Polski owczarek nizinny

Polski Owczarek Nizinny (ang. Polski Owczarek Nizinny. Polski Owczarek Nizinny, również PON) to średniej wielkości, kudłaty owczarek pochodzący z Polski. Podobnie jak wiele ras psów ze starożytną przeszłością, dokładne pochodzenie jest niejasne.

Historia rasy

Uważa się, że Polski Owczarek Nizinny wywodził się od jednej z ras psów tybetańskich (terier tybetański) i węgierskich ras pasterskich, takich jak kule oraz Komondor. Te węgierskie rasy miały wyjątkowy wygląd, ponieważ miały długie włosy wplecione w sznurki, które nie tylko izolowały je od żywiołów, ale także zapewniały ochronę przed dużymi drapieżnikami, takimi jak wilki i niedźwiedzie.

Większe polskie owczarki nizinne były używane do pilnowania stad, podczas gdy mniejsze psy były szkolone do wypasu owiec. Uważa się, że owczarek istniał przez wiele stuleci przed pierwszą wzmianką o tej rasie, która miała miejsce w XIII wieku.

Rasa ta znana jest z wyjątkowo łagodnych działań pasterskich, często używając delikatnych pchnięć, aby skłonić owce do poruszania się we właściwym kierunku.

Ze względu na ten łagodny temperament i skuteczność w terenie wykorzystano go do stworzenia innych rozwiniętych wówczas ras pasterskich, takich jak owczarek staroangielski i Bearded Collie.

Przypuszcza się, że pojawienie się tej rasy na Wyspach Brytyjskich iw pisanej historii rozpoczęło się w 1514 roku, kiedy to polski kupiec Kazimierz Grabski przywiózł statkiem do Szkocji przesyłkę zboża.

Zboże miało być zamienione na stado owiec, więc Grabski zabrał ze sobą sześciu Owczarków Polskich, aby pomogli przenieść stado z pola na zacumowany przy brzegu statek. To właśnie podczas procesu przenoszenia owiec do miejsca przeznaczenia nad morzem lokalna szkocka publiczność przybyła, aby obejrzeć te nigdy wcześniej nie widziane psy.

Szkoci byli pod takim wrażeniem ich umiejętności, że zwrócili się do Grabsky`ego z prośbą o zakup pary hodowlanej. W zamian za psy ofiarowano barana i owce”. Po kilku negocjacjach doszło do porozumienia: pasterze otrzymali dwa polskie owczarki nizinne w zamian za barana i owcę. Zdobyte w ten sposób psy po raz pierwszy wejdą na Wyspy Brytyjskie.

W ciągu następnych kilku stuleci polski owczarek nizinny będzie krzyżowany z rodzimymi psami szkockimi, aby stworzyć szkocką linię psów pasterskich.

Spośród tych szkockich psów pasterskich najbardziej znanym jest prawdopodobnie, brodaty collie, a Polski Owczarek Nizinny uważany jest za jego pierwotnego protoplastę. Uważa się, że polski owczarek nizinny przyczynił się również częściowo do rozwoju ras takich jak walijski collie, owczarek staroangielski i bobtail i mógł odegrać dużą rolę w rozwoju kilku linii ras pasterskich w całej Wielkiej Brytanii.

Chociaż polski owczarek nizinny pierwotnie rozwinął się jako pies pasterski, jest to wszechstronna rasa, która została ostatecznie przeszkolona do zaganiania bydła.

Rasa ta pozostała popularna w swojej ojczyźnie w Polsce - jednak nigdy nie zyskała większej sławy poza swoimi granicami, pomimo wszystkich swoich zdolności i wartości jako rasa pasterska. I wojna światowa odbije się na Europie i reszcie świata.

Po wojnie Polska odzyska niepodległość, a wśród obywateli Europy wzmocni się poczucie dumy narodowej”. Polska, podobnie jak wiele innych krajów, zaczęła interesować się psami pochodzącymi z ich kraju. Miłośnicy owczarka polskiego zaczęli skupiać się na rozwoju tutejszej rasy.

