Sznaucer miniaturowy: opis rasy, cechy, recenzje

Główne cechy psa sznaucera miniaturowego to zwartość i niezwykła pewność siebie. Te stosunkowo małe psy są zasłużenie uważane za jedną z najlepszych ras usługowych.

Spojrzenie tego psa spod gęstych, kudłatych brwi jest zawsze bardzo uważne i wytrwałe. Ze względu na doskonałe walory bojowe tego małego psa nie można zaliczyć do „kieszonki”. Rasę tę wyróżnia odwaga i odwaga, roztropność i inteligencja.

Duża popularność sznaucera miniaturowego wynika z jego cechy bojowe i obronne, a także niezwykła prostota i bezpretensjonalność w pielęgnacji i konserwacji. Ponadto rasa ta sprawdziła się dobrze w poszukiwaniu broni, narkotyków i materiałów wybuchowych.

Sznaucer miniaturowy może być zarówno doskonałym stróżem i obrońcą Twojej własności, jak i oddanym przyjacielem oraz wspaniałą nianią dla dzieci. Reprezentantka tej rasy doskonale czuje dzieci i dogaduje się z nimi, stając się ich wiernym przyjacielem w zabawach na świeżym powietrzu.

Historia rasy

Jak sama nazwa wskazuje, historyczną ojczyzną psa są Niemcy. Pochodzenie tej rasy sięga średniowiecza. Podobnie jak wiele innych ras, historia powstania i rozwoju sznaucerów miniaturowych nie jest w pełni znana. Współcześni przedstawiciele rasy po raz pierwszy pojawili się w Niemczech na przełomie XIX i XX wieku. Hodowcy tej rasy dołożyli wielu starań, aby osiągnąć tak wybitne cechy charakteru, wygląd umiejętności bojowych psa. Było ich wiele krzyżówki z pudlami, szpicami i innymi rasami. Po raz pierwszy na wystawie mały zwerg zrobił furorę iw tym samym roku opracowano standardy tej rasy.

Wygląd i charakter

Zewnętrznie przedstawiciele rasy sznaucer miniaturowy wyglądają na krępych i małych, ale bardzo wdzięcznych. Pies wyróżnia się dużą głową w stosunku do ciała z charakterystycznymi grubymi i długimi brwiami, nadającymi mu bardzo poważny wygląd.

Rozpoznawanie standardów rasy 5 różnych kolorów psa:

• Biały;
• czarny;
• srebrny czarny;
• czekolada i opalenizna;
• kolor „Pieprz i sól”.

Miniaturowy pies wygląda bardzo wdzięcznie i schludnie, wydaje się nieszkodliwy i potrzebuje ochrony. Jednak to wrażenie jest zasadniczo błędne. Jeśli tylko pies wyczuje niebezpieczeństwo lub otrzyma odpowiednią komendę od właściciela, może z uroczej pluszowej zabawki zmienić się w prawdziwego potwora.

Jeśli pies poczuje nawet najmniejsze zagrożenie dla swojego ukochanego właściciela, będzie praktycznie nie do powstrzymania. ale terminowe i prawidłowe szkolenie pozwala zaszczepić psu umiejętność oczekiwania na pozwolenie na okazanie agresji. Jak większość psów stróżujących i służbowych, Zwerg słucha tylko tego, którego uważa za silniejszego i mądrzejszego od siebie. Dlatego właściciel musi natychmiast stać się dla niego autorytetem.

Generalnie sznaucer miniaturowy to ogromna siła i odwaga, zamknięta w małym i bardzo uroczym ciałku. Wyróżnia się odwagą i poświęceniem i bez wahania stanie w obronie swojej rodziny. Wygląd tego psa jest zawsze ostrożny, a nawet podejrzany. Takie psy pełnią obowiązki stróża i ochroniarza, będąc jeszcze szczeniętami.

Zwerg z przyjemnością komunikuje się z przedstawicielami innych ras. Szanuje małe rasy i wcale nie boi się dużych krewnych.

W stosunku do właściciela i innych członków rodziny pies wykazuje niesamowitą lojalność. Jednak potrzebuje wzajemności i musi otrzymywać oznaki miłości i uwagi od właściciela, w przeciwnym razie szczeniak może stać się bardzo agresywny i niegrzeczny. Aby tego uniknąć, musisz spędzać czas z psem, bawić się i komunikować.

