Opis energicznego i wytrzymałego boston terriera

Historia pochodzenia i celu

Protoplastę rasy odkupił mieszkaniec Bostonu (Massachusetts, USA) od angielskiego marynarza w 1865 roku. Pies o imieniu Judja był klasyczny bulterier. Obok domu właściciela mieszkała krępa suka Jeepy.

Przypadkowe skojarzenie sędziego z Jeepy dało szczenięta tego samego typu. Odziedziczyli kształt głowy po ojcu, kształt ciała po matce. Dzieciaki okazały się lubiane, więc właścicielka postanowiła naprawić wygląd zewnętrzny. W tym celu skojarzono brata i siostrę z miotu. Do dalszego kształtowania rasy wykorzystano zarówno szczenięta z tego skojarzenia, jak i samego Judję. „Bostończycy” tamtych czasów wyróżniali się masywną czaszką i potężną sylwetką.

Po raz pierwszy rasa została zaprezentowana na wystawie w 1878 r. Amerykański Związek Kynologiczny (AKC) oficjalnie uznał ją w 1893 r. Aby "odświeżyć" krew, psy te były kilkakrotnie krzyżowane ze staroangielskimi białymi terierami. Dzięki temu wyglądały bardziej elegancko. Boston Terrier był pierwotnie hodowany jako pies do towarzystwa, dlatego z pokolenia na pokolenie utrwalił się w jego charakterze życzliwość i wesołość.

Opis i charakterystyka

Wzorzec rasy dopuszcza trzy kategorie wagowe: lekką (do 6,8 kg), średnią (6,8-9 kg) i ciężką (9-11,35 kg). Wzrost - od 38 do 43 cm. Jak na opis rasy, tułów „kwadratowy”, szyja proporcjonalna, z płynnym przejściem w kłęb. Plecy szerokie, płaskie, klatka piersiowa umiarkowanie szeroka.

skośny zad. Kwadrat czaszki. Na skórze prawie nie ma fałd. Kufa jest krótsza niż czoło. Nogi są krótkie, tylne powinny mieć wyraźną krzywiznę. Ogon jest krótki i nisko osadzony. Jeśli jest wysoko postawiony lub skręcony, obniża ocenę na wystawach, jednak jego dokowanie prowadzi do całkowitej dyskwalifikacji.

Sierść jest krótka, bez podszerstka. Dozwolone umaszczenie brązowy, pręgowany i czarny, bezwzględnie w tym biała kufa, szyja i klatka piersiowa. Taki układ cętek wygląda jak smoking, dlatego te psy i ich zaczęto nazywać „amerykańskimi dżentelmenami”.

Charakter i wychowanie

Boston Terrier jest psem pogodnym i dobrodusznym, przyjaznym w stosunku do ludzi, także obcych. Najczęściej jednakowo przywiązani do wszystkich członków rodziny. Woli spędzać cały czas wśród ludzi (aż do obsesji).

Zabawny i energiczny. Dobrze dogaduje się z dziećmi i dociera do nich, wytrzymuje, a nawet uwielbia ostre zabawy (ale nadal trzeba uważać, aby dziecko nie skrzywdziło zwierzaka). Boston Terrier może być świetnym towarzyszem również dla osoby starszej.

Samce czasami są w konflikcie z innymi samcami, ale w większości przypadków te psy dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, w tym tymi mniejszymi. Często próbują bawić się kotami, choć te ostatnie nie zawsze aprobują takie impulsy. Boston Terrier jest dobry w zapamiętywaniu poleceń i jest w stanie nauczyć się wielu zabawnych sztuczek. Stara się zadowolić właściciela i prawie nie stara się dominować, dlatego polecana jest dla początkujących hodowców psów. Młode zwierzęta mogą być uparte, ale przy cierpliwym i konsekwentnym treningu to mija.

W treningu zaleca się stosowanie metody wzmocnienia pozytywnego, czyli częściej nagradzanie za prawidłowe działania niż karanie za złe. Recenzje właścicieli wskazują, że te smakosze sprawdzają się szczególnie dobrze w przypadku smakołyków. Potrafi uczestniczyć w posłuszeństwie i zwinności.

