów kamieniami lub guzami.

Środek ciężkości

Ciężar właściwy (USG) lub ciężar względny wskazuje średnią ilość ciał stałych rozpuszczonych w moczu i charakteryzuje zdolność nerek do zagęszczania i rozrzedzania zawartości płynu.

Wskaźnik ten zmienia się w ciągu dnia, ma na niego wpływ przyjmowanie pokarmu i wody, temperatura otoczenia, przyjmowane leki, stan czynnościowy narządów wewnętrznych. Przy odwodnieniu zrzut będzie skoncentrowany, o wysokim stopniu uwodnienia - upłynniony. Gęstość moczu określa się za pomocą specjalnych urządzeń: urometru, areometru, refraktometru.

Normalny ciężar właściwy moczu: u psów 1,015 – 1,030 g/l, u kotów – 1,020 – 1,035 g/l.

Zwiększona gęstość moczu nazywana jest hiperstenurią. Może wskazywać na odwodnienie organizmu, które może być spowodowane przez:

• duża utrata płynów (gorączka, biegunka, wymioty, obfite pocenie się);
• niskie zużycie wody;
• choroba wątroby.

Gęstość moczu wzrasta również w przypadku skąpomoczu, choroby nerek (ostre zapalenie nerek), niewydolności serca i nerek, której towarzyszy obrzęk nóg i ramion, infekcje bakteryjne. Jednocześnie często wzrasta wskaźnik białka w moczu.

Jeśli zwiększonej gęstości towarzyszy wzrost dziennej ilości (wielomocz), jest to wyraźny objaw cukrzycy. Każdy 1 procent cukru w ​​moczu powoduje kondensację ciężaru właściwego o 0,004 g/l.

Leki, takie jak rentgenowskie środki kontrastowe lub diuretyki (mannitol, dekstran), mogą wpływać na wydajność.

Zmniejszenie gęstości moczu nazywa się hipostenurią. Towarzyszy wielu chorobom nerek (ostre i przewlekłe zapalenie nerek – „nerka pomarszczona”, stwardnienie nerek, przewlekła niewydolność nerek). Na przykład w ciężkiej stwardnieniu nerek USG zbliża się do 0,010 i jest uzupełniane skąpomoczem.

Bardzo niski ciężar właściwy, podobny do ciężaru wody (1,002 - 1,001), występuje w moczówce prostej. Zmniejszenie gęstości obserwuje się również podczas przyjmowania leków moczopędnych, ketozy, dystrofii.

Kolor

Kolor moczu (COL) jest również spowodowany różnymi czynnikami: rodzajem pokarmu, przyjmowaniem leków, ilością przyjmowanych płynów, stanem narządów wewnętrznych.

Jednolity żółty kolor w różnych odcieniach jest uważany za normę dla koloru moczu kotów i psów.

Tabela pokazuje możliwe patologie i naturalne przyczyny zmian koloru moczu.

Tabela 1. Związek między kolorem moczu a stanem ciała zwierzaka

Kolor	Patologia	Norma
Bezbarwny	Cukrzyca, wielomocz, stwardnienie nerek

Jasny zółty

Zwiększone spożycie płynów Naturalny kolorGorączka, zwiększona potliwośćBarwniki w żywności lub lekach: ryboflawina, furaginOliguriaZmniejszenie ilości płynuMocz nabiera odcieni czerwieni, gdy wnika do niego krew (krwiomocz), świeża krew plami go w bogatym szkarłatnym kolorze, brązowe odcienie wskazują na choroby przewlekłe i zakaźne.
Powoduje:
jeden. Urazy i krwotoki.
2. Robaki i endopasożyty w drogach moczowych.
3. Xp. zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, kłębuszkowe zapalenie nerek.
4. Ostra infekcja
choroby przekrojowe narządów wydalniczych.
5. Zatrucie chemiczne, pasza.
6. Zaburzenia procesów metabolicznych, manifestacja pigmentów porfiryny i mioglobiny w moczu.
7. Obecność guzów nowotworowych (chłoniakomięsak), rak dróg moczowychObecność barwników spożywczych: marchew, buraki, leki: aspiryna i amidopirynaAlkaliczna reakcja na santoninę, przyjmowanie leków - antypiryna, fenazol, piramidon--Odcienie zielono-brązowe: choroby wątroby i dróg żółciowych, uwalnianie bilirubiny do moczuKwaśna reakcja na wprowadzenie santoniny-Przyjmowanie sulfamyloamidów, węgla aktywnego-
Hemoglobinuria, po opadnięciu następuje podział na przezroczystą i osadową ciemną częśćPodawanie preparatów kwasu karbolowegoPyuria - leukocyty w moczu, ropa, z powodu procesów zapalnych (nerczyca tłuszczowa, zapalenie pęcherza moczowego, choroba policystyczna, gruźlica nerek, fosfaturia itp.)---- Dożylne podanie błękitu metylenowego (w przypadku zatruć lub procedur diagnostycznych)

