Akita amerykańska: pies z twarzą niedźwiedzia, spojrzeniem mędrca i sylwetką sportowca

Historia rozwoju akity amerykańskiej

Nazwa tej rasy może zmylić niektórych miłośników psów. W końcu ojczyzną Akity Amerykańskiej jest Japonia. Drugie imię rasy to duży japoński pies. Ale jak w jego nazwie pojawił się przymiotnik „amerykański”??

Poprzednikiem tej rasy jest japońska Akita Inu, która służyła jako myśliwy i strażnik.

Akita Inu - przodkowie amerykańskiego Akita

Początkowo Akita Inu miała inną nazwę - Matagi Akita.

Pod koniec XIX i na początku XX wieku rozpowszechniły się walki psów, w których z powodzeniem uczestniczyli przedstawiciele Akita Inu. Hodowcy, chcąc poprawić walory zapaśnicze swoich pupili, krzyżowali je z innymi rasami - mastifami i pasterzami. Takie działania znacznie pogorszyły jakość rasy. I po raz pierwszy ujawniono go na wystawie w Tokio w 1914 roku. W związku z tym wprowadzono zakaz krzyżowania Akita Inu z innymi rasami. Ponadto przedstawiciele tej rasy, „nietknięci” przez hodowców, zostali uznani za narodowy skarb Japonii.

Akita została przywieziona do Ameryki przez amerykańskich żołnierzy po II wojnie światowej. W tym czasie w Japonii było tylko 20 kopii czystej krwi Akita Inu. Ale żołnierze nie mogli się oprzeć pięknu i ładnemu wyglądowi tej rasy i zabrali ze sobą kilka szczeniąt do ojczyzny.

W Ameryce rozwój tej rasy przebiegał w szybkim tempie. I w żaden sposób nie krzyżował się z jego rozwojem w Japonii. Początkowo japońscy hodowcy próbowali negocjować z amerykańskimi hodowcami, aby opracować wspólną taktykę, ale Ameryka się nie zgodziła. W ten sposób pojawiła się zupełnie nowa rasa - amerykańska akita, czyli duży japoński pies.

Daty historyczne w rozwoju rasy

W 1956 roku powstał Związek Kynologiczny Miłośników Akity Amerykańskiej, ale został oficjalnie uznany dopiero w 1972 roku. Oficjalny wzorzec rasy został przyjęty w 2000 roku. Według niego rasie przypisano numer 344.

Akita amerykańska należy do grupy 5 „Szpice i gatunki prymitywne”, do sekcji 5 „Szpice azjatyckie i rasy pokrewne”.

Oficjalne uznanie rasy akity amerykańskiej miało miejsce dopiero w 2000 roku

Cechy wyglądu i charakteru zwierzaka

Pomimo faktu, że przodkowie akity amerykańskiej byli pierwotnie wykorzystywani do celów myśliwskich i pasterskich, większość współczesnych hodowców postrzega go jako psa do towarzystwa. Zwierzę posiada szereg indywidualnych cech wyglądu i charakteru, które są określone w obowiązującym urzędowo wzorcu rasy.

Zgodnie z tym standardem rasowa akita amerykańska musi spełniać następujące wymagania:

• Charakterystyka ogólna: pies duży o mocnej budowie, dobrze wyważony;
• podstawowe proporcje:

• stosunek wysokości do długości:

• kobiety - 9:11;
• mężczyźni - 9:10.

Oficjalny standard nie określa wskaźników masy suk i samców tej rasy.

Grzbiet Akity Amerykańskiej pozostaje prosty i mocny podczas ruchu

Postać amerykańskiego Akita

Akita amerykańska jest psem jednoosobowym, ponieważ jest bardzo lojalna. Ma trudności ze zmianą właściciela. Często w ogóle nie potrafi przystosować się do nowego środowiska. Odziedziczyła tę cechę charakteru po Akita Inu.

Klasycznym przykładem lojalności i oddania jest Akita Inu o imieniu Hachiko, która przez długi czas spotykała swojego właściciela z pracy, nawet po jego śmierci.

A także te psy są znane ze swojej dumy, niezależności i samowoli. Pies nie będzie przeszkadzał właścicielowi i wymaga od niego dużej uwagi. Wystarczy mu kilka minut pieszczot, a potem zajmie się swoimi sprawami.

Akita amerykańska to cichy pies, który bardzo rzadko szczeka i wydaje dźwięki. Lubi samotność i może długo pozostać sama w domu.