Problematyczne momenty polegają na tym, że Boston Terriery, jak wszystkie małe psy, nie wytrzymują długo i potrafią srać w mieszkaniu. Ponadto ze względu na specyfikę fizjologii cierpią na wzdęcia, głośno chrapią, a na jawie mogą głośno sapać, chrząkać i prychać. Zalecane są długie spacery i zabawy (zwłaszcza z piłką). Jeśli nie pozwolisz im wyrzucać energii, mogą stać się prawdziwymi niszczycielami.

Funkcje pielęgnacyjne i konserwacyjne

Ze względu na cienką sierść i brak podszerstka Boston Terrier jest przeznaczony tylko do mieszkania, a zimą potrzebuje ubrań do chodzenia. Ale nie trzeba go często czesać: wystarczy 1-2 razy w tygodniu. Podczas linienia luźne włosy można łatwo usunąć za pomocą pędzla. Często nie można się kąpać, w błocie pośniegowym lepiej założyć kombinezon ochronny.

Mata do spania powinna być miękka, na lekkim wzniesieniu lub w koszu. Uszy i oczy są czyszczone w razie potrzeby, a pysk jest przecierany raz dziennie czystą, lekko wilgotną szmatką. Zęby wymagają uwagi – ze względu na specjalny kształt zgryzu, jego część nie uczestniczy w żuciu i przez to szybko się psuje. Jeżeli paznokcie same się nie ścierają, należy je przycinać co 2-3 tygodnie.

Szczenięta karmione są 6 razy dziennie, dla dorosłego psa zalecane są dwa posiłki dziennie. Dieta powinna zawierać co najmniej 40% gotowanego mięsa, a także nabiału i ziół. Na przekąski możesz podać jabłka. Jeśli planujesz używać suchej karmy, skonsultuj się wcześniej z lekarzem weterynarii. Dostęp do czystej wody powinien być zawsze.

Zdrowie i typowe choroby

Przy dobrej opiece bostończycy mogą żyć nawet 15 lat.

Największym problemem jest brachiocefaliczna budowa pyska, która powoduje, że pies w nocy chrapie i dusi się po długotrwałym wysiłku fizycznym lub upale. Udar słoneczny może prowadzić do śmierci. Oczy są wrażliwe - lekko wybrzuszają się, przez co często ulegają zatkaniu i uszkodzeniu, co prowadzi do stanów zapalnych i chorób. Przeziębienie, zapalenie ucha i zatok. Wrodzona utrata słuchu lub całkowita głuchota dotyczy 5% szczeniąt.

Czym różni się od buldoga francuskiego

Na pierwszy rzut oka Boston Terrier wygląda jak buldog francuski. Istnieje jednak kilka ważnych różnic. Buldog francuski pochodzi z linii marynowania Buldoga Angielskiego, a Boston Terrier pochodzi od Bull Terriera (polowanie na psy ryjące). Teriery są wyższe, mają węższy brzuch - Francuzi są krępsi, z szerokimi ramionami. Teriery prawie nie mają zmarszczek na twarzach. Wreszcie „Bostończycy” są znacznie bardziej aktywni, a jednocześnie znacznie mniej agresywni niż „Francuzi”.

Koszt i wybór szczeniaka

W zależności od klasy i rodowodu cena szczeniąt waha się od 50 do 70 tysięcy rubli. Zaleca się odebranie szczenięcia rasy Boston Terrier w wieku 1,5 miesiąca - w tym wieku są już dość samodzielne i gotowe do zmiany domu - z wiekiem poruszanie się jest coraz trudniejsze.

Dziecko musi być mobilne i zdrowe. Jeśli kupujesz szczenię klasy wystawowej, sprawdź wszystkie cechy rasy. Sprawdź słuch swojego szczeniaka, głośno klaszcząc w dłonie obok niego. Powinien drgać, ale nie uciekać (u tej rasy nie zachęca się tchórzostwa).

Film z Boston Terrier

W tym filmie dowiesz się wszystkiego o rasie Boston Terrier.