Akita inu

podstawowe informacje

Nazwa rasy: Akita Inu
Kraj pochodzenia: Japonia
Czas narodzin rasy: 2000 pne. ech.
Typ: szpice i rasy prymitywne
Waga: 30 - 45 kg
Wysokość (wysokość w kłębie): 57 - 71 cm
Długość życia: 10-14 lat
Klasyfikacja ICF:
Grupa 5, Sekcja 5, Numer 255 Cena szczeniąt: 320 USD - 1650 USD Najpopularniejsze pseudonimy: lista pseudonimów dla akita inu

Ocena cech rasy

Zdolność adaptacji
Poziom zrzucania
Poziom tkliwości
Potrzeba ćwiczeń
Potrzeba społeczna
Stosunek mieszkań
Pielęgnacja
Przyjazność w nieznanym środowisku
Skłonność do szczekania
Problemy zdrowotne
Terytorialność
Przyjazność dla kotów
Inteligencja
Edukacja i trening
Życzliwość dla dzieci
Aktywność w grach
Obserwacja
Życzliwość dla innych psów

Krótki opis rasy

Akita Inu to duża i szlachetna rasa psów, która pierwotnie była używana do ochrony rodziny królewskiej i szlachty feudalnej Japonii. Psy były również wykorzystywane do polowania na dziki, niedźwiedzie i jelenie. Zwierzę jest nieustraszone i szalenie lojalne wobec swojej rodziny. Akita Inu bardzo trudno czymś przestraszyć, jest to pies, który raczej nie odbiegnie od zamierzonego celu. Jednocześnie zwierzak jest bardzo zabawny, oczywiście można to osiągnąć tylko wtedy, gdy pies jest wyszkolony.

Akita Inu ma osobliwy wygląd: dużą głowę i kilka małych trójkątnych oczu. Silne ciało psa jest głównym czynnikiem, który zastrasza wroga. Rasa znana jest z niezachwianej lojalności wobec właściciela, życzliwości i czułości wobec bliskich. Co może być lepszego niż posiadanie tak silnego i kochającego patrona?

Psy tej rasy nie mają skłonności do silnego szczekania, ale jednocześnie pozostają dość „wokalne”. Faktem jest, że Akita Inu mają skłonność do wydawania różnych dźwięków podobnych do chrząkania, parskania, jęczenia itp.P. Niektórzy właściciele mówią, że mają wrażenie, że pies mówi do siebie, mrucząc do siebie. Przedstawiciele tej niesamowitej rasy są dość ostrożni w stosunku do obcych, ale jeśli właściciel jest w pobliżu, pies jest powściągliwy i nie wykazuje agresji ani innej uwagi wobec obcych.

Akita Inu uwielbia nosić różne rzeczy w zębach. Może dojść do tego, że zwierzak lekko złapie cię za nadgarstek i spróbuje gdzieś pociągnąć. Nie traktuj takiego gestu jako agresji. W rzeczywistości jest to pokaz uwagi zwierzaka. Często psy tej rasy chowają kapcie i rzeczy osobiste, mogą ciągnąć na smyczy lub odwrotnie, przynosić ją do siebie. W ten sposób zwierzę wykazuje chęć chodzenia.

Niezwykłą cechą, która dotyczy psów rasy Akita Inu, jest.n. „Zachowanie kotów”. Te zwierzęta uwielbiają lizać swoje ciała. Sposób polowania dotyczy również manifestacji kotów. Zwierzę zachowuje się jak tygrys. Akita Inu tropi ofiarę w ciszy, przyciskając jej ciało nisko do ziemi i atakując w odpowiednim momencie. W przeciwieństwie do innych psów, Akita Inu nie szczeka ani nie warczy.

Przed zakupem Akita Inu ważne jest, aby przestudiować wszystkie niuanse związane z wychowywaniem i utrzymywaniem psa. Te zwierzęta, podobnie jak inne zwierzęta, nie reagują dobrze na agresję i surowe metody rodzicielskie. Cały proces nauki powinien opierać się na wzajemnym zrozumieniu i nawiązaniu kontaktu między zwierzakiem a właścicielem. Pamiętaj, że pies jest pełnoprawnym członkiem rodziny, który potrzebuje miłości i szacunku.

Przygotuj się na to, że Akita Inu zajmie więcej czasu na szkolenie i naukę niż inne rasy. Akita jest dość inteligentnym psem, ale nieco krnąbrna, uparta postać nie pozostanie niezauważona.

