Krwiak u psa: rodzaje, objawy i leczenie

Krwiak u psa jest częstym zjawiskiem wśród mobilnych czworonożnych przyjaciół. Konsekwencje takiej patologii w większości przypadków są nieznaczne, ale w zależności od lokalizacji mogą przekształcić się w poważną chorobę. W artykule omówiono objawy i cechy leczenia siniaków.

Krwiak małżowiny usznej - stężenie płynu limfatycznego krwi w przestrzeni między chrząstką a skórą. Znajduje się po wewnętrznej stronie ucha. Zagęszczanie następuje w wyniku uszkodzenia małych naczyń.

Przyczyny wystąpienia

Istnieje wiele sytuacji, w których występują foki:

• urazy charakteryzujące się stłuczeniami tkanek miękkich i uszkodzeniami naczyń;
• mikrourazy powstałe po operacji;
• ugryzienia.

Zagrożone są zwierzęta, u których elastyczność ścian naczyń jest zmniejszona, co niekorzystnie wpływa na krzepliwość krwi.

Otohematoma pojawia się w następujących przypadkach:

• cios łapy;
• Reakcja alergiczna;
• drapanie wnętrza ucha;
• zapalenie ucha;
• ekspozycja na kleszcze.

U starszych zwierząt domowych i zwierząt z niedoborem witamin po zwykłym potrząsaniu głową mogą powstawać siniaki. U starszych psów cienka warstwa skóry wyściełająca małżowinę uszną nie zawsze jest w stanie wytrzymać ciśnienie wewnętrzne naczyń krwionośnych podczas gwałtownego ruchu.

Podobną patologię często spotyka się wśród walczących psów i psów z długimi, wiszącymi uszami - beagle, spaniele i jamniki.

Cechy wpływu krwiaka na organizm

Krwiak ucha jest niebezpieczny ze względu na bliskość formacji do mózgu.

Rodzaje krwiaków u psa

Opracowano klasyfikację, w ramach której wyróżnia się kilka rodzajów siniaków. Podział dokonywany jest na podstawie stanu uszkodzonych jednostek pływających.

Tabela. Odmiany krwiaków

ŻylnyKrwotok wynikający z uszkodzenia ścian żylnychArterialnySpowodowane urazem tętnicyPulsującyGuzek powstały w wyniku uszkodzenia ścian aortyMieszanyPowstaje z jednoczesnym naruszeniem integralności ścian kilku naczyń, w tym żył i naczyń włosowatych

Ponadto w zależności od lokalizacji rozróżnia się następujące rodzaje krwiaków:

1. przyodbytniczy. Znajduje się w okolicy odbytu.
2. Podskórny. Skoncentrowany pod skórą.
3. Międzymięśniowy znajduje się między mięśniami.
4. Intraorgan znajduje się w tkankach narządu.
5. Wewnątrzczaszkowe znajduje się w mózgu.
6. Pozaotrzewnowa znajduje się w okolicy brzucha.

Nie wszystkie foki wpływają na zdrowie psa. Jednak poważne siniaki mogą znacznie osłabić parametry życiowe.

Objawy krwiaków

Na wczesnych etapach edukacja jest trudna do zdefiniowania. Istnieje jednak wiele czynników, które pomagają zidentyfikować obecność krwiaka na ciele zwierzęcia:

1. W obszarze krwotoku tworzy się mała pieczęć, która pojawia się natychmiast po siniaku. Guzka stopniowo się rozszerza i jest wyczuwalna.
2. Czasami, gdy pojawia się guz, węzły chłonne są powiększone.
3. W przypadku dużych krwiaków czynność sąsiedniego narządu może zostać zaburzona.
4. Jeśli w okolicy siniaka rozpoczyna się proces zapalny, ropny płyn wypływa z uszkodzonego obszaru.

Najczęściej w okolicy ucha tworzy się krwiak. Jest to obszar, który właściciele zwierząt powinni najbardziej skontrolować.

Oznaki krwiaka ucha

Małżowina uszna składa się z 3 części i nie wszystkie nadają się do oględzin. Dlatego nie zawsze można zidentyfikować pieczęć. Widać tylko siniak znajdujący się na zewnętrznej stronie ucha.

Otohematoma często towarzyszą nieprzyjemne objawy:

• wzrost temperatury ciała;
• obrzęk staje się miękki;
• napromieniowanie bólu okolicy oczu i szczęki;
• występowanie dyskomfortu u psa podczas sondowania formacji;
• zapalenie węzłów chłonnych;
• zaczerwienienie wnętrza muszli.

Ponadto zwierzę często przechyla głowę w kierunku uszkodzonego ucha i staje się niespokojne.

Krwiak może rozwinąć się na tle silnego, bolesnego swędzenia. Ponieważ pies drapie ranny obszar, istnieje duże prawdopodobieństwo infekcji i ropienia.

Jeśli po siniaku utworzyła się pieczęć, pierwsze oznaki krwiaka są widoczne w ciągu 30 minut. Małżowina uszna staje się gorąca i w miejscu urazu widoczny jest siniak. Jeśli masa stała się twarda, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu odpowiedniego leczenia.

