Rasa psa shiba inu: opis

Shiba Inu (Shiba Inu, Shiba-Ken) to pies średniej wielkości, pochodzący z Japonii. Jego nazwa dosłownie tłumaczy się jako „mały piesek lasu z pełnego krzaka”. Pierwotnie był używany do polowania na dziki, niedźwiedzie, jelenie i drobną zwierzynę. Ale stopniowo japoński pies Shiba Inu przyjął rolę towarzysza i stał się bardzo powszechną rasą w Europie, Ameryce Północnej i Australii. Jej ciekawą cechą jest to, że potrafi się uśmiechać (wiele zdjęć można obejrzeć w Internecie).

Według znalezisk archeologicznych rasa ta pojawiła się ponad 2,5 tysiąca lat temu. Pochodzi z V wieku p.n.e. od dzikich japońskich psów, jak prawie wszystkie psy w Japonii. W szczególności Shiba Inu wywodzi się z trzech ras - Mino, San-In i Shin-Shu.

Mieszkała na wsi. Pod koniec XIX wieku kontakt z zagranicą ingerował w rozwój aborygeńskich psów, w wyniku czego powstała mieszanka ras japońskich i europejskich. Dlatego na początku ubiegłego wieku liczba czystych przedstawicieli Shiba Inu znacznie spadła. Następnie, w 1928 roku, naukowcy wyhodowali psa ściśle według opisu starożytnego wyglądu shiby na wyspie Honsiu. A już w 1934 roku jego standard został zatwierdzony i uznany za narodowy skarb, aby zapobiec podobnej sytuacji.

Shiba Inu: opis rasy, charakter

Wygląd zewnętrzny

Shiba Inu wygląda jak typowy szpic azjatycki - mocna sylwetka z silnymi mięśniami i jędrnym brzuchem. Jest średniej wielkości - wzrost 37-41 cm, a waga do 10 kg. Jego głowa i pysk są bardzo podobne do lisów - szeroka czaszka z wyraźnym przejściem między czołem a pyskiem, zwężająca się w kierunku nosa. Usta szczelnie zamknięte. Oczy są trochę skośne. Chytry wygląd, ale wytrwały i stanowczy. Uszy są „wyprostowane” i lekko pochylone do przodu. Stopy są zwarte i mocne. Ogon osadzony wystarczająco wysoko, najczęściej zwinięty w kłębek, ale można go też wyprostować. Wszystko to jest charakterystyczne dla standardu Shiba Inu.

Jej sierść jest gruba i szorstka. Jej kolor ma wiele opcji, ale jest jedna osobliwość - wszystkie psy Shiba Inu mają dolną część ciała (podbródek, szyja, klatka piersiowa, brzuch, wewnętrzne łapy i ogon) musi być biały. Kości policzkowe i brwi są zawsze jaśniejsze niż reszta kufy. Opcje kolorystyczne (wszystkie zdjęcia można znaleźć również w Internecie):

• Ożywić;
• Czarny i jasny;
• Sezam (taka sama liczba białych i czarnych włosów);
• Czarny sezam (przewaga liczby czarnych włosów nad białymi);
• sezam czerwony (płaszcz ma ziemisty odcień);
• Kolor sezamu (rude włosy z czarnymi końcówkami);
• Tygrys;
• Biały (brak w standardzie).

Opis zachowania i charakteru

Główne cechy rasy Shiba Inu to powściągliwość, niezależność i odwaga. Z tego powodu może się wydawać, że są nietowarzyskie i ponure, ale w rzeczywistości tak nie jest. Nie dla nich jest tylko szczególny wyraz emocji. Shiba Inu bardzo lubią właściciela i jego rodzinę. Jeśli szczenię tej rasy dorasta z małymi dziećmi od dzieciństwa, buduje się między nimi ufny i przyjazny związek. Dorośli są bardziej skłonni do cierpliwości w stosunku do dzieci. W niektórych przypadkach mogą dać im nauczkę, jednak bez większego uszczerbku na zdrowiu, ale bardzo zrozumiale. Ale Sibas jest bardzo ostrożny lub całkowicie obojętny na obcych. W przypadku, gdy gość zachowuje się zbyt nachalnie, okazuje agresję.

W relacji z właścicielem akceptuj tylko równość i nie akceptuj kropli uległości. Oni nie wykonuj poleceń, ale mogą zapewnić przyjazną obsługę. Z natury shiba-nu są oddani nieskończoności swojemu właścicielowi (przyjacielowi). Zdarzają się przypadki, kiedy nie mogli pogodzić się z odejściem właściciela - czekali na niego aż do własnej śmierci.

Od strony rodziny Shiba jest bardzo kocham uczucie i uwagę, ale nie przesadną. Muszą mieć swoje miejsce, szczególnie w tych rodzinach, w których są małe dzieci lub często jest wielu gości, w przeciwnym razie pies stanie się agresywny.

