Przyczyny i leczenie zapalenia gruczołów paranalnych u psów

Gruczoły paraanalne nazywane są specjalnymi workami wypełnionymi specyficzną tajemnicą. Znajdują się po obu stronach odbytu psa. Wytwarzana substancja ma odrażający zapach i ma za zadanie odstraszyć nieznane zwierzęta, przyciągnąć potencjalnego partnera i móc oznaczyć terytorium swoim indywidualnym zapachem.

Przyczyny zapalenia

Natura chciała, aby gruczoły były opróżniane podczas każdego aktu defekacji, ale w rzeczywistości nie zawsze tak się dzieje. Nagromadzony sekret zmienia swoją konsystencję, zamieniając się w gęstą masę. To sprawia, że ​​uwolnienie z niego gruczołów jest jeszcze trudniejsze. Proces ten nieuchronnie prowadzi do zapalenia gruczołów przyodbytniczych u psów z powodu ich przepełnienia i pojawienia się nieprzyjemnych objawów. Co powoduje opóźnienia w opróżnianiu? Eksperci wskazują, co następuje powoduje:

• pies prowadzi siedzący tryb życia;
• niewystarczający ton mięśni dna miednicy;
• słaba odporność;
• uszkodzenie kanału odbytu;
• częsta biegunka;
• dziedziczna predyspozycja.

W przypadku narażenia na jeden lub więcej czynników, zapalenie gruczoły paraanalne u psa, przyczyny należy wyeliminować w miarę możliwości, w przeciwnym razie podobny stan będzie się powtarzał.

Jak manifestuje się stan zapalny?

Jeśli u psa występuje zapalenie gruczołów przyodbytowych, objawy od razu zauważysz.

• Pies zacznie się martwić i zwracać uwagę na bolesny obszar. Może próbować obgryzać skórę wokół odbytu lub pocierać problematyczne miejsce o różne powierzchnie, jakby łagodząc swędzenie.
• Pojawieniu się ropy w gruczołach towarzyszy silny ból i zatrucie. Zwierzę staje się apatyczne, nie pozwala się dotykać, jeśli zbliżysz rękę do ogona, zmieni się jego zwykłe zachowanie.
• Apetyt maleje, pies może całkowicie odmówić jedzenia, ale pragnienie wzrasta.
• Podnosi się temperatura ciała, wzrasta osłabienie.
• Okolice odbytu stają się czerwone i puchną, w pobliżu może wypadać futro, pojawiają się ślady drapania.

Jeśli nie podejmiesz terminowych działań, sytuacja może się pogorszyć, wystąpi tak nieprzyjemna konsekwencja, jak ropień lub przetoka gruczołów przyodbytniczych. Czasami właściciele zauważają tylko, że coś jest nie tak na tym etapie. W pobliżu odbytu powstaje rana, krwawiąca ropa. Zwierzę nieustannie je liże, jęczy z bólu podczas wypróżnień lub zmienia pozycję ciała. Taki objaw nie zawsze może być wyleczony terapią zachowawczą.

Metody leczenia

Sposób leczenia zapalenia gruczołów przyodbytniczych zależy od stadium zaawansowania choroby, rodzaju patogenu oraz obecności lub braku powikłań (przetoka, ropień). Klasyczny schemat zakłada następujące etapy działania:

• Mechaniczne oczyszczenie gruczołów, a następnie spłukanie roztworami antyseptycznymi.
• Uśmierzanie bólu dzięki blokadzie nowokainy.
• Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przez 1-2 tygodnie, w zależności od zaniedbania procesu.
• Stosowanie przeciwzapalnych czopków doodbytniczych.

DO chirurgiczny metoda stosowana przy częstych nawrotach i nieskuteczności konwencjonalnych metod leczenia. W takim przypadku gruczoły są usuwane. zwierzę należy pokazać lekarzowi weterynarii, który na podstawie objawów określa taktykę leczenia.

