Pies faraona lub pies farao

Kategoria Psy

Pełen wdzięku i rzadki - ogar faraona, to przedstawiciel najstarszej rasy, która zachowała niezmieniony wygląd zewnętrzny. Wygląd psa teraz jest dokładnie taki sam jak jego wygląd 4-5 tysięcy lat temu. Egipcjanie deifikowali to zwierzę, a jeden ze starożytnych egipskich bogów, Anubis, był zawsze przedstawiany z głową. Na świecie jest tylko około pięciu tysięcy osobników. Jest to jedna z najdroższych i elitarnych ras, każdy pies jest hodowany i trzymany w ekskluzywnych warunkach.

Historia pochodzenia rasy

Egipcjanie uwielbiali i podziwiali to zwierzę, uważając je za ucieleśnienie Boga na Ziemi. Wiąże się z tym starożytna legenda, która mówi, że kiedyś z gwiazdy Syriusza w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa zstąpił na ziemię ognisty stwór, który został wezwany do ratowania ludzkości. Od tego czasu ludzie oddają temu zwierzęciu wszelkiego rodzaju honory, przedstawiając na sarkofagach, rękopisach, wykonując płaskorzeźby i rzeźby.

Później, około dwóch tysięcy lat temu, jak potwierdzają źródła historyczne, pies został wywieziony przez Fenicjan na Maltę. Tam, podobnie jak w Egipcie, zdobyła szacunek i podziw i została oficjalnym psem Malty. Należy zauważyć, że na Malcie w tym czasie nie było innych psów. W ten sposób rasa nie przeszła mieszania krwi i pozostała genetycznie czysta.

Dopiero w latach 30-40 XX wieku jest sprowadzany do Anglii, gdzie od razu trafia na wystawę i jest bardzo ceniony. Rada Ekspertów stwierdziła, że ogar faraona ma idealny genotyp, który nie wymaga poprawy. W latach 80. rasa została oficjalnie uznana przez społeczność psów w Wielkiej Brytanii.

Opis psa faraona

Pies faraona należy do gatunku psów prymitywnych, co oznacza, że rasa zachowała swój pierwotny wygląd i cechy, które posiadała od momentu powstania. Arystokratyczna harmonia, wdzięk i elegancja panowały od czasów starożytnych i nadal sprawiają, że jest absolutnym faworytem wśród wysokich rangą urzędników.

Standardy rasy

Rozmiary rasy są następujące:

Średniego wzrostu: psy - do 63 cm, suczki - do 55 cm.
Waga: psy - 27 kg, suki - 18 kg.
Głowa - wąskie, długie klinowate, z „wyrzeźbionymi” konturami. Płaskie czoło. Bruzda na środku czoła nie jest zbyt szeroka. Szpiczaste, duże, proste uszy. Kolor pyska dopasowany do wewnętrznej barwy uszu, obwódek oczu, nosa oraz koloru całego ciała. Kufa dłuższa niż reszta głowy, do przodu.
Ugryzienie - poprawny, brak prześwitu. Siekacze i kły są zamknięte jak nożyczki. Mocne, wyprostowane zęby.
Szyja - ogólnie, mocny, długi, lekko zakrzywiony. Z wdziękiem łączy się w szeroką klatkę piersiową.
Oczy - mały, owalny. Bursztynowy kolor miodu. Ustaw na średniej głębokości. Studiujące spojrzenie, uważne, nieco „w pogotowiu”.
Ramka - wydłużony. Z mocnymi, długimi nogami. Ramiona z powrotem. Stawy skokowe są jak charty – mocne i umięśnione. Uda długie i dobrze umięśnione. Spadzisty zad.
Łapy - zebrane pędzle, z twardymi nakładkami.
Ogon: długa i prosta, zwężająca się ku końcowi. Szerszy u podstawy. Bez załamań, sęków i zniekształceń. Wisi luźno jak bicz. Podczas pobudzenia emocjonalnego lub podczas aktywnego ruchu wzrasta.
Wełna - krótkie i szorstkie, elastyczne włosy.
Podszerstek - niedostępne.
Kolor standardowy - od czerwonego do brązowego.
Dozwolony - blade odcienie i oznaczenia.
Nie dozwolony - biały kolor włosów na karku, a także nieostrości na kufie, białe gwiazdki na klatce piersiowej, różne plamy na ogonie.

