Mikrosporię u psów leczymy w domu

Uważa się, że liszaj obrączkowy, mikrosporia może „przylgnąć” tylko do nieczystego psa. Jednak tak nie jest. Zarodniki mikroskopijnego grzyba można znaleźć wszędzie, ale nie wszyscy chorują. Często, jeśli są dwa psy, to jeden jest chory, a drugi nie. Wszystko zależy od stanu odporności organizmu.

Natura patogenu

Mikroskopijny grzyb wywołujący chorobę atakuje skórę i jej pochodne.

• Na włosach zachowuje swoją aktywność do 5 lat, w glebie do 2 miesięcy, alkaliczny roztwór zabija w 30 minut, a bezpośrednie działanie promieni słonecznych wysycha w 10 minut.
• Raz na ciele psa, grzyb może żyć nawet przez rok, w ogóle się nie pokazując.

Czynnik grzybotwórczy mikrosporii.

Objawy

Gdy tylko spadnie odporność, bariera ochronna słabnie i zarodniki zaczynają kiełkować.

Miejsce lokalizacji może znajdować się na skórze:

• tułów;
• łapy;
• kagańce;
• pod ogonem.

Choroba objawia się u psów z obniżoną odpornością.

Wielkość zmiany jest bardzo zróżnicowana. Jeśli zauważysz plamę w czasie, to ma ona średnicę do 0,5 cm, a potem urośnie.

Cechy

Charakterystyczną cechę można nazwać wyraźnymi granicami, a włosy są jakby strzyżone, stąd nazwa - „grzybica”.

Na skórze psa tworzą się łuski.

• Włosy w miejscu wzrostu grzyba łatwo się wyrywają i jeśli przyjrzysz się im uważnie, to na końcach widoczne są drobinki łusek skóry, takie jak łupież.
• Skóra w miejscu lokalizacji jest najpierw pokryta małymi łuskami, a następnie strupami od białego do szarego.
• Wzrost grzyba jest bardzo charakterystyczny, „rozprzestrzenia się” jednocześnie w różnych kierunkach i diametralnie zwiększa obszar pochwycenia skóry, tworząc wyraźne granice.

Cechy przebiegu choroby

• Pies może mieć uszkodzenie, takie jak pojedyncze i wielokrotne.
• Postać powierzchowna u psów długowłosych jest trudna do zauważenia w pierwszym okresie zagrzybienia. Na niewielkim obszarze wypada nieznaczny kawałek wełny i tworzą się bąbelki, a następnie łuski. Gdy obiekt jest już widoczny, jego środek może być „nagi” z przystrzyżonymi włosami.
• Na obszarach bezwłosych proces jest bardziej zauważalny, i występuje częściej.
• Jeśli zwierzęta są zbłąkane, to zaczyna się bez pomocy głębokie uszkodzenie skóry. Grzyb stopniowo zjada wszystko na swojej drodze, zwiększając rozmiar łysych plam. Skóra zaczyna twardnieć na niej drobnoustroje „przysiadają” i rozwija się hiperkeratoza.

Porażka może być pojedyncza lub wielokrotna.

Diagnostyka

Doświadczony weterynarz nie będzie miał trudności z wizualną diagnozą, ponieważ grzyb ma specyficzny wzrost. Dzieje się tak jednak dopiero na początku choroby. Jeśli choroba się przedłuża, obraz jest „zmyty” i potrzebne jest badanie laboratoryjne.

Testy laboratoryjne również są łatwe. Skrobanie pobierane jest nie ze środka miejsca (grzyb już "zjadł" wszystko i odszedł), ale z peryferii, tych miejsc, które graniczą ze zdrową linią włosów. Mikroskopia zwykłym mikroskopem świetlnym, nawet bez barwienia rozmazów, umożliwia identyfikację druz grzybowych.

Do diagnostyki pobiera się skrobanie z obrzeża miejsca.

Leczenie psa mikrosporią

1. Sprawdź zwierzę. Każda wykryta zmiana musi być leczona i kontrolowana. Codziennie badaj zwierzę pod kątem nowych zmian.
2. Jak tylko zauważysz drobinkę, namaść ją alkoholową nalewką jodu. Jod ma doskonałe właściwości grzybobójcze. Po wpisaniu jodu na tamponie nasmaruj konieczne jest rozpoczęcie od obrzeży do środka.
3. Jeśli zmiana jest rozległa i zauważona późno, należy zastosować gryzeofulwinę. Dla psa o wadze 10 kg podaje się ¼ tabletki przez 5 dni z rzędu, potem tę samą dawkę, ale co drugi dzień przez 10 dni, potem tę samą dawkę, ale po 3 dniach przez 15 dni.
4. Jeśli zidentyfikowany nietolerancja gryzeofulwiny, można ją zastąpić imidazolem (zestaw na 1 miesiąc ¼ tabletki) lub terbesil.

Gdy pojawi się plama, posmaruj ją nalewką jodową.

Jako miejscowe preparaty grzybobójcze można stosować te, które są kupowane w aptekach medycznych, w tym:

• maść siarkowo-salicylowa.;
• lamzil;
• klotrimazol;
• ketokonazol

Możesz dać pierwszeństwo lekom weterynaryjnym i zastosować:

• amikazol 5% maść;
• saprosan 3% maść;
• mykoseptyna;
• mykozon;

Sprawdzone aerozole. Wystarczy leczyć dotknięte obszary sprayami „Fundiderm” i „Zoomikol” 2-3 razy dziennie przez kilka dni i skóra staje się wolna od grzybni.

Środki zapobiegawcze

Mechanizm odporności skóry nie jest jeszcze w pełni poznany. Nadal nie jest jasne, dlaczego jedno zwierzę „łapie” grzyba, a drugie nie.

Jednak od dawna udowodniono naukowo, że te zwierzęta są bardziej podatne na choroby, które mają hipowitaminozę witamin odpowiedzialnych za odporność skóry. Dlatego preparaty witaminowe są przepisywane na mikrosporię:

• triwatamina;
• tetrawit;
• witamina A.

Lek Tetravit jest przepisywany na hipowitaminozę.

Dieta

Wykazano wzrost ilości pasz zawierających witaminę A w diecie. Jeśli pies jest na specjalnej, granulowanej paszy, musisz uwzględnić w diecie pewną ilość produktów mlecznych, jaj i wątroby.

Wskazane jest wprowadzenie do diety psa jajek.

Szczególnym środkiem zapobiegawczym jest szczepionka. Jeśli twój pies stale zbiera grzyby, ma to sens szczepić przeciw chorobie Jak na przykład:

• „Vakderm”;
• mikroderma;
• „Polivak TM dla psów”;
• „Mikołam”.

wnioski

Jeśli prawidłowo zdiagnozujesz i rozpoczniesz leczenie w odpowiednim czasie, po 4-5 dniach zauważysz, jak włosy zaczynają odrastać w miejscu porostu. Ale to, czy porażka zwierzęcia przez grzyba zostanie wznowiona, będzie zależeć od odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Przy odpowiednim leczeniu pies zacznie rosnąć po tygodniu.

Film o grzybicy u psów