Grab zarodnikowy lub czajka żołnierza (łac. Vanellus mile novaehollandiae)
Kategoria Ptaki
O każdej porze dnia i nocy nad przestrzeniami Australii i Nowej Zelandii słychać czasem przeraźliwe i długie, czasem krótkie i ledwo dostrzegalne, ale zawsze przepełnione ważnym znaczeniem, krzyki żołnierskich czajek (łac. Vanellus mile novaehollandiae). Najwięksi w swojej rodzinie siewek, ci mieszkańcy łąk, pól i miejskich parków komunikują się ze sobą przez cały czas i z dowolnego powodu: czy to ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem, zaproszenie na polowanie czy wychowanie piskląt.
Dorosłe czajki żołnierza dorastają do 35 cm długości, ważą około 400 g, a samce wyglądają prawie nie do odróżnienia od samic. Ich „twarze” zdają się być ukryte za żółtymi karnawałowymi półmaskami, po obu stronach których wiszą te same żółte, gęste kolczyki. Szyje ptaków żyjących na południu i wschodzie ozdobione są czarnymi paskami, podczas gdy ich północni krewni mają całkowicie białe szyje.
Spokojne i nieszkodliwe w normalnych czasach, czajki żołnierzy zmieniają się w okresie godowym. Zwykle gniazdują na otwartych przestrzeniach, w tym na lotniskach, w miejskich parkach i ogrodach, na terenach szkolnych, a nawet na parkingach w pobliżu sklepów. Zaczyna się zaraz po przesileniu zimowym.
Pary lęgowe chronią teren gniazdowania przed intruzami m.in. przed samochodami, samolotami i piłkarzami, ptaki głośno krzyczą, w locie atakują najeźdźców, niespodziewanie schodzą i uderzają żółtą ostrogą, co jest wyraźnie widoczne na przegubie nadgarstka skrzydła. Na ataki te cierpią zwierzęta miejskie - wrony, psy i koty. Po 2-3 miesiącach, kiedy pisklęta dorosną i osiągną 60% dorosłego rozmiaru, agresywność rodziców maleje. W takich atakach prosię z zarodnikami uszkadza skrzydła, ale jeśli jest leczone, skrzydło goi się po 6-8 miesiącach. Niektóre gołębie w ogóle się nie rozmnażają, ponieważ są zaburzone w swoich zwykłych siedliskach.
Długie żółte kolce, które dały imię ptakowi, są wyraźnie widoczne podczas lotu. To prawda, że czajki żołnierzy wolą latać po ziemi: w parach lub w małych grupach spędzają większość czasu w poszukiwaniu pająków, owadów i robaków.