Akita - pies do towarzystwa. Poza tym dobrze dogaduje się z dziećmi, zwłaszcza jeśli zna je od najmłodszych lat. Ale pozostawienie dziecka samego z psem nadal nie jest tego warte. Akita może błędnie interpretować głośne gry na świeżym powietrzu dziecka lub grup dzieci i atakować je. W ten sposób spróbuje uporządkować i odepchnąć sprawcę.

Akita Amerykańska - pies jednego właściciela

Osobiście nigdy nie miałem do czynienia z akitą amerykańską, chociaż często można spotkać tego „pluszowego” zwierzaka w mieście. Pies wygląda bardzo ładnie i uprzejmie. Moja czteroletnia córka na widok tego pupila zapragnęła go pogłaskać, czego nie można powiedzieć o psach małych ras, które nie wzbudzają jej szczególnego zainteresowania.
Znajoma rodzina ma Akita Inu, który stał się ulubieńcem wszystkich przyjaciół. Pies chętnie bawi się z dziećmi. Leży spokojnie, gdy ją głaszczą i próbują pociągnąć za uszy lub ogon. Żadna agresja ze strony psa nigdy nie emanowała. Jedyną irytującą rzeczą jest sierść, która jest bardzo obfita wokół, zwłaszcza podczas linienia.

Wideo: Akita amerykańska - pies o trudnym charakterze

Znaki dyskwalifikujące rasę

Odchylenia w wyglądzie lub charakterze zwierzaka są uważane za wady rozwojowe i są interpretowane w zależności od stopnia ich manifestacji. Więc tutaj są:

• Dopuszczalne odchylenia od normy:

• nieznaczna i rozproszona depigmentacja w okolicy nosa u psów o jasnym kolorze;
• zgryz prosty;
• brak dwóch zębów z PM1 i/lub MZ.

Ogon akity amerykańskiej noszony na grzbiecie lub rozciągnięty wzdłuż tułowia, tworzy trzy czwarte pierścienia, pełny pojedynczy lub podwójny pierścień, zawsze leży na grzbiecie lub opada poniżej poziomu grzbietu

Gdzie kupić szczeniaka akity amerykańskiej

Akita amerykańska to dość powszechna rasa psów w Rosji. Szczenię można kupić zarówno w przedszkolu, jak i od hodowców. Najsłynniejsze żłobki Federacji Rosyjskiej:

• „Tomo no Kimi”, Region Moskwy;
• „Władca Moskwy”, MO, okręg miejski Domodiedowskij;
• „Niebiańskie światło”, Sankt Petersburg.

W Internecie można znaleźć dość dużą liczbę ogłoszeń od osób prywatnych na sprzedaż szczeniąt akity amerykańskiej. Ale w tym przypadku ważne jest, aby nie natknąć się na podróbkę, więc przed zakupem zwierzaka skonsultuj się z opiekunem psa. Koszt szczeniąt waha się od 30 000 do 55 000 rubli rosyjskich. Szczenięta pokazowe są znacznie droższe niż te kupowane wyłącznie jako zwierzęta domowe.

Wybierając szczeniaka, należy zwrócić uwagę na pakiet dokumentów, które zawierają informacje o rodzicach zwierzaka (karta rodowodowa lub szczenięca). Zewnętrznie szczeniak powinien wyglądać zdrowo i aktywnie.

Na zewnątrz szczeniak powinien wyglądać zdrowo

Jak dbać o „pluszowego” zwierzaka

Akita amerykańska to dość duży pies, który lepiej poczuje się w przestronnym domu niż w małym mieszkaniu w mieście. Ale mimo to łatwo dostosowuje się do każdych warunków. Milczący pies nie będzie przeszkadzał sąsiadom głośnym szczekaniem lub skomleniem pod nieobecność właścicieli. A to kolejny plus dla osób okresowo nieobecnych w domu.

Zwierzak nie wymaga szczególnej opieki. Ale aby akita amerykańska zawsze wyglądała schludnie, musisz przestrzegać kilku prostych zasad:

• kąpiel - w miarę zabrudzenia psy wystawowe są myte przed każdym pokazem, warto zauważyć, że wełna akit amerykańskich jest zdolna do samoczyszczenia;
• przycinanie pazurów - w razie potrzeby;
• czyszczenie uszu i zębów - raz na siedem dni;
• czesanie wełny - dwa razy w tygodniu, podczas zrzucania, które zdarza się dwa razy w roku - codziennie.

