Cechy zachowania psa przed śmiercią

Oznaki starzenia

W rzeczywistości właściciele, których pies ginie w domu wśród kochających ludzi od starości, są prawdziwymi szczęściarzami. Mają nie tylko możliwość ułatwienia swojemu pupilowi, ale także pożegnania się z nim. Przecież każdego dnia wiele zwierzaków ginie pod kołami samochodów, od zatrucia i po prostu z okrucieństwa. Czas leci bardzo szybko, a wczorajszy szczeniak staje się starcem. Nadejście starości można ocenić na podstawie kilku podstawowych cech:

• zmiany w płaszczu. Z biegiem czasu na sierści zwierzęcia zaczynają pojawiać się siwe włosy, szczególnie widoczne są siwe włosy na pysku. Zmienia się również struktura sierści. Staje się krucha, kruszy się. W wielu miejscach (łokcie, wokół ogona, na brzuchu) pojawiają się łysiny, które nie zarastają;
• zmiana zachowania. Pies zaczyna preferować spokojniejszą i bardziej odosobnioną rozrywkę: coraz mniej niechętnie chodzi na spacery, unika towarzystwa innych zwierząt, przestaje się bawić, mało interesuje się tym, co dzieje się wokół. Większość czasu spędza w lekkiej drzemce lub we śnie. Zwierzę zaczyna być zirytowane jasnym światłem i głośne dzwięki, obecność dużej liczby osób;
• ogólne samopoczucie. Oczy pupila tracą dawny blask, matowieją, często pojawia się zaćma lub cierń. Zęby zgrzytają i wypadają, złuszczają się pazury, wysychają błony śluzowe, chód traci pewność siebie i elastyczność, pojawia się duszność. Apetyt spada, pies je rzadko i małymi porcjami. Mocz staje się ciemny i ma intensywniejszy nieprzyjemny zapach;
• utrata zainteresowania płcią przeciwną. Instynkt seksualny słabnie: samiec w czasie rui nie zwraca uwagi na suki, a stare samice nie wpuszczają swoich panów;
• zaostrzenie chorób przewlekłych lub pojawienie się związanych z wiekiem problemów z narządami wewnętrznymi. Jęki, jęki, agresja i apatia są częstymi towarzyszami chorób nowotworowych, chorób nerek i wątroby, przewodu pokarmowego, problemów ze stawami.

Na tym etapie konieczne jest przede wszystkim umożliwienie zwierzakowi komfortowego trybu życia: zapewnienie optymalnej temperatury i oświetlenia, poczucie bezpieczeństwa i spokoju, nienachalna uwaga, dieta i pielęgnacja.

Wideo „Jak prawidłowo dbać o psa”

Z tego filmu dowiesz się, jak właściwie dbać o swojego psa.

Cechy zachowania

Oczywiście istnieją pewne potwierdzone empirycznie oznaki zbliżającej się śmierci psa. Gdy poniższe objawy będą coraz bardziej widoczne, musisz być przygotowany na to, że zwierzak może umrzeć w ciągu najbliższych 24 godzin. Przede wszystkim zwróć uwagę na tempo oddychania: staje się o połowę rzadziej niż zwykle, a same oddechy są powierzchowne i słabe. Wskazuje to, że płuca stopniowo przestają się wypełniać. Puls znacznie słabnie i zwalnia, bez fonendoskopu nie jest już słyszalny ani wyczuwalny. Jego częstotliwość nie przekracza 60 uderzeń na minutę.

Pies przestaje nie tylko jeść, ale i pić. Umierające ciało nie potrzebuje już wsparcia i nie ma już energii na spożywanie pożywienia. W wyniku odwodnienia błony śluzowe stopniowo wysychają i pękają. Nie zaleca się wstrzykiwania pokarmu na siłę, nawet pożywne zakraplacze już nie pomogą. A wprowadzenie zwykłego jedzenia spowoduje tylko wymioty i stres u zwierzęcia. Odruchy wymykają się spod kontroli: pies mimowolnie wymiotuje i wypróżnia się, mięśnie rozluźnione, ciało niekontrolowane. Wydalanie moczu może być bardzo częste, a wymioty i kał składają się głównie z żółci, śluzu i krwi.

Zwierzak nie może się ruszać, a tylko ma problem z wstaniem. Połączenia nerwowe między mózgiem a zakończeniami nerwowymi w mięśniach słabną i obumierają. Zanik mięśni, skóra staje się sucha i nieelastyczna. Wrażliwość przytępia, konwulsje coraz częściej przebiegają przez ciało. Na tym etapie zwierzę nie odczuwa już bólu, jednak jeśli pupil jest chory, to i tak warto wstrzykiwać sobie środki przeciwbólowe. Świadomość zaciemnia się, pies przestaje reagować na bodźce zewnętrzne, prawie nie widzi i nie słyszy. Ale zwierzak czuje obecność właściciela aż do śmierci, więc nie należy zostawiać go w takim momencie samego.

Dlaczego psy odchodzą?

Ludziom trudno jest zrozumieć, dlaczego psy opuszczają dom. Wiele osób myśli, że zwierzęta robią to, aby nie skrzywdzić właścicieli. Jednak naukowcy uważają, że poziom empatii u psa nie jest tak wysoki.

Biolodzy tłumaczą to zachowanie genami i naturalnymi instynktami, ustanowionymi nawet w czasach, gdy pies nie został oswojony przez człowieka i żył w artykule. Wtedy interesy stada postawiono na pierwszym miejscu, więc zwierzę odeszło, aby nie obciążać stada swoim istnieniem. W końcu obecność słabego lub chorego osobnika uniemożliwia pozostałym szybką migrację i polowanie. Takie zwierzę może również zwabić inne drapieżniki jako dobrą zdobycz i narazić innych członków stada na atak.

Zwierzę instynktownie woli się ukrywać, aby nie zostać rozerwanym przez innego drapieżnika i nie umrzeć boleśnie. Ponadto śmierć i rozkład w miejscu postoju stada mogą narazić na ryzyko infekcji z rozłożonego ciała młodszego pokolenia. Z tych powodów zwierzę opuszcza dom, zwłaszcza w przypadku osób nieuspołecznionych. Pies mocno przywiązany do rodziny ma tendencję do pozostawania w domu z właścicielem do końca.

Jak pomóc zwierzęciu

Pies przed śmiercią staje się tak słaby, że nie potrafi się opanować i w żaden sposób pomóc. Jeśli Twój pupil umiera ze starości, wystarczy zapewnić mu najbardziej komfortowe warunki do opieki i być blisko niego. Jeśli zwierzę umiera w agonii z powodu nieuleczalnej choroby lub mechanicznego uszkodzenia przynoszącego niesamowity ból, spróbuj znaleźć siły i zdecyduj się na eutanazję. To uratuje psa przed niepotrzebnym cierpieniem.

Pamiętaj, nie możesz pomóc umierającemu psu, ale możesz go prowadzić z godnością.