Korat: opis rasy, standardy, charakter, opieka

Opis kota

Koraty to koty średniej wielkości, ich waga nie przekracza 3-4 kg, ale jednocześnie są dość mocne i wytrzymałe. Charakterystyczną cechą, która pozwala łatwo zidentyfikować przedstawiciela rasy, jest głowa w kształcie serca (tym różnią się podobnym kolorem rosyjskich błękitów).

Wzorce rasy:

1. Głowa proporcjonalna do tułowia, z dużym czołem i rozwiniętą żuchwą.
2. Uszy osadzone wysoko z lekko spiczastymi końcówkami.
3. Oczy są duże, okrągłe. Zielony lub bursztynowy, ale kocięta rodzą się niebieskookie, dopiero za 2-3 lata kolor staje się stały.
4. Nos przypomina lwa.
5. Ciało średniej wielkości z szerokim mostkiem, przednie nogi są nieco krótsze niż tylne, z owalnymi opuszkami.
6. Ogon jest szeroki u nasady, zwęża się ku końcowi.

Różnica od rosyjskiego niebieskiego - krępej budowy, dodatkowo korat nie ma podszerstka, a podobna rasa ma gęstą, podwójną, bardzo grubą sierść.

Kolor płaszcza

Cecha charakterystyczna rasy - futerko srebrzystoszare, miękkie i lekkie, lśniące. Podczas poruszania się na grzbiecie zauważalne stają się „przerwy”. Wszelkie inne opcje kolorystyczne są niedopuszczalne. Oficjalna nazwa tego koloru to solidnie zaznaczony srebrno-niebieski. Jednocześnie opuszki łap, skóra nosa i ust pomalowane są na kolor granatowy lub lawendowy.

Zewnętrznie koraty są podobne nie tylko do rosyjskiego bluesa, ale także do przystojnych kotów birmańskich, jednak według badań genetycznych ich najbliższym krewnym jest orientalny.

Postać zwierzaka

Koty tej rasy wyróżniają się wybitnymi zdolnościami umysłowymi, szybko rozumieją, czego chce od nich właściciel, ale czy to zrobią, to osobne pytanie. Dumni przedstawiciele rasy z biżuteryjną nazwą są kapryśni, kapryśni i pewni swojej słuszności.

Potrzebujesz stałej uwagi właściciela. Wcale nie są przystosowane do samotności, pozostając przez długi czas bez opieki, zaczynają źle się zachowywać: wiszą na zasłonach, rwą meble, wyrzucają rzeczy z szafy. W ten sposób wykazują potrzebę uwagi.

Szczerze przywiązani do właściciela i członków jego rodziny, ale nie będą tolerować pojawienia się nowego zwierzaka w domu, będą zazdrośni, doświadczają silnego stresu, a nawet mogą z tego powodu zachorować. Jedyną opcją na trzymanie kilku kotów lub kota i psa jest wspólne dorastanie.

Są bardzo towarzyskie, z przyjemnością bawią się z dziećmi, są aktywne, ale nie lubią hałasu i chaosu, bo szybko się męczą w takim środowisku. Swoim mruczeniem pomagają właścicielowi odreagować stres i pozbyć się zmęczenia.

Funkcje pielęgnacyjne

Korat - cudowny zwierzak, może być trzymany zarówno w mieszkaniu, jak i w prywatnym domu (bez chodzenia). Praktycznie nie mają podszerstka, co pozwala im pozbyć się problemu wełny na meblach i ubraniach. Szybko przyzwyczaja się do kuwety, bardzo czysta.

Pupil będzie wdzięczny za zakup domku lub legowiska, w którym będzie mógł czuć się całkowicie bezpiecznie i odpocząć od aktywnych zabaw. Dodatkowo przydadzą Ci się karmniki i miska do picia (najlepiej szklana lub wykonana z wysokiej jakości plastiku), zabawki, które możesz zarówno kupić, jak i zrobić samemu. Najprostszą opcją rozrywki jest zawiązanie papierka po cukierkach na sznurku, kociak będzie zachwycony.

Przedstawiciele rasy cieszą się dobrym zdrowiem, mają jednak pewne choroby genetyczne. Przede wszystkim są to gangliozydoza (opóźnienie rozwoju) i atelosteogeneza (zaburzenia kościotworzenia). Koty są bardzo wrażliwe na przeciągi, podatne na alergie i przeziębienia. Ale przy odpowiedniej staranności i dbałości o profilaktykę oczekiwana długość życia może wynosić 18-20 lat.

Karmienie dorosłego zwierzęcia

Dozwolone są dwie opcje diety - żywność naturalna lub gotowa pasza przemysłowa. W pierwszym przypadku powinieneś podać swojemu zwierzakowi suplementy witaminowo-mineralne.

