Objawy i leczenie dysplazji stawu biodrowego u psów bez operacji

Choroba związana z patologią rozwoju głębokości panewki w stawie biodrowym.

• Prowadzi do upośledzenia ruchowego u psów.
• Występuje głównie u zwierząt dużych ras - pasterzy, rottweilerów, bokserów, golden retrieverów, labradorów.
• Bardzo rzadko u kotów.
• Głównym czynnikiem początku tej patologii jest naturalna predyspozycja, ale możliwe jest również nabycie takiej patologii z zewnątrz.

Psy Rottweiler są bardziej podatne na diagnozę choroby.

Galeria

Powoduje

Niewłaściwa dieta może powodować dysplazję.

Wykrycie dysplazji na wczesnym etapie jest prawie niemożliwe, ponieważ anomalia rozwija się stopniowo i można ją zauważyć tylko na zdjęciu rentgenowskim. Główne czynniki prowokujące to:

• nadmierna aktywność fizyczna;
• brak aktywności fizycznej;
• niewłaściwa dieta;
• nadwaga;
• uraz.

Nadmierna aktywność lub spokój?

Siedzący tryb życia jest szkodliwy dla zdrowia szczenięcia.

• Nadmierna aktywność rozwijającego się szczeniaka jest niewłaściwa. Zwiększona aktywność przyczynia się do przyspieszonego metabolizmu i prowokuje przyspieszony wzrost samego szczenięcia, podczas gdy kości nie nadążają za tym procesem. W ten sposób normalne tworzenie szkieletu psa zostaje zakłócone i powstaje podobna anomalia. W przypadku spacerów z dawkowaniem wskazane jest opracowanie schematu chodzenia i zamknięcie dziecka w wolierze i wypuszczenie go zgodnie z ustalonym schematem. Ponadto w tak młodym wieku szkielet wciąż się kształtuje i każdy nagły ruch może prowadzić do kontuzji, które mogą pozostać niezauważone przez właścicieli. W rezultacie - zwichnięcie, zły kierunek wzrostu kości i rozwój anomalii.
• Nadmierny spokój młodego zwierzaka jest tak samo szkodliwy jak nadmierny wysiłek fizyczny. Siedzący tryb życia przyczynia się do gromadzenia komórek tłuszczowych, w których odkładają się wszystkie składniki odżywcze, całkowicie ignorując tkankę kostną i mięśnie szkieletowe. Tak więc skrajności są niedopuszczalne w trzymaniu psów, wszystko powinno być w umiarkowanych dawkach.

Odpowiednie odżywianie

Prawidłowe odżywianie jest bardzo ważne dla młodych szczeniąt, ponieważ cały organizm wciąż się rozwija i kształtuje.

Błędy w diecie mogą polegać nie tylko na niedoborach witamin i innych składników odżywczych, ale także na nadmiernym odżywianiu. W okresie szczenięcia metabolizm jest przyspieszony, zwierzak rośnie bardzo szybko, a przy wzbogaconej diecie będzie rósł jeszcze szybciej. Wzrośnie masa mięśniowa, a szkielet będzie opóźniony we wzroście, tworząc defekty.

Nie musisz przekarmiać szczeniaka.

Objawy dysplazji

Diagnozę najlepiej przeprowadzić, gdy pies ma rok.

Fakt, że dotyczy to stawu biodrowego, ze względu na maksymalne obciążenie tylnej części ciała psa. Kończyny tylne pełnią tak zwaną funkcję sprężyny, dzięki czemu zwierzę odpycha się od powierzchni i przestawia przednie nogi. Szczególnie silny nacisk występuje podczas skakania. Ale przeciążenie występuje również, gdy zwierzę jest zmuszane do ciągłego poruszania się po pochyłej powierzchni, na przykład na drabinie.

Pierwsze zmiany w stawie biodrowym można wykryć nie wcześniej niż cztery miesiące. Jednak te anomalie można również wytłumaczyć wczesnym wiekiem zwierzęcia, a z czasem chrząstka uformuje się w normalną kość.

Dlatego dokładniejszą diagnozę przeprowadza się w wieku dziesięciu miesięcy za pomocą badania rentgenowskiego. Czasami rozsądnie jest poczekać z diagnozą, aż pies osiągnie wiek półtora roku.

Diagnostyka

Badanie krwi należy wykonać przed znieczuleniem.

1. Diagnozę patologii przeprowadza się za pomocą badania wizualnego.
2. Domniemany chory obszar jest wyczuwalny, ruchomość kończyn jest określona, ​​obce dźwięki.
3. Ponadto wykonuje się prześwietlenie, ale powinno być wykonywane w znieczuleniu ogólnym, ponieważ do dokładnej diagnozy potrzebna jest ocena niezależnego stawu, który nie jest wspierany przez mięśnie.
4. Przebudzony zwierzak jest spięty i nie będzie można zrobić odpowiedniego zdjęcia. Zalecane przed znieczuleniem chemia krwi.

Oznaki

Widoczne oznaki patologii objawiają się niewłaściwym ustawieniem tylnych kończyn.

W chorobie pies stara się więcej leżeć na boku.

