Rzucawka u kotów w ciąży i łatających: przyczyny, objawy i leczenie

W przypadku rzucawki kot ma drgawki, ale jednocześnie pozostaje przytomny (utrata przytomności następuje w skrajnym stadium patologii)

Rzucawka poporodowa

Rzucawka u kotów w 90% przypadków występuje w okresie poporodowym (najczęściej w ciągu 1-2 tygodni po pojawieniu się niemowląt, rzadziej - po 3-4 tygodniach). Głównym powodem jest złe odżywianie w czasie ciąży. Do tego dochodzi silny stres podczas porodu, ogólne osłabienie. Wraz z mlekiem matka dostarcza kociętom ostatnie składniki mineralne, co sprawia, że ​​stan jest krytyczny. Oznaki pierwotnej rzucawki to:

• Ataksja mięśniowa (kot szarpie łapami), drżenie, konwulsje.
• Bladość lub sinica błon śluzowych, skóry.
• Chęć kota do ukrycia (oddalenia się od swoich kociąt), podczas gdy zwierzę porusza się w dziwny sposób - utyka, przewraca się, odczuwalna jest sztywność ruchów.
• Nadwrażliwość, przy dotknięciu dowolnej części ciała kot cofa się, zaczyna krzyczeć.
• Duszność (duszność przy otwartych ustach).
• Nawracające wymioty, ślinotok, niekontrolowane oddawanie moczu i wypróżnienia (biegunka).
• Silne podniecenie, wywołujące przyspieszone bicie serca, tachykardię, duszność.
• Źrenice oczu są rozszerzone, refleks świetlny powolny.

Wraz z powikłaniami rzucawki rozwija się hipertermia (do 41 ° C). Kot może zemdleć lub mieć konwulsje. Stan ekstremalny - śpiączka. Po 10-12 godzinach od pierwszego wystąpienia objawów rzucawki możliwa jest sztywność mięśni, w tym odpowiedzialnych za proces oddychania i pracę układu sercowo-naczyniowego - wraz z wystąpieniem takich powikłań, szanse na uratowanie życia zwierzęta są bardzo małe.

W pierwszej godzinie rozwoju rzucawki można nie zaobserwować wyraźnych objawów u kota - właściciel powinien być zaalarmowany, jeśli zwierzę martwi się bez powodu, porzuca kocięta i próbuje ukryć się w ciemnym, ustronnym miejscu

Rzucawka u ciężarnych zwierząt

Rzucawka u kotów w pozycji objawia się głównie w ciążach mnogich (kiedy w macicy jest pięć lub więcej kociąt). Wyjaśnia się to po prostu - organizm zwierzęcia zużywa dużą ilość nietrwałego wapnia (minerału we krwi) do "budowania" ciała młodych, a w ostatnich dniach ciąży dużo substancji przenosi się do gruczołów sutkowych w celu nakarmienia niemowląt zaraz po porodzie. Jeśli właściciel nie nakarmił kota niewłaściwie, nie podał mu specjalnych kompleksów witaminowo-mineralnych, zaczyna się wypłukiwanie wapnia zawartego w kościach, organizm przestaje przenosić tę substancję w celu pobudzenia elastyczności mięśni i przewodnictwa nerwowego - w efekcie ostry rozwija się rzucawka.

Jeśli rzucawka pojawia się w połowie ciąży, istnieje duże prawdopodobieństwo poronienia lub wad rozwojowych płodu. Patologia tuż przed pojawieniem się kociąt wywoła skomplikowany poród - faktem jest, że wapń jest bezpośrednio zaangażowany w skurcze mięśni. Z jego niedoborem dochodzi do bezwładności macicy (poród staje się niemożliwy z powodu braku skurczów), najprawdopodobniej potrzebne będzie cesarskie cięcie.

Które koty są zagrożone

Patologię można zaobserwować zarówno u kotów rasowych, jak i rasowych. Przede wszystkim czynniki zewnętrzne (niezdrowa dieta, ciąża mnoga) wpływają na rozwój rzucawki. Ale istnieje predyspozycja do niedoboru wapnia. Na przykład, jeśli kot rozwinął tę patologię podczas poprzedniej ciąży, najprawdopodobniej sytuacja powtórzy się z nowym nastawieniem kociąt.

Kot niosący lub karmiący więcej niż 5 kociąt znajduje się w specjalnej strefie ryzyka rozwoju rzucawki

Zagrożone rzucawką są koty z usuniętymi przytarczycami, narażone na działanie substancji radioaktywnych, przeżywające ciężkie zatrucie chemiczne. Według statystyk koty, które zachodzą w ciążę w wieku 6 lat, mają skłonność do intensywnego wypłukiwania wapnia, co tłumaczy się spowolnieniem procesów metabolicznych z wiekiem.

