Akita inu: lojalny, ale trudny przyjaciel
Zadowolony
Różnorodność ras psów jest niesamowita: ponad 400 uznanych i wiele nierozpoznanych ras. Nie tylko początkujący, ale i doświadczeni hodowcy psów mogą się zdezorientować taką obfitością. Ale są psy, które wyróżniają się na tle większości. A wśród nich - Akita Inu.
Akita Inu: historia rasy
Akita Inu to rodowita japońska rasa podobna do szpica, jedna z siedmiu uznanych za pomniki narodowe Japonii. Jego historia sięga czasów, gdy archipelag japoński dopiero zaczynał być zaludniany przez ludzi.
Wiadomo, że Akita i inne aborygeńskie psy japońskie są dalekimi potomkami pierwszych psów, które przybyły na wyspy z ludźmi. Stało się to około 16 000 lat temu. Pierwsze psy w Japonii podzielono na 2 grupy: te, które przyjechały z ludźmi z Tajwanu i Chin (kultura Jomon) oraz te, które przyjechały z ludźmi z Korei (kultura Yayoi). Stopniowo grupy te połączyły się w jedną, z której wyszły wszystkie rasy japońskie.
Przodkowie akity wyhodowano na wyspie Honsiu, w prefekturze Akita, w regionie Odate (nazwa rasy dosłownie oznacza „pies z akity”). Były przeznaczone do polowania. Psy te nazywano matagi-ken - czyli psem do polowania na grubą zwierzynę. Ofiarami matagi-ken były głównie dziki, jelenie, niedźwiedzie.
W XVII wieku zapotrzebowanie na myśliwych matagi-ken stało się znacznie mniejsze niż na psy służbowe. Matagi-ken zaczął krzyżować się z mastiffami i shikoku-inu (przodkowie Tosa-Inu, japońskich psów bojowych). Tak powstał współczesny Akita Inu. Ale wraz z napływem krwi ras trzecich i wzrostem wielkości Akita znacznie straciła cechy charakterystyczne dla psów szpiców. Dawny matagi-ken zaczął być używany nie tylko do celów urzędowych, ale także w walkach psów.
W 1908 roku zakazano walk. W tym czasie liczba Akit była niewielka, ale dzięki pasjonatom udało się ją powiększyć. W 1931 roku 9 psów rasy Akita Inu zostało nazwanych „pomnikami przyrody”.
W 1932 wydarzyła się jedna z najbardziej znanych i smutnych historii na świecie - historia Hachiko. Zasłynął z tego, że przez 9 lat codziennie przychodził na dworzec i czekał tam na zmarłego właściciela.
Punktem zwrotnym w historii rasy była II wojna światowa, w której Japonia brała czynny udział. Z powodu ciepłego i grubego futra Akity i inne japońskie psy były masowo konfiskowane od ich właścicieli i zabijane w celu ogrzania żołnierskich ubrań. Jedną z nielicznych ras nie podlegających zniszczeniu był owczarek niemiecki – służył jako pies służbowy. Dlatego właściciele, aby zachować swoje psy, zaczęli krzyżować je z owczarkami niemieckimi i ukrywać w górach.
W momencie zakończenia wojny liczebność akit była bardzo mała, dodatkowo rasa została podzielona na 3 typy: bojowa akita, służbowa (skrzyżowana z owczarkiem) akita i akita matagi (najbardziej rasowa akita). Stworzyło to pewne trudności w odbudowie rasy. Dzięki kilku koneserom rasy udało się przywrócić akicie jak najbardziej zbliżony do pierwotnego wyglądu - trzy typy psów ponownie połączyły się w jeden.
Współczesna Akita wciąż różni się od legendarnego Hachiko.
Obecny wzorzec rasy został przyjęty 13.03.2001 przez FCI.
Wzorzec rasy Akita Inu
Opis ogólny - duży, mocny i dobrze zbudowany, solidny pies z wyraźnymi drugorzędowymi cechami płciowymi, silny typ budowy. Wygląd Akity jest szlachetny, pies jest skromny i ma poczucie godności.
Ważne proporcje: stosunek długości do wysokości w kłębie (11:10). Suki mają nieco większą długość ciała w stosunku do wzrostu niż samce.
Temperament i zachowanie: lojalny i otwarty, powściągliwy temperament.
Głowa i szyja:
- Region czaszkowy:
- Wielkość czaszki jest proporcjonalna do wielkości ciała.
- Szerokie czoło z wyraźnym rowkiem. Nie powinno być zmarszczek.
- Stop (przejście od czoła do nosa) definitywnie.
- Dział twarzy:
- Nos czarny, duży. Niewielki brak pigmentu jest dozwolony tylko dla koloru białego, ale pożądany jest czarny nos.