Szkolenie i edukacja Akita Amerykańskiego

Konieczne jest rozpoczęcie socjalizacji zwierzaka, gdy tylko otworzy oczy i zacznie słyszeć, czyli od drugiego tygodnia życia. Od tego momentu szczenię należy uczyć głosów ludzi, w tym głośnego radia i telewizji, odgłosów otaczającego świata: szumu kosiarek, samochodów. Im wcześniej zaczniesz pracę ze zwierzakiem, tym większy będzie sukces. Ponieważ w tej rasie płynie krew owczarka, łatwo je wyszkolić.

Psy wystawowe muszą być szkolone w szkoleniu wystawowym.

Bardzo ważne na samym początku procesu wychowania i szkolenia jest pokazanie szczeniakowi, kto tak naprawdę jest właścicielem. Jeśli ten moment zostanie pominięty, zwierzak nie będzie posłuszny i nie wykona poleceń. Akita amerykańska nie lubi bawić się różnego rodzaju zabawkami, większość przedstawicieli tej rasy jest wyjątkowo obojętna na smakołyki, co oznacza, że ​​słowa pochwały, uśmiech i dobroduszny wygląd właściciela będą najlepszym sposobem na motywacja.

Psy wystawowe są szkolone w sztuczkach wystawowych

Spacer z Akita

Aby zwierzak czuł się komfortowo, potrzebuje godzinnych spacerów dwa razy dziennie. Akita nie wymaga intensywnej aktywności fizycznej, ale jednocześnie jest psem dość wytrzymałym. Potrafi przebiec na rowerze 7-10 km.

Prawie niemożliwe jest zagłuszenie zwyczajów łowieckich zwierzaka. Tak więc podczas spaceru Akita może rzucić się do przedstawicieli mniejszych ras psów, ptaków i kotów. Ale jest lojalna wobec przedstawicieli swojej rasy. Akita może atakować koty i inne zwierzęta mieszkające w tym samym mieszkaniu.

Zwierzę dobrze znosi wszelkie warunki pogodowe. Tak więc zimą może radośnie tarzać się w śniegu, latem w upale znajdzie dla siebie wygodne miejsce do wypoczynku.

Akita amerykańska z łatwością toleruje wszelkie warunki pogodowe

Jak karmić akitę amerykańską?

Akita amerykańska nie jest wybredna w kwestii jedzenia. Z radością może spożywać zarówno gotowe komercyjne jedzenie, jak i domowe jedzenie. Warto jednak pamiętać, że zwierzaka nie można karmić ze wspólnego stołu. Dieta psa znacznie różni się od diety człowieka.

Karma Akita Amerykańska powinna być bogata w witaminy i składniki odżywcze. Należy to szczególnie wziąć pod uwagę przy karmieniu domowym jedzeniem. Wybierając gotowe pasze, należy preferować produkty premium lub super premium.

Lista zabronionych i dozwolonych karm dla Akity nie różni się od tego, co jest odpowiednie dla innych psów.

Zdrowie zwierząt

Pomimo tego, że akita amerykańska ma silną odporność i jest znana ze swojej wytrzymałości, lista chorób, na które predysponowana jest ta rasa, jest dość obszerna:

• Dysplazja stawów biodrowych. Występuje w wyniku zwiększonego obciążenia aparatu ruchowego podczas dorastania zwierzęcia. Jeśli problem nie zostanie wykryty w odpowiednim czasie, a leczenie nie zostanie rozpoczęte, może to spowodować niepełnosprawność zwierzęcia.
• Volvulus. Występuje w wyniku indywidualnych cech strukturalnych układu pokarmowego zwierzaka. Problem zostaje rozwiązany chirurgicznie dzięki terminowej wizycie u weterynarza.
• Zespół Cushinga to choroba układu hormonalnego, która polega na nadmiernej produkcji hormonu kortyzolu, co prowadzi do zaburzeń żołądkowo-jelitowych, nadciśnienia i szeregu innych powikłań. Choroba występuje najczęściej u starszych psów. Terapia – przyjmowanie drogich leków.
• Alergia pokarmowa. Rozpoznanie choroby we wczesnych stadiach może być trudne ze względu na grubą sierść. Należy zachować ostrożność, aby wybierać naturalne pokarmy i kupować pokarmy specjalnie opracowane dla zwierząt alergicznych. Leczeniem choroby powinien zająć się lekarz weterynarii. Niektóre zwierzęta są uczulone na własną sierść, co objawia się w okresie linienia.

