Nutria lub bóbr błotny

Zachowanie i wygląd nutrii jest bardzo podobne do innego gryzonia, bobra. Nie bez powodu biolodzy nadali mu drugą, dość oficjalną nazwę – „bóbr bagienny”. Ale w rodzinie nutrii reprezentuje jedyny rodzaj i gatunek o tej samej nazwie - „nutria”.

Opis nutrii

Ktoś uważa, że ​​nutria wygląda jak zjedzony szczur, co potwierdzają gabaryty dorosłego zwierzęcia, które dorasta do 60 cm długości i waży od 8 do 12 kg. Samce mają tendencję do przybierania na wadze.

Pomimo obciążonej sylwetki zwierzę doskonale pływa, co ułatwiają błony międzypalcowe i łuskowaty, prawie łysy ogon, pełniący rolę steru.

Styl życia dyktował inne niuanse anatomiczne, na przykład obecność mięśni zasłonowych w nosie, blokujących dostęp wody do środka. A dzięki rozciętym wargom szczelnie zamkniętym za siekaczami, nutrie mogą gryźć podwodne rośliny bez połykania wody.

Gruczoły sutkowe (4-5 par) są również przystosowane do życia w wodzie, która schodzi prawie na plecy samicy: tak natura zadbała o młode pijące mleko na falach.

Masywna głowa z tępym pyskiem zakończonym małymi uszami. Oczy też nie zachwycają wielkością, ale zaskakują długością „rozpościerających się” wibrysów. Kończyny są krótkie, niezbyt przystosowane do ruchu na lądzie. Podobnie jak inne gryzonie, siekacze nutrii mają kolor jasnopomarańczowy.

Futro, składające się z twardego włosa ochronnego i grubego brązowego podszerstka, dobrze odpycha wodę. Bóbr wodny (aka koipu) gubi się przez cały rok. Mniej intensywne linienie w okresie lipiec-sierpień i listopad-marzec. Ostatni okres uważany jest za optymalny do skórowania.

Styl życia

W nutrii jest ściśle związany z żywiołem wody: zwierzę świetnie nurkuje i pływa, utrzymując się pod wodą do 10 minut. Nie lubi upałów, siedzi w cieniu i nie przepada za mrozem, choć znosi 35-stopniowe mrozy. Koipu nie robi zapasów na zimę, nie buduje ciepłego schronienia i nie jest w stanie przetrwać w lodowatych zbiornikach wodnych: często umiera nie znajdując wyjścia pod lodem.

Bobry bagienne żyją w rozgałęzionych norach w rodzinach od 2 do 13 osobników, w tym dominującego samca, kilku samic i ich dzieci. Młode samce są same. Ponadto gryzonie budują gniazda (z trzcin i pałki) niezbędne do odpoczynku i narodzin potomstwa.

Nutria, skłonna do zachowań na wpół koczowniczych, jest aktywna w nocy. Z obfitością prowiantu i schronień pasie się w jednym miejscu. Dieta nutrii to:

• ożypałka i trzcina (ich łodygi, korzenie i liście);
• orzech wodny;
• gałęzie niektórych drzew;
• trzcina;
• staw i grot strzały;
• lilie wodne;
• skorupiaki, pijawki i małe ryby (rzadko).

Nutria ma dobry słuch, ale słaby węch i wzrok. Podejrzany szelest powoduje ucieczkę gryzonia. Nutria biegnie skokami, ale szybko się wyczerpuje.

Długość życia

Nutria, zarówno w naturze, jak i w niewoli, nie żyją bardzo długo, tylko 6-8 lat.

Siedlisko, siedliska

Bóbr bagienny występuje w południowej Ameryce Południowej (od południowej Brazylii i Paragwaju po Cieśninę Magellana). Przesiedlanie nutrii na inne kontynenty wiąże się z celowymi wysiłkami, choć nie zawsze udanymi. Na przykład w Afryce gryzoń nie zapuścił korzeni, ale zadomowił się w Ameryce Północnej i Europie.