- Kufa średniej długości, mocna, zaokrąglona. Podstawa kufy jest szeroka. Zwęża się w kierunku nosa, ale nie powinna być zaostrzona.
- Prosty mostek nosowy.
- Usta mocno przylegają.
- Szczęki mocne, z idealnym zgryzem nożycowym.
- Kości policzkowe są umiarkowanie rozwinięte.
- Oczy są małe, prawie trójkątne ze względu na podniesiony zewnętrzny kącik, osadzone umiarkowanie szeroko i głęboko. Kolor jest wyłącznie brązowy, możliwie ciemny i głęboki.
- Uszy grube, dobrze owłosione, stosunkowo małe. Trójkątny kształt z zaokrąglonymi końcówkami. Osadzony umiarkowanie szeroki i opadający do przodu.
- Szyja umięśniona, gruba, bez luźnej skóry (podgardle), proporcjonalnie do głowy.
Tułów i ogon:
- Plecy są mocne i proste.
- Lędźwie muskularne i szerokie.
- Klatka piersiowa głęboka, dobrze rozwinięta, żebra umiarkowanie wysklepione.
- Podciągnięty brzuch.
- Ogon gruby, wysoko osadzony, podniesiony zakręcony z tyłu. W stanie obniżonym długość ogona sięga prawie do stawu skokowego.
Kończyny i ruch:
- Kończyny przednie:
- Łopatki umiarkowanie skośne, rozwinięte.
- Łapy idealnie proste o mocnych kośćch.
- Łokcie ściśle przylegają do ciała.
- Kończyny tylne: dobrze rozwinięte, o mocnym kośćcu, umiarkowane kątowanie.
- Stopy grube, okrągłe, z mocno splecionymi palcami.
- Mocny ruch, mocny i stabilny chód.
Płaszcz i kolor:
- Zewnętrzne (powłokowe) włosy są twarde, proste.
- Podszerstek jest gruby i miękki.
- W okolicy „spodni”, na zadzie i kłębie włos nieco dłuższy. Sierść na ogonie jest dłuższa niż na tułowiu.
- Dopuszczalne kolory:
- rudy płowy;
- sezam (czerwonawo-płowa wełna z czarnymi końcówkami);
- moręgowaty;
- biały.
- Wszystkie kolory, z wyjątkiem białego, muszą mieć „urazhiro” – jasne włosy na kościach policzkowych, bocznych obszarach kufy, szyi, żuchwy, klatki piersiowej, ogona, tułowia i na wewnętrznej powierzchni łap.
Wzrost i waga:
- Wzrost dla samców: 67 cm (odchylenie nie większe niż 3 cm).
- Wysokość dla suk: 61 cm (odchylenie nie większe niż 3 cm).
- Waga dla mężczyzn: 34-54 kg.
- Waga dla suk: 32-45 kg.
Wady (dotkliwość ocenia się na podstawie dotkliwości):
- odchylenie od typu płciowego (pies w typie suki lub suka w typie psa);
- przodozgryz lub tyłozgryz;
- niekompletne zęby;
- język z niebieskimi lub czarnymi plamami;
- rozjaśniona tęczówka oka;
- krótki ogon;
- nieśmiałość.
Dyskwalifikacja:
- nie stojące uszy;
- wiszący ogon;
- długie włosy (kudłate);
- czarna maska;
- białe znaczenia.
Samce muszą mieć dwa normalne, całkowicie opuszczone jądra. Do hodowli dopuszczane są tylko osobniki zdrowe, spełniające wszystkie wymagania.
Galeria zdjęć: kolory Akita
Postać akity
Akita to dla mieszkańców Japonii jeden z najcenniejszych psów. Uważa się, że akita ma szczególne cechy, które Japończycy kojarzą z pojęciami posłuszeństwa, odwagi, hartu ducha i poczucia własnej wartości.
Akita w wieku szczenięcym trudno nazwać spokojną. Mały Akita Inu jest rozbrykany, zabawny i ciekawy. Dokładnie ogląda każdy zakątek domu i interesuje się wszystkim, co robią ludzie. Szczenię Akity uważa się za do 2,5 roku.
Ale z wiekiem pies zmienia się dramatycznie. Jej temperament wyróżnia się troskliwością w działaniu, spokojem i taktem. Akita to spokojna rasa, rzadko szczeka ze względu na korzenie myśliwskie. Ale zewnętrzny spokój, a nawet chłód akit nie powinien wprowadzać w błąd – w rzeczywistości te psy naprawdę potrzebują stałego ludzkiego towarzystwa. Należy pamiętać, że Akita jest powściągliwy w okazywaniu uczuć: nie jest to pies, który po powrocie do domu rzuci się, by cię polizać.