Dysplazja stawów objawia się przez całe życie kulawizną i nieregularnym chodem

Recenzje rasy

Opinie właścicieli na temat akity amerykańskiej są jednoznaczne. Twierdzą, że zwierzak jest krnąbrny i trudny do wytresowania. Wielu podziwia piękno i wdzięk tego psa. Ale boją się jej agresywności i nieposłuszeństwa. Niektórzy uważają, że lepiej trzymać zwierzaka na świeżym powietrzu, ponieważ potrzebuje on swobody i wzmożonej aktywności. Ci, którym udało się „pohamować” niezależną Akitę, mówią o niej jako o oddanej przyjaciółce i niezawodnym strażniku.

Witam, chcę Wam opowiedzieć o mojej cudownej Akita Kira. Po przybyciu do domu od razu stało się jasne, że pies będzie musiał dużo pracować, zarówno pod względem nóg, jak i charakteru. Bardzo niezależna postać, od dawna szukaliśmy kontaktu. W wieku 6 miesięcy obudziła się postać Akity i nasza Kirunia zaczęła żuć wszystko co się rusza, zwłaszcza psy. Wszystkie innowacje są traktowane bardzo ostrożnie. Polecenia należy wprowadzać po cichu i z zainteresowaniem. Wskazane jest, aby nie przeciążać dziecka treningiem przez długi czas w dzieciństwie. W żadnym wypadku nie będzie karał postem, zapamięta długo i nie będzie ufał. Nie truj psa z natury jest dobrze chroniony. Szczeka bardzo rzadko, jeśli w rzeczywistości sytuacja jest poważna za 1,5 roku, może 10 razy. Socjalizacja socjalizacja i znowu socjalizacja)))

Kategorycznie nie polecam kupowania akity osobom, które wcześniej nie miały psów oraz tym, którzy nie czują w sobie na tyle charakteru, by wychować złożonego psa. Akita amerykańska jest psem kotem, jest sama. Podejdzie do Ciebie, kiedy będzie chciała. Zrobi to, co od niej chcesz, tylko jeśli sama będzie zainteresowana. Jeśli się sprzeciwi, będziesz musiał dołożyć wszelkich starań, aby wyprowadzić ją z martwego centrum. Nie ma sensu karać Akity - każdy twój wpływ będzie miał dokładnie odwrotny skutek. Akita amerykańska jest psem niezwykle trudnym. Ma żelazny charakter. Wygląda jak strasznie słodki miś, ale tak jest, gdy wygląd jest w stu procentach mylący.

Mówię więc o członku rodziny - naszej obrończyni amerykańskiej Akita Celine Dion. Nigdy nie warczała na swoich ludzi (kilka razy tylko dla żartu podczas gry, kiedy ją drażniono) Kocha dzieci (kiedy urodził się nasz synek, nieustannie stara się go rozśmieszyć - staje na tylnych łapach, poluje na nią ogon, po prostu biega jak szalony po podwórku) Broni swojego terytorium - szczeka na obcych za bramą Nie lubi kotów odbiera. Przeszkoliliśmy Herę, zatrudniliśmy przewodnika psów. Bo ta rasa nadal nie jest psem pasterskim - w zasadzie jest posłuszna swojemu właścicielowi, ale wciąż ma własne zdanie - jeśli zobaczy kota, może go nie posłuchać i pobiec za nim, czego wyszkolony owczarek nie zrobi.

Mamy rocznego chłopca rasy akita amerykańska. To przyjazny i wesoły pies. Ale jednocześnie jest wspaniałym obrońcą, któremu mogę powierzyć opiekę mojego syna. Jednocześnie będę całkowicie pewny bezpieczeństwa dziecka. Będzie schlebiać i bawić się z każdym dokładnie, dopóki nie poczuje agresji w stosunku do właściciela. A jeśli tak, to po prostu trzymaj się ... Kocha prawie wszystkie psy i świetnie się z nimi bawi, ale są rasy, których nienawidzi. To jest jego uraza… Ci, którzy obrazili go w dzieciństwie, otrzymują teraz pełny program. Nie będzie wykonywał poleceń, jeśli nie chce. Ale jeśli chcesz, to będzie najbardziej posłusznym psem na świecie.

Akita amerykańska jest psem dumnym, krnąbrnym, ale jednocześnie bardzo lojalnym. Nie każdy potrafi okiełznać temperament i charakter tego piękna. Dla początkujących zwierzak może stać się przytłaczającym ciężarem. Zanim zdecydujesz się na takiego czworonożnego przyjaciela, powinieneś dobrze się zastanowić. Zwierzęta, podobnie jak ludzie, mają trudności z znoszeniem poczucia, że ​​są niepotrzebne.