Mastif pirenejski: potężny stróż i dobry przyjaciel

Głównym zadaniem mastifów pirenejskich przez wiele stuleci była ochrona stad owiec przed złodziejami, wilkami, niedźwiedziami i innymi dużymi drapieżnikami

Przez długi czas uważano, że psy są wyłącznie pracujące. Byli utrzymywani przez prostych chłopów. Dopiero w latach 90. XIX wieku ludzie poważnie zajęli się hodowlą psów rasą. W 1896 r. trzy mastify pirenejskie zostały po raz pierwszy zaprezentowane na wystawie psów. Pierwszy żłobek został otwarty w 1946 r. W 1954 roku mastify pirenejskie zostały uznane przez The Federation Cynologique Internationale (w wykazie ras psy widnieją pod numerem 92 w grupie nr 2 działu nr 2 podrozdziału nr 2.2 „Molosowie: psy górskie”). W 1977 roku mastify zostały uznane przez Królewskie Towarzystwo Hodowli Psów w Hiszpanii RSCE.

Psy te charakteryzują się dużą posturą i dużą głową z szeroką czaszką, dobrze rozwiniętymi kośćmi i potężnymi mięśniami

Standardy wyglądu mastifa pirenejskiego

Kilkakrotnie zmieniały się wymagania dotyczące wyglądu i charakteru mastifów pirenejskich. Obecna norma została uznana 26 maja 1982 r. Zgodnie z tym dokumentem, aby pies otrzymał certyfikat zgodności z rasą musi spełniać następujące wymagania:

• Wysokość w kłębie: psy 77-81 cm, suki nie mniej niż 72-75 cm.
  

  Rasa ta jest jednym z największych psów na świecie

• Waga: 70-80 kg.
  

  Pies jest duży, powyżej przeciętnego wzrostu, silny, muskularny

• Głowa jest duża. Szerokość kufy na nosie nie powinna znacząco różnić się od szerokości kufy u nasady. Część potyliczna jest masywna, lekko wypukła. Zęby mają zgryz nożycowy. Oczy są ciemne, małe. Mięsisty nos. Uszy wiszące, cienkie, zwężające się ku czubkowi.
  

  U mastifa pirenejskiego przejście od czoła do pyska jest słabe, nie zaakcentowane, ale widoczne

• Ciało jest silne. Szyja jest gruba, ale mała, ramiona są szerokie, a zad, przeciwnie, zwężony. Plecy proste, bez znaczących ugięć. Klatka piersiowa jędrna, żebra szeroko rozstawione. Brzuch jest trochę podciągnięty.
  

  Mastif pirenejski ma silne ciało, może nawet nosić na sobie dorosłego

• Kończyny powinny być proste, z łapami skierowanymi do przodu. Przedramiona są trzy razy dłuższe niż śródręcze. Stawy skokowe skierowane są pionowo.
  

  Kończyny mastifów powinny zapewniać mocne szarpnięcie bez najmniejszych trudności, a duże miękkie opuszki gwarantują spokojny ruch tych dużych psów

• Ogon jest długi, osadzony wystarczająco wysoko. W spoczynku zwisa i łatwo sięga do stawów skokowych, w ruchu pies napina ogon i ściąga szablą do tyłu.
  

  Mastify pirenejskie mają bardzo puszysty ogon

Mastify pirenejskie - puszyste psy. Mają gęste i długie włosy na wszystkich partiach ciała. Preferowany jest dwuton. Plamy powinny kontrastować. Tricolor nie jest powodem uboju, ale ma niewielką wartość, więc szczenięta z tym kolorem będą kosztować mniej. Monochromatyczność (czysta biel, czerń, brąz) jest uważana za cechę elitarną, ponieważ jest trudna do utrzymania podczas hodowli.

Śnieżnobiały kolor jest najcenniejszy wśród mastifów pirenejskich

Jaki powinien być charakter tych psów

W 1914 roku profesor Tutor napisał artykuł „Psy pasterskie”, w którym czytamy: „Wśród mastifów najbardziej godne uwagi są Pireneje, które od szczenięcia wyróżniają się siłą i mocą… Te mastify są dzikie, nieprzyjazne i potrafią atakować osobę w dowolnym momencie. Dzieje się tak, ponieważ żyją na słabo zaludnionym obszarze górskim, gdzie nie widzą żadnych ludzi, z wyjątkiem pasterzy”. W przeszłości psy były naprawdę uważane za złe i niebezpieczne dla ludzi. Ale teraz mastify pirenejskie nie żyją w izolacji, towarzysko od najmłodszych lat, dlatego przyzwyczajają się do ludzi i nie wykazują agresji.

Mastif pirenejski jest doskonałym psem stróżującym. Zawsze będzie pilnował swojego domu i właścicieli (nawet jeśli nie nauczy psa tej umiejętności). Ale pies nie atakuje niepotrzebnie. Wróg będzie długo obserwował i dopiero wtedy, gdy będzie przekonany o złym zamiarze człowieka lub zwierzęcia, dopiero wtedy przystąpi do ataku.

Pies wyróżnia się żelazną cierpliwością. Dobrze znosi figle dzieci, pozwala nawet wspinać się na plecy. Mastify dobrze dogadują się ze zwierzętami. Instynkt pasterski sprawia, że ​​„wychowują” i chronią mniejsze zwierzęta (owce, jagnięta, kocięta).