Akity również dobrze traktują innych członków rodziny. Dobrze dogadują się z dziećmi: jeśli pies jest zmęczony zabawą lub dziecko jest zbyt wytrwałe, po prostu odejdzie, a w niebezpiecznych sytuacjach śmiało rzuci się, aby chronić małego właściciela. Koegzystuje z innymi zwierzętami tylko wtedy, gdy dorastał z nimi od dzieciństwa. Nie zaleca się przebywania z rasami skłonnymi do agresji i dominacji, ponieważ sama Akita lubi dominować.
Sprawne fizycznie Akity muszą dużo się ruszać. Ten szlachetny pies nie zepsuje rzeczy w mieszkaniu, ale brak ruchu może wpłynąć na charakter i zdrowie psa. Warunki idealne - dom z dużą ilością do zagospodarowania. Odpowiedni jest również przestronny apartament z codziennymi długimi aktywnymi spacerami. Treść woliery jest niedopuszczalna.
Trening
Akita to pies o silnej woli i asertywnym charakterze. Ona naprawdę „nie robi nic za nic”. To, podobnie jak wrodzona skłonność do dominacji, stwarza trudności w treningu. Zdobycie akity jest niezbędne dla osób ściśle doświadczonych, które miały do czynienia z hodowlą psów.
Najważniejszą rzeczą w treningu Akita jest to, aby nie iść za daleko. Oprócz takich cech jak wola i skłonność do dominacji, Akity mają godną pozazdroszczenia przebiegłość i niezwykły umysł, a także są dość drażliwe i mściwe. Najbardziej szanowana Akita będzie traktować osobę, która jest konsekwentna, silna wola, pewna siebie i dość surowa. Akita bardzo szybko i sprytnie ujarzmi miękkich ludzi.
Agresja, krzyki i przemoc fizyczna są szczególnie niedopuszczalne dla Akity: to tylko zwróci psa przeciwko właścicielowi. Rasa doskonale odczytuje mimikę twarzy i ton głosu człowieka, dlatego najlepszą karą za to jest surowy zakazujący rozkaz i groźne spojrzenie.
Bardzo ważne jest, aby pokazać Akita swoją wyższość, ale znowu nie przez agresję. Relacja między przywódcą a podwładnym w wilczym / psim stadzie nie jest budowana na strachu, ale na szacunku. Przywódca jest najmądrzejszym i najbardziej doświadczonym zwierzęciem, które może zapewnić stadu wszystko, czego potrzebuje, to pewność, że stado przeżyje i nie będzie głodować. Musisz być takim liderem dla psa. Podstawowe zasady wychowywania Akity:
- Od pierwszego dnia pobytu w domu pokaż Akita jej legowisko i miejsce do karmienia.
- Staraj się jeść przed karmieniem psa.
- Pies powinien dotykać jedzenia tylko za zgodą właściciela.
- Po zjedzeniu przez psa miskę na karmę wyjmuje się, nawet jeśli zostało w niej jedzenie.
- Surowo zabrania się wpuszczania Akity na ludzkie łóżko, fotel, krzesło itp.D.
- Wszelkie próby zniszczenia rzeczy muszą zostać powstrzymane.
- Za każde prawidłowe działanie psa otrzymuje nagrodę-traktat
- W przypadku akity ważna jest stała kontrola: nawet jeśli pies jest chory lub smutny, nie należy mu odpuszczać, ponieważ szybko zrozumie, w jakich przypadkach można wzbudzić litość u właściciela.
- Ton głosu w komunikacji z Akitą powinien być spokojny, pewny siebie i stanowczy.
- Akity nie należy brać w ramiona i nieustannie pieścić - naucz psa, że uczucie jest także nagrodą i trzeba na nie zapracować.
- Koniecznie weź udział w kursie OKD z Akita.
Akita jest psem poważnym, dlatego warto dobrze się zastanowić przed jego adopcją. W przeciwnym razie, jeśli nie poradzisz sobie z psem, stanie się on niekontrolowany i dołączy do szeregów psów ze schroniska.
Pielęgnacja Akita Inu
Pielęgnacja Akita obejmuje karmienie i ogólną higienę.
Karmienie Akity powinno być jak najbardziej zrównoważone i kompletne. Jest psem zwinny i duży, ze skłonnością do problemów ze stawami, dlatego potrzebuje dobrej jakości żywienia. Jeśli to jedzenie, to tylko holistyczne lub super premium. Naturalna żywność może obejmować następujące produkty:
- fermentowane produkty mleczne (twarożek, kefir, jogurty niesłodzone itp.).P.);
- ser (niesolony);
- jajko (nie więcej niż 2 sztuki). w tygodniu);
- mięso (chude, nie wieprzowe lub rybne);
- gotowana wątroba, nerki, płuca;
- zboża na owsiankę (gryka, ryż, kasza pęczak);
- warzywa gotowane (marchew, cukinia, pomidory, dynia);
- owoce (dla akit starszych niż 4 miesiące - gruszki, jabłka i inne);
- olej roślinny (dodaj 1 łyżkę. ja. w owsiance) - dobre dla zdrowia sierści.
