Sfinks petersburski, czyli peterbald: ogólny opis rasy

Ponadto hodowcy stanęli przed zadaniem utrwalenia osiągniętego wyniku, a mianowicie zachowania orientalnych zwyczajów, dla których podejmowano wielokrotne próby krzyżowania z rasami orientalnymi. Pod koniec lat 90. peterbaldy zostały oficjalnie uznane przez TICA (American Cat Association).

Rasa została w końcu wyhodowana i uformowana. Osobliwość polega na tym, że przypisano mu tak zwany „nagi” gen, odziedziczony po Don Sfinksach. W przyszłości ich kojarzenie z braćmi z Petersburga jest zabronione. W 2000 roku peterbaldy zostały uznane przez WCF (World Cat Organization).

ogólny opis

Wyhodowana rasa zachwyca wdziękiem i przepychem. Wdzięk widać w każdym ruchu kotka, z dumą demonstruje swoją postawę i nienaganną sylwetkę. Standardowe parametry to muskularne, elastyczne, szczupłe i zwarte, rurkowate ciało z zaokrąglonymi żebrami. Ważne są następujące wymiary:

• przeciętna waga samca to 5 kg, samicy - 3 kg;
• długa i smukła szyja, odpowiadająca proporcjom ciała;
• głowa w kształcie klina ze zwężoną kufą, od czubka nosa do uszu widoczna jest ścisła prosta linia;
• cienki i długi ogon z charakterystycznym ostrym czubkiem;
• wysokie i pełne wdzięku łapy z grubymi opuszkami i owalnymi palcami;
• płaskie czoło;
• ruchliwa i delikatna w dotyku skóra, która zbiera się w fałdy na całym ciele;
• brak sierści, dopuszczalna jest obecność małej armaty u młodych kotów, która ostatecznie znika;
• prosty, lekko wydłużony nos o zgrabnym kształcie, podkreślającym dumny profil;
• broda zaznaczona w strukturze;
• oczy w kształcie migdałów i skośne dla motywu azjatyckiego, mogą mieć bogaty odcień niebieskiego lub zielonego;
• kapryśnie podkręcone wąsy;
• szeroko rozstawione uszy dużego rozmiaru, z angielskim zestawem (dobrze trzyma się na nich kartka papieru).

Odmiany kolorów

Sfinksy petersburskie różnią się odcieniem skóry. Są to liliowe, czekoladowe, częściowo kolorowe, kremowe, kolorowe, itp. Zwierzęta monochromatyczne charakteryzują się biało-czarnymi, czerwonawymi odcieniami, ale są one bardzo rzadkie, ponadto najczęściej pokryte są plamami. Te koty nie zawsze są bezwłose. Zwyczajowo rozróżniają następujące rodzaje ochrony:

1. Pędzel lub pędzel. Sierść dziecka jest reprezentowana przez szorstkie lub odwrotnie bardzo miękkie włosy o różnej gęstości.
2. Szczotka charakteryzuje się krótkim włosiem, puszystym ogonem. Gdy zwierzę dorośnie, okrycie staje się gołe, pozostaje na kończynach i na pysku.
3. Osoby bezwłose są całkowicie nagie. Na skórze znajdują się specjalne naturalne wydzieliny, które sprawiają, że w dotyku przypomina ona plastelinę lub gumę.
4. Kocięta stadne są całkowicie pozbawione wąsów i brwi. W miejscach skóry występują bardzo rzadkie i miękkie włoski, nie przekraczające 2 mm wysokości.
5. Bezwłosi przedstawiciele petersburskich kotów Sphynx przy urodzeniu mają nieznaczny podszerstek, który całkowicie rozwija się przez 2 lata.
6. Skóra typu welur. Wraz z wiekiem młody osobnik utrzymuje sierść na łapach, jak golf lub skarpetki. Nazwa pochodzi od dotyku tkaniny welurowej w kontakcie ze skórą.
7. Varietta, czyli kot o prostych włosach. Tacy przedstawiciele Peterbaldów nie noszą genu łysienia, mają krótkie i proste włosy. W przeciwnym razie wszystkie znaki odpowiadają zadeklarowanej rasie.
8. Kurz - obecność prawie niewidocznej krótkiej sierści, gładkiej i delikatnej w dotyku.

Każda rasa jest doceniana i znajduje krąg wielbicieli. Przy kotach całkowicie pozbawionych sierści organizowane są prezentacje na wystawach. Różnorodność kotów pędzelkowych jest optymalna do hodowli, dlatego zaleca się trzymanie kotów ze stada w domu.

Manifestacja charakteru

Petersburgowe koty Sphynx wyróżniają się niezwykłym usposobieniem, łączącym słoneczny i figlarny temperament z orientalną tajemnicą. Są przyjazne i towarzyskie, lojalność wobec właścicieli, nie kryj się podczas spotkań z nieznajomymi, śmiało nawiązuj kontakt. Przedstawiciele rasy są towarzyscy, uwielbiają, gdy zwraca się im uwagę, rozmawiają z nimi.

Dość często Peterbaldowie pokazują postać z głośnym płaczem, gdy nie otrzymują jedzenia na czas lub właściciel nie wpuszcza go do łóżka, zostawia go na długo w spokoju. Uwielbiają wygrzewać się w ramionach, uwielbiają, jak wszystkie koty, drapią za uszami, odpowiadają wdzięcznym i głośnym mruczeniem. Specyfika zwyczajów doprowadziła do popularnej nazwy Peterbaldów - „koty i psy”.