Mastif pirenejski jest wygodny z innymi psami

Powody dyskwalifikacji

Dyskwalifikujące występki obejmują zbyt słabą sylwetkę. Prawdziwy Mastif Pirenejski musi być twardym psem. Psy z:

• silne ugięcie w dolnej części pleców;
• skrócony ogon;
• cienkie, kręcone włosy;
• obecność łysych plam;
• wąska głowa i zbyt długa kufa;
• rozwidlony nos;
• wyraźny przodozgryz lub przodozgryz;.

W naturze są dyskwalifikacje. Dla mastifów pirenejskich przejawy tchórzostwa i nadmiernej agresji są niedopuszczalne.

Mastify cętkowane zostaną odrzucone, jeśli nie będą miały wzoru w postaci „maski” na pysku, a plamy nie będą wyraźnie zaznaczone

Jak odróżnić pirenejski od psów podobnych ras

Kupując szczeniaka dla mastifa pirenejskiego, mogą wydać hiszpańskiego molosa lub św. Od pierwszej podobnej rasy pirenejskiej odróżnia ją gruba sierść (u Hiszpanów jest 2 razy krótsza), a także brak wyrazistych fałd skórnych na policzkach, łopatkach i klatce piersiowej. Bernardyny różnią się od mastifów wyższymi i cieńszymi łapami, skróconą kufą, obwisłymi policzkami i spiczastymi uszami.

Tak wygląda Mastif Pirenejski w wieku 3 tygodni

Ile kosztują mastify pirenejskie

Szczenię rasowe mastifa pirenejskiego w klasie rasy (z wadami niekrytycznymi) kosztuje od 70 000 r. Reprezentant klasy wystawowej (z pełną zgodnością ze standardem) - od 120 000 r. i wyżej. Metis, uzyskana ze skojarzenia pirenejskiego z innymi mastifami, kosztuje około 30 000 r.

Jeśli rasowość szczeniaka jest dla Ciebie ważna, musisz go kupić za pośrednictwem hodowli. W Rosji hodowla rasy specjalizuje się w „Giant Pets” (St. Petersburg), Fromaragon (Niżny Nowogród), „Amanauz” (Moskwa).

Tak wygląda sześciomiesięczny szczeniak mastifa pirenejskiego

Cechy opieki nad mastifami pirenejskimi

Dorosły Mastif Pirenejski nie potrzebuje zbyt dużej ilości paszy. Najważniejsze, że zawiera dużo białka i witamin niezbędnych do uzyskania grubej sierści. Dieta uzależniona jest od aktywności fizycznej psa.

Zdolność adaptacyjna tych psów jest wysoka, są odporne, bezpretensjonalne. Mogą mieszkać nawet w małych mieszkaniach, ale biorąc pod uwagę niewielką powierzchnię, nie zapewni to komfortu ani psu, ani właścicielom. Psy czują się lepiej poza miastem. Można je bezpiecznie przechowywać w zagrodach na podwórku.

Pirenejowie mają słabo rozwinięty instynkt łowiecki i bojowy, więc nie mają tendencji do atakowania małych zwierząt ani ptaków

Wełna szybko się brudzi i zwija w plątaninę. Mastify trzeba czesać codziennie. Kąpiel 2-3 razy w miesiącu. W ekstremalnych upałach najlepiej przycinać psy, aby chronić je przed przegrzaniem.

Ważne jest, aby właściciele zwracali uwagę na długie spacery - po Mastifach Pirenejskich trzeba chodzić 2-3 razy dziennie po 40-50 minut

Jak długo żyją te psy i jak często chorują?

Mastif pirenejski wyróżnia się godnym pozazdroszczenia zdrowiem, więc zwykle nie ma trudności z rozmnażaniem. Pies żyje średnio 12-14 lat. Suczka z łatwością szczenią się sama, bo maluchy przy urodzeniu ważą zaledwie 750 g.

Ze względu na gęste futro na pysku mastif może mieć problemy z oczami. Należy je codziennie sprawdzać, przy nadmiernym rozdarciu przetrzeć serwetką nasączoną dowolnym roztworem przeciwzapalnym odpowiednim dla błon śluzowych (można użyć wywaru z zielonej herbaty lub rumianku).

W przypadku wad wrodzonych mastify są podatne tylko na dysplazję stawu biodrowego. Wada ta jest łatwa do zauważenia po zgiętych tylnych kończynach i chwiejnym chodzie (szczenię upada na jedną stronę, kuleje). Jeśli patologia zostanie wykryta na czas, wada może zostać wyeliminowana, bez groźby dyskwalifikacji psa.

Recenzje mastifów pirenejskich

Mamy Bonnie, Mastif Pirenejski. Jest jeszcze szczeniakiem, ma 6 miesięcy, a wielkość psa jest już imponująca - maluszek wyrósł z naszego drugoklasistki. Ale jaka mądra i piękna Bonnie. Już od drugiego dnia zaczęła chronić terytorium. Dzieci ją uwielbiają!

W 2014 roku dostaliśmy naszego pierwszego samca Mastif Pirenejski YULTU URASSIMO TARO (Thor), zabraliśmy go do pilnowania domu. Ten szczeniak wywrócił całe nasze życie do góry nogami. Trudno wyobrazić sobie wygodniejszego zwierzaka - bardzo inteligentnego i ciekawskiego psa. Szczenięta od najmłodszych lat z wielką radością opanowują nowe umiejętności, dążą do jak największego zadowolenia właścicielki. Nie są psotne, stosują się do wszystkich poleceń.

Mastif pirenejski jest psem inteligentnym, spokojnym i niezawodnym. Idealny do zabezpieczenia domu i rodziny. Ale tuż przed założeniem takiego olbrzyma należy ocenić swoje możliwości, ponieważ pies wymaga dużo miejsca, długich spacerów i starannego czesania zbyt grubej sierści.