Należy pamiętać, że gwałtowna zmiana koloru moczu spowodowana jedzeniem lub lekami jest zwykle krótkotrwała. Jeśli nienaturalny kolor utrzymuje się dłużej niż dwa dni, jest to oznaka choroby.

Przejrzystość, opady

Klarowność wydzieliny moczowej kotów i psów zależy od ilości rozpuszczonych soli, ośrodka reakcji, obecności zjawisk patologicznych w organizmie. Mocz zdrowych kotów i psów domowych jest absolutnie klarowny. Aby określić poziom przezroczystości, wyładowanie wlewa się do szklanego wąskiego naczynia. Mocz jest czysty, jeśli można przez niego odczytać wydrukowany tekst.

Jeśli występuje zmętnienie, płatki, widoczny osad, oznacza to procesy zapalne, obecność bakterii, leukocytów, śluz (śluz z dróg moczowych), komórki nabłonka, sole, erytrocyty. Dalsza analiza osadu wyjaśni przyczynę zmętnienia. Ponadto klarowność i zmętnienie moczu kotów i psów zależy od warunków środowiskowych i transportu: wraz ze spadkiem temperatury i długotrwałym przechowywaniem może wystąpić wytrącanie soli.

Konsystencja

Ten parametr określa się poprzez powolne wlewanie cieczy do innego pojemnika. W domowych rasach kotów i psów mocz powinien spływać kroplami, ponieważ.mi. mają cienką, wodnistą konsystencję.

Zwykle konsystencja moczu u kotów i psów jest płynna.

Wraz z chorobami zmienia się skład moczu, może on stać się gęstszy, aż do postaci galaretowatej i papkowatej. Przy zapaleniu pęcherza, stanach zapalnych dróg moczowych, zmniejszeniu wydalania moczu, konsystencja może stać się śluzowata.

Reakcja

Reakcja moczu (pH środowiska) determinuje rodzaj pokarmu. U kotów i psów domowych jest lekko kwaśny, t.Do. jedzą głównie potrawy mięsne. Podczas spożywania pokarmów roślinnych mocz staje się zasadowy. Rano na czczo wskaźniki będą najniższe, maksymalne - po jedzeniu.

Zmiany kwasowości moczu są monitorowane w przypadku podejrzenia kamicy moczowej w celu określenia charakteru tworzenia się kamieni: przy pH < powstaje 5 moczanów, o wartościach od 5,5 do 6 - szczawiany, powyżej 7,0 - fosforany.

Sprawdza się również środowisko pH moczu pod kątem zaburzeń endokrynologicznych, przestrzegania diety, przyjmowania leków moczopędnych, patologii neurologicznych.

Kwasowość sprawdza się specjalnymi papierkami lakmusowymi. Robią to natychmiast po pobraniu materiału, przed oddaniem go do laboratorium, t.Do. mocz ma tendencję do alkalizowania z czasem.

Normalne wartości pH u kotów domowych i psów 5,5 - 7.

Wzrost wartości pH oznacza alkalizację pożywki (pH >7). Może wskazywać na infekcje bakteryjne dróg moczowych, hiperkaliemię, podwyższony poziom białka w moczu, zaburzenia metaboliczne (zasadowica, nadczynność tarczycy), kwasicę kanałów nerkowych, przewlekłą niewydolność nerek, procesy onkologiczne w układzie moczowo-płciowym.

Spadek wartości pH oznacza zakwaszenie moczu (pH < 5). Dzieje się tak ze wzrostem mięsa w diecie, hipokaliemią, cukrzycą, odwodnieniem, głodem.

Zapach

Zapach moczu wynika z zachodzących procesów metabolicznych, stanu narządów wewnętrznych, charakteru paszy, przyjmowania leków.

Normalny zapach moczu u kotów domowych i psów jest specyficzny, niewyraźny.

Wystąpienie nietypowego zapachu wydzieliny moczowej może być związane z wieloma przyczynami, które wymieniono poniżej.

