Owczarek środkowoazjatycki lub alabai

Owczarek środkowoazjatycki lub „Alabai” lub „Tobet” to starożytna rasa, która charakteryzuje psy Azji Środkowej i nie jest wynikiem żadnej sztucznej selekcji. Owczarek środkowoazjatycki należy do ras aborygeńskich, które zostały historycznie rozmieszczone wśród ludów Azji Środkowej i są używane przez pasterzy, a także w służbie ochrony i straży.

Historia rasy

Dziś owczarki środkowoazjatyckie są jedną z najstarszych ras psów należących do typowych molosów. Rasa powstała w warunkach selekcji ludowej ponad cztery tysiące lat temu na terytoriach od Morza Kaspijskiego po Chiny, a także od południowej części Uralu po współczesny Afganistan. Na poziomie genetycznym Alabai są typowymi potomkami najstarszych azjatyckich i pasterskich psów należących do różnych plemion koczowniczych. Według naukowców rasa jest spokrewniona z psami bojowymi Mezopotamii i Mastify tybetańskie.

To interesujące! Na terytorium Turkmenistanu zwyczajowo nazywa się wszystkie rasowe owczarki środkowoazjatyckie Alabai, a takie psy, wraz z rasą koni Akhal-Teke, są narodowym skarbem kraju, dlatego ich eksport jest surowo zabroniony.

Przez całe swoje istnienie alabai lub „wilczaki pasterskie” były używane głównie do ochrony inwentarza i karawan koczowniczych, a także strzegły domostwa ich właściciela, więc rasa dość naturalnie przeszła proces ścisłej selekcji. Efektem trudnych warunków bytowych i nieustannej walki z drapieżnikami stał się charakterystyczny wygląd i nieustraszony charakter rasy. Owczarki środkowoazjatyckie są bardzo oszczędne w swojej energii, niesamowicie wytrzymałe i absolutnie nieustraszone.

Opis owczarka środkowoazjatyckiego

Wzorce rasy zostały opracowane i zatwierdzone nieco ponad ćwierć wieku temu przez turkmeński państwowy przemysł rolniczy, a trzy lata później przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kynologiczne rasa została w pełni uznana. Pewnych poprawek do standardów rasy dokonali specjaliści komisji hodowlanej RKF.

W naszym kraju, a także na terytorium niektórych regionów Azji Środkowej, Alabai są reprezentowane przez kilka typów międzyrasowych naraz, ale to lamparty Coplon są obecnie najliczniejsze i najbardziej agresywne. W rzeczywistości Alabai wyróżniają się dość spokojnym usposobieniem i zewnętrzną atrakcyjnością, a długowłose osobniki z wyżyn są bardzo podobne do swoich tybetańskich przodków.

Standardy rasy

Zgodnie z ustalonymi standardami rasa owczarka środkowoazjatyckiego ma następujące cechy wyglądu:

• masywna i szeroka głowa z płaskim czołem i lekko zaznaczonym przejściem od strefy czołowej do kufy;
• obszerna i pełnej długości kufa z dużym czarnym lub brązowym nosem;
• wyraźne okrągłe oczy ciemnego koloru, daleko za sobą;
• małe, trójkątne, nisko osadzone, wiszące uszy, które często są kopiowane;
• mocne ciało z krótką szyją, szeroką i głęboką klatką piersiową, zaokrąglonymi żebrami, prostym i mocnym, dość szerokim grzbietem, muskularnym i prawie poziomym zadem, a także lekko podciągniętym brzuchem;
• kończyny mocne, o mocnej i dobrze rozwiniętej kości, ze średnimi kątami stawu oraz mocnymi, owalnymi i zwartymi łapami;
• w kształcie szabli, zwykle kopiowany, ze stosunkowo niskim ogonem.