Jednak II wojna światowa miała niezwykle negatywny wpływ na Polski Owczarek Nizinny. Dopełnieniem dewastacji Europy i utraty życia będzie utrata wielu rzadkich ras.

Uważa się, że do końca II wojny światowej na świecie pozostało tylko 150 polskich owczarków nizinnych.

W odpowiedzi Związek Kynologiczny w Polsce rozpoczął poszukiwania pozostałych przedstawicieli rasy w 1950 roku. Zdając sobie sprawę, że rasa jest w tarapatach, zaczęli zbierać informacje na temat wszystkich ocalałych psów pasterskich, które można było znaleźć.

W związku z tym grupa ta zainicjowała odrodzenie, aby uratować rasę przed wyginięciem.

Kluczowym członkiem grupy i najczęściej przypisywanym kierowcom akcji ratunkowej była północnopolska lekarz weterynarii dr Danuta Hrynewicz. Poświęciła się rasie i przeprowadziła szeroko zakrojone poszukiwania w Polsce, aby znaleźć jakiekolwiek pozostałe okazy pasujące do parametrów hodowlanych. Efektem jej starań było to, że udało jej się znaleźć osiem odpowiednich psów hodowlanych, sześć suczek i dwa pieski, które dr Hrynevich wykorzysta do przywrócenia rasy.

Jeden z pozyskanych przez Chrynewicza samców o imieniu „Smok” (w tłumaczeniu z polskiego „smok”) został ojcem dziesięciu miotów w latach 50. Hrynevich uważał Smoka za doskonały przykład polskiego owczarka nizinnego.

Miał nienaganną sylwetkę i przyjemny temperament - idealny fizycznie, Smoke ustanowił wzorzec, za którym podążały wszystkie kolejne Polskie Owczarki Nizinne, a nawet stał się podstawą pierwszego pisemnego wzorca rasy. Ten sam wzorzec rasy został później przyjęty przez Fédération Cynologique Internationale (FCI) w 1959 r. Smok uważany jest za „ojca” współczesnej polskiej rasy owczarków nizinnych i przodka wszystkich żyjących przedstawicieli tej rasy.

Wysiłki mające na celu ratowanie i popularyzację Polskiego Owczarka Nizinnego zaowocowały umiarkowanym wzrostem popularności rasy w latach 70-tych. W 1979 roku Owczarek Polski w końcu dotarł do Ameryki.

Utworzenie Amerykańskiego Klubu Polskiego Owczarka Nizinnego (APONC), który stanie się klubem macierzystym rasy, a także drugiego klubu o nazwie Polski Klub Owczarka Nizinnego w Ameryce (PLSCA), będzie dalej rozwijać i wspierać hodowlę w Ameryce.

Amerykański Związek Kynologiczny (AKC) po raz pierwszy umieścił polskiego owczarka nizinnego w swojej księdze stadnej w 1999 roku, a w 2001 roku oficjalnie uznał rasę za członka grupy pasterskiej.

Opis

Polski Owczarek Nizinny jest średniej wielkości psem o mocnej budowie. Samce mają około 45-50 cm w kłębie i ważą około 18-22 kg. Samice są nieco mniejsze od 42 do 47 centymetrów w kłębie i ważą od 12 do 18 kg. Jest to żywa rasa, która wykazuje inteligencję i opanowanie we wszystkich aspektach swojego zachowania.

Pies ma nieco szeroką i wypukłą czaszkę z wyraźnym stopem. Głowa jest średniej wielkości i pokryta dużą ilością kudłatych włosów, które opadają na oczy, policzki i brodę.

