Objawy i leczenie niedoczynności tarczycy u psów

W przeciwieństwie do innych patologii, trudno jest lekceważyć chorobę niedoczynności tarczycy u zwierząt, ponieważ rozwój niedoczynności tarczycy może dotyczyć całego organizmu, a nie tylko jednego konkretnego narządu.

Niedoczynność tarczycy jest powszechna u psów.

Hormony

Charakterystyczne jest, że tarczyca wytwarza trijodotyronina, tyroksyna, tetrajodotyronina. Równowagę hormonalną reguluje podwzgórze, w którym dodatkowo tworzy się tyroliberyna, która oddziałuje z częściami mózgu, w szczególności z przysadką mózgową. W wyniku tego połączenia wytwarzany jest hormon stymulujący tarczycę, który z kolei dostaje się do krwioobiegu i działa na warstwę komórkową gruczołu.

Struktura mózgu psa.

Ten związek kontroluje równowagę hormonalną i zapewnia wewnętrzne funkcjonowanie wszystkich układów.

Główne powody

Niedoczynność tarczycy dzieli się na dwie kategorie - wrodzona lub nabyta patologia. Ale może to być również choroba pierwotna lub wtórna. Główne czynniki prowokujące:

• przewlekłe procesy zapalne w tarczycy;
• zmiany tkankowe;
• niedobór jodu;
• onkologia;
• dolegliwości zakaźne;
• wrodzone nieprawidłowe procesy;
• przedawkowanie glukokortykoidów;
• naruszenie diety;
• chirurgiczne usunięcie tarczycy;
• choroby współistniejące.

Zaburzona dieta jest jedną z przyczyn patologii.

Przyczyny obejmują również ciążę. Podczas gdy samica rodzi potomstwo, w organizmie zachodzą zmiany, odbudowuje się całe tło hormonalne. To właśnie podczas tej restrukturyzacji coś może pójść nie tak, a wtedy cały łańcuch połączeń zostanie zerwany.

Genetyczne predyspozycje

Jeśli chodzi o predyspozycje genetyczne, takim powodem jest psi kretynizm.

Anomalia oznacza całkowitą degradację „psiej osobowości”, co uniemożliwia dalszą adaptację zwierzęcia. Te szczenięta są zwykle poddawane eutanazji.

Szczenięta z anomalią nie mogą przystosować się do życia.

Obraz kliniczny

Szczególnie podatne na tę chorobę są jamniki i pudle, boksery, golden retrievery, setery irlandzkie.

Warto zauważyć, że samice chorują częściej niż mężczyźni i jest to spowodowane ciążą. Jeśli chodzi o konkretne znaki, to nie istnieją. Ogólny obraz kliniczny jest indywidualny i zależy od naturalnych cech konkretnego zwierzaka.

Choroba występuje u ciężarnych psów.

Najczęstsze objawy to ogólne osłabienie, letarg, hipotermia. Masa mięśniowa zwierzęcia może wzrosnąć bez wyraźnego powodu. Pies szybko się męczy, długo nie może być aktywny. Ciągle zamarza, rejestrowane są zaburzenia chodu - osłabienie mięśni, zmniejszona ruchomość stawowa.

Paraliż twarzy

Możliwy jednostronny paraliż twarzy – powieki przestają się zamykać, kąt ust opada.

Może wystąpić zwiększone wydzielanie śliny, łzawienie lub odwrotnie - ustają wydzieliny, wypaczenie wrażeń smakowych. W rezultacie rozwijają się objawy zapalenia błony naczyniowej oka, zapalenie rogówki.

W przypadku porażenia twarzy obserwuje się opadanie ust i ślinienie.

Podczas osłuchiwania słychać spowolnienie akcji serca, osłabienie tętna. Możliwe jest również zakłócenie procesu krzepnięcia krwi. Sierść traci połysk, staje się wyblakła i matowa, włosy łamią się, zaczyna się symetryczne łysienie. Pies zaczyna łysieć od tyłu, ogon.

ropne zapalenie

Skóra jest dotknięta ropnymi stanami zapalnymi, ranami, zadrapaniami, krwiaki mogą się słabo goić.

Chorobie towarzyszy ropne zapalenie skóry.

Podczas badania dotykowego skóra jest zimna, kufa puchnie. Progresja choroby jest wyrażona porażenie krtani, występuje zaparcie. Pies stale zwraca pokarm. Kobiety cierpią z powodu naruszenia cyklu rozrodczego, mężczyźni - zanik jąder i spadek aktywności seksualnej. Szczenięta często umierają.

Diagnoza niedoczynności tarczycy

• Zdiagnozuj niedoczynność tarczycy na podstawie badania krwi, który jest przeprowadzany w celu określenia poziomu hormonów T4, T3, TSH w surowicy.
• Ale również diagnozę stawia się na podstawie informacji z wywiadu, badania ogólnego, laboratoryjnego badania moczu.
• Dodatkowa diagnostyka jest przeprowadzana w celu wykrycia chorób współistniejących za pomocą elektrokardiogramu, badania USG, radiografii.

Do zdiagnozowania niedoczynności tarczycy potrzebne jest badanie krwi.

Metody diagnostyczne są zawsze przepisywane przez lekarza, zaczynając od cech przebiegu choroby, podejrzeń współistniejących patologii i cech organizmu tego konkretnego zwierzęcia.

Leczenie i rokowanie

Terapia niedoczynności tarczycy jest dość prosta i najczęściej jest dobrym rokowaniem. Zalecana jest terapia zastępcza - stosuje się syntetyczny analog hormonów, w szczególności lewotyroksynę. W większości przypadków stosowanie tego leku prowadzi do całkowitego wyzdrowienia, ale dzieje się tak tylko wtedy, gdy patologia ma pierwotne pochodzenie.

W przypadku współistniejących chorób wskazane jest przepisanie leczenia objawowego i leczenia mającego na celu wyeliminowanie współistniejącej choroby.

Szczególnie ważne w leczeniu niedoczynności tarczycy – prawidłowe dawkowanie. W żadnym wypadku nie należy odchodzić od dawek przepisanych przez lekarza, nie słuchać farmaceutów w aptece, ale ściśle przestrzegać umówionej wizyty.

Dawkowanie leków może przepisać tylko weterynarz.

Przedawkować

• Oznaki przedawkowania wyrażają się nadmierną agresją zwierzaka, szybkim oddechem.
• Pies będzie spragniony, zwiększony apetyt. Na tle nerwowego przeciążenia pojawia się biegunka.
• W takich przypadkach zwierzak stale zachowuje się niespokojnie, nie może siedzieć nieruchomo przez długi czas, bez powodu rzuca się na przedmioty.

W przypadku przedawkowania pies będzie bardzo spragniony.

wnioski

Jeśli diagnoza jest prawidłowa, zmiany na lepsze nie potrwają długo. Należy jednak rozumieć, że szczenię, które przeszło tę patologię, będzie wymagało ścisłej kontroli równowagi hormonalnej przez resztę życia i, w większości przypadków, stosowania syntetycznego hormonu. Psy z wrodzoną dolegliwością potrzebują stałej dawki lewotyroksyny. Cała opieka nad zwierzakiem spada na barki właściciela.

Prawidłowo zdiagnozowany pomoże pozbyć się choroby.

Film o niedoczynności tarczycy u psów