Jaszczurka okrągłogłowa jest zabawnym przedstawicielem agamicznych jaszczurek

Pustynia jest domem dla wielu gadów, wśród których jest jeden niesamowity mieszkaniec - okrągła głowa. Ten przedstawiciel jaszczurek agamowych zajmuje szczególne miejsce wśród innych mieszkańców pustyni, co nie jest zaskakujące, ponieważ ze względu na szereg cech bardzo trudno pomylić go nawet z bliskimi krewnymi - innymi gatunkami tej samej rodziny.

Cechy okrągłej głowy

Zaraz po wschodzie słońca z piasku ostrożnie wyłania się ciekawska głowa: uważnie się rozgląda i upewniając się, że nie ma niebezpieczeństwa, gad wydostaje się. Obudziła się jaszczurka okrągłogłowa - mała jaszczurka z rodziny agam, która doskonale przystosowała się do życia na pustyni.

Wygląd gadów

Okrągłe to rodzaj małej i średniej wielkości jaszczurki, charakteryzujący się krótką, zaokrągloną głową i krótkim, ale szerokim płaskim ciałem, co nadaje mu gad trochę niezręczne spojrzenie. Jeszcze jeden charakterystyczny gad - jaskrawe ubarwienie dolnej części ogona, co wyróżnia go na bezimiennym tle pustyni.

Aby jaszczurka zręcznie poruszała się po ruchomych piaskach pustyni, natura wyposażyła palce na jej łapach w specjalne procesy zwane „nartami piaskowymi”. Urządzenia te rozszerzają ślad, zapobiegając w ten sposób przesuwaniu się i skręcaniu łap.

Słabe plamy jaszczurki okrągłogłowej - węch i słuch. Narząd słuchu u gada jest umiejscowiony w taki sposób, że w ludzkim rozumieniu oznaczałoby to całkowity brak słuchu.

Jednak okrągła głowa wciąż słyszy, ale konkretnie, ponieważ. mi. w stanie wyczuć wszelkie wibracje gleby.

Nozdrza gada są również obdarzone własnymi cechami: narząd wygląda jak cienkie szczeliny chronione tarczami, a kanały nosowe są zakrzywione tak, że wnikające w nie ziarna piasku natychmiast wydostają się wraz ze specjalnym ochronnym śluzem.

Naukowcy nie ustalili jeszcze roli okrągłego nosa w zapachu, ale na pewno wiadomo, że jego nozdrza mają ogromne znaczenie dla oddychania.

Słabo rozwinięty zmysł węchu i słuchu jest w pełni kompensowany doskonałym widzeniem. Podobnie jak inne gatunki jaszczurek, okrągła głowa ma trzecie oko, które chociaż jest w powijakach, to jednak przynosi korzyści również gadowi. Organ znajduje się z tyłu głowy i umożliwia gadowi rozróżnienie stopnia oświetlenia przestrzeni.

Jaszczurka widzi poruszający się obiekt z odległości 30 metrów. Dzięki takiej czujności okrągła głowa znajduje pożywienie, a także ucieka przed wrogami.

Jej oczy mają nie tylko rzęsy, ale także specjalne osłony ochronne, które pozwalają gadowi zachować doskonałe widzenie nawet podczas burz piaskowych.

Ogon gadów zasługuje na osobną dyskusję, ponieważ to ten narząd pomaga im w komunikacji z innymi przedstawicielami ich gatunku. Skręcając go w spiralę, kołysząc z boku na bok lub po prostu podnosząc, w swoisty sposób machając tylko czubkiem, podobnie jak psy wysyłają sobie pewne sygnały. Ciekawe, że żaden inny gatunek jaszczurek nie jest w stanie opanować ogona tak po mistrzowsku jak okrągła głowa.

https: // youtube.com / zegarek?v = ZAQdbaGeGmU

Styl życia

Te gady bardzo kochają słońce, dlatego prowadzą dobowy tryb życia. W przeciwieństwie do innych jaszczurek nie chowają się w cieniu, ale wolą być cały dzień pod palącymi promieniami słońca. Po wyjściu z piasku rano i otrząsaniu się jaszczurka okrągłogłowa idzie na najwyższe miejsce w dzielnicy. Wspiąwszy się na ten osobliwy punkt obserwacyjny, gad zamarza w oczekiwaniu na zdobycz. Okrągła głowa często pozostaje w tej pozycji przez kilka godzin, tylko sporadycznie rozgląda się, aby uchronić się przed niebezpieczeństwem.

Widząc zagrożenie, gad może w ciągu kilku sekund zniknąć w głębinach piasku: w tym celu szeroko rozkłada łapy, spadając całym ciałem na powierzchnię, po czym zaczyna gwałtownie wibrować, zmuszając piasek do rozstępu i wchłaniają jego ciało, nie pozostawiając śladu na powierzchni. W naturze jest mnóstwo wrogów dla okrągłych głów: węże, większe jaszczurki (zwłaszcza jaszczurka szara), a także ptaki drapieżne, skoczki i jeże uwielbiają je ucztować. Te ostatnie są najbardziej niebezpieczne dla gada, ponieważ są aktywne podczas nocnego snu i mogą dostać się do okrągłej głowy, niezdolne do walki, w jego schronie.

Te jaszczurki nie mogą pełzać powoli, chociaż nie biegają tak samo jak inne gatunki ich krewnych: okrągłogłowe poruszają się tylko po linii prostej i w ogóle nie manewrują między przeszkodami. Ta cecha często staje się powodem, dla którego te gady przewracają się na zakrętach lub uderzają w pierwszą nadjeżdżającą przeszkodę.

Z reguły każda osoba mieszka na określonym terytorium, którego wielkość zależy od wielu czynników: dostępności i zapasów żywności, schronień, sąsiadów i innych potrzeb „właściciela” terenu. Chociaż okrągłe głowy często prowadzą koczowniczy tryb życia, gromadzą się w małych grupach i wędrują po pustyni w poszukiwaniu pożywienia i schronienia przed wrogami.

Miejsce przebywania tych gadów czasami zmienia się w związku z ważną potrzebą ich organizmu, jaką jest utrzymanie stałej temperatury ciała: w niskich temperaturach wybierają miejsca najbardziej nasłonecznione, a przy wysokich wspinają się w cień.

O zachodzie słońca jaszczurki wychodzą na noc, którym może być każde ustronne miejsce: podstawa szerokiego krzewu, dziura lub zagłębienie pod wierzchnią warstwą piasku.

Jeśli chodzi o nory, ich okrągłogłowy z reguły kopie samodzielnie, chociaż niektóre osobniki wolą spędzać noc w norach innych zwierząt.

Jedzenie dla gadów

Dieta jaszczurek składa się głównie z mrówek, których na pustyni wystarczy. Widząc zdobycz, gad napina się, po czym z szarpnięciem biegnie do ofiary, jednocześnie wystawiając długi język, który natychmiast trafia w cel.

Okrągłe menu zawiera nie tylko mrówki, ale także:

• różne chrząszcze;
• gąsienice;
• roztocza;
• osy i termity;
• pająki;
• motyle i ich larwy;
• małe jaszczurki;
• soczyste części roślin.