W momencie, gdy pies jest podekscytowany emocjonalnie, czubek nosa staje się różowy.

Charakter psa

Rasa wysoce zsocjalizowana, łatwa do trenowania. W stosunku do osoby wcale nie jest agresywny. Wręcz przeciwnie, jest bardzo przywiązany do właściciela i nie toleruje samotności. Jeśli zmuszona jest pozostać sama przez długi czas, zaczyna jęczeć, szczekać głośno i przeszywająco. Od dzieciństwa szczenięta są nieśmiałe. Dlatego warto od razu zapoznać się z ludźmi, stopniowo zwiększając ich liczbę. Dostarcz nowe bodźce w postaci zapachów, zabawek. Spędzaj dużo czasu z dzieckiem i aktywnie angażuj się. Te psy są bardzo dostrojone do ludzi, dosłownie łapią każdą emocję.

To interesujące! Pies faraona jest bardzo wrażliwy na zimno. Nie będzie mógł mieszkać w północnych regionach.

Dla nich torturą jest brak umiejętności aktywnego biegania. Początkowo nawet w starożytnym Egipcie nieustannie polowano na psy faraona. Tam ich atletyczny talent, spryt, bystry wzrok i pomysłowość ujawniły się w całej okazałości. Prawdziwą udręką będzie trzymanie psa faraona bez możliwości wysokiej jakości, aktywnego spaceru przez 2-3 godziny. Spacery powinny być pełne ćwiczeń, gier, biegania, a nie monotonnego chodzenia.

Natura obdarowała psa faraona niezwykłą korą. Jest dość przeraźliwy i głośny. To właśnie to szczekanie pozwala być niezastąpionym myśliwym i sygnalizować niebezpieczeństwo na czas. Jednak w życiu codziennym przyzwyczajenie się do tego zajmie trochę czasu. Kolejnym niuansem zachowania jest zamiłowanie do jedzenia kału. Wiele psów grzeszy tym, ale „faraonowie” czasami częściej zjadają ich odchody. Pies robi to nie z powodu nałogów gastronomicznych, a jedynie z powodu instynktu samozachowawczego.

To interesujące! Dobrze dogaduj się z małymi dziećmi i innymi zwierzętami.

Przodkowie współczesnych psów zjadali swoje odchody natychmiast po wypróżnieniu, aby uniemożliwić drapieżnikom ich wykrycie. W świecie zwierząt wyładowanie jest rodzajem znaku, który zawiera informacje o tym, kto go zrobił, kiedy tu był, jakiej jest płci itp.D. Problem ten rozwiązuje terminowe czyszczenie produktów odpadowych zwierzęcia, czyli natychmiast po wypróżnieniu.

Długość życia

Średni wiek, w jakim dożywają się psy faraona, to 15-18 lat. Jednocześnie w starszym wieku poziom aktywności fizycznej i aktywności poznawczej nieznacznie spada.

Treść psa faraona

Aby pupil był zdrowy i aktywny, należy zwracać uwagę na jego pielęgnację i higienę. Nie ma szczególnych trudności w utrzymaniu psa faraona, ale są pewne specyficzne cechy. Poniżej kilka zaleceń dotyczących pielęgnacji.