Nutria (676 z Argentyny i 1980 z Niemiec / Anglii) została sprowadzona do Związku Radzieckiego w latach 1930-1932. W Kirgistanie, na Zakaukaziu i Tadżykistanie, wprowadzenie poszło dobrze. Siedlisko Coipu może się skurczyć z powodu ostrych zim. Tak więc silne mrozy w 1980 roku całkowicie zniszczyły gryzonie w północnych stanach Stanów Zjednoczonych i Skandynawii.

Nutria woli osiedlać się w pobliżu zbiorników ze stojącą/słabo płynącą wodą: na bagnistych wybrzeżach, jeziorach porośniętych ożypałką i torfowiskiem olszowo-turzycowym, gdzie występuje dużo roślin. Niemniej jednak zwierzę nie lubi gęstych lasów i nie spieszy się w góry, dlatego nie występuje powyżej 1200 m n.p.m.

Zawartość nutrii w domu

Te duże gryzonie są hodowane w dwóch celach komercyjnych - w celu uzyskania (bez specjalnych kosztów) mięsa wieprzowego i cennych skór z wodoodpornym futerkiem. Młode zwierzęta są zwykle utrzymywane w 5 - 8 sztukach, przeznaczając oddzielne pomieszczenia dla kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Klatka Nutria

Teren na klatkę / wolierę znajduje się z dala od wszelkich źródeł hałasu, zwłaszcza hałasu przemysłowego, aby nie straszyć zwierząt. Zawartość woliery jest uważana za bardziej komfortową, ponieważ w tym przypadku nutrie mają strefę spacerową i miejsce do pływania.

Gryzonie siedzące w klatkach latem należy wynieść na świeże powietrze. Z reguły mieszkańcy cel (zwłaszcza tych umieszczonych na kilku poziomach) pozbawieni są domowego rezerwuaru. Niektórzy hodowcy trzymają zwierzęta w piwnicach z oświetleniem elektrycznym (bez basenów), co pozwala obniżyć koszty produkcji żywca.

Ważny! Uważa się, że wysokiej jakości futro zapewniają tylko regularnie pływające nutrie. Niemniej jednak wielu krajowych dietetyków nauczyło się, jak uzyskać piękną skórę nawet bez użycia zbiorników.

Bobry błotne potrzebują dużo wody pitnej, szczególnie latem. Nie można ograniczać spożycia płynów suk ciężarnych i karmiących utrzymywanych bez basenów.

Nutria prawie nie pije tylko w gorzkich mrozach: w tym czasie zakopuje się w ściółce, zadowolona z wilgoci z warzyw. Nutria (w przeciwieństwie do lisa polarnego) nie ma odrażającego zapachu, ale nadal trzeba po nich sprzątać, wyrzucać resztki jedzenia, codziennie wymieniać wodę i czyścić komórki z gruzu.

Dieta nutrii

Rolnicy, których gospodarstwa znajdują się w strefach przybrzeżnych o gęstej roślinności, będą mogli zaoszczędzić na żywieniu. W tym przypadku menu nutrii jest jak najbardziej zbliżone do naturalnego.

W ciągu dnia 1 osoba zjada inną ilość pokarmu, ale jednocześnie wprowadza się ją do diety (wiosna/jesień):

• lucerna i koniczyna - 200-300 g;
• żyto i jęczmień - 130-170 g;
• ciasto - 10 g;
• mączka rybna i sól - ok. 5 g.

W zimie wymagane komponenty nieco się zmieniają:

• siano - 250-300 g;
• marchew i ziemniaki - 200 g;
• ciasto - 20 g;
• sól i mączka rybna - 10 g.

Wiosną gryzoniom podaje się również gałązki brzozowe, młode pędy winogron, gałęzie dębu, narosty kukurydzy i chwasty, unikając gałęzi jesionu, lipy, grabu i czeremchy.

Ważny! Szorstka roślinność jest wstępnie moczona, a pasza zbożowa gotowana, do gotowej dodajemy posiekane warzywa. Algi będą dobrym uzupełnieniem (20% dziennej objętości).

Rano karmią zwierzęta, oferując owoce/warzywa, a wieczorem skupiając się na trawie. Rano mieszanka zbóż stanowi 40% objętości pokarmu. Kobiety w ciąży i karmiące otrzymują rano 75% dziennej wartości.