Samo czyszczący

Aby zapobiec gromadzeniu się wydzieliny, właściciel może samodzielnie wyczyścić gruczoły swojego zwierzaka. Wystarczy zaopatrzyć się w wazelinę lub olej roślinny i gumową rękawiczkę. Po nasmarowaniu palca wskazującego w rękawiczce wazeliną dla lepszego poślizgu, ostrożnie wkłada się go do odbytu psa, a po bokach wyczuwalny jest groszek gumowy. Kiedy to się uda, wytwarzają słabe ciśnienie, stymulując gruczoł do opróżnienia.

Wskazane jest czyszczenie zatok odbytu w łazience, aby nieprzyjemnie pachnący sekret nie rozpryskiwał mebli i powierzchni podłogi, w przeciwnym razie będziesz musiał przeprowadzić dodatkowe czyszczenie. Następnie obszar w pobliżu odbytu myje się mydłem i wyciera do sucha. Na ostatnim etapie czyszczenia konieczne jest włożenie do odbytu przeciwzapalny świeca.

W przypadku małych psów, ze względu na ich fizjologię, powyższa procedura nie zadziała. Muszą zewnętrznie oczyścić gruczoły. Czystą serwetką należy chwycić miękkie tkanki pod ogonem i ścisnąć tak, aby zatoki odbytu opróżniły się samoistnie. Niestety skuteczność takiej manipulacji jest mniejsza, nie zawsze pozwoli pozbyć się zbyt gęstej tajemnicy.

Jak często czyścić jest ściśle określone indywidualnie. Częściej badaj swojego zwierzaka, a gdy tylko zauważysz, że pod ogonem pojawił się obrzęk, przystąp do manipulacji. Może się to odbywać co miesiąc lub co pół roku. Czyszczenie nie powinno być nadużywane. Tkanki podczas tego są nieuchronnie uszkodzone, a to może, wręcz przeciwnie, wywołać stan zapalny.

Jeśli masz operację

Gdy pies ma przetokę lub częste ropnie z powodu zbyt częstego zapalenia gruczołów przyodbytniczych, lekarz zamiast leczenia zleca operację usunięcia samych zatok i okolicznych dotkniętych obszarów. Ta interwencja nazywa się sakulektomią.

Dzień przed planowaną operacją pies zostaje zatrzymany karmić, przed rozpoczęciem na siłę oczyść jelita i pęcherz. Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Dotknięte obszary gruczołów są wycinane, przetoka zostaje zszyta, a drożność kanału zostaje przywrócona.

Ważne jest, aby prawidłowo przeprowadzić operację, chirurg musi mieć doświadczenie w tego typu interwencjach. Nadmierna lub niewłaściwa resekcja może nadmiernie skomplikować odbyt i w konsekwencji nietrzymać stolca.

Jeśli w trakcie badania okaże się, że pies nie ma zwykłego zapalenia, ale w gruczołach utworzył się guz, również przeprowadza się usunięcie zatoki przynosowe. Skuteczność takiej interwencji jest duża przed wystąpieniem przerzutów.

Ogólne środki zapobiegawcze

Zwierzę w domu zawsze wymaga uwagi, zwłaszcza w starszym wieku. Aby pupil nie miał problemów zdrowotnych i zatok odbytu w szczególności potrzebuje kompletnej diety, która pozwoli mu zachować formę. Środek w pożywieniu jest konieczny, otyłość to bezpośrednia droga do wielu chorób.

Pies musi… w odpowiednim czasie opróżnij jelita i pęcherz, chodzenie powinno być regularne. Jeśli nie masz na to wolnego czasu, lepiej nie mieć zwierzaka, który potrzebuje spaceru. Wskazane jest, aby podczas spaceru pies był aktywny. Poznaj innych hodowców psów i pozwól psom bawić się razem.

Co sześć miesięcy przeprowadzaj zapobieganie inwazjom robaków. Jeśli w ciele znajdują się pasożyty, pojawia się swędzenie w odbycie i prawdopodobieństwo drapania. Regularnie badaj odbyt zwierzęcia, aby w porę zauważyć najmniejsze stany zapalne.