Pielęgnacja i higiena

Uszy są bardzo delikatnym organem dla psa faraona. Powinny być czyszczone co dwa tygodnie. Aby to zrobić, przetrzyj wewnętrzną powierzchnię ucha wacikiem zamoczonym w ciepłej wodzie.
Psy faraona rzadko łzawią oczy, więc możesz po prostu usunąć grudki i kępki w odpowiednim czasie. Możesz to również zrobić za pomocą wacika zwilżonego ciepłą wodą.
Wełna jest czesana raz w tygodniu. Zwykle używaj gumowej sztywnej rękawicy. Chociaż sierść jest krótka, wiosną i jesienią wypadanie jest nieuniknione. W tym czasie często szczotkuj sierść.
Zęby powinny być regularnie sprawdzane. Zwykle nie ma problemów, bo ta rasa ma prawidłowy zgryz. Jeśli jednak zostaną znalezione czarne ubytki, pilna potrzeba skonsultowania się z weterynarzem.
Jedną z zalet rasy jest brak charakterystycznego psiego zapachu. Dotyczący kąpielowy niezbyt często potrzebne. Możesz ograniczyć się do dwóch lub trzech dni kąpieli w roku. Aby uniknąć alergii i reakcji skórnych, należy stosować profesjonalne szampony dla psów na bazie naturalnej. Jest to szczególnie ważne, ponieważ rasa jest podatna na reakcje alergiczne.

Dieta psa faraona

Musi być pełen pokarmów białkowych. Psy faraona są podatne na alergie pokarmowe, co wynika z braku lub nadmiaru substancji. W celu rozwiązania problemu warto zastosować specjalistyczną karmę dla psów super premium. Skład karmy jest opracowany i zbilansowany, zawiera wszystkie niezbędne pierwiastki i mikroelementy. Na rynku istnieje szeroka gama takich pasz. To jest Hills, Royal Canin, Acana. Wśród pasz - holistyczne przydziel Grandorf, Go. Jeśli w domu jest szczeniak lub młody osobnik, to w tych liniach lepiej wybrać karmę dla aktywnych psów. Ponieważ w ciągu pierwszych trzech lat następuje aktywne tworzenie szkieletu mięśniowego.

Ważny! Jeśli karmisz psa suchą karmą, pamiętaj, aby mieć otwarty zapas świeżej wody pitnej.

Jeśli zdecydujesz się samodzielnie karmić swojego zwierzaka naturalną karmą, ważne jest, aby uwzględnić w diecie:

Chude mięso. Może to być indyk, królik, wołowina, kurczak. Bardzo dobrze jest podawać podroby: komory, serca, nerki, flaczki, wymię. Ogólnie dieta powinna składać się w dwóch trzecich z mięsa. Można gotować i mieszać z owsianką. Można podawać na surowo, pamiętaj, aby wcześniej zamrozić przez kilka dni. Należy unikać wieprzowiny.
Owsianka. Wystarczą płatki owsiane, kasza pszenna, kasza gryczana, ryż.
Produkty mleczne. Kefir, twarożek, sfermentowane mleko pieczone. Lepiej podawać je rano po spacerze. Surowe jajko można zmieszać z twarogiem raz w tygodniu.
Warzywa: marchew, cukinia, dynia, buraki, kapusta. Preferowany surowy. Można trzeć i mieszać z menu głównym.
Gotowane jajka.
Ryba morska. Nie częściej niż raz w tygodniu.

To kategorycznie niemożliwe

Wszystkie rodzaje kiełbas.
fasolki
Ziemniaki w dowolnej formie
Smażone, słone, tłuste potrawy
Słodycze

Nigdy nie przekarmiaj psa faraona. Jest naturalnie wysportowana. Nadwaga może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Choroby i wady rasy

Rasa zawdzięcza swoje zachowanie od czasów starożytnych w swojej pierwotnej formie potężnej puli genów. Gwarantuje to silną odporność i stabilność organizmu jako całości. Jeśli jednak psy faraonów mają chorobę, to 98% jest prawdopodobne, że zostanie odziedziczona.

Rasa jest podatna na następujące choroby:

Alergia na chemikalia. Najczęstsza dolegliwość. Dlatego przeciwwskazane są dla nich syntetyczne zabiegi na kleszcze i pchły, impregnowane obroże, szampony o nienaturalnym składzie.
Skręt jelitowy. Częstym objawem jest wzdęcie brzucha. Choroba występuje z powodu osłabienia mięśni wspierających narządy trawienne. Problem rozwiązuje operacja.
Dyslokacje. Z reguły pies rodzi się już z uszkodzonymi kończynami. Powodem jest niewłaściwy rozwój więzadeł. Na zewnątrz może to nie być zauważalne. Ale taki szczeniak może ponownie zostać zraniony.
Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Choroba pojawia się u starszych psów. W tym przypadku zwierzę odczuwa ostry ból podczas wysiłku fizycznego.