Rasy

Hodowcy pracowali z nutriami na dwa sposoby, uprawiając jedne na smaczne mięso, inne na kolorowe futro. W rezultacie ci, którzy eksperymentowali z kolorami, opracowali 7 połączonych i 9 mutacyjnych typów nutrii.

Z kolei zwierzęta kolorowe podzielono na dominujące (białe Azerbejdżan, czarne i złote) oraz recesywne (północnobiałe, albinosy, różowe, słomkowe, dymne, beżowe i perłowe).

Nutrie o standardowym kolorze (od jasnobrązowego do ciemnoczerwonego) są dobre, ponieważ nie wymagają specjalnej pielęgnacji i oryginalnej diety, która utrzymałaby kolor. Ponadto gryzonie te są bardzo płodne i zawsze rodzą potomstwo tylko o oczekiwanej barwie.

Zewnętrznie takie zwierzęta są bardziej zbliżone do swoich dzikich odpowiedników niż inne i rzadko różnią się dużą wagą. Z reguły waha się od 5 do 7 kg, ale niektóre okazy przybierają na wadze po 12 kg.

Hodowla

Płodność w udomowionych nutriach zaczyna się po 4 miesiącach, ale krycie najlepiej rozpocząć 4 miesiące później. Jeden samiec z łatwością obsługuje 15 dojrzałych samic.

Możesz sprawdzić, czy jest ciąża za półtora miesiąca: jedną ręką sukę trzyma się za ogon, a drugą ręką dotyka jej brzucha, próbując znaleźć małe kulki. Ci, które zajdą w ciążę, są trzymane w izolowanych klatkach, idealnie połączonych z basenem i strefą spacerową.

Łożysko trwa 4-5 miesięcy: w tym okresie należy dodawać do karmy olej rybny. Przed porodem, który często występuje w nocy, rodząca odmawia jedzenia. Poród trwa pół godziny, bardzo rzadko ciągnie się kilka godzin (do 12).

Wnętrzności (w miotach od 1 do 10) od razu dobrze widzą i mogą chodzić. Zębate noworodki ważą po 200 g, do 2 miesiąca życia przybierają 5 razy więcej masy. Trzeciego dnia dzieci jedzą jedzenie dla dorosłych i dobrze pływają, jeśli jest basen.

Jeśli po porodzie samica nie karmi młodych i biega z niepokojem, zostaje tymczasowo wysłana do klatki z samcem. Nutria z potomstwem trzymana jest w ciepłym i czystym domu. Aktywny wzrost gryzoni trwa do 2 lat, a płodność samic do 4 lat.

Choroby, profilaktyka

Nutria jest mniej podatna (na tle innych zwierząt futerkowych) na choroby zakaźne i pasożytnicze, ale nadal nie jest wolna od ich wyglądu.

Salmonelloza (paratyfus)

Zakażenie następuje przez karmniki / poidła, a salmonellę przenoszą owady, szczury, myszy, ptaki i ludzie. Najbardziej cierpią młode zwierzęta. Aby zapobiec wybuchowi zachorowań, poważnie chore nutrie są zabijane, a osobom łatwo chorym przepisuje się biomycynę, chloramfenikol i furazolidon.

Profilaktyka – kompleksowa szczepionka gwarantująca ochronę przez 8 miesięcy.

Pasteureloza

Zakażony nim przez żywność i wodę. Nosicielami choroby o wysokiej śmiertelności (do 90%) są gryzonie, ptaki i zwierzęta gospodarskie.

W leczeniu stosuje się antybiotyki, w tym bicylinę-3, streptomycynę i penicylinę. Chorych też wysyła się na rzeź. Profilaktyka - immunizacja bierna surowicą przeciwpasterelli.

Gruźlica

Niebezpieczna ze względu na swoją tajemnicę, infekcja następuje przez chore nutrie lub przez zakażone mleko krowie.

Objawy:

• apatia;
• brak apetytu i odczuwalne zmęczenie;
• duszność i kaszel (jeśli dotyczy płuc);
• bezczynność.

Nutria gruźlica jest nieuleczalna, śmierć jest możliwa 2-3 miesiące po zakażeniu. Profilaktyka - zgodność z normami sanitarnymi, żywienie wysokiej jakości, gotowanie mleka.