Tabela 2. Zapach moczu i przyczyny, które go spowodowały

Zapach	Powoduje
Amoniak	Infekcje bakteryjne, zapalenie pęcherza moczowego
Aceton	Cukrzyca, ketoza
Eter	Infekcja Ascaris
Gnić	Zapalenie pęcherza moczowego, procesy próchnicy w drogach moczowych
Kał	Zapalenie przyodbytnicy
Konkretny	Suplementy diety, leki (cebula, czosnek, leki zawierające enzymy (mezim), mentol, olejki eteryczne, waleriana itp.)

Chemiczne wskaźniki analizy moczu u kotów domowych i psów

Analiza pierwiastków chemicznych pozwala na identyfikację związków organicznych i nieorganicznych w składzie moczu. Wykonuje się go za pomocą specjalnych pasków testowych odczynników lub analizatora. Składniki chemiczne moczu:

• poziom białka;
• glukoza (cukier);
• pigmenty żółciowe (bilirubina i urobilinogen);
• ciała ketonowe (aceton i kwas acetooctowy);
• azotyny;
• erytrocyty;
• hemoglobina.

Białko

Białko (PRO) jest produktem rozkładu komórkowego, dlatego jego wykrycie w moczu jest alarmującym objawem. Stwierdza obecność destrukcyjnych procesów zapalnych, zaburzenia funkcjonowania układów narządów. W normalnym moczu może występować tylko w postaci śladowej.

W normalnym moczu kotów domowych i psów poziom białka nie powinien być wyższy niż 0,3 g/L

Utrata związków białkowych z moczem nazywana jest białkomoczem. Może to być zjawisko przejściowe (białkomocz fizjologiczny), które występuje po stresie, hipotermii.

Również wahania białka mogą wystąpić w ostatnich dniach ciąży i u noworodków w ciągu pierwszych 72 godzin.W białkomoczu fizjologicznym białko znajduje się w normalnym zakresie 0,2 – 0,3 g/l.

Patologiczna proteinuria charakteryzuje się znacznym nadmiarem cząsteczek białka w moczu. Może powstać z trzech powodów:

• zapalenie samych nerek (białkomocz nerkowy): odmiedniczkowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, gruźlica nerek, nerczyca, nowotwory złośliwe itp.;
• stany zapalne w okolicy moczowo-płciowej (białkomocz pozanerkowy): zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, ropniak, amyloidoza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie sromu i pochwy itp.;
• stany zapalne w innych narządach i układach (objawowy białkomocz): niewydolność serca, cukrzyca, zatrucia, oparzenia, choroby pasożytnicze itp.

Glukoza

Glukoza (GLU) nie powinna być obecna w moczu zdrowych zwierząt. Stresujące warunki, przyjmowanie pokarmów węglowodanowych, poród, uraz, niekontrolowane przyjmowanie leków może wywołać fizjologiczny wzrost cukru w ​​moczu. Zjawisko to jest jednak krótkotrwałe, a po usunięciu czynnika formującego zanika.

Glukoza w moczu zdrowych kotów domowych i psów nie powinna przekraczać 0,2 mmol/L.

Wzrost poziomu glukozy w moczu nazywa się glukozurią. Jednocześnie zmieniają się również inne cechy: mocz staje się jasny, prawie bezbarwny, ma kwaśne środowisko, szybko staje się mętny. Glukozurię patologiczną może wywołać wiele chorób:

1. Cukrzyca. Jednocześnie zwiększa się gęstość moczu i poziom cukru we krwi.
2. Dysfunkcja kanalików nerkowych (wydzielanie, wchłanianie itp.)

Niektóre rasy psów mają predyspozycje do tego typu chorób: terier szkocki, besenj, owczarek szkocki, elhound itp. W przypadku psów chorobami powodującymi wysoki poziom glukozy we krwi są:

1. Choroby układu nerwowego, uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego, nosówka, wścieklizna.
2. Toksyczne zatrucie.

Czasami paski testowe nie mają charakteru informacyjnego i mogą pokazywać nieprawidłowe wyniki: u kotów z zapaleniem pęcherza możliwa jest odpowiedź fałszywie pozytywna, u psów podczas przyjmowania kwasu askorbinowego - fałszywie negatywna.

Pigmenty żółciowe

Pigmenty żółciowe obejmują bilirubinę (BIL) i jej pochodną urobilinogen (UROBIL). Są wskaźnikami funkcjonalności wątroby i dróg żółciowych. W zdrowym ciele nie powinny być wykrywane w moczu. Może występować u psów jako odciski stóp, zwłaszcza u samców.