Sierść zwierząt rasowych reprezentuje gruba, prosta i szorstka w dotyku wełna. Istnieje kilka odmian o doskonałej długości włosów. Zauważono również obecność grubego podszerstka. Maść może być czarna, biała, szara, brązowa i czerwona, płowa, a także pręgowana, łaciata i cętkowana. Niedopuszczalna jest obecność koloru wątrobianego i niebieskiego oraz czekoladowego. Standardowy wzrost dorosłego samca w kłębie nie może być mniejszy niż 70 cm, a dla suk ok. 65 cm. Średnia waga psa mieści się w przedziale 40-80 kg.

Charakter psa

Azjaci Środkowi słyną z opanowania i braku urazy, więc nawet agresja przejawia się w dość biernej formie, z obowiązkowym głośnym „ostrzegawczym” szczekaniem. Zwykle psy tej rasy charakteryzują się agresją i atakiem tylko w ostateczności, jeśli zwierzę lub jego właściciel znajduje się w realnym niebezpieczeństwie, a także rażąco naruszają granice terytorium.

To interesujące! Cechą rasy Azjatów Środkowych jest obecność wyraźnego dymorfizmu płciowego, który objawia się wyglądem i charakterem, dlatego samce są najczęściej dość flegmatyczne, a samice są towarzyskie i dość aktywne.

Zachowanie rasowego owczarka środkowoazjatyckiego powinno być nie tylko zrównoważone, spokojne i pewne siebie, ale także dumne i niezależne. Takie psy wyróżniają się całkowitą nieustraszonością, mają wysokie wskaźniki wydajności i dobrą wytrzymałość, mają wrodzony instynkt ochrony właściciela i powierzonego terytorium. Alabai cechuje nieustraszoność w walce nawet z dość dużymi drapieżnikami.

Długość życia

Owczarki środkowoazjatyckie najczęściej żyją od dwunastu do piętnastu lat, ale osobniki nierasowe lub nadmiernie „wyrafinowane” mają z reguły o 20-30% krótszą długość życia. Maksymalna długość życia i zachowanie aktywności Alabai zależą bezpośrednio od dużej liczby czynników zewnętrznych, ale największe znaczenie ma styl życia i przestrzeganie zasad trzymania takiego zwierzaka.

Treść Alabai

Owczarki środkowoazjatyckie (alabai) trzymane w domu nie wymagają specjalnej opieki. Głównym warunkiem utrzymania tak dużego psa jest przydzielenie wystarczającej wolnej przestrzeni. Z tego powodu doświadczeni hodowcy i eksperci Alabaev nie zalecają rozpoczynania takiej rasy w warunkach mieszkaniowych i doradzają używanie w tym celu wolier lub przestronnych kabin zainstalowanych na wydzielonym terytorium własnego gospodarstwa domowego.

Pielęgnacja i higiena

Sierść owczarka środkowoazjatyckiego wyróżnia się wystarczającą odpornością na brud i wodę, dlatego nawet przy braku regularnej pielęgnacji taki pies jest w stanie wyglądać na całkowicie czysty i zadbany. Wiosną Alabai zrzucają mocno, po czym proces linienia staje się bardziej stabilny i mniej intensywny.

Zwierzę tej rasy potrzebuje regularnego usuwania umierającej sierści, ale środkowoazjatyckie trzeba czesać na otwartej przestrzeni ulicznej. Bardzo ważne jest systematyczne badanie i czyszczenie uszu specjalnymi związkami higienicznymi lub 3% nadtlenkiem wodoru. Zaleca się przycinanie paznokci specjalnymi pazurami około kilka razy w miesiącu.

To interesujące! Starzejący się Azjaci z Azji Środkowej z trudem tolerują stres fizyczny i emocjonalny, stają się zazdrośni i urażeni, często zamykają się w sobie, dlatego potrzebują zwiększonej uwagi właściciela.

Alabai z łatwością toleruje ciepło i zimno, jednak konieczne jest, aby takiemu psu zapewnić dobrą aktywność fizyczną i wystarczającą długość spacerów. Kilka razy w miesiącu zaleca się mycie zębów z żółtawej płytki nazębnej szczoteczką do zębów lub wacikami. Musisz kąpać zwierzę tylko w razie potrzeby, przy użyciu specjalnych sprawdzonych środków. Szampony na bazie ekstraktów z cytryny i róży są optymalne do głębokiego czyszczenia sierści Alabai.

