Główne objawy, zapobieganie i leczenie cukrzycy u kotów

Opis choroby

Cukrzyca to patologia, w której trzustka albo nie produkuje insuliny, albo organizm po prostu jej „nie widzi”. Taka awaria prowadzi do tego, że glukoza nie może dostać się do komórki i nadal pozostaje w układzie krążenia. Ponieważ normalny przebieg procesów wewnątrzkomórkowych jest niemożliwy bez glukozy, jest to obarczone poważnymi zakłóceniami w pracy narządów wewnętrznych, a także systemów podtrzymywania życia.

Należy zauważyć, że grupa ryzyka obejmuje zwierzęta w wieku pięciu lub więcej lat, jeśli choroba nie ma charakteru genetycznego. Co więcej, najczęściej koty są podatne na tę chorobę, a nie koty.

Rodzaje i objawy cukrzycy

U psów i kotów, w przeciwieństwie do ludzi, cukrzyca dzieli się na trzy typy.

Pierwszy typ

Występuje niezwykle rzadko, często u zwierząt w wieku 3-6 lat. W tej postaci choroby trzustka nie wytwarza samodzielnie hormonu, co prowadzi do gromadzenia się glukozy we krwi. Bez regularnych zastrzyków z insuliny u kota rozwija się kwasica ketonowa, która staje się główną przyczyną śmierci zwierząt. Pierwszy typ można rozpoznać po następujących objawach:

• nagła utrata wagi;
• ciągłe pragnienie;
• częste oddawanie moczu;
• zwiększony apetyt;
• zapach acetonu z ust.

Aby nie przegapić początku choroby, uważnie monitoruj zachowania żywieniowe kota. Alert powinien być intensywny odchudzanie z nadmiernym apetytem, ​​a także częste picie.

Drugi typ

Często występuje z otyłością u kotów powyżej 6. roku życia. Trzustka produkuje insulinę, ale nie ma wystarczającej ilości insuliny, aby utrzymać wymagany poziom glukozy. Zwierzęta z cukrzycą z typem II również potrzebują zastrzyków z insuliny, ale ryzyko powikłań lub śmierci zwierzęcia jest minimalne. Główne objawy choroby to:

• letarg;
• obniżony ton;
• ciągłe pragnienie;
• nadwaga;
• nadmierny apetyt.

Ten rodzaj cukrzycy jest podstępny, ponieważ nie objawia się w początkowych stadiach. Aby jak najwcześniej zdiagnozować patologię, zwróć uwagę na częstotliwość picia Twojego pupila.

Trzeci typ

Z reguły jest to konsekwencja leczenia patologii trzustki. Regularne przyjmowanie leków celowanych jest często przyczyną cukrzycy. Często choroba ustępuje samoistnie po zakończeniu kuracji lekowej, ale czasami zwierzęta pozostają przez całe życie zależne od zastrzyków insuliny. Objawy trzeciego typu są raczej niewyraźne i podobne do poprzednich:

• częste oddawanie moczu;
• ciągłe pragnienie;
• zwiększony apetyt.

Wideo „Wszystko o cukrzycy u kotów”

W tym filmie weterynarze wyjaśniają, jak diagnozuje się i leczy chorobę.

Przyczyny rozwoju patologii

Wszystkie koty są zagrożone rozwojem cukrzycy. U niektórych przyczyną są predyspozycje dziedziczne, u innych czynniki zewnętrzne.

Nadwaga

Otyłość jest często wynikiem przekarmienia lub zaburzeń metabolicznych. Im więcej tkanki tłuszczowej, tym mniejsza wrażliwość organizmu na insulinę. Szczególnie dotknięte są zwierzęta, u których na brzuchu i narządach wewnętrznych odkłada się tłuszcz.

Niezrównoważona dieta

Z każdym posiłkiem kot powinien otrzymywać dokładnie tyle składników odżywczych, ile potrzebuje. Karmienie zwierzaka ze stołu właściciela jest obarczone zaburzeniami metabolicznymi, które mogą prowadzić do rozwoju wielu chorób.

Projektując dietę dla swojego zwierzaka, zwróć uwagę na procentową zawartość białka, ponieważ niedobór białka jest często główną przyczyną cukrzycy.

Siedzący tryb życia

Zwierzęta nieaktywne zwykle mają tendencję do przybierania na wadze. Jeśli w tym samym czasie kot nie otrzymuje potrzebnych mu witamin i minerałów, w organizmie zaczynają rozwijać się procesy patologiczne. Aktywna zabawa i dieta mogą pomóc zminimalizować ryzyko.