Akita Inu są bardzo towarzyskie i towarzyskie. Potrzebują dużo komunikacji, więc muszą spędzać dużo czasu z rodziną. To właśnie komunikacja stanie się kluczem w procesie uczenia się i szkolenia. Nie używaj Akita Inu na podwórku. Pies powinien mieszkać z tobą pod jednym dachem! Samotność dla takich psów jest destrukcyjna, zwierzę stanie się nerwowe i agresywne.

Akita Inu nie nadaje się dla osób, które chcą mieć spokojnego psa, a także dla tych kategorii hodowców psów, którzy boją się poważnej odpowiedzialności. Zwierzę stanie się prawdziwym prezentem tylko dla tych, którzy są gotowi poświęcić całą swoją uwagę i miłość w wychowanie zwierzaka, jego właściwe szkolenie. Taki gospodarz zostanie hojnie wynagrodzony.

Wybierając szczeniaka Akita Inu, warto zdecydować się na jego odmianę. Faktem jest, że istnieją dwa standardy dla tej rasy: amerykański i japoński. japoński akita inu znacznie mniejszy od Amerykanina, zarówno pod względem wzrostu, jak i wagi. Odmiana japońska waży około 15 kg mniej niż odmiana amerykańska. Głowa japońskiego psa przypomina kształtem głowę lisa, czego nie można powiedzieć o amerykańskim, który ma większą i szerszą głowę. Kolejną charakterystyczną cechą są oczy. W odmianie amerykańskiej mają kształt trójkątny, u psów japońskich są bardziej zaokrąglone. Akita amerykańska jest właścicielem czarnego znaku na twarzy, Japończyków charakteryzują się białymi plamami.

Tak znaczące różnice stały się przedmiotem dyskusji na temat oficjalnego podziału rasy. Pomimo dużej liczby zwolenników idei podziału Akita Inu na dwie rasy, jak na razie kwestia ta pozostaje jedynie przedmiotem długich sporów.

Naturalne instynkty łowieckie Akita Inu nie zniknęły w ciągu jego długiej historii. Teraz przejawiają się w skłonności psów do igraszek na wodzie iw lesie. Te psy mogą gonić ptactwo wodne, gdy właściciel łowi ryby na brzegu.

Mimo wielu dyskusji i kontrowersji faktem jest, że Akita Inu jest naprawdę silnym, nieustraszonym i lojalnym psem o niezwykłych cechach charakteru i niesamowitym wyglądzie.

Akita Inu - bardzo współczujący. Potwierdza to przypadek w londyńskim zoo. Kiedy nowo narodzony tygrys sumatrzański został sierotą, pracownicy zoo zaczęli szukać możliwych sposobów nakarmienia tygrysa. Wybór padł na Akita Inu, który właśnie karmił szczenięta. Pracownicy zoo byli pewni, że Akita nie da się zastraszyć takim testem i nie pomylili się! Pies nie tylko karmił tygrysa, ale także bawił się i opiekował się nim. To znak bezgranicznej miłości i czułości zwierzęcia.

Akita Inu to pies dla ludzi pewnych siebie i swoich mocnych stron, dla tych, którzy są gotowi i chcą oddać swoje ciepło i uwagę naszym mniejszym braciom!

Zdjęcie akita inu

Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu
Akita Inu

Historia pochodzenia

Ojczyzną psów Akita Inu jest Japonia, a dokładniej serwerownia wyspy Honsiu (znanej z wulkanu Fujiyama – najwyższego punktu Kraju Kwitnącej Wiśni) – Tohoku. To właśnie w tych częściach, głównie na terenie prefektury Akita, znaleziono szczątki starożytnych psów, podobnych do współczesnych Akita Inu. Po japońsku „inu” oznacza „pies”, czyli nazwę rasy – pies z Akita. To prawda, kim byli przodkowie Akity, historia milczy, ponieważ według niektórych źródeł zwierzęta podobne z wyglądu do japońskich Inu pojawiły się nie później niż w II tysiącleciu p.n.e. Nawiasem mówiąc, rasa ta jest uznawana za jedną z najstarszych (jak również Shiba Inu - kolejna słynna rasa z Japonii), wyhodowana prawie bez ludzkiej pracy. Innymi słowy, ładny wygląd Akita Inu to dar natury, a nie zasługa genetyków i hodowców.