Dzięki temu proporcjonalna głowa rasy wygląda na większą niż w rzeczywistości. Owalne oczy są wyczuwalne i mogą mieć różne odcienie brązu. Są średniej wielkości z ciemnymi obwódkami. Szeroko otwarte nozdrza zlokalizowane na ciemnym nosie.

Szczęka jest mocna i ma pełny zgryz nożycowy – usta powinny być zaciśnięte i ciemne. Uszy są w kształcie serca i średniej długości. Zwisają blisko policzków, są szerokie w ciemieniu i nieco wysoko osadzone na głowie.

Mimo pozornie krótkiego ze względu na obfitą szatę rasy pies ma muskularną i umiarkowanie długą szyję. Dobrze ułożone barki są umięśnione i łączą się w kościste i proste przednie nogi. Głęboka klatka piersiowa, ale ani płaska, ani beczkowata. Polędwica jest mocna i szeroka. Owalne stopy z mocnymi opuszkami i ciemnymi paznokciami. Palce powinny ciasno przylegać i być lekko wygięte. Polski Owczarek Nizinny często rodzi się z krótkim ogonem. Znajduje się nisko na ciele.

Pies pyszni się podwójnymi włosami. Gęsty podszerstek powinien być miękki, natomiast okrywowa gruba i odporna na warunki atmosferyczne. Całe ciało pokryte jest długimi, gęstymi włosami. Długie włosy zakrywają oczy tej rasy. Dopuszczalne są wszystkie kolory sierści, najczęściej biała baza z kolorowymi plamkami.

Postać

Energiczna rasa pełna entuzjazmu, Pasterz jest aktywny i czujny. Pierwotnie hodowany jako pies stróżujący i pasterski, polski owczarek nizinny jest zawsze gotowy do akcji i uwielbia pracować.

Na właścicieli najlepiej nadają się osoby aktywne, ponieważ ta rasa nie jest ospała. Pies woli spędzać czas na świeżym powietrzu i bez odpowiedniej rozrywki może mieć kłopoty z szukaniem przygód lub pracy.

Jeśli pies nie ma „pracy”, może stać się nudny i niespokojny. Jeśli Polski Owczarek Nizinny nie otrzyma odpowiedniej aktywności fizycznej, może stać się destrukcyjny – niszcząc rzeczy w domu lub przekopując podwórko.

Ma dużo nadmiaru energii do spalenia i tylko trochę się uspokoi, gdy się starzeje. Rasa ta jest aktywna i energiczna przez całe życie.

Wyhodowana jako strażniczka stada, szybko ostrzega swoich właścicieli o wszelkich nietypowych czynnościach i „patroluje” dom. Mentalność stada jest silna w rasie i chroni stado przed wszelkimi dostrzeżonymi zagrożeniami.

Pies czujny, często jest powściągliwy wobec nieznajomych i męczy się nimi. Są poważnymi psami i dlatego poważnie traktują swoją pracę. Jeśli zostanie sprowokowana lub poczuje, że stado jest w niebezpieczeństwie, gryzie.

Ponadto pasterz może gryźć po piętach członków rodziny, głównie dzieci, ponieważ zamierza trzymać stado w ryzach. Tego typu zachowanie nie powinno być jednak traktowane jako agresja, gdyż instynkt pasterski jest tak silny, że pies uważa, że ​​robi to, co słuszne, aby utrzymać porządek i bezpieczeństwo swojego stada.

Jednocześnie pies naprawdę dobrze dogaduje się z dziećmi, zwłaszcza gdy jest razem wychowywany. Ta rasa ma łagodny, kochający i stabilny temperament, dzięki czemu jest idealnym towarzyszem dla dziecka.

Jako pies pasterski Polski Owczarek Nizinny przystosował się do pracy niezależnie od swojego właściciela. Dlatego rasa może wykazywać niezależny charakter i myślenie.

Dzięki takiemu wychowaniu ufa własnemu osądowi, co przyczynia się do silnego poczucia indywidualności u psa, a także dobrze rozwiniętego temperamentu i skłonności do uporu. Postara się zdominować właścicielkę, która jej zdaniem ma słabszy od niej umysł.