Choroby naczyń i serca

Nadciśnienie tętnicze lub patologie mięśnia sercowego często stają się główną przyczyną rozwoju cukrzycy. Wysokie ciśnienie krwi i słaba praca serca nie tylko negatywnie wpływają na pracę narządów wewnętrznych, ale także zmniejszają wrażliwość na insulinę.

Przewlekły stan stresu

Każdy stres negatywnie wpływa na zdrowie zwierzaka. Kot traci apetyt lub odwrotnie, zjada wszystko, trochę się rusza, nie śpi dobrze, jest ciągle w stanie nerwowego podniecenia. Wszystko to zmniejsza ogólną odporność organizmu, co często prowadzi do szeregu poważnych patologii.

Infekcje wirusowe

W chorobach zakaźnych bardzo często atakowany jest układ odpornościowy, który działa na granicy swoich możliwości radzenia sobie z patogenami. Dlatego osłabione zwierzę jest bardziej podatne na cukrzycę.

Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych

Przewlekłe dolegliwości, na które pupil cierpi od dłuższego czasu, nie tylko obniżają odporność, ale także powodują choroby współistniejące. Największe ryzyko zachorowania na cukrzycę występuje zwykle u kotów z chorobami nerek, wątroby, serca i trzustki.

Cukrzycowe działanie przyjmowanych leków

Każdy celowany lek ma skutki uboczne, które wpływają na dobrze skoordynowaną pracę organizmu. Szczególnie niebezpieczne są leki moczopędne i hormonalne, dlatego podawanie ich zwierzęciu bez konsultacji z lekarzem jest kategorycznie przeciwwskazane.

Diagnoza cukrzycy

Niemożliwe jest samodzielne postawienie dokładnej diagnozy, a tym bardziej przepisanie przebiegu leczenia, chyba że jesteś weterynarzem. Ponieważ objawy cukrzycy są bardzo podobne do innych chorób, kot potrzebuje szeregu dodatkowych badań:

• mocz;
• krew (ogólna i biochemiczna);
• USG.

Leczenie cukrzycy u kotów

Bardzo często właściciele popełniają rażący błąd – traktują swoje pupile tak samo jak siebie. Pamiętaj, że tylko weterynarz może udzielić wykwalifikowanej pomocy.

Schemat leczenia

Każdy rodzaj cukrzycy ma swoją własną charakterystykę, dlatego protokoły leczenia są nieco inne:

Jeśli u kota zdiagnozowano kwasicę ketonową, leczenie przeprowadza się w szpitalu za pomocą zakraplaczy mających na celu ustabilizowanie ogólnego stanu zwierzęcia.

Preparaty insulinowe

Z reguły lekarze weterynarii stosują następujące leki w leczeniu cukrzycy:

• „Metformina” – obniża zawartość cukru w ​​układzie krążenia i wątrobie;
• „Glipizid” – zachęca aktywne komórki do wytwarzania większej ilości insuliny;
• „Glickvidon” - stymuluje trzustkę do produkcji własnego hormonu;
• „Miglitol” – blokuje rozkład węglowodanów złożonych do glukozy;
• "Kaninsulin" - stabilizuje metabolizm węglowodanów.

Zastrzyki z insuliny

Wstrzykiwanie zwierzęciu leków przeznaczonych dla ludzi jest surowo zabronione. Faktem jest, że insulina kocia, w przeciwieństwie do insuliny ludzkiej, produkowana jest na bazie trzustki wieprzowej lub bydlęcej. W tym przypadku lek dzieli się na trzy typy:

• krótko działające (1-3 wstrzyknięcia / dzień);
• średni (2-3 wstrzyknięcia / dzień);
• długoterminowe (1-2 wstrzyknięcia/dzień).

Kotom z cukrzycą typu 1 podaje się zwykle zastrzyki z krótko działającej insuliny. Strzykawki o pojemności 40, 100 i 500 jednostek./ml sprzedawane w aptekach weterynaryjnych. Wyposażone są w cienkie igły zmniejszające dyskomfort podczas wstrzykiwania.

Koty, u których zdiagnozowano typ 2 i 3, otrzymują zastrzyki o średnim lub długim działaniu. Takie zastrzyki mogą być substytutem tabletek lub samodzielnym lekiem. Pamiętaj, że przy regularnym stosowaniu insuliny należy okresowo dostosowywać dawkowanie, co może ustalić tylko weterynarz.

