Sfinks petersburski: opis rasy, charakteru i cech opieki nad zwierzętami

Rasa kotów Peterbald została wyhodowana w Rosji przez felinologa O. Mironova i hodowca T. Komarowa. To wydarzenie wydarzyło się nie tak dawno, w 1994 roku. Podczas eksperymentu Don Sphynx został skrzyżowany z kotem orientalnym. Kocięta, które urodziły się w wyniku udanego krzyżowania, stały się założycielami nowej rasy, która stopniowo zdobywa popularność na całym świecie. Wiele osób nazywa Peterbaldę kotem królewskim, ponieważ w nim petersburska elegancja łączy się z bogatym orientalnym smakiem.

Wzorzec rasy

Niezwykły wygląd petersburskiego sfinksa czyni go jednym z najbardziej niezwykłych i eleganckich kotów. Opis rasy:

• Cienka długa szyja, przypominająca swoją wdziękiem łabędzia.
• Duże stojące uszy. Patrzenie na swojego zwierzaka może dawać fałszywe wrażenie, że coś się boi. Ale stojące uszy są cechą genetyczną rasy.
• Oczy głęboko osadzone, w kształcie migdałów lub lekko skośne. Są równo z kośćmi policzkowymi. Kolor oczu: zielony, jasnoniebieski, niebieski.
• Smukłe, eleganckie ciało z wąską klatką piersiową i ramionami. Maksymalna waga dorosłego samca sięga 5 kg, samicy 3,5 kg.
• Długie, smukłe kończyny. Linia grzbietu jest lekko podniesiona w kierunku miednicy ze względu na fakt, że przednie nogi sfinksa są nieco krótsze niż tylne. Stopy owalne z cienkimi palcami.
• Długi cienki ogon. Eksperci zwracają uwagę, że poważną wadą są marszczenia ogona.
• Cienka skóra z nadmiarem skóry. Kolor: czarny, czerwony, niebieski, kremowy, czekoladowy itp. D.

Oddzielnie rozróżnia się rodzaje wełny w Peterbald:

1. Krótka, przyjemna w dotyku wełna - zamsz.
2. Pędzel - lekko pofalowana wełna typu drucik. Jego długość wynosi średnio około 5 mm.
3. Kociak z sierścią na łapach i gładką skórą na całym obiekcie - właścicielka typu wełny stada.
4. Welur to rzadka skórka widoczna tylko z bliskiej odległości.
5. Bezwłose kocięta rodzą się bez sierści. Ich skóra jest miękka i bardzo ciepła.

Postać

Petersburg Sfinks jest czułym i towarzyskim zwierzakiem. Nie lubi samotności i stara się spędzać jak najwięcej czasu ze swoimi właścicielami. Sfinks szybko przyzwyczaja się do człowieka i nie wyobraża sobie życia bez jego opieki i uwagi. Zwierzę często podąża za właścicielem i uważnie obserwuje jego działania. Przedstawiciele rasy dobrze nadają się do treningu. Jeśli poświęcisz wystarczająco dużo czasu na szkolenie, pupil nauczy się przynosić różne przedmioty, a także wykonywać typowe dla psów komendy: „aportuj”, „do nogi”, „spaceruj”.

Peterbald dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami. Szybko zaprzyjaźni się nie tylko z kotem, ale także z psem, a nawet papugą.

Dzięki umiejętności odczuwania nastroju osoby, sfinks petersburski stanie się dobrym przyjacielem dziecka. Nigdy nie obrazi swojego małego pana i chętnie się z nim bawi. Sfinksy są zwierzętami towarzyskimi, dlatego jeśli brakuje im ludzkiej uwagi, komunikują swoje niezadowolenie głośnymi dźwiękami. Z wiekiem postać się prostuje, pozbywają się tego nawyku i pamiętają o nim tylko wtedy, gdy poczują głód.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji Peterbalda

Główną cechą pielęgnacji Peterbald jest dbanie o higienę skóry. Charakterystyczną cechą sfinksów jest zdolność do pocenia się. Pot kota ma specyficzny zapach i kolor. Kiedy zwierzę się poci, jego skóra pokrywa się brązowym nalotem, który może plamić ubrania i meble. Rozwiązanie problemu jest proste. Eksperci zalecają regularne wycieranie kota gąbką, po zwilżeniu go specjalnym balsamem.

Musisz kąpać swojego zwierzaka raz w tygodniu. Zimą rzadziej można wykonywać zabiegi wodne. Podczas kąpieli zwierzę zachowuje się spokojnie i nie powoduje niedogodności dla właściciela. Delikatna skóra zwierzęcia wymaga delikatnego oczyszczenia. Ważne, aby detergent był wysokiej jakości i stworzony specjalnie dla skóry sfinksów. Po kąpieli owiń zwierzaka miękkim ręcznikiem i wytrzyj do sucha.

Martwe włosy usuwa się ręcznie, aby nie uszkodzić żywych włosów. Uszy należy okresowo czyścić wacikami. Pazury przycina się raz na dwa tygodnie.

Zdrowie i odżywianie

Peterbald ma dobrą odporność, ale z powodu braku sierści jest wrażliwy na przeciągi. Dlatego konieczne jest monitorowanie temperatury w pomieszczeniu.

Przedstawiciele rasy są podatni na następujące choroby:

• Wrodzony niedorozwój grasicy, który występuje u kotów bezwłosych.
• Przerost tkanki dziąseł (hiperplazja).
• skłonność do trądziku.
• Choroby układu oddechowego (przeziębienia).

Regularne wizyty u weterynarza i szczepienia Peterbalda są obowiązkowe.

Oddzielnie powinieneś rozważyć odżywianie sfinksa petersburskiego. Zwierzęta te potrzebują pełnowartościowej, wysokokalorycznej diety, ponieważ mają zwiększony metabolizm, który utrzymuje wysoką temperaturę ciała. Najlepszą opcją jest użycie paszy super premium. Zawierają wszystkie witaminy i minerały, których potrzebuje organizm zwierzęcia. Jeśli karmisz swojego zwierzaka naturalną karmą, musisz prawidłowo przestrzegać proporcji. Konieczne jest włączenie do diety sfinksa twarogu, podrobów, niskotłuszczowych odmian ryb i mięsa, a także wprowadzenie suplementów witaminowych.