Standardy rasy

Zewnętrzny sznaucer miniaturowy wygląda na bardzo zwartą i muskularną. Sierść zwierzęcia jest sztywna. Tułów psów tej rasy jest bardzo wysoki, widać to już u szczeniąt w wieku jednego miesiąca. Taka budowa ciała pozwala im poruszać się szybko i biegać w galopie.

Średnia długość życia zdrowego sznaucera miniaturowego wynosi od 12 do 16 lat. Pytanie, jak długo żyje pies, zależy od jego zdrowia i cech opieki. Pies ma średnią wysokość w kłębie 30-35 cm i wagę od 4 do 8 kg.

Dane zewnętrzne

Charakterystyczne cechy zewnętrzne rasy są następujące:

• głowa zwierzęcia wygląda na dużą w porównaniu z ciałem;
• brwi psa są bardzo wyraziste i długie;
• grzbiet nosa równy, małżowina uszna bardzo dobrze rozwinięta, ogólnie kufa klinowata;
• wargi psa są czarne, suche i mocno ściśnięte, mocne szczęki zgryz nożycowy;
• małe owalne oczy są zawsze skierowane ściśle do przodu - kolor oczu jest zawsze ciemny, powieki dobrze przylegają;
• wiszące uszy są osadzone wystarczająco wysoko, przednie krawędzie uszu są blisko policzka psa;
• przedstawiciel tej rasy ma bardzo mocną muskularną szyję i wypukły kark;
• skóra na gardle nie powinna mieć nadmiernych fałd;
• plecy krótkie i bardzo mocne, klatka piersiowa szeroka i mocna.

Kończyny zwierząt są równoległe i różnią się długością. Zwergi wyróżniają się potężnymi łapami z mocno zaciśniętymi palcami i krótkimi czarnymi pazurami.

Możliwa niezgodność z normami

Istnieje lista zewnętrznych znaków, które nie spełniają standardów rasy i jest uważany za małżeństwo. Poniżej znajduje się opis głównych wad:

• okrągła czaszka;
• obecność fałd skórnych na ciele;
• krótka i zbyt ostra kufa;
• uszy nisko osadzone, za krótkie lub za długie;
• długi tył z wygięciem;
• miękkie i długie włosy;
• brązowy podszerstek, ciemne plamy lub pręgi na grzbiecie;
• nadmierna nerwowość i agresja lub wręcz przeciwnie, tchórzostwo zwierzęcia.

Zasady żywienia i opieki

Głównym wymogiem opieki nad rasą jest staranne uwodzenie. Ponieważ sierść jest długa i bardzo szorstka, mogą się w niej tworzyć kołtuny. Jeśli nie będziesz odpowiednio pielęgnowany, Twój pies może rozwinąć zapalenie skóry. Dlatego należy go czesać przynajmniej raz w tygodniu. W tym celu lepiej użyć pędzla z naturalnym sztywnym włosiem. Szczególną uwagę należy zwrócić na okolice pach, brzuch i opuszki zwierzęcia.

Nie zaleca się zbyt częstego kąpania psa - może mu to zaszkodzić. Psa można umyć w razie potrzeby i w przeddzień strzyżenia. Ale stan nosa i uszu musi być regularnie monitorowany. Nie powinny być zaczerwienione, zaognione, z wydzieliną. Aby zapewnić dobrą wentylację uszu, zaleca się usuwanie nadmiaru włosów.

Ogólnie pies jest bardzo czysty i pielęgnacja sznaucera miniaturowego nie będzie trudna. Możesz go trzymać nawet w małym mieszkaniu. Warunkiem jest wyprowadzanie psa co najmniej dwa razy dziennie przez 1-2 godziny.

Pies nie powinno się przekarmiać i daj jedzenie ze swojego stołu. Karma sucha jest najlepsza dla Twojego zwierzaka, ale musi być łączona z domowym jedzeniem. Możesz ugotować swojemu pupilowi ​​niskotłuszczowy bulion mięsny z warzywami, twarogiem lub kefirem, jajkami. Bardzo przydatne będzie mięso i ryby o niskiej zawartości tłuszczu.