Jeśli chodzi o inne, standardowe choroby zakaźne, mimo że pies ma odporność, nadal ważne i konieczne jest wykonanie szczepień.

Zwykle szczepione przeciwko chorobom:

Leptospiroza;
Parwowirusowe zapalenie jelit;
Plaga drapieżników;
paragrypa;
Wścieklizna;
Borelioza;

Ważny! W pierwszym tygodniu po szczepieniu wskazane jest dodatkowe zabezpieczenie psa przed ewentualnym kontaktem z infekcją. W końcu w tym czasie wzrasta podatność na choroby. Nie chodź w miejscach, w których gromadzą się inne zwierzęta.

Po raz pierwszy szczepionka zrobić w wieku półtora miesiąca. 10 dni przed szczepieniem szczenięcia konieczne jest odrobaczenie robakami farmaceutycznymi lekami przeciwrobaczymi. Który lek najlepiej poradzi wykwalifikowany lekarz weterynarii. Ponowne szczepienie następuje po 14 dniach. Kolejne szczepienie wykonuje się w wieku sześciu miesięcy. Potem co roku przez całe życie.

Edukacja i trening

Trening dyscypliny jest kluczem do szczęśliwego życia, zarówno dla pupila, jak i dla właściciela. Pies faraona jest bardzo sprytny. Polecenia nie są wykonywane automatycznie, ale celowo. Najpierw rasa ta powoli bada człowieka, od czego chce, a dopiero potem, jeśli dana osoba jest autorytetem w oczach psa, wykonuje polecenie. I tutaj warto jasno zrozumieć, że autorytet z tym psem zdobywa się. W żadnym wypadku nie powinieneś okazywać brutalnej siły. Więc nigdy nie otrzymuj szacunku. Pies po prostu ominie taką osobę i ukryje się.

Ważne jest, aby delikatnie i delikatnie pokazać, że to ty rządzisz, a gra będzie budowana zgodnie z twoimi zasadami, ale jeśli pies zrobi wszystko dobrze, zdecydowanie musi otrzymać pozytywną zachętę. Psy faraona są dociekliwe i aktywne od urodzenia. Dlatego warto nasycać zajęcia nowymi grami, które rozwijają konkretną umiejętność. Pod żadnym pozorem nie zmieniaj aktywności w rutynę, w przeciwnym razie uwaga i zainteresowanie zostaną utracone. Zadania powinny być poznawcze, w formie gry.

Polecenia podstawowe: „W pobliżu!”,„ Aport ”,„ Usiądź ”,„ Połóż się ”,„ Łapa ”- te psy opanowują natychmiast. Nie powinieneś przestać się tego uczyć. Zwierzak będzie zainteresowany opanowywaniem trików o różnej złożoności, biegania z przeszkodami. Najlepiej, jeśli w edukację psa zaangażowany zostanie specjalnie przeszkolony, kompetentny trener. Regularne, dobrze zorganizowane zajęcia pozwolą ukształtować niezbędne umiejętności i normy zachowania u zwierzęcia.

Kup psa faraona

Wybór i zakup szczeniaka to odpowiedzialne wydarzenie. Warto zważyć swoje oczekiwania i te wysiłki, zarówno moralne, fizyczne, jak i materialne, które na pewno będą wymagane.

Czego szukać

Należy zauważyć, że ze względu na rzadkość występowania psa w Twoim mieście może nie być ekspertów rasy, którzy mogliby udzielić kompetentnej porady. Warto samodzielnie studiować dużo literatury. Znajdź informacje o budach, w których hoduje się psy faraonów. Często zdarzają się oszuści, którzy sprzedają inną pod przykrywką jednej rasy.

Przede wszystkim w tym przypadku cierpi zwierzę. Są tacy „niefortunni właściciele”, którzy nie przeżywając rozczarowania wyrzucają biednych Metysów lub wyrzucają na ulicę. Najlepiej spotkać się z osobami, które mają już psa tej rasy, aby z pierwszej ręki poznać wszystkie niuanse treści.

