Opis i charakter rasy sphynx peterbald

Kolor może być dość zróżnicowany. Są odcienie czekoladowe, kremowe, pathicolor i inne. Monochromatyczne spotyka się bardzo rzadko. Na skórze często pojawiają się plamy starcze. Poza tym Peterbaldowie mogą być nie tylko łysi. Są takie powłoki skóry:

1. Szczotka. Sierść kociaka jest bardzo miękka. Może być też na odwrót – twarde, sztywne włosie.
2. Punkt pędzla. W tym przypadku sierść jest nieco krótsza niż w pierwszym, ale zwierzak ma puszysty ogon. Gdy kociak dorośnie, sierść pozostanie tylko na kończynach i pysku.
3. Trzoda. Rzadkie i krótkie włosy. Wąsy i brwi są całkowicie nieobecne.
4. Urodzony łysy. Kociak rodzi się zupełnie nagi. Specjalny sekret skóry sprawia wrażenie, że skóra dziecka jest gumowa. Czuje się jak plastelina.
5. Nagi. Rodzi się z niewielką ilością włosów, ale po pewnym czasie znika.
6. Welurowy. Jakiś czas po urodzeniu włosy pozostają tylko na łapach. Bardzo przypomina welur.

Każdy gatunek ma wśród swoich wielbicieli ogromną wartość. Idealnymi przedstawicielami Peterbaldów są koty całkowicie pozbawione sierści. To oni są przywożeni na wystawy. Pędzel petersburski służy do hodowli.

Postać Peterbalda

Sfinksy petersburskie mają raczej przyjemny i łagodny charakter, w którym oprócz wschodniej zagadki występuje też słoneczny temperament. Te zwierzaki są bardzo przyjazne, towarzyskie i całym sercem kochają swoich właścicieli. Nie boją się i nie chowają przed obcymi, więc przyjazd gości nie może być problemem. Są gotowi zaprzyjaźnić się z każdą osobą. Peterbaldowie uwielbiają rozmawiać, ale mają dość donośny głos.

Czasami mogą zacząć krzyczeć. Zwykle dzieje się tak, jeśli zostawisz je w spokoju, nie zabierzesz ze sobą do łóżka lub nie nakarmisz ich na czas. Przedstawiciele tej rasy bardzo lubią siedzieć na rękach i głaskać za uchem. Natychmiast zaczynają mruczeć. Petersbolds dzięki swoim zwyczajom zyskały miano „kotów i psów”.

Są bardzo lojalni wobec absolutnie całej rodziny, ale jednocześnie niezależnie wyróżniają swojego przywódcę. To za nim zwierzak będzie stale podążał za nim. Samotność, bez towarzystwa kota, raczej nie zadziała. Zwierzę chce być zawsze na bieżąco i odczuwać jego znaczenie. Koty tej rasy są bardzo ciekawskie i nieustannie chcą uczyć się czegoś nowego od otaczającego ich świata. Zamknięci w osobnym pomieszczeniu zawsze będą szukać sposobu na wydostanie się. Ciekawości Peterbalda nie da się przezwyciężyć.

Chociaż petersburskie sfinksy mają geny syjamskie, wcale nie są one charakterystyczne dla mściwości i agresji. Ale podczas gry, wpadając we wściekłość, mogą wypuścić pazury, a nawet ugryźć. Rasa ta bardzo szybko znajduje wspólny język z dziećmi. Mogą dobrze dogadać się ze wszystkimi zwierzętami (nawet psami). Sfinksy petersburskie mają bardzo bystry umysł i wysoką inteligencję. Przyuczenie ich do tacy jest dość łatwe. Ponadto pomysłowość tych kotów pozwala nauczyć się niektórych poleceń, na przykład „leżeć” lub „chodzić”.

Zdrowie i choroba

Sfinksy petersburskie to bardzo młoda rasa. Prowadzi to do tego, że chociaż nie ma chorób dziedzicznych (lub nie zostały one zidentyfikowane). Koty mają całkiem dobre zdrowie z silną odpornością. Jeśli zapewni się im odpowiednią opiekę, zaszczepione i odrobaczone na czas, nie będzie problemów ze zwierzakiem.

