Dog bobtail - pluszowy przyjaciel o dobrym sercu

Inną nazwą tej rasy jest bobtail, co oznacza krótki ogon. W dawnych czasach chłopi płacili podatek za swoje psy, którego wysokość zależał od długości ogona. Dlatego po urodzeniu zadokowano owczarki staroangielskie. To prawda, że ​​w ostatnich latach zatrzymywanie zwierząt stało się „nielegalne”. Pozostaje więc tylko nazwa, a bobtaile mają piękne, długie, kudłate ogony.

Nie da się z całą pewnością wymienić przodków owczarka staroangielskiego - zostali stworzeni przez skrzyżowanie najlepszych osobników psów pasterskich. Najczęściej eksperci mówią o genach Briardów i owczarków południowo-rosyjskich. Być może wygląd został częściowo odziedziczony po nich, ale nie wiadomo, od kogo bobtaile otrzymały tak dobroduszne usposobienie.

Charakterystyka rasy

Duży, spokojny, grudkowaty bobtail wyróżnia się dużą wytrzymałością i rzadko spotykanym sprytem. Na przykład grając w doganianie z husky lub chartem, chociaż pasterz jest od nich gorszy pod względem szybkości, buduje trajektorię ruchu tak dokładnie, że jest w stanie dogonić każdego. Bobtail nigdy nie wystartuje pierwszy, ale z radością dołączy do gry, którą rozpoczęli inni.

Charakterystyczną cechą owczarka staroangielskiego jest bardzo głośna i dźwięczna szczekanie. To jest jego umiejętności zawodowe, że tak powiem. Ale nie martw się - w mieszkaniu bobtail nie będzie niepotrzebnie szczekał.

Normy

Owczarek staroangielski to duży pies o wzroście 61 cm. Ta rasa psów charakteryzuje się wysokim tyłkiem - w zadzie jest wyższy niż w kłębie. Średnia waga osoby dorosłej - 35 kg. Kwadratowy, muskularny, krępy pies o szykownej kudłatej sierści.

Wełna jest szczególną ozdobą bobtaila. Długi, gęsty, z dobrym wodoodpornym podszerstkiem. Kolor „sól-pieprz”: na głowie, brzuchu i łapach włosy są białe, na ciele - może być od ciemnego, prawie czarnego odcienia do jasnoniebieskiego. Brązowe kolory są niedozwolone.

Proporcjonalna głowa z wyraźnym przejściem między kufą a czołem. Uszy są małe, ciasno osadzone. Oczy są mądre, ciemne. Są jednak całkowicie niewidoczne za grubymi grzywkami. Główną „ozdobą” kudłatej twarzy jest duży, czarny i mokry nos.

Cechy charakteru

W wielu rankingach „najmilszych psów” bobtaile zajmują zaszczytne pierwsze miejsce. Nie bez powodu nazywano je psami-nianiami. Owczarek staroangielski toleruje wszelkie zabawy dziecka, a jeśli przekroczy granice, inteligentny pies nie będzie warczeć, ale spokojnie odejdzie od nudy. Co więcej - na spacerze ogonek zablokuje dziecku drogę, aby nie biegało daleko „od stada”.

Nawet jeśli zdecydujesz się nie angażować w podnoszenie i trenowanie bobtaila, nie ryzykujesz utraty go na ulicy. Jest to rasa pasterska, w której utrzymanie stada jest we krwi. Inteligentny pies nigdy nie ucieknie daleko od właściciela i zawsze będzie go (i wszystkich innych uczestników spaceru) trzymał w swoim polu widzenia.

Te „niedźwiedzie” mają dobre relacje z innymi zwierzętami. Bobtail nigdy nie zaatakuje kota ani innego psa. Ten pies nie udusi kurczaków we wsi. Jeśli ktoś jako pierwszy wykazuje agresję, to owczarek staroangielski głośno szczeka, „pstryka”, a nawet kłapie zębami w pobliżu wroga - ale nigdy nie gryzie poważnie.

Zdjęcie przedstawia bobtaila, który spokojnie spędza czas z królikiem.

Jeśli jednak właścicielowi coś grozi, bobtail zmienia ton. Jego szczekanie staje się niskie, chrapliwe, groźne. To prawda, że ​​jest mało prawdopodobne, aby doszło do ataku na sprawcę.

Szczenięta

Bobtaile rodzą się krótkowłose i czarno-białe. Uprawiają swoją luksusową wełnę średnio do dwóch i pół roku. Do tego czasu skóra w końcu się rozjaśnia i nabiera indywidualnego odcienia - od ciemnoszarego po niebieski i grizzly.

Poniższe zdjęcie wyraźnie pokazuje, jak bardzo różni się kolor sierści szczeniaka od dorosłego psa.

