Ca de bou: nieustraszony strażnik i oddany przyjaciel
Zadowolony
Już na pierwszy rzut oka na ca de bou można zauważyć jego surowy wygląd i mocną sylwetkę. Hodowcy natomiast zwracają uwagę na bezgraniczne oddanie, czułość i życzliwość. Kim więc naprawdę są te mało znane psy w Rosji - poważnymi wojownikami czy niezawodnymi i serdecznymi przyjaciółmi??
Pochodzenie ca de bou
Baleary (Hiszpania) uważane są za miejsce narodzin ca de bou. Tutaj od czasów starożytnych ceniono te cechy psa, które mogą pomóc mu stać się idealnym stróżem: mocne szczęki, mocne zęby, mocne muskularne ciało. Ca de bou pomagał chłopom i pasterzom, pilnował domu i pilnował dzieci.
Istnieją informacje, że wszelkie przejawy agresji psa wobec członków rodziny były karane przez właścicieli dramatycznie - pies został zabity. W wyniku tej naturalnej selekcji uzyskano rasę wyróżniającą się niesamowitym posłuszeństwem i oddaniem.
W XVII wieku Baleary stały się terytorium brytyjskim. Brytyjczycy przywieźli tu swoje psy - Buldogi Angielskie - i modę na psie walki. Mieszanie krwi nadało ca de bou specjalną strukturę szczęk, a udział w walkach psów służył wyselekcjonowaniu najsilniejszych i wytrwałych osobników z puli genów.
W XVIII wieku pojawiła się nowa moda - na walki byków. Ca de bou byli jednymi z pierwszych pretendentów do naganiaczy.
Dzięki walce byków rasa otrzymała swoją nazwę. W dosłownym tłumaczeniu ca de bou oznacza „bull dog”. Teraz używają innej nazwy rasy - Major Mastiff (od nazwy Majorki - największej wśród Balearów).
W hiszpańskiej księdze stadnej ca de bou pojawia się już w 1923 r., ale pierwsza wzmianka o rasie pochodzi z lat 1928-1929., kiedy ca de bou zostały zaprezentowane na wystawie w Barcelonie.
Wzorzec rasy został opracowany przez entuzjastów w 1946 roku, ale przyjęty przez Międzynarodową Federację Kynologiczną dopiero w 1964 roku. Pomimo przyjęcia wzorca, liczba prawdziwych ca de bou z roku na rok malała i dopiero w latach 80-tych rasa zaczęła odradzać się.
W latach 90. w Rosji byli zawodowi hodowcy, którzy poprzez wytrwałą selekcję zdołali pozyskać kilku przedstawicieli ca de bou, w pełni odpowiadających standardowi.
Wtedy, ze względu na nastawienie na hodowlę komercyjną, przez pewien czas ścisłe przestrzeganie normy nie miało odpowiedniego znaczenia, a teraz prawdziwe ca de bou nie jest łatwe do znalezienia w naszym kraju. Ale wciąż są żłobki, w których można kupić prawdziwego Majora Mastiffa.
Wzorzec rasy
Przyjęto najnowszą wersję aktualnego standardu 11.12.1996 rok. Ca de bou odbywa się w grupie 2 „Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i pasterskie”, sekcja 2.1 „Psy w typie molosa i mastifa” pod numerem 249. Główne przeznaczenie - stróż i ochroniarz.
Temperament
Norma zawiera następujące cechy behawioralne ca de bou:
- spokój i pewność siebie;
- kontaktowość;
- lojalność i oddanie właścicielowi;
- odwaga i nieustraszoność w pewnych okolicznościach;
- niezrównane cechy bezpieczeństwa i strażnika.
Kiedy jest wzburzony, wygląd i zachowanie psa staje się groźne.
Wygląd zewnętrzny
Norma opisuje silnego i mocnego psa średniego wzrostu, który ma następujące cechy wyglądu:
- Głowa jest potężna. Psy różnią się od suczek większą głową.
- Kwadratowa czaszka o średnicy większej niż wysokość psa w kłębie.
- Czoło szerokie i płaskie z wyraźnie widocznym rowkiem pośrodku. Zatrzymaj się, gdy wymawiasz przejście od czoła do pyska.
- Nos jest szeroki, czarny.
- Kufa jest szeroka, ma kształt tępo zakończonego stożka. Jego długość odpowiada czaszce w stosunku 1: 3.
- Zęby nie są widoczne, gdy usta są zamknięte. Zgryz - przodozgryz, wcięcie nie powinno przekraczać 1 cm.
- Oczy duże, owalne, osadzone lekko skośnie, szeroko rozstawione. Kolor - jak najbardziej zbliżony do koloru.
- Uszy są małe, wysoko osadzone i po bokach. Uniesiony lekko i patrząc wstecz, tworząc „różę”. W spoczynku końcówki zwisają poniżej poziomu oczu.
- Szyja jest gruba, ma prawie taką samą średnicę jak głowa. Skóra jest lekko luźna.
- Klatka piersiowa szeroka, brzuch podciągnięty.
Wzrost:
- mężczyźni - 55–58 cm;
- samice - 52–55 cm.
Masa ciała:
- mężczyźni - 35-38 kg;
- suki - 30-34 kg.
Braki i wady dyskwalifikujące
Każde odstępstwo od normy jest uważane za wadę. Poważne to:
- wysokość w kłębie przekraczająca wysokość zadu;
- inny rodzaj zgryzu i przodozgryz powyżej 1 cm;
- brak 2 przedtrzonowców;
- uszy niespełniające normy;
- ogon jak buldog.
Wady, za które pies jest zagrożony dyskwalifikacją:
- jasne lub żółte oczy;
- przekroczenie;
- przycięte uszy i ogon;
- barwa biała, zajmująca więcej niż 30% ciała, lub białe plamy zlokalizowane w miejscach innych niż określone w normie;
- plamy na ciele w innym kolorze;
- agresywność lub tchórzostwo.
Główna osobowość Mastif
Ekspozycji ca de bou można pozazdrościć. To pies o bardzo stabilnej psychice, trudno go wytrącić z równowagi. Nigdy się nie denerwuje, ale to wcale nie wskazuje na jej flegmę. W razie niebezpieczeństwa pies nieustraszenie chroni swoją rodzinę i majątek, w ciągu kilku sekund przyjmuje postawę bojową.
W rodzinie ca de bou nie wybiera jednego właściciela, kocha jednakowo wszystkich, zwłaszcza dzieci. Pozwala im robić z nim, co chcą. Nie ma co bać się pozostawienia pod swoją opieką nawet małego dziecka – prawdziwy ca de bou nigdy nie wyrządzi krzywdy, wręcz przeciwnie, sam sobie pomoże lub w razie jakichkolwiek problemów wezwie pomoc innych.
Zwierzę będzie również przyjazne dla gości rodziny, ale jeśli nie ma nikogo w domu, nie pozwoli wejść do drzwi nawet znajomej mu osobie. Ani przekupstwo, ani wypowiadanie czułych słów nie odniesie sukcesu.
Psy tej rasy dobrze dostosowują się do zmieniających się warunków. Ani przeprowadzka, ani pojawienie się nowego członka rodziny lub zwierzaka nie może być ciosem w psychikę lub zdrowie Mastifa Majora. Nawiasem mówiąc, te psy dobrze dogadują się z kotami, ptakami i gryzoniami, które nie są przedmiotem ani agresji, ani polowania na nie.
Podczas spaceru ca de bou nie zwróci uwagi na przechodzącego kota. Nie jest konieczne specjalne ustawianie zwierzaka, rozwinięta agresja nie okaże się niczym dobrym dla samego właściciela. A tych psów nie trzeba uczyć ochrony swojego terytorium, dla nich jest to już najwyższa wartość, nie pozwolą nikomu na nie nadepnąć.
Kolejną cechą rasy jest wysoka aktywność. Ca de bou zwykle nie mają nadwagi, choć lubią jeść. To pozostawia ślad w stylu życia rodziny, która decyduje się na psa tej rasy – trzeba z nim często i długo chodzić.
Edukacja i trening
Ca de bou pragnie dominować w mojej krwi. Staje się to szczególnie widoczne u psów z początkiem dojrzewania. Zwierzak może być wytrwały i uparty nawet w drobiazgach. Na przykład może chcieć zająć miejsce mistrza na kanapie. Jeśli właściciel się z tym pogodzi, będzie to dla psa małe zwycięstwo. To jest absolutnie zabronione.
Od pierwszych kroków szczeniaka w domu powinien wiedzieć, że właściciel jest tu sam i chodzi na dwóch nogach. Jeśli właściciel czuje, że nie radzi sobie z psychologiczną konfrontacją ze swoim pupilem, należy niezwłocznie skontaktować się z doświadczonym trenerem.
Ale każdy ca de bou musi być trenowany od około 6 miesiąca życia. Ca de bou to zdolni studenci, co w połączeniu z dużą aktywnością decyduje o powodzeniu szkolenia. Podczas treningu surowo zabrania się niegrzeczności i stosowania kar fizycznych. Ale muszę powiedzieć, że nie jest to wymagane, ponieważ ca de bou stara się zadowolić właściciela i chętnie spełnia jego rozkazy.