• Zwierzę stoi, chwiejąc się tyłem ciała.
• Podczas chodzenia tył wydaje się ślizgać na bok.
• Jeśli zdrowy zwierzak rozciąga się na brzuchu i rozkłada kończyny na boki, szczeniak z dysplazją nie może tego zrobić.
• Następuje znaczny spadek aktywności ruchowej.
• Pies stara się więcej leżeć na boku, mniej się ruszać.
• Podczas chodzenia widoczne jest zauważalne kulawizny, które nasila się wraz ze wzrostem obciążenia.
• Pies długo nie może chodzić, ciągle kuca, żeby odpocząć.
• Sam chód się zmienia, staje się chwiejny, zwierzę może podskakiwać lub kołysać się.
• Bieganie przypomina skakanie przez królika. Szczenię po długim leżeniu nie jest w stanie od razu wstać, nie wstaje za pierwszym razem.
• Po chwili pies nie może skakać ani wchodzić po schodach.
• Zewnętrze psa z dysplazją wygląda asymetrycznie: przerośnięty mostek i zbyt mała część miednicy.
• Kończyny tylne wyglądają na nadmiernie słabe i słabo rozwinięte, co tłumaczy się tym, że zwierzę z wyprzedzeniem rozprowadza ciało z powodu zauważalnego zespołu bólowego.
• Jeśli położysz chorego psa na grzbiecie i spróbujesz nim poruszać łapami, usłyszysz charakterystyczny dźwięk tarcia lub kliknięcie.
• Jednak takie manipulacje można przeprowadzić dopiero po wstrzyknięciu środka znieczulającego.
• Postęp choroby wraz z wiekiem bez odpowiedniego leczenia prowadzi do całkowitej utraty funkcji motorycznych.

Leczenie dysplazji stawu biodrowego u psów

Pomoc składa się z dwóch opcji – leczenia zachowawczego i chirurgicznego.

W związku z tym, że dysplazja nie jest całkowicie wyleczona, właściciele mogą jedynie zapewnić pupilowi ​​godną i bezbolesną egzystencję, powstrzymując rozwój choroby. Quadrisol-5 jest stosowany jako środek znieczulający. Leki przeciwzapalne - fenylobutazon, rimadil.

Fenylobutazon jest lekiem przeciwzapalnym.

Bez operacji

Aby spowolnić destrukcyjny wpływ na staw, zalecany jest krok, który zawiera glukozaminę i chondroitynę, które pomagają odbudować tkanki stawów. Zaleca się stosowanie gamavitu jako podstawy kompleksu witaminowo-mineralnego. Jako terapię dodatkową zaleca się systematyczne obciążanie zwierzęcia specjalnie zaprojektowanymi ćwiczeniami, ale w umiarkowanych dawkach.

Lek Stride odbudowuje tkanki stawów u psa.

Interwencja chirurgiczna

Interwencja chirurgiczna w przypadku dysplazji jest przeprowadzana kilkoma metodami. Główne metody leczenia chirurgicznego:

• wycięcie mięśnia grzebienia;
• artroplastyka resekcyjna;
• potrójna osteotomia miednicy;
• wymiana stawu miednicy.

Operacja nie gwarantuje pozytywnego wyniku.

Należy zauważyć, że interwencja chirurgiczna jest dopuszczalna tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanego efektu lub gdy lekarz nie widzi innego wyjścia.

Każda interwencja chirurgiczna nie daje gwarantowanego rezultatu, dlatego warto uciekać się do niej tylko w ostateczności. Istotą miektomii jest wycięcie mięśnia przypominającego grzebień, w wyniku którego zmniejsza się nacisk na torebkę, co przyczynia się do zmniejszenia dolegliwości bólowych. Przy odpowiedniej pielęgnacji możliwa jest pełna funkcja stawu.

Artroplastyka resekcyjna

Artroplastyka resekcyjna polega na usunięciu głowy i szyi kości udowej.

Kończyna jest przyczepiona tylko do więzadła. Operacja będzie miała wpływ tylko na niezbyt duże psy, których waga nie przekracza dwudziestu kilogramów. Zwierzęta mogą być obsługiwane w każdym wieku.

Artroplastyka resekcyjna zalecana dla małych psów.

Potrójna osteotomia

Osteotomię potrójną wykonuje się tylko u młodych psów.

Osteotomię potrójną wykonuje się poprzez wycięcie kości tworzących wadliwą jamę, która jest następnie odwracana.

Odwracanie odbywa się w celu przymocowania płyty i wygodnego zamocowania złącza. Nadaje się tylko dla młodych zwierząt. W takim przypadku często usuwa się fragment kości w celu zmiany nachylenia wejścia kości stawowej.

Pełna wymiana

Wskazane jest przeprowadzenie pełnej wymiany tylko w specjalnej klinice ze względu na konieczność wymiany uszkodzonej części na protezę. Operację można wykonać tylko na dorosłych zwierzętach, u których wszystko jest już uformowane i połączenie protezy z tkanką nastąpi bez problemów i komplikacji.

Pełna wymiana odbywa się w specjalnej klinice weterynaryjnej.

Film o dysplazji stawów biodrowych u psów