Dozwolone produkty:

1. Chude mięso (cielęcina, wołowina, kurczak, królik).
2. Produkty uboczne (wątroba, serce, płuca).
3. Ryba morska.
4. Warzywa i owoce.
5. Twarożek.
6. Kasze (kasza manna, kasza jaglana)
7. Jajka (nie więcej niż 3-4 razy w miesiącu).

Mleka krowiego nie można podawać kociętom i dorosłym zwierzętom, ma to negatywny wpływ na jelita. Zakazane są również tłuste mięsa, takie jak wieprzowina, które mogą prowadzić do niestrawności. Resztki ze stołu mistrza nie powinny trafić do miski korata.

Niektórzy hodowcy karmią przedstawicieli rasy surowym mięsem bogatym w taurynę, ale jest to niebezpieczne, może prowadzić do infekcji tasiemcami, dlatego lepiej poddać produkt obróbce cieplnej, a dodatkowo oferować zwierzętom tabletki z tauryną.

Schemat żywienia zależy od wieku zwierzęcia:

1. Kocięta do 2,5 miesiąca potrzebują 6 posiłków dziennie.
2. W wieku 3-4 miesięcy liczba karmień zmniejsza się do 4.
3. Po sześciu miesiącach wystarczy napełnić miski trzy razy dziennie
4. Dorosłe zwierzęta jedzą 2 razy dziennie.

Zbilansowane menu to gwarancja zdrowia i długowieczności kota.

Dbanie o wełnę korata

Koraty są wygodne, ponieważ nie mają podszerstka, dlatego praktycznie się nie osypują, wystarczy przeczesać je specjalnym grzebieniem, rękawiczką lub futrzakiem 2-3 razy w tygodniu po 10-15 minut.

Zwierzę należy myć rzadko, 1-2 razy w roku lub jeśli jest mocno zabrudzone. Koty dbają o higienę, prawie zawsze wyglądają schludnie, więc praca właściciela jest znacznie uproszczona. Do "zabiegów kąpielowych" kupowany jest specjalny szampon do zoo, produkty nie są odpowiednie dla ludzi, wełna suszy się naturalnie (odgłos suszarki może przestraszyć zwierzaka).

Czyść uszy raz w tygodniu. Odbywa się to w ten sposób:

1. Do każdego ucha wkrapla się 2-3 krople balsamu (np. „Klini”).
2. Wykonany jest dokładny masaż małżowiny usznej – ułatwi to rozprowadzenie produktu.
3. Następnie należy poczekać 10-15 minut.
4. Ostatnim krokiem jest delikatne wyszorowanie ucha bawełnianym wacikiem.

Trzeba uczyć higieny od najmłodszych lat, dorosłe zwierzęta bardzo negatywnie odbierają obowiązkowe procedury.

Hodowla srebrzystych piękności

Niedoświadczeni właściciele kotów najprawdopodobniej nie będą w stanie uzyskać potomstwa od Korata, ponieważ nie jest to wcale łatwa sprawa. Przede wszystkim trudno będzie znaleźć partnera: rasa jest rzadka, a krycie międzygatunkowe jest zabronione. Poszukiwania utrudnia fakt, że większość kotów jest kastrowana w młodym wieku (takie zwierzęta kosztują znacznie mniej). Do zarejestrowania kociaka konieczne jest posiadanie dokumentów od obojga rodziców, co nie zawsze jest możliwe. Dlatego hodowcami najczęściej zajmują się doświadczeni hodowcy w szkółkach.

Dojrzałość płciowa kotów występuje w wieku 4 lat, pierwsza ruja u kotów - do roku. Lepiej kojarzyć się w trzeciej rui, wczesny poród osłabi organizm matki i może negatywnie wpłynąć na jej dalszy rozwój. Jeden miot zawiera od 2 do 6 kociąt. Zaleca się krycie nie częściej niż 1 raz w ciągu 9-12 miesięcy.

Jeśli hodowla nie jest planowana, lepiej wysterylizować lub wykastrować zwierzaka, takie operacje przeprowadzane są w klinikach weterynaryjnych w znieczuleniu ogólnym. W przeciwnym razie od czasu do czasu kot lub kot będzie doświadczał potrzeb fizjologicznych, które nie zostaną zaspokojone. Wpłynie to negatywnie na zdrowie, może spowodować zaburzenia równowagi hormonalnej i pojawienie się guza nowotworowego.

Korat jest wspaniałym zwierzakiem, czułym i towarzyskim, bystrym i zabawnym. Główną wadą tych kotów jest cena, rasowe dziecko kosztuje 50 tysięcy rubli, a nawet więcej.