Dbanie o ca de bou
Ca de bou są bezpretensjonalne w swojej opiece, która nie różni się żadnymi osobliwościami. Krótkie szorstkie włosy nie wymagają czesania, ale masaż specjalną gumową szczoteczką nie przeszkadza (wystarczy raz na 1-2 tygodnie). Reszta opieki sprowadza się do spełnienia zwykłych wymagań higienicznych:
- kąpiel - rzadko, 4 razy w roku ze specjalnymi szamponami do grubej wełny;
- higiena oczu - rano za pomocą wacika zwilżonego przegotowaną wodą;
- higiena jamy ustnej:
- raz w tygodniu czyścić płytkę nazębną specjalną szczoteczką i pastą;
- dawaj patyczki do żucia, aby pomóc w oczyszczeniu zębów;
- raz na pół roku skonsultuj się z weterynarzem w sprawie usunięcia kamienia nazębnego (jeśli nagle się pojawi).
Ale to, czego naprawdę potrzebuje każdy ca de bou, to zaspokojenie swojej aktywności. Te psy chodzą z przyjemnością i przez długi czas lepiej, jeśli nie na smyczy.
Dieta dla zwierząt
Ca de bou jest ciężkim i aktywnym psem, który potrzebuje dobrego żywienia. Lepiej wybrać gotowe karmy, które mają w pełni zbilansowany skład. Powinny być wybierane z klasą co najmniej super premium.
W razie potrzeby właściciel może karmić pupila naturalnymi produktami, ale lepiej jest uzgodnić taką dietę z weterynarzem, aby zapewnić pupilowi wszystkie składniki niezbędne do prawidłowego rozwoju.
Podstawą naturalnej diety ka to bo powinny być chude mięsa: wołowina, królik, indyk.
Ograniczenia żywieniowe ca de bou są takie same jak w przypadku wszystkich innych psów. Chcesz wykluczyć:
- tłuste, wędzone, pikantne;
- solone i marynowane;
- żywność słodka i bogata w skrobię;
- kości rurkowe i rybne.
Choroby tkwiące w rasie
Ogólnie ca de bou wyróżnia się dobrym zdrowiem i silną odpornością. Dotknęły wieki selekcji naturalnej, kiedy osoby z nieprawidłowościami genetycznymi po prostu nie mogły przeżyć.
Ale przypływ krwi buldoga angielskiego dał o sobie znać o możliwym rozwoju dysplazji stawów biodrowych. Jest to stan, w którym głowa stawowa zajmuje nieprawidłową pozycję w przeznaczonym dla niej zagłębieniu. Patologia staje się zauważalna z wiekiem, u szczeniąt nie jest wizualnie określana. Ale do roku zwierzę z chorobą zaczyna kuleć, ciągnąć nogi, z trudem wstawać po odpoczynku, unikać skakania na wzgórze. Jeśli pójdziesz do weterynarza na czas, stan można skorygować, w skrajnych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna.
Osoby z patologią należy usunąć z hodowli. Kupując szczenię dokładnie przestudiuj rodowód. W informacjach o rodzicach i wcześniejszych pokoleniach należy wskazać na taką wadę, jeśli ujawniła się ona w rodzinie.
Zwierzęta żyją średnio 10-12 lat.
Wybór szczeniaka
Ca de bou nie jest odpowiedni dla każdego, kto lubi takiego psa na zewnątrz. W końcu zwierzaka trzeba nie tylko opiekować, ale także wychować od pierwszego momentu pojawienia się w domu, udowadniając swoją wyższość.
Nie może być mowy o jakichkolwiek zakupach z rąk lub z reklamy w Internecie. W najlepszym razie dostaniesz psa, który wygląda trochę jak ca de bou. Ale z wiekiem możesz po prostu być nim rozczarowany, a manifestacja agresji takiego psa nie jest wykluczona. Więc najlepiej nie ryzykować.
Rasa nie jest rozpowszechniona w Rosji, ale wciąż kilka szkółek zajmuje się jej hodowlą, na przykład:
- „Alferor” http://alferor.ru / kontakty;
- „Kolekcja Złotego Lisa” http: // zolotaylica.ru;
- „Bursztyn Moskwy” http: // cadebou-mo.ru.