Normalnie poziom bilirubiny u kotów domowych wynosi 0,0, u psów - 0,0-1,0, a poziom urobilinogenu u kotów domowych wynosi 0,0-6,0, u psów - 0,0-12,0.

Wzrost wskaźników może być wynikiem uszkodzenia wątroby i dróg żółciowych, żółtaczki, zatrucia toksynami, zaburzeń przewodu pokarmowego (zapalenie jelit, wrzody trawienne, niedrożność jelit).

Ciała ketonowe

Aceton, kwas acetooctowy i beta-hydroksymasłowy nazywane są ciałami ketonowymi (KET). Są syntetyzowane w wątrobie podczas postu, żywienia bez węglowodanów, stresu, tłustych pokarmów. Ich funkcją jest rozkładanie tłuszczów i utrzymywanie równowagi energetycznej organizmu przy braku glukozy.

Jeśli ciała ketonowe pojawiają się w moczu, nabierają ostrego zapachu acetonu. Zjawisko to nazywa się ketonurią. W zdrowym ciele nie ma ciał ketonowych.

Normalny mocz kotów i psów nie zawiera ciał ketonowych.

Jeśli glukoza zostanie wykryta jednocześnie z ketonurią, jest to kryterium cukrzycy. Wzrost ciał ketonowych może również wystąpić przy przekształceniach onkologicznych przysadki mózgowej, śpiączce, ciężkim zatruciu.

Azotyn

Azotyny (NIT) – produkt odpadowy bakterii chorobotwórczych. Ich obecność w moczu wskazuje na infekcję dróg moczowych.

Mocz zdrowych kotów i psów nie zawiera azotynów.

Analizę azotynów wykonuje się również w celach diagnostycznych u zwierząt po operacjach narządów sfery moczowo-płciowej.

Erytrocyty

Pojawienie się krwinek – erytrocyty w moczu nadają mu odcienie czerwieni. To poważny objaw urazu i infekcji układu wydalniczego. W medycynie nazywa się to krwiomoczem.

Mocz zdrowych kotów i psów nie zawiera czerwonych krwinek.

Najczęstszą przyczyną krwi w moczu są kamienie nerkowe, które podczas ruchu uszkadzają drogi moczowe. Źródłem mogą być również urazy i pęknięcia, pasożyty, choroby zakaźne.

Jeśli krew pojawia się w pierwszych kroplach moczu podczas oddawania moczu, cewka moczowa jest uszkodzona, jeśli w tym ostatnim - pęcherz. W obecności kamieni nerkowych, krew wzrasta wraz z ich ruchem, w połączeniu z bólem podczas palpacji. Na OJeśli w moczu zwierzęcia znajduje się krew, należy natychmiast skontaktować się z kliniką weterynaryjną.

Hemoglobina

Hemoglobina (HGB) – białko krwi, które dostaje się do moczu podczas rozpadu czerwonych krwinek w wyniku działania trucizn hemolitycznych. Są to niebezpieczne toksyny, takie jak arszenik, ołów, jad owadów i węży. Mocz staje się ciemnobrązowy, czasem czarny. Po odstawieniu rozdziela się na przezroczystą górną część i ciemny osad. Pojawienie się hemoglobiny w moczu nazywa się hemoglobinurią.

Zwykle mocz kotów i psów nie zawiera hemoglobiny.

Przyczyny pojawienia się hemoglobiny w moczu:

• udar słoneczny i cieplny;
• rozległe oparzenia;
• zatrucie truciznami chemicznymi i roślinnymi (chlorek rtęci, fenol, jedzenie łubinu, gorycz itp.);
• posocznica;
• choroby pasożytnicze krwi;
• niedokrwistość hemolityczna.

Analiza mikroskopowa osadu moczu u kotów i psów domowych

Ostatnią częścią laboratoryjnej analizy moczu kotów i psów jest badanie mikroskopowe osadu. Pomaga różnicować schorzenia sfery moczowo-płciowej. Przedmiotem badań są:

• krystaliczne osady (sole);
• komórki nabłonkowe;
• białe krwinki (białe krwinki);
• erytrocyty (czerwone krwinki);
• odlewy moczu;
• bakteria;
• grzyby;
• tłuszcz;
• szlam.

Wytrącanie krystaliczne

Kryształy soli wytrącają się, gdy reakcja moczu zmienia się na kwaśną lub zasadową. Obserwuje się je również u zdrowych zwierząt, mogą pojawić się po usunięciu leków z organizmu. Niektóre krystaliczne osady mogą diagnozować choroby.