Często naruszenie wchłaniania minerałów występuje jako powikłanie po zatruciu - w wyniku działania toksyn, które wiążą się z cząsteczkami wapnia i uniemożliwiają organizmowi ich przyswajanie

Pierwsza pomoc zwierzęciu

Należy pamiętać, że nie należy próbować samodzielnie leczyć rzucawki w domu. To niezwykle niebezpieczny stan, który wymaga hospitalizacji bestii. Gdy pojawią się pierwsze oznaki należy od razu zabrać zwierzę do weterynarza (ponieważ rachunek ciągnie się godzinami, należy to zrobić nawet w nocy, nie czekając do rana). Nie można podawać żadnych leków, dopóki nie zostanie postawiona dokładna diagnoza, ponieważ niewłaściwie dobrane leki tylko pogorszą sytuację.

Jak lekarze będą traktować kota

Leczenie powinno być kompleksowe – eliminujące zagrażające życiu objawy i przywracające prawidłowy poziom wapnia we krwi. Standardowy zestaw leków podawanych przez weterynarzy zwierzętom z atakami rzucawki:

• Zakraplacz Ca Gluconicum (10% roztwór w dawce 15 mg na każdy kilogram wagi kota) - w ciągu 30-40 minut. Wykonywany jest tylko w klinice, ponieważ wymagana jest jednorazowa kontrola EKG.
• Barbiturany dożylne w celu wyeliminowania niebezpiecznego nadmiernego pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego.
• Diazepam o działaniu przeciwdrgawkowym i zwiotczającym mięśnie podaje się dożylnie w dawce 0,1 mg na każdy kilogram masy ciała pacjenta.
• Leki przeciwgorączkowe eliminujące oznaki hipertermii.

Po wyprowadzeniu kota ze stanu krytycznego można go zabrać do domu. W ciągu tygodnia właściciel będzie musiał wstrzyknąć zwierzęciu borglukonian wapnia w dawce przepisanej przez lekarza weterynarii. Zaleca się odsadzenie kotów z rzucawką od kociąt, na okres leczenia samicy konieczne będzie sztuczne karmienie młodych.

Prognoza powrotu do zdrowia

Jeśli leczenie rozpocznie się w łagodnym lub umiarkowanym stadium rzucawki, zwierzę zawsze można uratować, a ryzyko powikłań jest minimalne. Z reguły zwierzę wraca do zdrowia po 7-10 dniach. Jeśli chodzi o ciężką postać (rozwija się 10-12 godzin po ataku), szanse na uratowanie zwierzęcia są niewielkie ze względu na wystąpienie obrzęku mózgu i depresji oddechowej. Jeśli w tym stanie kot jeszcze się nie urodził, sytuację komplikują konsekwencje porodu operacyjnego.

Rzucawka jest śmiertelna, więc w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów, czy to rozszerzonych źrenic, czy zwiększonej nerwowości zwierzęcia, należy zabrać kotkę w ciąży lub rodzącej do lekarza

Zapobieganie chorobom

Główną zasadą zapobiegania rozwojowi rzucawki jest zbilansowana dieta. Paradoks polega na tym, że patologia może rozwijać się zarówno z niedoborem, jak i nadmiarem wapnia pozyskiwanego z pożywieniem (nadmierna ilość minerału powoduje zatrzymanie produkcji parathormonu, który odpowiada za wchłanianie tego minerału). Problemem jest również zbyt duża ilość fosforu w diecie, ponieważ zakłóca on normalne wchłanianie wapnia.

Trudno samemu obliczyć dietę kotki w ciąży i rodzącej. Warto zabrać zwierzę do kliniki, gdzie lekarz weterynarii je zbada, przeprowadzi serię badań. Na podstawie samopoczucia pacjentki, jej wagi, liczby wyklutych lub odchowanych kociąt, lekarz sporządzi plan żywienia z odpowiednią ilością minerałów i witamin, dobierze odpowiednią karmę.

Kolejnym ważnym środkiem zapobiegawczym, który zapobiegnie pojawieniu się problemów zdrowotnych kotki jest monitorowanie zwierzęcia przez cały okres ciąży i karmienia kociąt, nawet przy braku niepokojących objawów. Umożliwi to zidentyfikowanie wszelkich, nawet drobnych odchyleń i podjęcie na czas działań.

Rzucawka jest najgroźniejszą patologią związaną z brakiem wapnia w ciele zwierzęcia. Może wystąpić u kotek w ciąży i po porodzie. Wymaga natychmiastowej hospitalizacji i środków ratunkowych. Dzięki szybkiej pomocy i dalszym dostosowaniom żywieniowym nie pojawiają się komplikacje. Jeśli leczenie nie zostanie przeprowadzone w ciągu 10-12 godzin od wystąpienia napadów, to z dużym prawdopodobieństwem zwierzę umrze.