Nie zaleca się eksperymentowania z innymi produktami naturalnymi. Karmią psa od 6 miesiąca życia. 2 razy dziennie ściśle według rozkładu, młodsze szczenięta 3 razy dziennie. Jeśli Akita nie prowadzi bardzo aktywnego trybu życia, może odmówić jedzenia i jedzenia raz na 1-2 dni. Czysta świeża woda musi być łatwo dostępna.
Higiena ogólna obejmuje pielęgnację włosów, uszu i zębów.
Futro akity wymaga 2-3 czesania tygodniowo grubą szczotką. Furminatora można używać nie częściej niż raz w tygodniu. W okresie linienia czesanie odbywa się 4-5 razy w tygodniu. Akita jest myta 2-3 razy w roku, ponieważ jest czysta i nie ma wyraźnego psiego zapachu. Nie zaleca się krojenia akity.
Uszy są czyszczone specjalnym balsamem i wacikiem 1-2 razy w tygodniu. Zęby są myte co 2-3 dni pastą do zębów i szczoteczką dla psów. Obcinanie paznokci nie jest konieczne, ale jest to możliwe co 2-4 tygodnie. Pamiętaj, aby odrobaczyć i chronić psa przed pchłami i kleszczami, przestrzegać schematu szczepień i regularnie odwiedzać lekarza weterynarii.
Choroby specyficzne dla rasy
Ogólnie rzecz biorąc, Akita to zdrowa i energiczna rasa o dobrej odporności, żyjąca od 10 do 15 lat. Głównym problemem występującym w rasie jest dysplazja stawu biodrowego.
Aby zapobiec możliwym problemom ze stawami, duże obciążenia nie są zalecane dla Akity poniżej 18 tygodnia życia.
Termin „dysplazja” oznacza każde odstępstwo od normy w stanie stawu: zniszczenie chrząstki lub kości, pęknięcia, ubytki itp.D. Psy dużych ras i psy z predyspozycjami genetycznymi są podatne na dysplazję. Główne objawy to:
- kulawizna lub zmiana chodu;
- zmniejszona aktywność;
- obrzęk łapy;
- sztywność w ruchu;
- niemożność oparcia się na łapie.
Leczenie dysplazji zależy od stopnia zaniedbania. Łagodne formy można wyleczyć za pomocą fizykoterapii i leków. Ciężkie formy można wyleczyć tylko przez operację lub wymianę stawu biodrowego.
Jak wybrać szczeniaka Akita Inu?
Przede wszystkim, aby pozyskać prawdziwą japońską akitę, należy skontaktować się z dobrym hodowcą biorącym udział w wystawach. Nagrody na wystawie - gwarantem prawdziwej rasy. Przede wszystkim hodowca musi dostarczyć dokumenty do hodowli (rejestracja, zezwolenie), zaświadczenie o ukończeniu kursów kynologicznych oraz dokumenty dla psów hodowlanych (rodowody, paszporty weterynaryjne i nagrody z wystawy). Jeśli wszystko zostało zapewnione, możesz obejrzeć szczenięta.
Charakterystyczne cechy szczeniąt Akita:
- podwójna sierść: twarde włosie ochronne i miękki, gęsty podszerstek;
- potężny kręgosłup;
- szeroka, zwężająca się w kierunku nosa, ale nie spiczasta;
- stojące, trójkątne uszy, lekko pochylone do przodu, grube i dobrze owłosione. Małe szczenięta mogą mieć opadające uszy;
- czarny nos;
- długie i mocne łapy;
- ciemnobrązowe trójkątne oczy.
Dodatkowo każde szczenię rasowe posiada metrykę urodzenia oraz paszport weterynaryjny. Wszystkie szczenięta podzielone są na klasy: pet, rasową i wystawową. Najtańsze są szczenięta, ponieważ nie są wykorzystywane do wystaw i hodowli: szczenięta akita z hodowli kosztują około 25 000 rubli. Pokaz mostu Akita i pokaz klasowy kosztował od 30 000 do 100 000 rubli.
Najwyraźniej film o Hachiko nie powiedział nam, jak poważny jest Akita. Ale w każdym razie, w odpowiednich rękach, Akita Inu naprawdę stanie się najbardziej lojalnym i oddanym przyjacielem.