Zalety i wady mastifa neapolitańskiego

Historia wyglądu i opis

Pomimo tego, że rasa jest jedną z najstarszych, wielu dowiedziało się o niej dzięki temu, że Mastif Neapolitański Marta stał się najbrzydszym psem na świecie. Mastino Napolitano, czyli włoski dog niemiecki, znany również jako czerwonooki mastif neapolitański, został wyhodowany przez przewodników psów w połowie XX wieku.

Przodkami współczesnych przedstawicieli rasy są mastify rzymskie, które wykorzystywane były nie tylko jako psy stróżujące, ale także w walkach psów, a także do polowania na dzikie zwierzęta. Zwierzęta przez długi czas żyły tylko we Włoszech. Po raz pierwszy o rasie mówiono na całym świecie, kiedy Herkules, Mastif neapolitański, stał się najcięższym psem na świecie i został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa.

Genetycznie zwierzę uważane jest za predysponowane do walki i agresji, jednak cechy te są ukryte głęboko w środku i ujawniają się dopiero w przypadku bezpośredniego zagrożenia właściciela psa lub jego własności. W zwykłych sytuacjach życiowych pies objawia się jako bardzo rozsądne, niespieszne i nieco melancholijne stworzenie. Mastify to bardzo duże i wysokie psy, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Ważą średnio jak dorosły mężczyzna i są tak wysokie jak dziecko. Nieco mniejszy, tylko Mastif Amerykański.

Głowa masywna, z krótką kufą, szeroką i dobrze rozwiniętą szczęką. Wystarczająco ciężkie policzki, uszy i usta zwisające luźno w dół. Duża głowa i pysk sprawiają, że oczy wydają się małe. Silne ciało pokryte krótkimi, sztywnymi włosami. Ogon jest gruby i długi, ale zwykle kopiowany.

Funkcja i standard

Mastif neapolitański ciężki i siedzący tryb życia. Dobroduszny i przyjazny, ale czasami może być bardzo drażliwy. Dość niechlujna, zwłaszcza w jedzeniu, więc potrzeba dużo miejsca do przechowywania. W zależności od płci wzrost waha się od 60 do 75 cm, a waga od 50 do 70 kg. Szkielet powinien być masywny i mocny, ale nie szorstki – skóra jest gruba, elastyczna i luźna. Sierść bez podszerstka, gęsta, szorstka i przylegająca. Kolor może być różny: czarny, szary, brązowy, cynamonowy i czerwono-brązowy.

Białe plamy są uważane za wadę.

Głowa powinna być masywna i głęboka, z obszerną czaszką i wydatnymi kośćmi policzkowymi. Kufa szeroka i mięsista. Oczy proste, osadzone nisko i szeroko rozstawione. Uszy są małe, trójkątne, gładko zaokrąglone. Małe zęby, zgryz nożycowy. Szyja średniej długości, piękna i gładko wtapiająca się w plecy. Grzbiet szeroki, mocny, krótki, muskularny, lekko wysklepiony. Zad umiarkowanie spadzisty, ogon szablasty, nisko osadzony. Klatka piersiowa obszerna i szeroka, brzuch umiarkowanie podciągnięty. Kończyny powinny być proste, umięśnione, równoległe.

Charakter i wychowanie

Mastif neapolitański ma zrównoważony, spokojny charakter. Jest niezwykle dobroduszny, przyjacielski i czuły, rzadko okazuje agresję wobec osoby. Ale jeśli chodzi o ochronę właściciela, członków jego rodziny lub majątku, nie można liczyć na pobłażliwość, wrodzone cechy ochronne ujawnią się z całych sił. Pies dobrze dogaduje się ze wszystkimi członkami rodziny i innymi zwierzętami, ale nadal nie warto zostawiać go z dziećmi bez opieki: może nieumyślnie zaszkodzić dziecku.

Mastify wyróżniają się bezgranicznym oddaniem swojemu panu, który wiele dla nich znaczy. W każdej sytuacji ochronią właściciela, nawet kosztem własnego życia. Jednak takie bezgraniczne oddanie obfituje w zazdrość, dlatego lepiej nie mieć w domu drugiego dużego psa. Nie jest łatwo wkurzyć to zrównoważone, rozsądne zwierzę. A przy odpowiednim wychowaniu pies stanie się prawdziwym symbolem mądrości i spokoju.

Mastif jest też dość leniwy, więc musisz zapewnić mu maksymalne zatrudnienie i aktywność. Pies jest bystry i bystry, dobrze wyszkolony, ale potrzebuje wczesnej socjalizacji. Kolejną cechą wyróżniającą zwierzęcia jest niechlujność. A z tym musisz się pogodzić.

Utrzymywanie i karmienie mastifa neapolitańskiego

Jak wspomniano wcześniej, Mastif neapolitański jest psem niechlujnym, dlatego należy regularnie czyścić fałdy skóry i badać oczy pod kątem stanów zapalnych. Często nie warto kąpać psa, ale trzeba go regularnie czesać, zwłaszcza w okresie linienia. Ze względu na swoje lenistwo zwierzę często ma nadwagę, dlatego po prostu niezbędny jest mu regularny aktywny spacer.

W jedzeniu musisz zachować złoty środek i nie przekarmiać psa. Doświadczeni hodowcy polecają specjalnie zbilansowaną suchą karmę. Jeśli wolisz regularne jedzenie, miej oko na równowagę niezbędnych składników odżywczych i wyklucz ryż, kurczaka i kości.

Koszt i wybór szczeniaka

Koszt mastiffa dziecka będzie zależeć od klasy psa i cech rodziców. Oczywiście psy z klas wystawowych i rasowych z dobrych hodowli będą kosztować około 90 tysięcy rubli, klasa zwierząt domowych będzie kosztować trzy razy taniej. Wybierając szczeniaka, zwracaj uwagę nie tylko na cechy zewnętrzne, ale także na warunki przetrzymywania, przyjrzyj się bliżej zachowaniu dziecka. Warto też spotkać się z rodzicami. Przeczytaj niezbędne dokumenty (rodowody rodziców, paszporty weterynaryjne) i zadaj wszystkie pytania hodowcy.

Plusy i minusy

Mastif Neapolitano - pies z wieloma zaletami. Zrównoważony przyjazny charakter, ostrość i inteligencja, doskonałe walory stróżujące. Wszystko to może wygładzić tak drobne wady, jak niechlujstwo i lenistwo. Daj swojemu zwierzakowi czas i uwagę, a zrobi wszystko, abyś się nie zawiódł.

Wideo „Rasa Mastif neapolitański”

Z tego filmu dowiesz się, jak dbać o rasę Neapolitano Mastino, wychowywać i karmić psa.