Dlatego pasterz potrzebuje silnego, uczciwego i konsekwentnego właściciela, aby ustalić właściwą hierarchię stada.

Wczesne szkolenie jest absolutnie niezbędne dla skutecznego rodzicielstwa i powinno być prowadzone przez pewnego siebie i uczciwego właściciela. Jeśli między właścicielem a psem zostanie ustanowione zaufanie, pies będzie łatwy do wyszkolenia i szybki do wyszkolenia, ponieważ jest to inteligentna rasa i ma silne pragnienie zadowolenia.

Jednocześnie ma doskonałą pamięć, a wszelkie niepożądane zachowania należy szybko korygować, aby nie zmylić psa. Zdezorientowany pasterz sam zdecyduje, co uważa za prawidłowe zachowanie, więc jasne i zwięzłe szkolenie pomoże rasie zrozumieć, czego się od niej oczekuje.

To mądra rasa, która potrzebuje stymulacji psychicznej i fizycznej. Ta rasa szybko się uczy i bez wysiłku opanuje podstawowy trening posłuszeństwa. Po pomyślnym opanowaniu tych umiejętności Pasterz powinien zostać przeszkolony w zaawansowanych umiejętnościach posłuszeństwa.

Niezwykle energiczna i aktywna rasa, potrzebuje dwóch spacerów dziennie, aby pozostać skupioną i szczęśliwą.

Rasa ta ogólnie zachowuje się dobrze z innymi zwierzętami i psami, a wycieczki do parku są dla tej rasy normalne. Jednak zawsze będzie opiekować się innymi psami, ponieważ ta rasa ma charakter stadny, a inne psy mogą nie być zbyt przystosowane do szczypania i wypasu.

Poznawanie nowych ludzi, miejsc i rzeczy pomoże Twojemu psu osiągnąć wyrównany i przyjemny temperament. Polski Owczarek Nizinny będzie mocno przywiązany do swojej rodziny, zwłaszcza dzieci, i będzie wobec nich opiekuńczy. Pies jest wspaniałym towarzyszem, ponieważ jest lojalny, czuły, kochający i żyje w bliskiej relacji ze swoimi ludzkimi towarzyszami.

To jest rasa adaptacyjna. Będą dobrze żyć w dużym domu, a także w małych mieszkaniach i mieszkaniach, jeśli zostaną odpowiednio przeszkoleni.

W rodzinnej Polsce stała się popularną towarzyszką mieszkańców mieszkań. Jest odpowiednią i taktowną współlokatorką. Nie zaleca się jednak zakładania tej rasy osobom, które najpierw zajmują się utrzymywaniem psa lub osobom starszym. Jest to rasa o silnej woli i bardzo aktywna, wymagająca doświadczonego, pewnego i stanowczego właściciela.

Opieka

Nie plącze się, jeśli nie jest odpowiednio pielęgnowany i wymaga szczotkowania kilka razy w tygodniu. Zapobiegnie to splątaniu i pomoże pozbyć się martwych włosów. Rasa, chociaż ma grubą podwójną sierść, nie jest uważana za silnie liniejącą i dlatego może być idealna dla alergików.

Szczególną uwagę należy zwrócić na oczy, uszy i zęby psa, aby wykryć i zapobiec problemom zdrowotnym w tych obszarach

Zdrowie

To bardzo zdrowa rasa psów, żyjąca średnio od 12 do 15 lat. Rasa ta potrzebuje diety niskobiałkowej i wystarczającej aktywności, aby utrzymać właściwy stan zdrowia.

Niektóre problemy zdrowotne, które zaobserwowano w tej rasie, obejmują między innymi:

1. Dysplazja stawu biodrowego
2. Postępujący zanik siatkówki
3. Cukrzyca
4. Niedoczynność tarczycy