Przeciętnie ludzie z peterbaldów żyją od 13 do 15 lat. Ale właściciele muszą pamiętać, że nagie koty mogą rozwijać specyficzne dla nich choroby. Najczęściej są to przeziębienia. Powoduje to konieczność stworzenia komfortowych warunków dla sfinksów. Konieczne jest wyeliminowanie wszystkich przeciągów i wykluczenie przegrzania lub hipotermii.

Ciepło rasy petersburskiej jest po prostu konieczne, ale nie można przesadzać.

Większość właścicieli kupuje swoim pupilom specjalne ciepłe ubranka, które pozwalają im wygodnie przetrwać zimne pory roku. Warto również zrozumieć pragnienie zwierzęcia, aby pod kocem dostać się do osoby.

Wysypki alergiczne mogą być również częstą dolegliwością tej rasy. Jeśli zdarzyło się to raz, najprawdopodobniej wysypka będzie towarzyszyć kotu przez całe życie. Leczenie alergii jest łatwe dzięki balsamowi przeciwtrądzikowemu. Musisz na to zwrócić uwagę na czas, bo zwykłe pryszcze mogą przekształcić się w ropnie.

Najgroźniejszą chorobą dla rasy jest wrodzony niedorozwój grasicy. To specjalny narząd, który odpowiada za prawidłowy rozwój organizmu, a także za układ odpornościowy. W przypadku tej choroby kocięta umierają w młodym wieku.

Konserwacja i pielęgnacja

Opieka nad petersburskimi sfinksami nie powoduje szczególnych trudności i kłopotów. Brak sierści to główna zaleta, która pozwala nie rozczesywać kotów. Mimo to właściciel będzie miał pewne obowiązki:

1. Konieczne jest codzienne wycieranie oczu, aby nie gromadził się śluz.
2. Okresowo myj zęby i uszy.
3. Wytnij pazury.

Wielu właścicieli było podzielonych co do kąpieli kota rasy petersburskiej. Skóra pupila jest naturalnie pokryta specjalnym lubrykantem, który pełni funkcję ochronną. Zbyt częste kąpiele mogą zmyć płytkę nazębną i stresować zwierzę. Jednak duże nagromadzenie tłuszczu nadal wymaga usunięcia.

Niektórzy użytkownicy Sphynx używają zwykłej gąbki lub mokrej chusteczki. Inni właściciele kąpią koty specjalnym szamponem, a następnie osuszają pupila miękkim ręcznikiem. Należy pamiętać, że przy długotrwałej ekspozycji na słoneczne promieniowanie ultrafioletowe skóra peterbaldów z pewnością będzie się palić, ale słaba, umiarkowana opalenizna przyniesie korzyści.

Aby zapobiec wysychaniu i pierzchnięciu skóry, należy stosować kremy dla dzieci.

Brak wełny determinuje obecność szybkiego metabolizmu u sfinksów petersburskich, dzięki czemu zawsze mają doskonały apetyt. Jako główny pokarm należy stosować gatunki suche. Ale najważniejsze jest, aby żywność była całkowicie zbilansowana i zawierała wszystkie niezbędne pierwiastki śladowe i witaminy. Prawidłowy dobór diety można określić za pomocą ochronnego lubrykantu. Jeśli jest go za dużo, to znaczy, że coś jest nie tak.

Galeria (sfinks peterbald)

Kupowanie kociaka

Sfinksy petersburskie cieszą się obecnie umiarkowanym popytem. W krajach zachodnich rasa ta nie miała jeszcze czasu na znalezienie szerokiej dystrybucji. Petersburgowe piękności właśnie zaczęły zdobywać popularność.

Obecnie w Rosji nie ma zbyt wielu szkółek zajmujących się hodowlą Peterbald. Cena kociąt nie spełniających kryteriów wystawowych od 5 do 15 tys. pocierać. Koszt egzemplarzy wystawienniczych może wynieść nawet 40 tys. pocierać.

Małych przedstawicieli rasy można zabrać dopiero po ukończeniu trzech miesięcy. Jeśli wcześniej oddzielisz kociaka od matki, trudno będzie mu się martwić, co może wpłynąć na jego zdrowie.

Peterbald pasuje do odpowiedzialnego właściciela. Kocięta muszą być traktowane ze szczególną troską, monitorowane i terminowo wykonywane wszystkie wymagane procedury. Również ta rasa potrzebuje dużo uczucia. Właściciele takich kotów obdarzają je miłością, a w zamian otrzymują znacznie więcej tego radosnego uczucia.

Recenzje właścicieli