Dieta

W dużej mierze sukces leczenia zależy od odpowiednio zbilansowanej diety. Zwierzę nie powinno cierpieć na niedobory białka, ale ilość węglowodanów należy ograniczyć do minimum. Po zdiagnozowaniu cukrzycy najlepiej przestawić zwierzaka na specjalistyczne karmy, np. Hills W/D lub Pro Plan DM ST/OX DIABETES MANAGEMENT.

Jeśli nie chcesz rezygnować z naturalnej żywności, racje dietetyczne będą musiały zostać opracowane samodzielnie. Dodatkowo trzeba będzie zmniejszyć liczbę posiłków do 2 razy dziennie lub zmniejszyć porcje, ale tylko w taki sposób, aby kot nie głodował.

Zwierzęta z cukrzycą mogą mieć następujące pokarmy:

• chude mięso;
• chuda ryba;
• podroby drobiowe lub mięsne.

Surowo zabrania się podawania produktów mlecznych i kwaśnych, makaronów i płatków zbożowych. Upewnij się również, że kot nie je jedzenia z twojego stołu.

Opieka nad kotem z cukrzycą

Chore zwierzęta są bardzo wrażliwe i dlatego wymagają większej uwagi i opieki. Ich stan zdrowia musi być stale monitorowany, rejestrując wszelkie zmiany w zachowaniu. Przy pierwszych niepokojących objawach należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Aby lepiej kontrolować swoją dietę i nie zapomnieć o przyjmowaniu leków, załóż specjalny notatnik. Zapisz poziom cukru we krwi, dawkę leku, czas wstrzyknięć, ilość zjedzonego tam jedzenia.

Największym wyzwaniem dla początkujących jest podawanie insuliny. Najważniejsze jest, aby obliczyć prawidłową dawkę, w przeciwnym razie przesada normy może prowadzić do hipoglikemii. Pierwsze oznaki tego to konwulsje, zaburzenia koordynacji ruchów, letarg. Jeśli nie zabierzesz swojego zwierzaka do lekarza na czas, kot zapadnie w śpiączkę cukrzycową, która często kończy się śmiercią.

Oprócz zbilansowanej diety wprowadzaj codziennie energiczną aktywność fizyczną. Baw się częściej ze swoim zwierzakiem, spraw, by się ruszał, ale nie przesadzaj.

Możliwe powikłania i rokowanie

Niestety cukrzyca jest często przyczyną chorób współistniejących. Do najczęstszych należą:

• kwasica ketonowa;
• neuropatia;
• hipoglikemia;
• angiopatia;
• nefropatia;
• owrzodzenia troficzne.

Pierwsze miesiące po zdiagnozowaniu cukrzycy są najtrudniejsze nie tylko dla zwierzęcia, ale także dla jego właściciela. Nie możesz pominąć zastrzyków, przełamać reżimu i diety. Jednak nie rozpaczaj, ponieważ jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń lekarza, kot może dożyć sędziwego wieku, a w niektórych przypadkach nawet całkowicie wyzdrowieć z choroby.

Kluczem do skutecznej terapii jest ścisłe przestrzeganie przebiegu leczenia i wzmożona opieka nad pupilem.

Zapobieganie rozwojowi choroby

Zapobieganie chorobom jest zawsze łatwiejsze niż radzenie sobie z istniejącą chorobą. Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju cukrzycy, musisz przestrzegać następujących prostych zasad:

• naturalne odżywianie powinno być zbilansowane, ale lepiej jest dawać pierwszeństwo gotowym specjalnym pokarmom;
• zmień styl życia swojego kota na aktywny, często graj z nią w gry na świeżym powietrzu;
• kupując kociaka, dokładnie przestudiuj jego rodowód, aby wyeliminować ryzyko genetycznej predyspozycji do choroby;
• regularnie odwiedzaj klinikę weterynaryjną na badanie profilaktyczne.

Chociaż cukrzyca jest dość złożoną chorobą, można z nią normalnie żyć, a czasem nawet całkowicie wyleczyć. Jeśli u Twojego zwierzaka zdiagnozowano tę diagnozę, nie poddawaj się, ale ściśle przestrzegaj zaleceń lekarza weterynarii i otocz zwierzaka dodatkową opieką.