Dedykowane bezwarunkowe oddanie wszystkim członkom rodziny. Jednak kot z konieczności wybiera lidera wśród ludzi i wszędzie za nim podąża. Jeśli w domu mieszka petersburski sfinks, samotność i samotność nikomu nie zagrażają. Nieustannie podkreśla swoją wagę i potrzebę, stara się być na bieżąco ze wszystkimi wydarzeniami dziejącymi się wokół.

Przedstawiciele rasy nie są mściwi, nie wykazują agresji, co jest ważne dla rodzin z małymi dziećmi. Należy pamiętać, że mają istnieją bezpośrednie korzenie syjamskie. To, czego nie należy zajmować peterbaldami, to żartobliwość. Bawiąc się z właścicielem, potrafią wypuszczać pazury, gryźć, drapać, więc od dzieciństwa należy ich uczyć dyscypliny. Ważnym czynnikiem jest to, że takie koty dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, nie ignorują ich i nie wchodzą w kontakt.

Charakterystyczną pozytywną cechą petersburskich sfinksów jest bystrość i bystry umysł. Nauka miejsca karmienia, drapaka, tacki nie zajmuje dużo czasu. Dzięki wysokiej inteligencji koty są łatwe do nauczenia i szkolenia, zapamiętują standardowe i proste komendy, takie jak „leżeć”, „chodzić”.

Przedstawiciele tej rasy mają działanie antystresowe i prozdrowotne na organizm człowieka, na co wskazują liczne recenzje ich właścicieli. Kolejnym niepodważalnym faktem na korzyść opisywanych kotów jest ich czystość. Nie szkodzą i zachowują się spokojnie podczas zabiegów higienicznych, wykazują maksymalny spokój i cierpliwość.

Choroby i zdrowie

Peterbaldów można śmiało nazwać młodą rasą, nie ścigają ich żadne choroby dziedziczne. Oprócz silnej inteligencji odnotowuje się dobre zdrowie. Problemy nie pojawią się przy przeprowadzaniu standardowych wydarzeń w postaci:

• odrobaczanie;
• terminowe szczepienie;
• regularna i właściwa pielęgnacja;
• kąpielowy;
• badania weterynaryjne.

Jeśli chodzi o przeciętną długość życia, to przy dobrej konserwacji sięga ona 15 lat. Ale właściciele petersburskich sfinksów muszą zrozumieć, że mogą przenosić choroby typowe dla bezwłosych kotów. Przede wszystkim są to różne przeziębienia, dlatego należy stworzyć dla takich zwierząt optymalne warunki życia. Obecność przeciągów i przegrzania, hipotermia jest niedopuszczalna.

Ciepło jest niezbędne dla peterbaldów, zimą należy je ubrać i ogrzewać w każdy możliwy sposób. Będziesz musiał znieść, gdy wytrwały zwierzak spróbuje zakorzenić się pod kołdrą, gdzie możesz się rozgrzać i uchronić przed wychłodzeniem. Sprytne koty często wykorzystują swoją pozycję i starać się przejąć przywództwo nad swoim panem.

Jedną z nieprzyjemnych chorób kotów petersburskich są wysypki alergiczne. Jeśli się pojawią, najprawdopodobniej będą okresowo zaostrzane przez całe życie. Leczenie i profilaktykę przeprowadza się za pomocą konwencjonalnych balsamów przeciwtrądzikowych. Intensywne wysypki obserwuje się w okresie wzrostu hormonalnego u kotów, które w przypadku braku działań terapeutycznych mogą przekształcić się w trądzik ropny. Kastracja pomoże rozwiązać ten problem raz na zawsze.

Najgroźniejszą patologią Peterbalda jest wrodzony niedorozwój grasicy. Jest organem odpowiedzialnym za ogólny rozwój organizmu i prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Jeśli taka wada wystąpi, zwierzę umiera w dość młodym wieku.

Subtelności treści

Sfinksy petersburskie są cenione przez hodowców ze względu na ich łatwą i łatwą pielęgnację. Niewątpliwym plusem jest brak wełny, którą należy stale czesać, zbieraną z mebli tapicerowanych, dywanów. Wśród procedur pielęgnacyjnych odnotowuje się:

• okresowe czyszczenie uszu;
• regularne pocieranie oczu, usuwanie nagromadzonego śluzu;
• cięcie pazurów;
• zabieg dentystyczny.

Hodowcy Peterbalda nie zgadzają się co do ich kąpieli. Na ich skórze stale uwalnia się specjalny brązowy lubrykant przypominający wosk, który pełni funkcję ochronną. Przy częstych kąpielach warstwa ta jest zmywana, w wyniku czego kot jest zestresowany. Ale jednocześnie konieczne jest usunięcie takiego tłuszczu z łap, w uszach, ponieważ powstają brzydkie brudne plamy.

Niektórzy użytkownicy używają wilgotnych chusteczek do pielęgnacji skóry. Ale częściej koty kąpie się przy użyciu najdelikatniejszych środków. Pod koniec zabiegu, który zwierzęta zwykle tolerują, zostają dokładnie wysuszone miękkim ręcznikiem, który nie uszkadza skóry.

Peterbaldam korzysta z kąpieli słonecznych, ale z umiarem. Przy silnej ekspozycji na promienie mogą pojawić się trudne do leczenia oparzenia. Aby nie dopuścić do wysuszenia skóry, zaleca się ją pielęgnować kremami dla dzieci, olejkami.

Brak sierści przyczynia się do zwiększonej przemiany materii, co wpływa na dobry apetyt kotów. Mogą jeść suchą karmę lub naturalną żywność. Ważne, aby dieta zawsze była zbilansowana i kompletna (zawiera pierwiastki śladowe, witaminy). O prawidłowym odżywianiu decyduje obecność brązowego smaru ochronnego. Jeśli jest wydzielany w dużej objętości, należy zmienić dietę Sfinksa w Petersburgu.