Natychmiast zdecyduj, w jakim celu chcesz mieć Major Mastiff. Jeśli weźmiesz udział w wystawach, młody przedstawiciel ca de bou będzie Cię kosztował od 1200 $.mi. Szczenięta, które nie będą miały wad zgodnie ze standardem, ale nie będą mogły zakwalifikować się na wysokie lokaty i nagrody, będą kosztować trochę mniej - około 900 lat.mi. Tylko dobrzy przyjaciele i strażnicy bez roszczeń do medali, które nie są interesujące dla przyszłego krycia z nimi, będą kosztować od 780 USD.mi.
Mały ca de bou powinien być aktywny i dociekliwy. Nie usiądzie w kącie, na pewno podejdzie na spotkanie, okazując życzliwość.
Hodowcy twierdzą, że w przyszłości dużego psa można rozpoznać po obecności wyraźnie widocznego guzka potylicznego u szczeniaka.
Wideo: kim są ca de bou
Recenzje właścicieli
spokojny, adekwatny, czuły, posłuszny, oddany itp.moneta ma 2 lata.ani jednego przypadku agresji wobec ludzi, bardzo przyjazny dzieciom - zarówno dzieciom jak i młodzieży, po prostu nie ma co karcić i karać.w domu jest bardzo spokojna, może zostać sama, niczego nie psuje ani nie gryzie.oczywiście podczas linienia jest wełna, ale teraz to za mało.Co do zapachu, kiedy ją odebrali hodowca powiedział, że te psy nie pachniały jak "piesek"... tak naprawdę jest.w mieszkaniu nie ma charakterystycznego psiego zapachu.Swoją drogą nasze mieszkanie też nie jest duże, bo piesek nie jest ogromny, więc miejsca wystarczy dla wszystkich.nie ma problemów z ślinotok - ślinienie się nie wisi, choć rzeczywiście "zaliza się na śmierć".jeśli chodzimy z całą rodziną, może wykazywać właściwości ochronne, gdy pojawia się „niebezpieczeństwo”.latem żona i syn są w kraju pod niezawodną ochroną.bawi się z innymi psami, biega., ale odpowie na agresję.
Od dzieciństwa byłam hodowcą kotów... A pies mógł się pojawić tylko wtedy, gdyby był prywatny dom. Ale okoliczności zaistniały wbrew mojej woli i w naszym mieszkaniu pojawił się szczeniak nieznanej rasy Ca de bou. Co w tym dobrego: śpi tak długo, jak ja śpię. Do 8 rano do 10, do 12... Czeka i wytrzymuje. Milcze przez rok, nie wiedziałem, że szczekają. Dopóki ktoś nie zaszczekał z balkonu. Dojrzały, łatwy do trenowania, bardzo czuły.
I wygląda poważnie, muskularnie, z potężną głową i ostrymi zębami. Właściciele psów, widząc nas, są zaniepokojeni, biorą na ręce małe psy, a potem rozpoznają rasę: „To jest twoje Ka De Bo?", Natychmiast uspokój się. Ca De Bo nie będzie konkurować, kto jest fajniejszy, kto nie szczeka i nie atakuje bez rozkazu. To jest w ich genetyce i nie trzeba tego uczyć. Nie chodziłam na treningi z moim Veta, dużo pracowałam, czasu ledwo starczało. Zaczęła wykonywać polecenia bez specjalnego przeszkolenia, jest bardzo wrażliwa na intonację swojego głosu. A z małymi dziećmi (6 i 8) zostawiam psa, nie wypuszczę nikogo poza mieszkanie, nie obrażam dzieci w żaden sposób. Ta rasa jest zaprogramowana tak, aby „nie atakować” ludzi. Potrafi warczeć, wykonywać ostrzegawcze ruchy. Ale gryzie poważnie tylko na polecenie. Ca De Bo, który potrafi zjeść oponę samochodową, jest całkowicie bezpieczny dla rodziny i bliskich. Wystarczyło, że moja dziewczyna poznała moją siostrę i siostrzeńca, żeby się zaakceptowała. Również podczas relaksu z przyjaciółmi. Veta spotkała się i zaczęła pilnować WSZYSTKICH! Co zaskakujące, małe dzieci (1-3) lat nie boją się Ca De Bo, ponieważ ten pies nie szczeka i pozwala WSZYSTKO z nim zrobić!
Nie każda osoba, która jest pod wrażeniem tej rasy, może właściwie wyhodować ca de bou. Tutaj sam musisz mieć siłę charakteru i cierpliwość, aby zwierzak jednoznacznie postrzegał właściciela jako przywódcę. Dopiero wtedy ujawnią się w nim najlepsze cechy rasy: oddanie, czułość i odwaga w ochronie rodziny właściciela i jego własności.