Uważa się, że przodkowie dzisiejszego Akita Inu pojawili się w wyniku krzyżowania psów chińskich z lokalnymi osobnikami archipelagu japońskiego. Na początku naszej ery terytoria Japonii zaczęły być masowo zaludniane przez ludy chińskie i koreańskie, które oprócz własnego prostego dobytku przewoziły swoje go (t.mi. psy). Z biegiem czasu doszło do zmieszania się krwi zwierząt sprowadzanych do Japonii z psami, które żyły tam już od wielu stuleci.

Inna wersja wyglądu Akita Inu związana jest ze starożytnymi ludami Ajnów, którzy zamieszkiwali południową część wysp japońskich. Już z okresu Jomona (od ok. 13000 g. pne.ech.) Ainowie zaczęli doświadczać trudności w stosunkach z najeźdźcami azjatyckimi (z południowych Chin i południowo-wschodniej Azji), którzy postanowili zabrać żyzną glebę południa pod uprawę ryżu. Ainu zawsze znajdowali pożywienie w polowaniach, rybołówstwie i zbieractwie, więc nie mogli konkurować z zaradnymi osadnikami. Rdzenni mieszkańcy przenieśli się więc bliżej północy - na wyspę Honsiu, pokrytą górami, wulkanami i gęstymi lasami. I przywiózł ze sobą psy, które pomogły w polowaniu na dużą zwierzynę - niedźwiedzia, dzika, jelenia.

Ale nawet tutaj nieszczęśni Ajnów ze swoimi psami nie zostali sami - najeźdźcy stopniowo docierali na północ Japonii, dowiadując się o złotonośnych rudach i cennym drewnie wyspy. Względny spokój nastał dopiero pod koniec XVI wieku, kiedy zmieniła się nie tylko droga pierwotnych właścicieli Akita Inu, Ajnów, ale także same psy, skrzyżowane z osobnikami przywiezionymi niegdyś z krajów azjatyckich. W różnych latach Akita Inu (w okresie Kinsays od 1570 do 1860).ech.) zostały użyte jako polowanie, stróże oraz walczące psy (brał udział w walkach psów i byków).

Aby zwiększyć gniew i nadać akicie szczególną muskulaturę, krew japońskich psów była coraz częściej mieszana z rasami importowanymi z Europy, co negatywnie wpłynęło zarówno na wygląd zewnętrzny rasy, jak i na ich łowiecki charakter. Na początku XIX wieku walka z psami została zakazana, co spowodowało, że rasa stała się niepopularna i zniknęła. A było tylko kilka rasowych Akita. W latach dwudziestych hodowcy zaczęli pracować nad wyeliminowaniem metamorfozy, która miała miejsce u starożytnych psów z masowego krzyżowania, powstało Towarzystwo Ochrony Akita Inu. W 1931 Akita Inu zostały uznane za narodowy skarb Japonii, aw 1938 przyjęto pierwszy wzorzec rasy. Chociaż Akita wciąż miał przed sobą trudne okresy, z których jednym była II wojna światowa. W trudnym czasie wojny wiele psów zostało wytępionych do szycia mundurów ze skór, a mięso służyło do jedzenia. Jednak już w 1947 roku odbyła się pierwsza wystawa, w której wzięło udział nieco ponad 20 ocalałych psów.

W Rosji Akita Inu jest kochana przede wszystkim nie ze względu na swój niezwykły wygląd, ale z powodu legend o lojalności tych psów (np. film „Hachiko: najwierniejszy przyjaciel” czy starożytna legenda o Shiro, a sami Japończycy nazywają postać Akita -w "wrodzonej waleczności" - rodzaj dowodu oddania, odwagi i miłości zwierzęcia do człowieka). Przywieziono je do naszego kraju na początku XXI wieku, od tego czasu popularność Akita Inu nie spadła - powstały żłobki, coraz więcej osób chce zdobyć psa do towarzystwa z Kraju Kwitnącej Wiśni.

Postać Akita Inu

Akita Inu zostały pierwotnie wyhodowane w celu ochrony japońskiej rodziny królewskiej. Mocna i efektowna budowa ciała psa doskonale komponuje się z ogólnym wyglądem psa stróżującego. Pomimo budzącego grozę wyglądu, Akita Inu są bardzo czułe i delikatne w stosunku do członków rodziny. Są doskonałymi towarzyszami, ale postać wyróżnia się pewnym uporem, który może stać się poważną przeszkodą w sprawach szkolenia i edukacji. Przedstawiciele tej rasy mają skłonność do szczekania, często wykazują dominację i wytrwałość w charakterze. Złożona natura Akita Inu sugeruje, że ten pies nie jest odpowiedni dla początkujących hodowców psów.

