Objawy zapalenia mięśni u psów i leczenie

Następnie, gdy choroba zaczyna się rozwijać, objawy nasilają się:

• wzrasta temperatura ciała;
• utrata apetytu;
• pies nie daje się głaskać, warczy i warczy;
• znacznie ogranicza aktywność fizyczną, przestaje skakać, stara się omijać wszelkie przeszkody;
• obolałe mięśnie stają się opuchnięte, napięte i gorące w dotyku;
• czasami zdarzają się drgawki.
• uszkodzenie skóry może być zauważalne;
• w moczu pojawia się krew;
• pies przestaje się wypróżniać lub robi to bardzo rzadko. Widać, że sprawia jej to ból.

Stan zapalny mięśni przysparza zwierzęciu wiele cierpienia. Wraz z porażką mięśni żucia (zapalenie mięśni szczęki) przyjmowanie pokarmu powoduje ogromny ból, trudno jest nawet po prostu szczekać. Jeśli stan zapalny dotyczy mięśni okolicy szyjnej i potylicznej, pies nie może przechylać ani podnosić głowy.

Kiedy pojawią się pierwsze charakterystyczne objawy choroby, konieczne jest terminowe przeprowadzenie badania i zidentyfikowanie przyczyny, od której zależeć będzie taktyka leczenia.

Klasyfikacja choroby w zależności od przyczyny jej wystąpienia

Istnieje wiele czynników predysponujących do rozwoju zapalenia mięśni. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Ciężkie ładunki

Długotrwałe duże obciążenia lub obciążenia niewytrenowanego psa mają zły wpływ na stan układu mięśniowo-szkieletowego:

• intensywna aktywność fizyczna;
• skakanie z dużych wysokości;
• biegi przełajowe;
• siniaki, zwichnięcia, otwarte rany.

Występuje przeciążenie, rozciąganie, pękanie włókien mięśniowych. W rezultacie dochodzi do krwotoków, krwiaków, zapalenia mięśni u psów i rozwoju urazowego zapalenia mięśni. Najczęściej z powodu kontuzji u psów myśliwskich lub służbowych.

Niesprzyjające warunki

Warunki niekorzystne dla zdrowia psa mogą wywołać rozwój reumatycznego zapalenia mięśni, a mianowicie:

• długi pobyt na mrozie;
• nagła hipotermia;
• wysoka wilgotność.

Częściej niż inne rasy tego typu zapalenia mięśni podatne są psy myśliwskie i pasterskie, które większość życia spędzają na dworze, w chłodne deszczowe dni, w wilgotnych pomieszczeniach. Dotyczy to głównie mięśni pleców i odcinka lędźwiowego. Przyczyny rozwoju reumatycznego zapalenia mięśni nie są do końca poznane. Do czynników prowokujących należą również:

• zaawansowany wiek psa;
• skłonność do alergii;
• otyłość;
• zaburzenia nerwowe;
• konsekwencje chorób zakaźnych.

Infekcje

Ropne zapalenie mięśni rozwija się w wyniku ostrej infekcji, gdy patogeny - paciorkowce, gronkowce - dostają się do uszkodzonej tkanki. Może się to zdarzyć z powodów takich jak:

• nieprawidłowo podawane zastrzyki domięśniowe bez użycia środków antyseptycznych;
• źle leczone rany;
• rozprzestrzenianie się procesów zapalnych z innych narządów i tkanek.

Proces zapalny w miejscu zmiany, bez szybkiego leczenia, zamienia się w ropień, dochodzi do procesów neuro-dystroficznych, śmierci i rozpadu mięśni. Zakaźna postać zapalenia mięśni może przejść w przewlekłą fazę choroby.

Inne powody

Eozynofilowe zapalenie mięśni u psów charakteryzuje się zmianami zapalnymi w mięśniach żwaczy, skroniowych i ocznych. W przypadku tego typu choroby obserwuje się wzrost poziomu eozynofili we krwi. Przyczyny tego typu zapalenia mięśni nie są w pełni poznane.

Jak wiadomo, poziom eozynofili we krwi jest podwyższony w chorobach alergicznych i autoimmunologicznych lub gdy organizm jest zarażony pasożytami.