Tabela 3. Rodzaje opadów krystalicznych i choroby pokrewne

Krystaliczny osad	Norma	Choroby towarzyszące

Trippel fosforan

NieZapalenie pęcherza moczowego, pyelitis, odwodnienie, wymiotyNieW dużych ilościach - kamica moczowaNieAlkalizacja moczu, płukanie żołądka, wymioty, zapalenie stawów, reumatyzmNie
Wyjątkami są
dalmatyńczykówZapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerekPojedynczyMoże tworzyć kamienie nerkowe szczawianowe, odmiedniczkowe zapalenie nerek, upośledzony metabolizm wapnia, cukrzycęNieZapalenie jelita cienkiegoNie
Sporadycznie spotykany u dalmatyńczyków i buldogów angielskichKwaśny mocz, wysoka gorączka, zapalenie płuc, białaczka, dieta wysokobiałkowaPojedynczyTworzą kamienie moczanowe, przewlekła niewydolność nerek, kłębuszkowe zapalenie nerekNieUszkodzenie wątroby, białaczka, zatrucieNieUszkodzenie układu nerwowego, choroba wątroby, zatrucieNie
Choroby wątroby i dróg żółciowych, żółtaczkaNiepyelitis, echinococcus, tłuszczowe zwyrodnienie nerekNieCytynoza, marskość wątroby, śpiączka wątrobowa, wirusowe zapalenie wątrobyNiezapalenie wątroby, zapalenie pęcherza moczowego

Komórki nabłonkowe

Komórki nabłonkowe są zwykle podzielone na trzy typy w zależności od miejsca ich powstania:

• genitalia - płaskie;
• drogi moczowe (moczowód, pęcherz, miednica) - przejściowy;
• nabłonek nerkowy.

Normalnie w moczu kotów i psów mogą znajdować się tylko pojedyncze komórki (0 - 2) nabłonka płaskiego, nie powinno być innych komórek nabłonka.

Jeśli ilość nabłonka płaskiego w moczu jest zwiększona, może to być:

• złej jakości przygotowanie do analizy, brak higieny podczas zbierania moczu;
• zapalenie błony śluzowej pochwy (u kobiet);
• metaplazja płaskonabłonkowa.

Jeśli w moczu znajdują się przejściowe komórki nabłonka, przyczyną może być:

• zapalenie dróg moczowych: zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, kamica moczowa;
• zatrucie;
• okres pooperacyjny;
• guzy dróg moczowych.

Kiedy nabłonek nerek pojawia się w moczu, mówią o uszkodzeniu nerek:

• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zapalenie nerek;
• martwicze nerczyce;
• nerczyca lipidowa;
• amyloidoza nerek.

Leukocyty

Leukocyty – białe krwinki, które chronią organizm przed obcymi inwazjami. W moczu zdrowego zwierzęcia powinno być ich bardzo mało.

Normalnie w moczu kotów i psów leukocyty w polu mikroskopu przy powiększeniu 400x powinny mieć od 0 do 3 komórek.

Wzrost liczby leukocytów o więcej niż 3 nazywa się leukocyturią, ponad 50 - ropomoczem. Mocz staje się mętny, ropny.

Zwiększona liczba leukocytów jest oznaką stanu zapalnego w obrębie układu moczowo-płciowego: zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, ropometria, zapalenie błony śluzowej macicy.

Erytrocyty

Pod mikroskopem widać nie tylko obecność lub brak czerwonych krwinek. Czerwone krwinki mogą być zmienione (bez hemoglobiny) i całe. Pierwsza diagnoza zmian w nerkach (krwawienia, zapalenie nerek, guzy nerek). Te ostatnie pojawiają się z uszkodzeniem dróg moczowych (kamica moczowa, zapalenie pęcherza moczowego itp.).

Normalnie mocz kotów domowych i psów w polu widzenia mikroskopu powinien zawierać nie więcej niż 3 erytrocyty.

Cylindry moczowe

Odlewy moczowe – formacje białkowe, które blokują światło przewodu moczowego. Są wypłukiwane z moczem przy zachowaniu kształtu kanału. W zależności od komórek, które je utworzyły, cylindry dzielą się na różne podgatunki (nabłonkowe, leukocyty, tłuszczowe itp.). Wypadanie wszelkiego rodzaju cylindrów w moczu jest oznaką zmian patologicznych w strukturach nerek.

W moczu zdrowych kotów i psów nie powinno być cylindrów w polu widzenia mikroskopu.