Konserwacja i pielęgnacja

Psy rasy Akita Inu mogą mieć różne kolory, w tym czarny, biały, czekoladowy, pręgowany. Te psy mają dość gruby podszerstek. Ogólnie rzecz biorąc, pielęgnacja sierści Akita Inu nie jest trudna, ale u psów Akita Inu sierść łatwo rozprzestrzenia się po całym domu, w tym.h. na meblach i ubraniach, więc będziesz musiał dość często odkurzać w mieszkaniu. Obfite linienie występuje dwa razy w roku. W tym okresie szczególnie ważne jest cotygodniowe szczotkowanie zwierzaka, aby utrzymać jego sierść w zdrowym i pięknym stanie.

Pomimo tego, że Akita Inu wyróżnia się tendencją do samoopieki, nadal konieczne jest kąpanie psa ze względu na specyfikę jego sierści trzy do czterech razy w miesiącu. Rzecz w tym, że przedstawiciele tej rasy uwielbiają biegać po kałużach i leżeć w błocie.

Pielęgnacja uszu obejmuje cotygodniowe monitorowanie kanałów słuchowych i leczenie specjalnym roztworem o zrównoważonym pH przepisanym przez lekarza weterynarii. Należy zadbać o to, aby w uszach nie było podrażnień i stanów zapalnych. Paznokcie należy przycinać raz w miesiącu.

Trening i edukacja

Akita Inu jest trudny do wyszkolenia. Wynika to przede wszystkim ze złożonej natury psa. Trener musi mieć cechy przywódcze i być pewny siebie. Konsekwencja i wytrwałość to główne składniki prawidłowego i skutecznego szkolenia psów. Ponieważ Akita Inu były pierwotnie hodowane jako psy stróżujące, są obdarzone naturalną czujnością na wszystko, co nieznane. Dlatego szczególnie ważny jest proces wczesnej socjalizacji szczeniąt tej rasy. Podczas socjalizacji szczenięta muszą zrozumieć, co jest niebezpieczne, a co nie. Pies musi także rozumieć różnicę między gościem a nieproszonym nieznajomym.

Zdrowie i choroba

Większość Akita Inu ma takie problemy zdrowotne: dysplazję stawów biodrowych, choroby oczu, w tym.h. postępujący zanik siatkówki, który powoduje ślepotę, zaburzenia odporności, chorobę von Willebranda, zaburzenia krwawienia, zaburzenia układu odpornościowego obejmujące skórę, gruczolak gruczołów łojowych (choroba, która może prowadzić do śmierci zwierzęcia).

Kilka interesujących faktów

  • Właścicielem rasy Akita Inu, nazywanym Yume, jest prezydent Rosji Władimir Putin. Rosja otrzymała psa w prezencie od Japonii w 2012 roku. Władimir Putin w jednym ze swoich wywiad zauważył, że jest to surowy pies, który zawsze chroni swojego właściciela.
  • Główny bohater uznanego filmu „Hachiko: Najbardziej lojalny przyjaciel”, nakręcony na podstawie prawdziwych wydarzeń, jest psem Akita Inu.
  • Akita Inu – symbol lojalności i oddania w Japonii.
  • Akita Inu jest agresywna w stosunku do innych psów, zwłaszcza psów tej samej płci.
  • Dla tych, którzy nigdy wcześniej nie mieli psa, Akita Inu nie jest najlepszą opcją.
  • Wczesna socjalizacja, dobre szkolenie zawodowe i edukacja są warunkiem utrzymania Akita Inu.
  • Akita Inu ma tendencję do ścigania innych zwierząt, nawet w domu!
  • Psy tej rasy są podatne na silne linienie. Pielęgnację włosów Akita należy zacząć od najmłodszych lat. W takim przypadku pielęgnacja psa stanie się znajomą, przyziemną czynnością.
  • Nie należy długo patrzeć w oczy Akita Inu. Zwierzę może to postrzegać jako wskaźnik niebezpieczeństwa przeciwko niemu.
  • Edukacja i wychowanie Akita Inu nie jest łatwe. Najlepiej zasięgnąć profesjonalnej pomocy.