Dieta alabajska

Owczarki środkowoazjatyckie są bardzo bezpretensjonalne w jedzeniu, a główne zalecenia dotyczące prawidłowego żywienia środkowoazjatyckich psów są następujące:

• pies powinien mieć kilka misek wykonanych z trwałych i bezpiecznych materiałów, wypełnionych czystą wodą i karmą;
• pod miskami zamontowana jest specjalna podstawka, której wysokość należy łatwo regulować w miarę wzrostu pupila;
• sucha gotowa żywność lub tradycyjne naturalne produkty spożywcze powinny być wyłącznie wysokiej jakości i świeże, w temperaturze pokojowej;
• w tym samym czasie wymagane jest karmienie zwierzaka, a niezjedzony przez psa pokarm naturalny należy wyrzucić;
• owczarkom środkowoazjatyckim w każdym wieku nie należy podawać kości rurkowych, a także ciastek i słodyczy;
• nie zaleca się stosowania w żywieniu psa wieprzowiny, co jest spowodowane słabą przyswajalnością tłuszczów przez przedstawicieli rasy;
• główna część naturalnej diety powinna być reprezentowana przez mięso w postaci cielęciny i wołowiny, a przy braku alergii dozwolone jest używanie mięsa z kurczaka do karmienia;
• w razie potrzeby niewielką część mięsa można zastąpić świeżymi podrobami wysokiej jakości;
• naturalna dieta żywieniowa jest koniecznie uzupełniona filetami ryb morskich bez kości;
• ze zbóż najlepiej podawać owsiankę ryżową i gryczaną, płatki owsiane;
• konieczne jest włączenie do codziennej diety sfermentowanego mleka i podstawowych produktów mlecznych.

Jeśli to konieczne, przejście psa na nowy rodzaj karmy odbywa się stopniowo, z codziennym zastępowaniem niewielkiej części zużytej diety.

Choroby i wady rasy

Choroby stawów są jednym z najczęstszych głównych problemów zdrowotnych dotykających Azjatów Środkowych. Dlatego psy tej rasy powinny otrzymywać zbilansowaną dietę z odpowiednią ilością witamin i minerałów. Między innymi niezwykle ważna jest kontrola wagi zwierzęcia, co zminimalizuje ryzyko rozwoju otyłości, która powoduje zaburzenia w pracy układu sercowo-naczyniowego.

Obecność chorób immunologicznych u owczarka środkowoazjatyckiego jest dość łatwa do ustalenia na podstawie wyglądu sierści i zachowania tempa procesów metabolicznych w organizmie. Występują problemy w okolicy narządów płciowych, które mogą stać się główną przyczyną niepłodności u zwierzaka.

Braki mogą wyrażać się odchyleniami od typu rasy i standardów, reprezentowanymi przez:

• zaokrąglona czaszka, wąska kufa lub dolna szczęka, mały nos;
• skośne lub blisko osadzone oczy z opadającymi powiekami;
• uszy osadzone zbyt wysoko;
• cienkie lub nadmiernie wilgotne usta;
• wysoki zad i krótki zad;
• zbyt wyraźne kąty na tylnych łapach;
• bardzo krótka sierść;
• nerwowość;
• znaczne odchylenia w typie i budowie reprezentowane przez lekkie kości i słabe mięśnie, bardzo jasne lub wyłupiaste oczy, ostro opadający zad, wrodzony skąpy ogon z załamaniami, a także niski wzrost.

Dyskwalifikuje się zwierzęta zbyt płochliwe lub nadmiernie agresywne, psy rasowe z odchyleniami fizycznymi lub behawioralnymi, osobniki płochliwe i pobudliwe, a także suki i samce niewłaściwego typu.

Edukacja i trening

Owczarki środkowoazjatyckie należą do ras o późnym rozwoju ontogenetycznym, dlatego pełny rozwój fizyczny i intelektualny osiągają dopiero w wieku trzech lat. Wraz z procesami wzrostu i rozwojem fizycznym, od momentu narodzin następuje również rozwój umysłowy Alabai.