Wypadanie cylindrów w moczu nazywa się cylindrurią. Kształt i pochodzenie cylindrów służy do oceny natury i dotkniętego obszaru.

1. Cylindry hialinowe są ledwo widoczne pod mikroskopem, półprzezroczyste, w kolorze jasnoszarym. Mogą przybierać kolor pigmentu barwiącego - czerwony w obecności krwi w moczu lub żółty w przypadku utraty bilirubiny. Tworzą je białka nerkowe, dlatego ich pojawienie się w moczu jest oznaką zjawisk zwyrodnieniowych w nerkach (nerczyca, odmiedniczkowe zapalenie nerek itp.).
2. Cylindry woskowe są gęste, czasem popękane. Powstają z powierzchniowych komórek kanalików nerkowych, co wskazuje na ich stan zapalny i rozpad zwyrodnieniowy.
3. Odlewy erytrocytów powstają z komórek krwi - erytrocytów. Powstaje przez krwawienie w nerkach.
4. Odlewy leukocytów na podobnej zasadzie tworzą białe krwinki - leukocyty. Oznaka ropnego zapalenia w układzie moczowo-płciowym.
5. Odlewy bakteryjne – zbiór bakterii, które zatykają przewody nerkowe.
6. Ziarniste odlewy wyglądają jak ziarna – tak wygląda rozkładający się nabłonek i skoagulowane białko. Jest to oznaka głębokich zmian patologicznych w strukturach nerki.

Cylindry są oznaką zakwaszenia moczu, t.Do. pod wpływem zasad ulegają rozpadowi.

Bakteria

U zdrowych zwierząt wydzieliny są sterylne. Jeśli bakterie znajdują się w osadzie moczu pod mikroskopem, oznacza to naruszenie higieny podczas pobierania analizy lub infekcję dróg moczowych.

Ilość ma wartość diagnostyczną: mniej niż 1000 ciałek drobnoustrojów na ml moczu oznacza zanieczyszczenie (u kobiet jest to norma), od 1000 - 10 000 - zakażenie dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej), ponad 10 000 - uszkodzenie pęcherza i nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek).

Mocz zdrowych kotów domowych i psów nie powinien zawierać bakterii w polu widzenia mikroskopu.

W przypadku podejrzenia infekcji wykonuje się analizę bakteriologiczną moczu (zbiornik hodowlany). Kultury bakterii moczu hoduje się na specjalnym podłożu, określa się ich rodzaj i wrażliwość na leki.

Grzyby

Badanie mikroskopowe osadu moczu może ujawnić drożdżaki Candida. Przyczyną może być wysoki poziom cukru, leki przeciwnowotworowe.

W polu widzenia mikroskopu mocz zdrowych kotów i psów domowych nie powinien zawierać grzybów.

Rozróżnia infekcje grzybicze, badanie moczu pod kątem grzybów, które wykonuje się w sposób podobny do badań bakteryjnych.

Tłuszcz

Tłuszcz (lipidy) znajduje się w moczu w mikrodawkach. Związane z jakością paszy, poziomem metabolizmu u zwierzęcia.

Normalnie tłuszcz w pojedynczych kroplach znajduje się w moczu kotów, u psów tylko śladowe.

Wzrost wskaźnika nazywa się lipurią. Zjawisko to jest rzadkie, wskazuje na patologię czynności nerek, może być konsekwencją kamicy moczowej.

Szlam

Śluz w moczu znajduje się w mikrodawkach. Jest syntetyzowany przez komórki nabłonkowe i nasila się wraz ze stanami zapalnymi i infekcjami.

W moczu zdrowych kotów i psów domowych pojawiają się niewielkie ilości śluzu.

Witamina C

Kwas askorbinowy (VTC) nie kumuluje się w organizmie i jest wydalany z moczem, dlatego po jego objętości w moczu można ocenić transport witaminy C w organizmie, niedobór witamin lub przedawkowanie.

Zdrowe koty i psy domowe mogą zawierać do 50 mg witaminy C w moczu.

Plemniki (plemniki)

Czasami podczas cewnikowania samców (samców i samców) plemniki dostają się do moczu, co można zaobserwować również podczas analizy mikroskopowej osadu moczu. Nie mają wartości diagnostycznej. Pod koniec badania wyniki badań fizycznych, chemicznych i mikroskopowych podsumowano w jednej tabeli. Pokazuje ogólny obraz stanu zdrowia zwierzęcia. Na podstawie tych danych weterynarz diagnozuje i przepisuje leczenie.