Opieka nad szczeniętami ma swoje własne cechy. Pod wieloma względami są one podobne do zaleceń, które odnoszą się do innych dużych psów:

• do 4 miesiąca życia szczeniak nie może sam schodzić po schodach - to wyjątkowa okazja, aby założyć krótki ogonek "na rączkach";
• uważnie monitoruj dietę, nie zapominaj o witaminach i suplementach diety - szczeniak rośnie bardzo szybko, teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje wapnia i innych pierwiastków;
• postępuj zgodnie z harmonogramem szczepień, nie pozwól niezaszczepionemu szczeniakowi wejść do miasta - wyposaż tymczasową toaletę w domu (na przykład możesz położyć jednorazowe pieluchy).

Warunki przetrzymywania

Pomimo swoich rozmiarów, Owczarek Staroangielski nie zajmuje dużo miejsca w mieszkaniu, jest bardzo kompaktowy. Generalnie bobtail to pies domowy, nie ma dla niego miejsca w hodowli, nawet jeśli jest dobrze wyposażony. Ta rasa psów do towarzystwa, ich miejsce jest obok ludzi. Tak, możliwe, że w upalną letnią noc pies woli spędzić noc na dziedzińcu domu, ale nie będzie mógł mieszkać na ulicy.

Bobtail uwielbia długie spacery. Oczywiście w upale kudłaty niedźwiadek wolałby zostać w domu. Nie zapomnij zabrać ze sobą wody dla psa w lecie - to dla niej niezbędne! Ale jeśli właścicielowi się spieszy lub nie czuje się dobrze, pluszowy głupek zadowoli się pięciominutowym spacerem. Jeśli na dworze jest deszczowo i brudno, lepiej założyć na psa kombinezon boloński.

Opieka

Głównym problemem jest pielęgnacja sierści owczarka staroangielskiego. Najlepiej czesać ją codziennie specjalnym grzebieniem. W praktyce często wystarczy raz w tygodniu – w ciągu dwóch do trzech godzin psa można wyczesać w całości, jeśli nie jest bardzo sfilcowany. Jeśli ta procedura zostanie zaniedbana, wtedy wspaniała wełna bobtail dosłownie wpadnie do filcowego buta. To nie tylko psuje wygląd psa, ale także powoduje niedogodności i ból.

Do profesjonalnej pielęgnacji włosów potrzebny będzie zestaw grzebieni, który zawiera grzebienie o różnych częstotliwościach, pędzle, koltunorovye i nie tylko. Specjalne spraye ułatwią zadanie. Zaleca się mycie psa nie częściej niż raz w miesiącu szamponem i odżywką.

Poniższe zdjęcie przedstawia bobtail z fryzurą.

Jak wszystkie psy, bobtail musi przycinać paznokcie, gdy rośnie i regularnie czyścić oczy i uszy. Włosy w uszach muszą być wyrwane - to bezbolesny zabieg, jeśli od dzieciństwa nauczysz go bobtaila, spokojnie to toleruje.

Idealna dieta

Istnieje żywność produkowana fabrycznie specjalnie dla bobtaili. Nie zawsze można je znaleźć w sklepach zoologicznych, zwłaszcza w małych miasteczkach. W takim przypadku odpowiednia jest karma dla dużych psów o długiej sierści. Czasami pasze specjalistyczne można zamówić za pośrednictwem przedstawicieli handlowych.

Jeśli zdecydujesz się karmić naturalnymi produktami, musisz bardzo poważnie potraktować swoje menu. Podstawowa zasada jest taka, że ​​każdego dnia pies powinien otrzymywać co najmniej 20 gramów mięsa na 1 kg masy ciała. Musisz karmić bobtail 2-3 razy dziennie. Dieta powinna zawierać:

• białka - wołowina, jagnięcina, kurczak, indyk, ryby morskie. Podroby, takie jak wątroba, świetnie nadają się do karmienia psa;
• tłuszcze - chodź z mięsem. Konieczne jest regularne dodawanie do diety niewielkiej ilości nierafinowanego oleju roślinnego;
• węglowodany – przede wszystkim są to płatki zbożowe, te kruszone są lepsze. Włącz do swojej diety także owoce i warzywa. Bardzo dobrze jest podawać surową, startą marchewkę i jabłko ze śmietaną;
• zielenie - dodaj do zup i płatków zbożowych;
• minerały – miękkie kości chrzęstne są doskonałym uzupełnieniem diety. Najważniejsze jest, aby wybrać je poprawnie. Nigdy nie podawaj kości wieprzowych i drobiowych! Nie zapomnij o specjalnych suplementach mineralnych.

Zwróć szczególną uwagę na wagę swojego pupila - żebra psa powinny być wyczuwalne. Jeśli nie możesz ich znaleźć, Twój zwierzak ma nadwagę. Zwiększ ilość spacerów i zrewiduj dietę bobtail.

Galeria zdjęć

Wideo „Reklama z bobtailami”

W kręceniu tej reklamy wzięło udział prawie 100 bobtaili. Okazało się po prostu arcydziełem!