To interesujące! Obecnie w rasie najbardziej pożądane są doskonałe cechy stróżujące owczarków środkowoazjatyckich, ale obecność wrodzonej zdolności stróżującej nie jest charakterystyczna dla wszystkich psów i jest przekazywana wyłącznie na poziomie genetycznym.

Cechy rasy Azji Środkowej obejmują dość długotrwałą reakcję na wszelkie bodźce zewnętrzne. Dlatego zalecanym odwróceniem uwagi może być wyeliminowanie czynnika zakłócającego lub skierowanie uwagi psa na inny rodzaj bodźca. Prawidłowe wychowanie i terminowa socjalizacja młodych Alabaevów ma ogromne znaczenie w pracy z tą rasą.

Kup owczarka środkowoazjatyckiego

W obecności małych dzieci preferowane są spokojniejsze i posłuszne suki z Azji Środkowej, a do pełnienia funkcji stróżujących wskazane jest kupowanie samców. Eksperci i hodowcy zalecają kupowanie szczeniaka Alabai w wieku półtora lub dwóch miesięcy. Przed zakupem koniecznie sprawdź dokładnie dokumentacja i upewnij się, że szczepienia są kompletne.

Czego szukać

Główne niuanse wyboru szczeniaka Alabai, które należy wziąć pod uwagę:

• liczba szczeniąt w miocie (nie więcej niż pięć);
• wiek suki, z której uzyskano miot (nie starszy niż osiem lat);
• mobilność i aktywność szczeniaka;
• wygląd i apetyt zwierzęcia;
• charakterystyka sierści, brak łysienia i wypadania włosów;
• zgodność ze standardami rasy.

Szczeniak powinien mieć zgryz nożycowy, szeroką i mocną głowę, płaskie czoło, grube i mięsiste wargi, owalne i mocno ściśnięte łapy oraz ogon wysoki i szeroki u nasady. Szczenięta rodowodowe poddaje się obcinaniu ogona i uszu czwartego dnia po urodzeniu. Surowo zabrania się nabywania szczeniąt bardzo chudych lub z nadwagą, a także kichania zwierząt z łzawiącymi oczami lub kaszlem.

Cena szczeniaka Alabai

Średni koszt szczeniąt owczarka środkowoazjatyckiego waha się w granicach 20-60 tysięcy rubli, ale może być niższy lub wyższy w zależności od rzadkości koloru i wieku zwierzaka, jego klasy, a także statusu hodowli zajmującej się hodowlą Alabai.

Recenzje właścicieli

W stosunku do wszystkich członków rodziny właściciela, a także do wszystkich innych zwierząt domowych, Azjaci z Azji Środkowej są najczęściej dość przyjaźni, co wynika z ich raczej flegmatycznej natury. Przedstawiciele rasy potrafią dobrze dogadać się z niezbyt małymi dziećmi, ale zadawanie bólu takiemu zwierzakowi może wywołać agresję z jego strony.

Ważny! Z reguły Alabai są obojętni wobec obcych aż do momentu bezpośredniego kontaktu. Niemniej jednak należy pamiętać, że owczarki środkowoazjatyckie mają wyjątkowo negatywny stosunek do pijanych osób i każdego, kto narusza granice prywatnego terytorium.

Alabai wyróżniają się bardzo rozwiniętym społecznym instynktem wewnątrzplemiennym, co zauważają nie tylko właściciele rasy, ale także eksperci. Takie zwierzęta są w stanie łatwo zjednoczyć się w stada, gdzie zajmują swoje zwykłe miejsce w hierarchicznej drabinie i wolą nie konfliktować ze sobą. Owczarki środkowoazjatyckie to zwierzęta przeznaczone do trzymania wyłącznie przez doświadczonych hodowców psów.

Młodym lub niedoświadczonym właścicielom bardzo trudno będzie poradzić sobie z przedstawicielami tej rasy. Alabai prawie zawsze wolą dominować, więc są przyzwyczajeni do pozycjonowania się hierarchicznie ponad członkami rodziny lub innymi zwierzętami.

Film o Alabay