Nutrie zagrożone są także kolibakteriozą (śmiertelność do 90%), grzybicą, robakami pasożytniczymi, a także nieinfekcyjnym nieżytem nosa i częstymi zatruciami pokarmowymi.

Kupowanie nutrii, cena

Jeśli zamierzasz hodować nutrie, weź młode zwierzęta nie starsze niż 2-3 miesiące. W tym wieku gryzoń waży około 1,3-2,3 kg. Nawiasem mówiąc, doświadczeni hodowcy wiedzą, że nie trzeba kupować gigantów, aby uzyskać duży inwentarz: możesz po prostu wybrać zdrowe orzeszki, hodować je ciepłe i pełne.

Aby uzyskać nutrie, musisz udać się do gospodarstw rolnych, prywatnych szkółek i gospodarstw hodowlanych. O warunkach trzymania gryzoni i ich wyglądzie dowiesz się wiele. Preferowane jest zabieranie zwierząt hodowanych w klatkach na świeżym powietrzu z dostępem do wody i karmionych naturalnym pokarmem. Nie zapomnij sprawdzić wnętrza i sprawdzić dokumenty.

Cena dobrze wyhodowanych nutrii zaczyna się od 1,5 tys. ruble. Możesz wziąć bardzo mały za 500. Jednak rzadko widzisz cenę w reklamach, ponieważ sprzedawcy wolą negocjować ją przez telefon.

Wartość futra nutrii

Produkty wykonane z bobra wodnego są trwalsze niż futra i czapki z kuny czy piżmaka i zachowują doskonałą prezentację przez co najmniej 4-5 sezonów. Jednocześnie futro nutrii jest lżejsze niż futro królika i nie boi się wilgoci, która jest szczególnie pożądana w naszym zmiennym klimacie, kiedy śnieg łatwo zastępuje deszcz.

Ważny! Oszuści często sprzedają oskubane nutrie (z usuniętymi włosami ochronnymi) jako oskubane bobry lub norki. Te futra są znacznie droższe, więc przy zakupie trzeba być bardzo ostrożnym.

Koneserzy często wybierają ubrania ze skór dzikich argentyńskich nutrii, mimo że futro to jest zawsze dodatkowo farbowane (dla większej atrakcyjności).

O jakości skór gryzoni domowych decyduje ich wiek, stan zdrowia, dziedziczność, warunki bytowe i pożywienie. Czynniki te wpływają na zużycie, obecność defektów i wielkość skóry, a także takie właściwości sierści jak wzrost, gęstość, wytrzymałość i kolor.

Rozsądny właściciel nie zatyka 3-miesięcznych nutrii: ich skórki są za małe i pokryte rzadkimi włosami. Przy uboju zwierząt w wieku 5-7 miesięcy zbiera się skóry średniej wielkości, ale aby otrzymać produkty najwyższej klasy, lepiej poczekać, aż zwierzęta skończą 9-18 miesięcy. Usuwane są z nich największe skóry z doskonałym futrem.

Nutrie o „dojrzałej” sierści najlepiej ubijać od końca listopada do marca, aby uzyskać jak najlepsze (błyszczące, grube i długie) futro.

Recenzje właścicieli

Każdy, kto hoduje bobry błotne, zauważa ich niezwykłą codzienną prostotę, czystość i wszystkożerność.

Zjadają prawie wszystko, co rośnie w pobliżu, ale szczególnie uwielbiają cukinię, jabłka, kapustę, marchew, szczaw, a nawet skórki arbuza. Jedyne, czego nie należy podawać nutrii, to buraki cukrowe: z jakiegoś powodu gryzonie zatruwają się nimi, a nawet umierają.

Zwierzęta, zdaniem obserwatorów, niezwykle komicznie jedzą owsiankę z mieszaną paszą: odłamują kawałki łapami, zasłaniając oczy i chrząkając z przyjemności, gdy wrzucają owsiankę do ust.

Ważny! Zwierzęta bardzo rzadko chorują, ale nie zwalnia to właściciela z obowiązku terminowego szczepienia i utrzymania woliery w czystości.

Często nutria (ze smacznym i dość drogim mięsem, a także cennym futrem) zamienia się z hobby w główne i znaczące źródło dochodu nie tylko dla jednej osoby, ale także dla całej rodziny.

Wideo o nutrii