Charakterystycznym i najwcześniejszym objawem jest skurcz mięśni żucia (szczękościsk). Nie można siłą rozluźnić mięśni okolicy żuchwy. Kości policzkowe nabrzmiewają, głowa psa zaczyna przypominać pysk lisa. Wraz ze wzrostem obrzęku gałki oczne wystają. Czas trwania choroby z wyraźnymi objawami wynosi od kilku tygodni. Potem następuje poprawa. Przy częstych nawrotach dochodzi do zaniku mięśni, są one zastępowane tkanką łączną.

W zależności od obszaru i ciężkości zmiany istnieją:

1. Miąższowe zapalenie mięśni, które dotyczy tylko tkanki mięśniowej. Częściej rozwija się w wyniku przeciążenia lub hipotermii.
2. Śródmiąższowe zapalenie mięśni, w którym dochodzi do zajęcia tkanki łącznej. Występuje głównie z powodu infekcji bakteryjnej organizmu, na przykład gruźlicy.
3. Kostniejące zapalenie mięśni występuje z powodu ciężkiego urazu, urazu penetrującego, złamania. Jeśli podczas urazu doszło do wylewu krwi do mięśni, krew nie rozpadła się w ciągu tygodnia, to w tym obszarze zmiany dochodzi do „kostnienia”, co uszkadza tkanki mięśniowe i powoduje stan zapalny.

Objawy i leczenie, które lekarz weterynarii przepisuje podczas zapalenia mięśni, zależy od obszaru zmiany i nasilenia powstałego procesu zapalnego. Decyzję o sposobie leczenia zwierzęcia podejmuje lekarz po zbadaniu i ustaleniu przyczyny stanu zapalnego.

Metody leczenia

Leczenie zapalenia mięśni u psów rozpoczyna się od wyeliminowania przyczyny, która wywołała rozwój choroby. Gdy nie można znaleźć przyczyny, np. w postaci eozynofilowej, wykonuje się zabiegi mające na celu złagodzenie objawów i poprawę stanu psa poprzez terapię objawową.

Ogólne zasady stosowane w celu złagodzenia stanu zwierzęcia z dowolnym rodzajem zapalenia mięśni:

• zastrzyki Analgin lub Novocaine w celu wyeliminowania bólu;
• układanie dla psa miękkiego, wygodnego legowiska w suchym, ciepłym pomieszczeniu;
• aby uniknąć pojawienia się odleżyn, musisz obrócić psa z jednej strony na drugą, zmienić jego pozycję, ponieważ nie może tego zrobić sam.

W przypadku zapalenia mięśni z powodu kontuzji przez pierwsze dni stosuje się zimne okłady. W przypadku poważnego uszkodzenia skóry, zerwania mięśni lub więzadeł zakłada się szwy, wstrzykuje się antybiotyk. Następnie nakładają ciepłe okłady, opatrunki z roztworem Dimexidum, przeprowadzają zabiegi ultradźwiękowe, masaż leczniczy.

Aby złagodzić stan przy reumatycznym zapaleniu mięśni, wykonuje się domięśniowe iniekcje antybiotyków, przepisuje się leki przeciwreumatyczne, stosuje się okłady chłodzące i rozgrzewające. Po wyeliminowaniu bólu przeprowadzany jest kurs masażu leczniczego. Przydaje się nacieranie obolałych mięśni mazią przez zmieszanie kwasu salicylowego, oleju kamforowego i eteru metylowego.

W ciężkim ropnym zapaleniu mięśni weterynarz najpierw otwiera ropień, aby usunąć ropny płyn. Następnie wykonywana jest antybiotykoterapia. Aby chronić wątrobę przed działaniem antybiotyków, przepisywane są hepatoprotektory.

W przypadku eozynofilowego zapalenia mięśni stosuje się tylko leczenie objawowe - terapię hormonalną prednizolonem, kortyzonem, ciepło na obszarze dotkniętych mięśni. W razie potrzeby transfuzja krwi. Pies karmiony jest sztucznie.

Powikłania i prognozy dotyczące powrotu do zdrowia

Warunki powrotu do zdrowia i konsekwencje przeniesionej choroby zależą od ciężkości i złożoności urazu. Przy niewielkich urazach wszystkie oznaki choroby znikają do końca drugiego tygodnia.

Przy cięższym przebiegu choroby krwiaki mogą nie ustąpić całkowicie, możliwe jest powstawanie torbieli lub ropni. Powikłania mogą wystąpić w następującej postaci:

• skrócenie mięśnia w stanie zapalnym;
• zanik tkanki mięśniowej;
• całkowita utrata funkcji mięśni;
• osłabione widzenie po eozynofilowym zapaleniu mięśni.