Potrawy tłuste i słodkie, mąka i potrawy smażone są kategorycznie przeciwwskazane dla psa. Ważna jest również dieta. Szczenięta w pierwszych miesiącach życia karmione są co najmniej 5 razy dziennie. Od 7 miesiąca można stopniowo przestawiać się na trzy posiłki dziennie, a od 9 miesiąca szczeniak może już jeść jak dorosły - dwa razy dziennie. Porcje karmy należy zwiększać w miarę zmniejszania liczby karmień.

Zasady szkolenia i edukacji

Szczenię należy zacząć wychowywać od momentu wejścia do domu swojego właściciela. Ale trening zacznie się trochę później, do tego dziecko będzie musiało osiągnąć pewien wiek.

Podstawową zasadą wychowania jest to, że dziecko musi wyraźnie nauczyć się, że jesteś jego panem i ma swoje miejsce. Nie powinno to powodować cienia wątpliwości u malucha.

Psy tej rasy są bardzo ruchliwe, wesołe i bystre. Muszą sprawić, by poczuli miłość właściciela, ale jednocześnie jego władzę nad nimi. Niezbędnym warunkiem prawidłowego wychowania jest to, aby właściciel poczuł się liderem, liderem.

Pies jest bardzo czysty, więc bardzo łatwo jest go wytresować do kuwety, a potem na ulicę. Zwierzę musi być zmotywowane do posłuszeństwa i wykonywania poleceń. Polecenia należy wymawiać pewnie i stanowczo, ale nie niegrzecznie, aby pies nie żywił do ciebie urazy.

Trening Zwerg to bardziej skomplikowany i czasochłonny proces. Musisz zacząć trenować szczeniaka od 3-4 miesięcy. Od tego wieku niemowlęta nabywają zdolność postrzegania i zapamiętywania poleceń. W tej chwili najlepiej szkolić szczeniaka w formie gry.

Możesz zacząć od przyzwyczajenia się do przynoszenia małych przedmiotów - sznaucery miniaturowe na ogół lubią biegać za małymi zwierzętami lub małymi przedmiotami, więc ten trening będzie dla nich bardzo ekscytujący.

Cechą charakteru szczeniąt sznaucerów miniaturowych jest chęć zadeklarowania się poprzez gryzienie i gryzienie wszystkiego, co stanie im na drodze. Takie próby należy zdecydowanie stłumić, ponieważ w przyszłości, gdy pies dorośnie, takie zachowanie przerodzi się w prawdziwy problem. Na początek możesz spróbować odwrócić uwagę szczeniaka od próby ugryzienia. Jeśli to nie pomoże, możesz lekko nim potrząsnąć za kołnierz lub lekko uderzyć. Odpowiednio zorganizowany trening nie tylko rozwinie u psa przydatne umiejętności, ale także zapobiegnie nadmiernej agresji.

Nigdy nie oszukuj psa, obiecuję jej coś, a nie robię. W przyszłości może to obrócić się przeciwko tobie. Nie powinieneś karać swojego zwierzaka bez powodu. Jeśli wejdziesz w interakcję ze swoim psem, rozwiniesz jego dobroczynne, naturalne cechy i okażesz swoją miłość, w końcu zdobędziesz dla siebie niezawodnego i lojalnego przyjaciela.

Jak wybrać szczeniaka

Sznaucer miniaturowy nie jest pod tym względem najlepszym zwierzakiem dla początkujących. Wybierając zwierzaka pamiętaj - wymaga to od właściciela pewnego doświadczenia i umiejętności.

Wybierając szczenię najpierw zdecyduj o hodowli, porównaj oferty i ceny. Sprawdź rodowód, dowiedz się kim byli rodzice interesującego Cię miotu.

Przyjrzyj się bliżej zachowaniu i charakterowi rodziców, ich zdrowiu i przestrzeganiu norm. Jeśli któryś z rodziców wykazuje oznaki agresji, lepiej odmówić tego miotu.

Wybierając szczeniaka poproś hodowcę o podanie wszystkie świadectwa szczepień i stan zdrowia dzieci. Podczas badania szczenię powinno mieć zdrowy wygląd, błyszczące oczy i sierść. Zobacz, jak maluch się zachowuje, jak bawi się z braćmi i siostrami. Zdrowy szczeniak powinien być aktywny, dobrze odżywiony i wesoły. Jeśli maluch wygląda na smutnego i ospałego, ma słaby kontakt z rówieśnikami - to jest powód do ostrożności.

Recenzje właścicieli