Jeśli wszystko dokładnie przestudiowałeś, podjąłeś decyzję o pozyskaniu czworonożnego przyjaciela i już dotarłeś do hodowcy.

Pierwszy na co zwrócić uwagę - jak trzymane są psy. Jeśli cały czas przebywają w klatkach, kojcach, wolierach i nie mają wystarczającej komunikacji z człowiekiem, ze względu na to, że jest ich dużo, najprawdopodobniej będą nieuniknione problemy psychiczne. Jak wspomniano powyżej, ten pies potrzebuje mężczyzny jak żaden inny.
Drugi, na co zwrócić uwagę - mama szczeniąt powinna wyglądać zdrowo i zadbanie. Ale jeśli zwierzę linieje - nie przejmuj się, ponieważ jest to naturalny proces poporodowy.
Trzeci, zapach w wolierze dla szczeniąt. Nie powinno być szorstkie ani nieprzyjemne.
Czwarty, wygląd zewnętrzny. Na zewnątrz szczeniak powinien być aktywny i zabawny. Pokaż ciekawość. Sierść powinna być gładka. Brzuch jest jędrny, nie wzdęty ani wyczerpany. Nos jest mokry. Brak rozładowania. Oczy są czyste, niebieskie lub turkusowe. Kolor oczu zmienia się wraz z wiekiem. Na łapach nie powinno być narośli. Podczas chodzenia szczeniak nie powinien mieć stopy końsko-szpotawej.

Ważny! Szczenię możesz odebrać od mamy w wieku 1,5-2 miesięcy. Jeśli w przyszłości planowane jest uczynienie ze zwierzęcia wystawowego, szczenięta odbierane są matce później, w wieku ok. 3-3,5 miesiąca.

Cena szczeniaka psa faraona

Pies jest rzadki i ekskluzywny, więc cena szczeniąt jest dość wysoka. Nie każdy może sobie pozwolić na ten luksus.

Cena zaczyna się od 1500 $. Dla szczeniaka od elitarnych rodziców, ze wszystkimi dokumentami a rodowód może sięgać nawet 7000$ i więcej.

Recenzje właścicieli

Numer recenzji 1

„Pies to cud. Ogólnie wielkość tej rasy zaskakuje 20 kilogramów wagi i 50 centymetrów wzrostu, smukła i dobrze umięśniona. Co najważniejsze, te psy są bardzo inteligentne i łatwe w szkoleniu, a także bardzo otwarte i czułe w stosunku do członków rodziny. Ani przez sekundę nie żałowaliśmy, że zaczęliśmy dom ”.

Numer recenzji 2

„Doskonały pies, należy do chartów i bardzo mi się podoba. Kocham bezpretensjonalne zwierzęta. Chcąc mieć takiego psa, należy pamiętać, że jest to przede wszystkim pies myśliwski i dla zdrowej pełnoprawnej egzystencji konieczne jest zapewnienie mu niezbędnego obciążenia i wyszkolenia związanego z polowaniem. Idealny dla osób aktywnych”.

Recenzja nr 3

„Są mili, serdeczni, przywiązani do ludzi i dzieci. Prawdziwe nianie! Psy bezwonne, łatwe do opanowania i posłuszne. Reaguj na najmniejszą zmianę głosu i nastroju - To jest 100%. Nieufny wobec obcych. Będą chronić właściciela przed obcym psem, nawet jeśli przed faraonem będzie ogromny, przerażający i kudłaty pies, faraon nie przestraszy się! W domu albo bawią się z taką osobą jak koty, albo śpią i są bardzo zwarte i urocze.”.

Recenzja nr 4

„Faraonowie od urodzenia mają podwyższone poczucie własności. Poczucie własności rozciąga się przede wszystkim na łóżko i koc, które szczenię otrzymuje w tym samym czasie, co pierwsza słodka kość. Swoją drogą spanie obok faraona to prawdziwa przyjemność. Są niezwykle delikatne, bardziej miękkie niż jedwab i satyna”.