Diagnoza choroby

Podczas wizyty u specjalisty zostaną zastosowane następujące metody badania:

1. Palpacja uszkodzonego obszaru. Zgodnie z bolesną reakcją zwierzęcia lekarz może stwierdzić, że występuje krwiak.
2. Badanie ucha za pomocą otoskopu.
3. wymaz z uszu. Analiza treści jest przeprowadzana na obecność infekcji alergicznych. W razie potrzeby wykonuje się nakłucie.
4. Biorąc anamnezę. Na podstawie danych dotyczących zdrowia zwierzaka można stwierdzić, że w ciele występują patologie, w wyniku których powstał krwiak.

Dla dokładnej oceny przez lekarza weterynarii stanu fizycznego psa konieczne jest opisanie występujących objawów w najdrobniejszych szczegółach.

Leczenie krwiaka

W przypadku drobnych obrażeń wyznaczyć:

• zabiegi termiczne na bazie maści parafinowych lub resorbujących;
• leczenie skóry strumieniem pary zmieszanej z ozonem;
• Zastosowanie lampy Solux .

W przypadku poważnych obrażeń zastosuj bandaż ściskający. Zakrzep powstały podczas noszenia bandaża jest usuwany za pomocą interwencji chirurgicznej. Terapia kończy się krótkim cyklem leków przeciwbakteryjnych.

Leczenie krwiaka ucha

Terapia otohematoma jest zachowawcza i chirurgiczna. Pierwsza metoda jest używana rzadziej. Lekarz badając siniak określa stopień uszkodzenia tkanki i dobiera odpowiednią metodę.

Konserwatywne podejście

Stosowany w przypadku małych lub prawie ustąpionych krwiaków.

Technika wykonania:

1. Strzykawka jest wkładana do plomby i nagromadzony eskudan jest usuwany.
2. Zabieg powtarza się kilkakrotnie, ponieważ po pierwszym przekłuciu płyn chorobotwórczy ponownie gromadzi się w miejscu obrzęku.

Czasami weterynarze sięgają po nieinwazyjne terapie kortykosteroidami.

Przy rozległych zmianach konserwatywne podejście nie zawsze daje pożądany efekt. Dlatego weterynarze mogą zalecić chirurgiczne usunięcie guza. Ze względu na znaczne zmniejszenie ryzyka nawrotu, bardziej preferowany jest zabieg chirurgiczny.

Metoda chirurgiczna

Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Pod koniec zabiegu przeprowadza się antyseptyczne leczenie małżowiny usznej.

Zasady pooperacyjne:

1. Właściciel zwierzęcia musi stale dbać o to, aby po operacji ucho zwierzęcia było zamocowane w jednej pozycji.
2. W celu zabezpieczenia małżowiny usznej należy użyć bandaża. Bandaż wchłonie krew i limfę wypływającą z rany.
3. Twój pies potrzebuje leczenia antybiotykami.
4. Wskazane jest noszenie kołnierza podtrzymującego. To akcesorium mocuje ucho w pożądanej pozycji i chroni narząd przed szkodliwymi wpływami środowiska. Dla niespokojnych psów urządzenie jest niezbędne, ponieważ pomaga zapobiegać zarysowaniu operowanego obszaru.
5. Szwy są usuwane 4 tygodnie po operacji.

Jeśli właściciel nie chce blizn na ciele psa, operację wykonuje się bez szycia. Ta opcja jest wygodna dla zwierząt, które aktywnie uczestniczą w konkursach i wystawach.

Możliwe komplikacje

W przypadku przedwczesnego udzielenia pierwszej pomocy możliwe jest pęknięcie krwiaka. Jeśli wynik jest pozytywny, nagromadzony płyn wydostanie się bez szkody dla organizmu. W przypadku negatywnego scenariusza możliwe jest ropienie tkanek uszkodzonego obszaru, a nawet ich śmierć. Zdarzają się sytuacje, w których limfa i krew znajdujące się w pieczęci rozpuszczają się bez pomocy. Pomimo tego, że nie ma procesu zapalnego, ta metoda jest obarczona deformacją małżowiny usznej.

Profilaktyka krwiaków u psów

Aby zapobiec powstawaniu otogematoma, właściciel psa powinien regularnie podejmować następujące działania:

1. Zbadaj obszar ukąszeń i skórne objawy reakcji alergicznych. W przypadku wykrycia patologii niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
2. Okresowo leczyć uszy zwierzęcia roztworami antyseptycznymi.
3. Przeprowadź kurację przeciwpasożytniczą czworonożnego przyjaciela, zapobiegając wpływowi pcheł i kleszczy na organizm zwierzęcia.

Weterynarza należy odwiedzać co najmniej 2 razy w roku. Pozwoli to wykryć patologię na wczesnym etapie rozwoju i uniknąć nieprzyjemnych komplikacji.

Wideo - Leczenie krwiaka ucha u psa: porady weterynarza