Euglena green: siedliska, cechy strukturalne i reprodukcja

Żywe organizmy są bardzo różnorodne. Oprócz znanych wszystkim gatunków istnieją mało znane, ale nie mniej interesujące organizmy. Jednym z tych gatunków jest euglena zielona (euglena viridis) - organizm jednokomórkowy, który łączy w sobie zarówno cechy zwierząt, jak i cechy roślin.

Euglena green: siedliska, cechy strukturalne i reprodukcja
Euglena green to organizm, który łączy komórki zarówno zwierząt, jak i roślin

Cechy konstrukcyjne

Euglena green - najprostszy organizm jednokomórkowy, który ma dość złożoną strukturę dla najprostszych. Ma wydłużone ciało z ostrym grzbietem. Długość eugleny może osiągnąć maksymalnie 60 mikrometrów, szerokość - 18 mikrometrów. Klatka posiada:

  • rdzeń;
  • muszla;
  • cytoplazma;
  • światłoczuły wizjer;
  • skurczowa wodniczka;
  • rozłóg;
  • fotoreceptor;
  • chloroplasty;
  • inne organelle.

    Euglena green: siedliska, cechy strukturalne i reprodukcja

    Struktura euglena green. Euglena to zielony organizm jednokomórkowy o złożonej budowie

Powłoka (błonka) chroni komórkę przed wpływami zewnętrznymi. Cytoplazma jest gęsta, ale plastyczna, co pozwala ciału na nieznaczną zmianę kształtu, powiększanie i kurczenie się w razie potrzeby.

Dzięki światłoczułemu oku, które ma czerwony kolor, euglena reaguje na najmniejsze zmiany w oświetleniu. To pozwala jej trochę poruszać się w przestrzeni - porusza się dokładnie w kierunku światła.

Do ruchu ciało używa wici (wyrostka protoplazmatycznego) znajdującego się z przodu komórki. Wić wykonuje ruchy spiralne, ponadto prędkość eugleny przewyższa prędkość wielu innych pierwotniaków, co daje jej przewagę. Ponadto euglena może poruszać się bez udziału opaski uciskowej, po prostu się kurcząc.

Euglena oddycha, pochłaniając tlen w całym ciele przez błony komórkowe, uwalniają również produkt uboczny oddychania – dwutlenek węgla. Cechą wspólną z roślinami jest obecność chlorofilu, który warunkuje możliwość fotosyntezy. Ponadto dzięki chlorofilowi ​​ciało ma jasnozielony kolor.

Siedlisko i styl życia

Najczęściej siedliskiem zielonej eugleny stają się zanieczyszczone zbiorniki wodne - bagna, rowy itp. D. Ale te pierwotniaki mogą również osiedlać się w czystej wodzie, ale takie środowisko jest dla nich mniej komfortowe. Jeśli woda zaczyna „zakwitać”, czyli zmienia kolor na zielony, to jest to znak pojawienia się w wodzie tych jednokomórkowych.

Jeśli chodzi o odżywianie, euglena należy do miksotrofów, czyli do pozyskiwania energii jest w stanie wykorzystać dwa rodzaje energii. W normalnych warunkach najprostszy zachowuje się jak roślina, czyli żeruje w sposób autotroficzny - pobiera energię ze światła za pomocą chlorofilu. W tym samym czasie euglena jest nieaktywna, porusza się tylko do źródła światła.

Euglena green: siedliska, cechy strukturalne i reprodukcja
Euglena green żyje w zanieczyszczonej wodzie, takiej jak bagno

Jeśli jednokomórkowy pozostaje w ciemności przez dłuższy czas, przełącza się na heterotroficzny sposób żywienia - pochłania materię organiczną z wody. W takim przypadku, aby szukać pierwiastków śladowych, euglena musi się bardziej poruszać. W komórce zachodzą również zmiany zewnętrzne – traci swój zielony kolor, staje się prawie przezroczysta.

Chociaż fotosynteza jest głównym sposobem pozyskiwania energii dla większości eugleny, istnieją okazy, które wolą jeść żywność ekologiczną od urodzenia. Należy zauważyć, że gatunek jednokomórkowy ma coś w rodzaju ust do takiego odżywiania. Chociaż pokarm jest połykany przez mikroorganizm nie tylko przez te usta, ale także przez całą błonę.

Euglena green: siedliska, cechy strukturalne i reprodukcja
Euglena zielona żywi się materią organiczną, ma nawet do tego usta

Ze względu na tę cechę żywieniową biolodzy nie mają jednego punktu widzenia na temat tego, czy euglena jest glony lub zwierzęta. Naukowcy wyjaśniają, że ta podwójna produkcja energii potwierdza wspólne pochodzenie roślin i zwierząt.

W ciemności, w czystej wodzie pozbawionej materii organicznej, komórka umiera. Gdy zbiornik wysycha lub zamarza, zamienia się w cystę. W tym okresie nie je ani nie oddycha. Jej wić znika i pojawia się gęsta skorupa ochronna. W tej formie pozostanie, dopóki warunki nie staną się ponownie akceptowalne przez całe życie.

Metoda hodowli euglena green polega na dzieleniu. W sprzyjających warunkach pierwotniaki mogą się bardzo szybko podzielić. W takim przypadku możesz zaobserwować, jak woda staje się mętna i nabiera zielonego odcienia.

Podział następuje wzdłużnie. Najpierw dzieli się jądro komórki macierzystej, a następnie pozostałe jego części. Wzdłuż ciała biegnie podłużny rowek, wzdłuż którego komórka macierzysta jest podzielona na dwie komórki potomne.

Euglena w akwarium

Pomimo tego, że sama euglena jest ciekawym organizmem, duża liczba pierwotniaków staje się niechcianymi gośćmi w akwarium. Najbardziej podatne na pojawienie się tych jednokomórkowych organizmów są nowe akwaria, których mieszkańcy są w trakcie adaptacji do nowych warunków, podczas gdy najprostsze adaptują się bardzo szybko.

Innymi przyczynami pojawienia się eugleny w akwarium mogą być:

  • bezpośrednie światło słoneczne lub nadmierne sztuczne oświetlenie w akwarium;
  • podwyższona temperatura wody;
  • duża liczba roślin;
  • zbyt częste lub rzadkie podmiany wody;
  • resztki pokarmu dla ryb w akwarium;
  • stosowanie nawozów organicznych.

Aby pozbyć się pierwotniaków w akwarium, zaleca się zacienienie akwarium na 2 tygodnie i zmniejszenie ilości pokarmu lub zainstalowanie sterylizatora akwariowego. Euglena nie wyrządza jednak wymiernych szkód ekosystemowi, jedyne wady to pogorszenie wyglądu akwarium oraz spadek światła dostarczanego roślinom i rybom z powodu utraty przezroczystości przez wodę.