Latająca jaszczurka smocza: opis gatunku i jego cech

W tropikalnych lasach deszczowych południowej półkuli naszej planety żyją tysiące gatunków różnorodnej fauny. Żyją tu najbardziej egzotyczne gatunki ssaków, płazów i ptaków. Ich najjaśniejszym przedstawicielem jest smocza jaszczurka. Jest to mały gad ze skrzydłami, który po bliższym przyjrzeniu się bardzo przypomina głównego bohatera chińskiego folkloru.

Opis wyglądu gada

Skrzydlaty gad należy do rodziny jaszczurek agam. W procesie ewolucji smoki nabyły nie tylko umiejętność ukrywania się, ale także umiejętność latania. To miniaturowe zwierzę prowadzi samotne życie na wyższym poziomie drzew tropikalnych i rzadko schodzi na ziemię.

Jedynym wyjątkiem jest nieudany lot i konieczność składania jaj. Jednak nie wszyscy przedstawiciele tej podrodziny hodują potomstwo na powierzchni gleby. Niektóre gatunki smoków chowają swoje jaja w korze drzew. Niewielkie rozmiary i niepozorny kolor sprawiają, że pozostają niewidoczne dla naturalnych wrogów.

Gady o groźnej nazwie „latający smok” nie różnią się imponującymi rozmiarami, długość największych osobników wynosi czterdzieści centymetrów, a główna część opada na ogon, który podczas lotu pełni rolę steru. Nic dziwnego, że jaszczurki mogą łatwo uniknąć kolizji z gałęziami roślin.

Mają wąskie, spłaszczone ciało. Na grzbiecie znajduje się sześć wydłużonych żeber, do których przymocowana jest skórzasta fałda. Prostując się, zamienia się w rodzaj peleryny, która uderza jasnymi wzorami w postaci kółek lub gładkich linii. Unikalna cecha szkieletu pozwala gadowi szybować nad ziemią, unikając upadku. W ten sposób mogą pokonać dystans ponad dwudziestu metrów.

U samców na gardle występuje jasnopomarańczowa skóra, którą wykorzystuje do wabienia samic w okresie godowym. Z jego pomocą odstrasza inne zwierzęta, które naruszają granice jego terytorium, które zajmuje trzy lub cztery drzewa. Zdaniem ekspertów powiększona kość gnykowa pomaga stabilizować organizm podczas lotów. Samice są skromniejsze, fałdy są niebieskie lub jasnoniebieskie.

Cechy żywienia i reprodukcji

Wiadomo, że skrzydlata jaszczurka żywi się owadami. W ich menu znajdują się:

• mrówki drewna;
• chrząszcze i motyle;
• termity;
• larwy owadów.

Prowadząc siedzący tryb życia, latający smoczy jaszczur może czekać godzinami na pojawienie się zdobyczy. Gdy tylko to nastąpi, gad łapie i połyka ofiarę, nie zmieniając pozycji ciała.

Podczas polowania na owady latające plany między gałęziami i łapanie zdobyczy. Chwytając go zębami, wraca do drzewa i je zjada. Niezbędny płyn jest pozyskiwany z pożywienia, więc gad nie potrzebuje wody. Wśród naturalnych wrogów głównymi są drapieżne ptaki i węże, przed którymi ukrywa się jaszczurka, wtapiając się w otoczenie.

Latający smok - jaszczurka składająca jaja. W okresie godowym samiec nadyma jasne fałdy, demonstrując w ten sposób samicy swoje piękno i gotowość do prokreacji. Samica składa od dwóch do czterech jaj. Aby chronić się przed drapieżnikami, zakopuje je w małych dołkach wykopanych w ziemi. Maskuje gniazdo liśćmi i brudem. W tym pomaga jej spiczasty nos, specjalnie przystosowany do takich manipulacji.

Gad pilnuje lęgu przez jeden dzień, po czym wraca na szczyt. Po kilku miesiącach wykluwają się młode, gotowe do samodzielnego życia i zdolne do latania.

Ukryty styl życia uniemożliwia naukowcom dokładne badanie jaszczurki. Nie wiadomo jeszcze, ile dzieci rodzi się u jednego osobnika, ani ile żyje. Jednak liczba tych zwierząt nie jest krytyczna i nie są one objęte statusem chronionych prawem.

Siedlisko

Mały nieszkodliwy gad znaleziony w pobliżu równika i w południowo-wschodniej Azji.

Jego naturalne środowisko obejmuje:

• Myanmar;
• Indie;
• Południowe Chiny;
• Wyspa Kalimantan (Borneo);
• Wyspy Malajskie;
• Indonezja i Filipiny;
• Bangladesz;
• Wschodni Wietnam i Tajlandia.

Latająca jaszczurka preferuje miejsca z dala od miast i wsi. Dlatego trudno jest spotkać to egzotyczne zwierzę na wolności.

Różnorodność gatunków

Naukowcy znają około trzydziestu gatunków skrzydlatych jaszczurek. Wśród nich główne to:

• zwyczajny;
• siatkowaty;
• cętkowany;
• krwawobrody;
• pięć pasków;
• sumatrzański;
• rogaty;
• Blenford.

Wszystkie latające jaszczurki agam są zjednoczone obecnością skrzydeł. Różnią się od siebie wielkością, siedliskiem i różnymi kolorami. Paleta kolorów jest zdeterminowana kolorem otaczającej przyrody.

jaszczurka sumatrzańska

W przeciwieństwie do innych przedstawicieli tego gatunku preferuje opuszczone parki i zdegradowane lasy w pobliżu siedzib ludzkich. Nie występuje w dzikiej dżungli i na odległych terenach.

Są to najmniejsze z rodziny latających smoków. Długość ciała tylko dziewięć centymetrów, kolor szary lub brązowy jest prawie nie do odróżnienia od kory drzew, na których żyją.

Rogaty smok

Unikalny gatunek żyjący na wyspie Kalimantan. Obejmuje dwie populacje. Jeden mieszka w namorzynach, drugi woli nisko położone lasy deszczowe. Niezwykłą cechą jaszczurek rogatych jest ich zdolność do maskowania się jako spadające liście. Smok mangrowy ma czerwone błony, a jego odpowiednik jest zielony z brązowym odcieniem.

Symulowane opadające liście pozwalają zwierzętom swobodnie unosić się w przestrzeni bez obawy przed atakami ptaków drapieżnych. Według naukowców gady nie wykorzystują swojego kamuflażu do komunikacji. Osobniki migrujące do innych stref leśnych uzyskują adaptacyjny kolor błony. W każdym miejscu swojego siedliska imitują opadanie liści.

Zdolność do rozbieżnej ewolucji odróżnia miniaturową jaszczurkę od wielu przedstawicieli fauny naszej planety. Natura obdarzyła je umiejętnością latania i przebranie się jako jedyny sposób na przetrwanie w trudnych warunkach dzikiej dżungli.

W tym filmie dowiesz się więcej o małym smoku: