Jak powstrzymać psa przed skakaniem na swojego właściciela

Mały szczeniak, który czeka na właściciela z pracy i wskakuje na niego, gdy tylko osoba przekroczy próg - bardzo wzruszający widok. Jednak u większości czworonożnych zwierząt ten zły nawyk nie znika nawet w świadomym wieku. A duży pies, który rzuca się na członków rodziny lub przechodniów, psuje ubrania i może zranić, nie wygląda już tak wzruszająco. Dlatego warto pomyśleć o tym, jak odzwyczaić psa od skakania na właściciela nawet podczas początkowej edukacji szczeniaka.

Możliwe jest pozbycie się złego nawyku w dorosłym stanie, ale metody będą o wiele bardziej surowe i bolesne dla obu stron. Zanim zaczniesz szukać rozwiązania problemu, musisz jeszcze nauczyć się podstaw i dowiedzieć się, dlaczego pies może wskoczyć na właściciela.

Istnieją inne powody, które mogą powodować takie zachowanie zwierzaka. Ten:

1. Ogromny zapas niewydanej miłości, którą chce się z kimś podzielić. Może to być spowodowane przedłużającym się brakiem krycia, co oznacza konieczność jak najszybszego wysłania zwierzęcia na krycie.
2. Niechęć do posłuszeństwa właścicielowi. Wskoczenie na gospodarza może być również spowodowane cechami przywódczymi, które czworonożny stara się pokazać. Oprócz tego zachowania pies zaczyna lekko gryźć ręce, nogi i ubrania.
3. Błędy rodzicielskie w dzieciństwie. Zdarza się, że w dzieciństwie właściciel nieświadomie uczy szczeniaka pędzić do osoby, gdy się spotyka. W takim przypadku korygowanie zachowania zwierzaka może być najtrudniejsze. W końcu pies po prostu nie rozumie, dlaczego właściciel skarci ją za to, do czego zachęcał kilka miesięcy temu.
4. temperament zwierzaka. W świecie psów, podobnie jak w świecie ludzi, istnieje stopniowanie według typów charakteru - melancholika, sangwinika, choleryka i flegmatyka. Dla osoby flegmatycznej takie emocjonalne spotkanie właściciela jest raczej wyjątkiem - wolałby po prostu wstać i lekko machać ogonem. Osoby melancholijne i flegmatyczne mają tendencję do lizania rąk, a energiczni ludzie choleryczni i sangwinicy uważają za normalne rzucanie się na właściciela i lizanie go od stóp do głów.

Klasyfikacja temperamentu dotyczy tylko psów dorosłych. Czasami można określić charakter psa nawet w okresie szczenięcym, ale w większości przypadków wszystkie szczenięta są zbyt aktywne i energiczne. Jeśli dziecko zachowuje się melancholijnie i wydaje się stale zmęczone, oznacza to, że potrzebna jest pilna konsultacja weterynarza.

Bez względu na to, co spowodowało niesatysfakcjonujące zachowanie psa, chęć rzucenia się na ludzi należy i tak pożegnać. Jednak najłatwiejszym sposobem uniknięcia całkowitego wyrobienia takiego nawyku jest odpowiednie wychowanie.

Dlaczego zwierzę domowe nie może skakać na ludzi??

Psy intuicyjnie wskakują na właściciela. Na wolności są to zwierzęta stadne, a w stadzie zwyczajowo spotyka się przywódcę wąchając lub liżąc jego twarz. W ten sposób psy okazują szacunek i uległość silniejszemu osobnikowi. Dlatego będąc w domu pies rzuca się na właściciela i często liże go po twarzy, bo to on jest liderem na tym świecie.

Jednak mieszkanie w mieszkaniu to nie to samo, co życie w stadzie, a takie zachowanie w środowisku ludzkim jest niedopuszczalne. I własnie dlatego:

• taki wylew uczuć może być nieprzyjemny dla właściciela i reszty rodziny;
• goście, zwłaszcza nieprzygotowani, pędzący i skaczący na nich pies będzie prawdziwym szokiem;
• znajomi i zwykli przechodnie, na których pies może rzucić się podczas spaceru, wyraźnie nie będą zadowoleni ze śladów brudnych łap na ubraniach;
• ciężar skaczącego na nie psa jest w stanie całkowicie powalić dzieci;
• osoba niezaznajomiona z psem może pomyśleć, że zwierzę chce go skrzywdzić i będzie bardzo przestraszona.

Rodzicielstwo przede wszystkim: zapobieganie nawykom

Szczenię trzeba wychowywać od pierwszych dni jego pojawienia się w nowym domu. Nie trzeba codziennie obciążać małego psa ćwiczeniami, ale konieczne jest zaszczepienie podstaw dobrego zachowania. Zapobieganie skakaniu na gospodarzu to jedna z podstawowych umiejętności. Najskuteczniejszym sposobem walki z nałogiem jest użycie podstępu. Na przykład:

1. Przy każdej próbie skoku na osobę szczeniak słyszy polecenie „siadania”. Musi tylko usiąść. Właścicielka natomiast trzyma dziecko w tej pozycji przez kilka sekund, po czym ją dopinguje.
2. Każdy inny rozkaz może służyć jako sygnał zatrzymania do zakończenia, więc rozważne studiowanie poleceń będzie dobrą prewencją. W każdym razie szczeniak z radością rzuci się do drzwi, gdy usłyszy właściciela i spotka psa z poleceniem, które należy wykonać.
3. Szczenięta wskakują na właściciela tylko w jednym celu - polizać jego twarz. Dlatego kolejną zasadą jest działanie z wyprzedzeniem. Mężczyzna wchodzący do mieszkania szybko, ale spokojnie odkłada swoje rzeczy i przyklęka, aby dać psu możliwość polizania twarzy. Wielu właścicieli czuje się niekomfortowo z tą procedurą, ale obowiązkowe jest utrzymanie zdrowej psychiki psa. Nawet w charakterystyce niektórych dużych ras jest napisane, że szczeniak z pewnością potrzebuje bliskiego kontaktu z właścicielem.
4. Większość zwierząt nie lubi być chwytana za łapy – starają się uciec i odłożyć kończyny na ziemię. Skaczącego szczeniaka można złapać za przednie nogi. Jeśli prosty obwód nie działa, możesz lekko ścisnąć kończyny w okolicy śródręcza. Pies pośpiesznie się uwolni i postawi łapy na twardej powierzchni. Jeśli nawyk nie zakorzenił się jeszcze w pełni, ta metoda pomaga dobrze skorygować zachowanie psa.
5. Ważne jest, aby nie drażnić szczeniaka oferując smakołyki. Tak więc właściciel nie powinien uczyć dziecka skakania w celu dosięgnięcia smacznego kawałka. W przeciwnym razie szczeniak zacznie błagać o jedzenie, skacząc na właściciela.
6. Po wejściu do mieszkania właściciel natychmiast wyciąga rękę do przodu, co staje się przeszkodą w skoku. Właścicielka drugą ręką głaszcze szczeniaka.

Jeśli szczeniak już dorósł, a wraz z nim urósł zwyczaj skakania na właściciela, jest już za późno na zapobieganie. Powinieneś jak najszybciej rozpocząć przekwalifikowanie swojego zwierzaka, aby uzależnienie psa nie zakończyło się niepowodzeniem.

Klasyczne metody wychowawcze

Wychowywanie szczeniaka ma swoje własne niuanse, jak przekwalifikowanie dorosłego psa. Te same zasady dotyczą skoków do hosta. Jeśli takie zachowanie u maluszka wywołuje tylko uczucia, a można je powstrzymać lekkim machnięciem ręki, to pędzący na osobę duży dorosły pies już się przeraża.

Tak więc klasyczne metody odsadzania można podzielić ze względu na wiek czworonożnego zwierzaka.

Odzwyczajanie szczeniaka od skakania delikatnymi metodami

Maleńkie szczenięta powinny być powstrzymywane, gdy próbują skakać na ludzi. Dzieje się tak:

1. Właścicielka wraca z pracy do domu, od razu kładzie torby na podłodze i schodzi do pieska. Chęć skakania jest powstrzymywana przez komendę „nie” i uporczywe wciskanie psa do podłogi.
2. Kiedy szczeniak zorientuje się, że skakanie jest zabronione i postawi łapy na podłodze, trzeba do niego sięgnąć i pozwolić mu go polizać. Więc szczeniak przywita się z właścicielem, pokaże swoje oddanie i miłość. Jednak każda próba skoku powinna być wytrwale, ale delikatnie tłumiona już na samym początku.
3. Siedzącego szczeniaka można głaskać, chwalić, podawać „smacznie”. Gdy maluszek się uspokoi, jego właściciel może wstać i zająć się swoimi sprawami - zabierz rzeczy do pokoju, zdemontuj torby.
4. Jeśli dziecko podchodzi do właściciela, kładzie łapki na nodze i prosi o ręce, nigdy nie należy go podnosić i przyciskać do siebie. Można to zrobić tylko wtedy, gdy szczeniak całkowicie się uspokoi i przestanie skakać.

Wszyscy członkowie rodziny powinni być zaangażowani w szkolenie szczeniaka. Jeśli dorośli próbują odzwyczaić maluszka od nałogu, a dzieci z radością rzucają się w ramiona szczeniaka wychodząc ze spaceru, zajęcia nigdy nie przyniosą pożądanego rezultatu. Gdy szczeniak dorośnie, środki odzwyczajania go od skakania stają się coraz bardziej rygorystyczne, dlatego lepiej jest całkowicie zakończyć proces nawet jako szczeniak.

Ważny! Nigdy nie należy karać i bić dziecka, w przeciwnym razie zamieni się w kłębek włosów, który nieustannie sika i trzęsie się ze strachu. O radości na widok właścicielki nie będzie mowy. Ponadto zwierzętom brakuje logicznego myślenia, więc pies nie zrozumie, za co został ukarany, a wzajemne zrozumienie z właścicielem zostanie całkowicie stracone.

Odsadzanie dorosłego psa

Wykształcenie posłuszeństwa u dorosłego psa jest trudniejsze. W klasycznej wersji kursu odsadzenia ze skoków eksperci identyfikują kilka metod, które przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela 1. Tradycyjne sposoby na odzwyczajenie dorosłego psa od skakania na właściciela.

Utrata kontaktu wzrokowegoKiedy pies zbliża się do właściciela, musi odwrócić się do niego tyłem lub bokiem. Tak więc kontakt wzrokowy ze zwierzakiem zostanie utracony, nie zobaczy on reakcji osoby na jego działania i zawaha się.Dodawanie poleceń blokującychPoprzedni sposób można ulepszyć, dodając do braku reakcji komendy „nie” lub „fu”, wypowiadane wyraźnym, surowym tonem.ZatrzymanieZwierzę, które już skoczyło do właściciela, ale jeszcze nie położyło łap na jego klatce piersiowej, może zostać złapane za przednie kończyny. Taki gest będzie dla psa nieprzyjemny, po czym pospieszy z powrotem łapy na ziemię.Gesty zakazującePsy nie lubią, gdy coś ciągle porusza się przed ich nosem. Można to wykorzystać do własnych celów. Na przykład, gdy pies zacznie skakać na właściciela, powinieneś zrobić krok do tyłu, sięgnąć przed siebie i pomachać nim przed nosem zwierzaka. Najlepiej temu gestowi towarzyszyć rozkaz „nie”.

Jeśli któraś z metod zadziałała, a pies nadal przestał próbować witać przyjaciela, możesz go pogłaskać, nakarmić smakołykiem i pochwalić. Dzięki temu zwierzę zrozumie, że właściciel nie jest zły i jest zadowolony z długo oczekiwanego spokojnego zachowania psa. Ważne jest, aby wcześniej nauczyć psa podstawowych poleceń, takich jak „fu”, „nie”, „siad” i tak dalej. Pomogą powstrzymać niepotrzebną radość ze spotkania z właścicielem.

Należy pamiętać, że:

• zakaz nakazu musi być ogłoszony przed negatywnym uderzeniem - trzymanie, pchanie, rozpryskiwanie wody;
• zwierzę z pewnością musi być chwalone po tym, jak oparło łapy o podłogę, aby skuteczniej wpajać dobre zachowanie;
• wszyscy członkowie rodziny powinni być w tym samym czasie i stosować te same metody zakazu;
• nikomu nie wolno krzyczeć i bić psa, nawet jeśli podczas skoku rozerwał torbę z zakupami lub drogie rajstopy.

4 metody oddziaływania na czworonożne zwierzęta w każdym wieku

Eksperci oferują niewyczerpany zasób metod wychowywania psów, dzięki czemu możesz wybrać idealną metodę pracy dla każdego, nawet najbardziej asertywnego zwierzaka. Poniżej przedstawiono metody, które można wykorzystać do szkolenia czworonożnych zwierząt w każdym wieku.

Metoda 1: zignoruj

• jeśli podczas spaceru pies skacze i depcze łapami plecy lub nogi osoby, nie musisz na to zwracać uwagi - jeśli biegnie przed właścicielem i ponownie skacze, odwróć się od niego;
• musisz ignorować działania zwierzaka, dopóki nie przyjmie spokojniejszej metody komunikacji - usiądzie, zatrzyma się lub całkowicie odwróci się i zacznie odchodzić;
• kiedy pies przestanie skakać, musisz natychmiast przerwać ignorowanie i powalić go;
• jeśli po pochwale pies wróci do poprzedniego zachowania, warto ponownie odwrócić się od niego i kontynuować, aż pies nauczy się związku między swoim zachowaniem a reakcją właściciela.

Metoda opiera się na założeniu, że każdy rodzaj uwagi, w tym uwaga negatywna, powoduje, że pies nadal skacze na osobę. Aby się uspokoił, musisz pozwolić mu uświadomić sobie, że jego złe zachowanie nie przyciągnie pożądanej uwagi.

Metoda 2: hamowanie

• kiedy zwierzak zdecyduje się skoczyć, musisz wyciągnąć otwartą dłoń do przodu;
• pies na pewno powtórzy skok, po czym właścicielka kładzie jej rękę na nosie i naciska, powtarzając jednocześnie komendę „w dół”;
• czubek psiego nosa to wrażliwe miejsce, a pupil nie będzie już chciał takiego efektu, dlatego po kilku powtórzeniach przestanie rzucać się na właściciela.

Ta metoda będzie bardzo skuteczna, jeśli zostanie powtórzona za każdym razem, gdy pies się podskakuje.

Metoda 3: użycie polecenia sit

• Jest to jedno z pierwszych poleceń, których należy nauczyć szczeniaka: pozwala na użycie zachowania zastępczego jako sposobu na przywitanie się z właścicielem
• przed wyjściem i po powrocie właściciel mówi komendą „siad”, nie czekając na skok psa;
• jeśli pies posłuchał i usiadł, właściciel musi go przytulić i pochwalić, a jeśli nie jest posłuszny, zastosować inną metodę wpływu;
• gdy pies przestał skakać, a zwierzak usiadł, trzeba okresowo powtarzać polecenie „siad” i chwalić psa w tej pozycji.

Po kilku dniach takiego szkolenia pies nauczy się, że tylko usiądzie przywitanie od właściciela.

Metoda 4: Kontrola smyczy

• na zwierzę zakładana jest obroża z długim paskiem;
• przy pierwszej próbie zaatakowania właściciela polecenie „fu” wymawia się surowym, ale niezbyt ostrym głosem;
• wtedy właściciel wchodzi na smycz, będąc przed psem, a przy kolejnej próbie skoku zwierzak nie będzie w stanie wystarczająco oderwać się od ziemi - smycz go utrzyma;
• wtedy trzeba pochwalić czworonożnego i dać mu smakołyk, aby dokładnie zrozumiał, jakie działania są nagradzane.

Być może będziesz musiał powtarzać tę procedurę przez kilka dni, aby wzmocnić pożądane zachowanie.

Kiedy wszystko inne zawodzi: trudne metody radzenia sobie z nałogiem

Jeśli edukacja rozpoczęła się w wieku szczeniąt, możesz szybko odzwyczaić szczeniaka od skakania na właściciela bez żadnych specjalnych konsekwencji. Jeśli jednak z powodu zajętości właściciela chwila została przeoczona lub pies pojawił się w domu już w wieku dorosłym, zachowanie można skorygować bardziej dotkliwymi metodami. Będą tak skuteczne, jak to tylko możliwe i nie zaszkodzą Twojemu pupilowi.

Główna zasada, o której należy pamiętać podczas reedukacji psa: rzuca się na właściciela nie ze złymi zamiarami, ale wyraża pozytywne emocje. Dlatego byłoby głupie i okrutne ukarać czworonoga za okazywanie miłości. Aby wszystko się udało, należy zapomnieć o irytacji i zachować cierpliwość i wytrwałość.

Techniki fizyczne dla dorastających psów

Sześciomiesięczny szczeniak powinien już znać podstawowe komendy „siad” i „miejsce”, dzięki czemu właściciel nie będzie musiał siadać na podłodze: wystarczy wypowiedzieć komendę i gestem nastolatkowi usiąść. Jeśli użycie poleceń nie przyniesie pożądanego efektu, możesz użyć metod z efektem.

Jak nauczyć szczeniąt podstawowych poleceń, które możesz przeczytać tutaj.

Może to być konieczne, ponieważ starszy szczeniak zamienia się nie tylko w cięższego, ale także w silniejszego. Z łatwością wspina się w dłonie, a podczas skoku może przypadkowo uderzyć właściciela łapą w głowę i podrapać wzmocnionymi pazurami. W wieku około 8-9 miesięcy pies zaczyna wykazywać cechy przywódcze i stara się bronić swoim zachowaniem, co wymaga bardziej zdecydowanych metod ze strony właściciela.

Tak więc skuteczne środki o oddziaływaniu fizycznym:

1. Polecenie Umieść. Nie czekając, aż zwierzę zdecyduje się na skok, właściciel wypowiada komendę „miejsce” i zabiera go na matę, trzymając za obrożę. Jeśli zwierzak wróci do właściciela, procedura jest powtarzana. Jeśli szczeniak pozostaje na miejscu, gdy właściciel rozbiera się i rozkłada torby z zakupami, należy podejść do niego i go pochwalić.
2. Rozpylać. Pistolet natryskowy lub pistolet na wodę przygotowany wcześniej w korytarzu działa tak samo, jak zatrzymanie gestów. Przy próbie skoku właściciel wylewa na psa strumień wody, co nie jest zbyt przyjemne dla zwierzęcia. Dodatkowo do płynu można dodać aromatyczny olejek lub sok z cytryny, ale w takiej sytuacji celowanie w twarz jest zabronione. Nadmierne stężenie substancji może zepsuć psu ostry zapach lub uszkodzić błonę śluzową nosa i oczu.
3. Mrowienie w uszach i stukanie w nos. Wielu nastoletnich właścicieli psów zaleca szczypanie uszu, jeśli podskakują, lub lekkie poruszanie grzbietem nosa. Należy pamiętać, że działania właściciela powinny powodować niewielki dyskomfort, a nie silny ból.
4. "Imadło". Po tym, jak pies postawi łapy właścicielowi, należy je chwycić i ścisnąć tak, aby stawy obu łap były ściśnięte razem. Wyraźnie ściśnij łapy, ale nie zrań ich. Jeśli skoki się powtarzają, ciśnienie wzrasta. Jednak ból fizyczny jest ostatecznością i należy go przyjmować tylko wtedy, gdy inne opcje nie działają.

Jeśli właściciel wejdzie do mieszkania z dzieckiem, należy natychmiast schować go za plecami. Psy bezmyślnie rzucają się na każdego ukochanego, nie zwracając uwagi na jego wzrost i mogą pukać lub drapać dziecko.

Z reguły ostateczna konsolidacja zespołów następuje w wieku od 6 miesięcy do 8 miesięcy. W tej chwili pies jest pełen energii, spieszy się, aby poznać cały świat i próbuje znaleźć słabe punkty właściciela. Szczeniak może nie być posłuszny, więc proces rodzicielski będzie trudny. Jeśli jednak właściciel będzie wytrwały i cierpliwy, obie strony będą mogły spokojnie przetrwać ten okres i pozostać dobrymi przyjaciółmi.

Ważny! Szczeniak, który jest już przyzwyczajony do nie skakania na właściciela, zwykle przestaje skakać na obcych. Ale jeśli wychowanie jeszcze się nie skończyło, należy poinformować o tym znajomych, którzy przyjeżdżają z wizytą. Niech naśladują zachowanie właściciela i zniechęcają do skakania z psa.

Wychowywanie dorosłego psa: trudne metody

Zdarza się również, że wszystkie powyższe metody nie pomagają uporać się z niedopuszczalnym nawykiem czworonożnego. W takim przypadku warto zastosować bardziej rygorystyczne metody. Ale najpierw należy spowolnić wychowanie i dowiedzieć się, dlaczego nic nie działa: być może zwierzę nie rozumie, czego się od niego szuka, lub nie został nawiązany kontakt między właścicielem a psem.

Należy wyciągnąć i zapamiętać wnioski:

• czy właściciel obraził swojego psa;
• czy poświęca zwierzęciu wystarczającą uwagę;
• czy szkolenie było spójne i poprawne?.

Jeśli właściciel okaże swoje irytację psu, gdy na niego wskoczy, efekt będzie zupełnie odwrotny: zwierzak będzie starał się zadośćuczynić, a jeszcze intensywniej zacznie skakać na właściciela.

Opisane poniżej surowe metody wychowawcze powinny być stosowane tylko w ostateczności. Konieczne jest prowadzenie ich w pozytywnym tonie, a na koniec chwalenie i głaskanie psa, aby wychowanie nie wywołało urazu psychicznego.

Tabela 2. Surowe metody radzenia sobie ze skokami dorosłego psa na właściciela.

KroplaOdbywa się z udziałem asystenta. Na psa zakładana jest obroża z kolcami lub porażenie prądem, do której przymocowana jest smycz. Asystent stoi w ciemnym kącie w momencie, gdy właściciel musi wejść do mieszkania, trzymając w ręku smycz. Kiedy pies rzuca się na właściciela, smycz gwałtownie szarpie w bok przy każdej próbie. W tym przypadku właściciel zachowuje się jak zwykle – głaszcze psa i wita go.Dowód przywództwaJeśli powodem skakania na właściciela jest potrzeba udowodnienia przez psa pozycji dominującego samca, należy chwycić go za kłęb i przycisnąć do podłogi. Gdy zwierzę całkowicie się uspokoi, możesz je wypuścić. W razie potrzeby procedurę powtarza się.Wstąp na łapęPodczas skoku właściciel ostrożnie stawia stopę na łapie. Najważniejsze w tej metodzie jest obliczenie siły, aby nie zranić zwierzaka. Dyskomfort, jaki powoduje takie skakanie, powoduje, że pies szybko wraca na swoje miejsce i przestaje aktywnie wyrażać swoje uczucia.Izolacja od komunikacjiZdarza się, że pies sam się odstawił od skakania na właściciela, ale nie przestaje skakać na swoich gości. W takim przypadku pomocne będzie odizolowanie psa od ludzi podczas przyjmowania gości lub ścisła smycz.Bariera fizycznaGdy właściciel zauważy, że pies zamierza rzucić się na klatkę piersiową, zgina kolano i blokuje drogę zwierzęciu. Pies uderza w kolano. Pies po zderzeniu z przeszkodą może powtórzyć próbę jeszcze kilka razy, ale wkrótce się zmęczy. Możesz też lekko uderzyć psa pod kolano.Przeszkoda dla małego psaJeśli przedstawiciel dużej rasy nie powoduje silnego bólu w nodze właściciela, może zranić małego psa. W takim przypadku możesz użyć ręki jako przeszkody. Uderzenie w otwartą dłoń właściciela również zostanie odebrane jako reakcja negatywna, ale nie tak bolesna.

W przypadku metody z fizyczną barierą w postaci kolana należy zachować szczególną ostrożność podczas jej wykonywania. Nie udawaj, że w tej chwili coś robisz. Właściciel powinien mieć uśmiech na twarzy, czule wita psa słownie. U psa pojawienie się bólu nie powinno kojarzyć się z właścicielem.

Jeśli pies mimo wszystko zorientuje się, że to właściciel jest źródłem dyskomfortu, może się bardzo obrazić. W końcu zwierzak próbował okazywać szczere uczucia, radował się ze swojego ukochanego właściciela, a w odpowiedzi został uderzony. Piesowi trudno będzie wybaczyć takie zachowanie.

Czego nie robić podczas wychowywania psa

Wiele forów oferuje jedną szkodliwą radę dotyczącą odzwyczajania psa od skakania na jego właściciela. Właściciele proponują, aby po skoku powalić psa na łopatki i potrząsać nim namacalnie z boku na bok. W żadnym wypadku nie należy stosować się do tej rady, ponieważ:

• dla zwierzaka takie zachowanie właściciela będzie bardzo nieprzyjemne i upokarzające;
• pies nie zrozumie, co spowodowało taki stosunek do niego: pozostanie dla niego tajemnicą, przez co radosny nastrój właściciela nagle stał się agresywny;
• nagłe przewrócenie się na plecach może prowadzić do urazu kręgosłupa.

Poniżająca postawa nigdy nie doprowadzi do dobrego wyniku. Co więcej, jeśli jest przedstawicielem rasa usługowa, który zazwyczaj podejmuje wyważone, niezależne decyzje, na pewno zapamięta podłość właściciela i nigdy mu nie wybaczy. Nawet jeśli właściciel wykonał tę metodę tylko raz, może to znacznie zrujnować relacje z psem.

Pies skaczący na przechodniów: co robić?

Jeśli właściciel w pewnym momencie może pogodzić się z przejawami uczuć zwierzaka, nieznajomi będą oburzeni takim aktem psa. Dlatego konieczne jest tłumienie ataków zwierząt domowych na ludzi już na początkowym etapie. Może to być trudne, ponieważ przyjazne czworonożne zwierzęta aktywnie interesują się nieznajomymi, zwłaszcza jeśli przychodzą na spacer z psem.

W procesie odstawiania psa od piersi należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

1. Niektórzy ludzie bardzo boją się psów, a pędzący ku nim zwierzak, nawet jeśli ma tylko pozytywne cele, może wywołać prawdziwy horror. Przestraszony nieznajomy może zostać poproszony o zatrzymanie się i poczekanie, aż właściciel złapie psa na smycz. Konfliktów można uniknąć, krzycząc do nieznajomego z daleka, że ​​zwierzak może na niego wskoczyć.
2. Na każdy spacer trzeba zabrać ze sobą gałązkę lub kij. Gdy tylko pies spróbuje rzucić się na nieznajomego, musisz lekko uderzyć go w tył. Nie należy zadawać silnego bólu, ale uderzenie musi być wystarczające, aby wzmocnić negatywne skojarzenie z działaniem w umyśle zwierzaka.
3. Niektórzy właściciele zalecają używanie smyczy i ostre szarpanie psa, gdy próbuje porozumieć się z przechodniem. Jednak taka metoda doprowadzi do tymczasowego rezultatu. Pies pomyśli, że w tej chwili właściciel nie chce, aby wyrażała swoje emocje, a sama osoba w ogóle nie ma nic przeciwko rozmowie.

Ważny! Bardzo ważne jest, aby psy stale komunikowały się z ludźmi i światem zewnętrznym. Sprzęt może pomóc w bezpiecznych kontaktach towarzyskich dla każdego. Pies, którego mają na sobie pysk i smycz, trzeba jak najczęściej zabierać się w zatłoczone miejsca. Zwierzę musi być stale monitorowane i zatrzymywane, jeśli próbuje kogoś zaatakować. Przebywanie w pobliżu ludzi często uczy Twojego psa, aby kontrolował zmysły.

Konflikt psychologiczny

Człowiek czasami zapomina, że ​​pies myśli zupełnie inaczej niż on. Siedzi w domu cały dzień, czekając na swojego ukochanego pana. A jeśli mniej więcej w tym samym czasie pojawi się na progu mieszkania, w organizmie psa rozpoczynają się procesy biochemiczne, w wyniku których uwalniane są hormony odpowiedzialne za uczucie zachwytu i szczęścia.

Teoria ta została opracowana przez polskiego psychologa, który eksperymentował z psami doświadczalnymi. Naukowiec podawał jedzenie w miskach zwierząt co 10 minut, przed włączeniem jasnego światła. Udało się wykazać, że po pewnym czasie ślinienie psów zaczyna się nasilać przed podaniem jedzenia, nawet bez błysków światła. Psycholog powiedział, że ciągła reakcja na przyjemne bodźce powoduje, że ciało zwierząt ma halucynacje.

A w momencie, gdy pies jest moralnie i biochemicznie zdeterminowany na spotkanie z właścicielem, zamiast długo oczekiwanej przyjemnej komunikacji otrzymuje krzyk, uderzenie lub uderzenie. Powoduje to wewnętrzny konflikt psychologiczny: pies po prostu nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego właściciel zachowuje się w ten sposób. Możesz ugasić ten problem, pieszcząc po prawidłowym wykonaniu czynności przez zwierzę.

Niekonwencjonalne środki korygowania działań czworonożnych

W przypadku zwierząt - choleryka, odstawienie właściciela od skakania może trwać przez czas nieokreślony lub nawet wymagać najbardziej stanowczych środków. Eksperci zalecają stosowanie bardziej namacalnego negatywnego efektu w stosunku do nadmiernie aktywnych psów: dźwięczne klapsy, odpychanie lub ścisłe parforce.

Mimo wszelkich starań, psu bardzo trudno jest poradzić sobie z nadmiarem emocji w stosunku do właściciela, ponieważ za wszystko winne jest wydzielanie hormonów. Wyjście z sytuacji znalazł jeden z lekarzy Stowarzyszenia Weterynarzy w Ameryce. Zasugerował, aby właściciele psów o charakterze cholerycznym podawali zwierzętom leki, które mogą je uspokoić. Ten:

• silicea (w pojedynczej dawce raz dziennie w okresach odczuwalnego podniecenia emocjonalnego);

• parzone ziele dziurawca, 1 łyżka.ja. proszek w szklance wrzącej wody (od 3 do 8 mg dwa razy dziennie, podawać około tygodnia);

• fosfor C30 (1 dawka jest podawana codziennie, czas podawania wynosi tydzień);

• drożdże (pół łyżeczki dla zwierzęcia do 14 kg, jedna cała - dla zwierzęcia do 50 kg) - wymagana konsultacja z lekarzem weterynarii, gdyż może powodować alergie.

Ważny! Leki kupuje się wyłącznie w aptece i tylko na polecenie specjalisty.

Porady & Triki

Właściciel ma prawo sam decydować, jaką metodę zastosuje, aby odzwyczaić zwierzaka od skakania na ludzi. Eksperci oferują kilka wskazówek, aby proces był jak najbardziej bezbolesny dla obu stron:

1. Trudno będzie odzwyczaić psa od nałogu, gdyż jest to zachowanie intuicyjne wyniesione z natury. Wykształcenie dobrego zachowania może zająć średnio około dwóch tygodni. Dlatego właściciel musi być cierpliwy.
2. Pies musi umieć skakać: ta umiejętność przyda mu się podczas gry i przy wykonywaniu polecenia „aportuj”. Ale podczas aktywnej rozrywki ze zwierzakiem musisz upewnić się, że nie skacze na właściciela i natychmiast przestaje takie rzeczy.
3. Najpierw musisz zdecydować, czego dokładnie właściciel chce od psa, a dopiero potem zażądać realizacji zamówień. Niekonsekwentny właściciel, który robi jedno lub drugie, szybko zdezorientuje psa i zacznie zachowywać się tak, jak chce.

Każda korekta zachowania składa się z serii kroków, które są wykonywane stopniowo i delikatnie. Jednocześnie wiek zwierzaka nie ma znaczenia, podobnie jak czyny popełnione w przeszłości. Właściciel, który chce nie tylko ujarzmić psa, ale także pielęgnować w nim dobre maniery, będzie musiał rozpocząć cały proces wychowania od podstaw.

Wideo - Jak odzwyczaić psa od skakania na ludzi