Shiba Inu zwykle mają złe relacje z innymi psami, niezależnie od płci czy rasy. Ale mogą bardzo dobrze dogadać się z kotami, jeśli dorastają z nimi od dzieciństwa.

To bardzo aktywne i odporne zwierzęta. Można je polecić jako towarzysze dla tych, którzy kochają bieganie, jazdę na rowerze i wszelkie inne sporty. Shiba Inu są bardzo zabawne i pomimo swojej powściągliwej natury potrafią bawić się z dziećmi.

Oni też są dużymi właścicielami. Nigdy nie zrezygnują z tego, co uważają za swoje - czy to zabawki, miejsce na kanapie, czy nawet właściciel. Rzadko szczekają, a w razie potrzeby kwiczeć, syczeć, a nawet krzyczeć. Rodzeństwa mają wysoką inteligencję, o której często mówią właściciele. W połączeniu z bogatą mimiką twarzy te cwaniaczki są bardzo zręczne w podsysaniu.Są również niezawodnymi strażnikami.

Zdrowie

Psy Shiba Inu są w dobrym zdrowiu. Ich średnia długość życia wynosi 13-16 lat. Wśród nich jest wielu przedstawicieli, którzy przetrwali do późnej starości. Zależy to od dziedziczności oraz właściwej pielęgnacji i odżywiania.

Choroby genetyczne te psy mogą być podatne na:

• uszkodzenie narządów wzroku (zanik siatkówki, zaćma i skręt);
• uszkodzenie stawów (dysplazja i wrodzone zwichnięcia);
• niedoczynność tarczycy;
• reakcje alergiczne na żywność i środki pielęgnacyjne.

Aby nie kupić chorego szczeniaka, musisz wymagać od jego rodziców dokumentów zdrowotnych i ich zdjęć.

Konserwacja i pielęgnacja Shiba Inu

Opieka nad psami tej rasy to nic wielkiego, bo to one w większości dbają o siebie - nie brudzą się na spacerach i unikają kałuż, po spacerze oblizują łapy. Ponadto ich gruba sierść jest mocno zabrudzona.

Właściciel musi regularnie myć zęby i uszy pupila (raz w tygodniu), obcinać paznokcie i sierść między opuszkami na łapach, czesać co dwa dni i myć w razie potrzeby (rzadko, aby nie usunąć warstwy ochronnej ze skóry ).

Shiba Inu wymagają szczególnej opieki podczas linienia (jak widać na zdjęciu).

Charakterystyka linienia na barkach:

• Występuje zwykle wiosną i jesienią, a także u samców na tle podniecenia seksualnego, u suki po rui i porodzie.
• Trwa około miesiąca. Do 90 dni lub dłużej, może trwać przy zmianie futra z juniora na dorosłego.
• Witaminy w tym okresie są niepożądane, w przeciwnym razie linienie mogą być opóźnione.
• Aby to przyspieszyć, zwierzę musi być szczotkowane dwa razy dziennie.

Czasami wystarczy dwukrotne czesanie (jeśli jest wykonane prawidłowo), aby zatrzymać linienie. W tym celu najlepiej wykorzystać slicker, obrotową grabie lub furminator (grabie z dwoma rzędami ostrzy). To drugie narzędzie jest zalecane do użytku tylko przez doświadczonego specjalistę, w przeciwnym razie można zaczepić linię włosów, która będzie się regenerować przez długi czas. Aby ułatwić szczotkowanie, przed szczotkowaniem należy zwilżyć wełnę odżywką lub olejkiem. Jeśli pies zrzuca łysiny w zimnych porach roku, konieczne jest noszenie go w kombinezonie podczas spacerów.

Cechy psów do kąpieli rasy Shiba Inu:

1. najlepiej kąpać psa na noc, aby podczas spaceru (zwłaszcza w zimnych porach roku) nie przeziębił się;
2. dla najlepszego prania wełny konieczne jest długotrwałe podlewanie jej prysznicem przeciwko porostowi włosów, okresowo dławiąc pasma;
3. do kąpieli należy użyć profesjonalnego szamponu, ponieważ inne znacznie wysuszają wełnę, co prowadzi do częstego i długotrwałego zrzucania;
4. zamiast zwykłego ręcznika wskazane jest użycie chłonnego zamszu;
5. należy zawsze pamiętać, że podszerstek wysycha bardzo długo ze względu na swoją gęstość i gęstość, chociaż zwierzak wygląda na już suchy (szczególnie należy to wziąć pod uwagę podczas chodzenia);
6. Jeśli używasz suszarki, to tylko profesjonalnej, bo zwykła bardzo mocno wysusza wełnę.

Psy Shiba Inu nie są wybredne w kwestii jedzenia. Ale aby zachować zdrowie, konieczne jest wybieranie pokarmów i karm bogatych w witaminy i minerały. Ponieważ jest psem japońskim, preferowane będą następujące:

1. Ryż;
2. owoce morza;
3. ryba;
4. wodorost.

Ponadto dieta może zawierać: warzywa, ziemniaki, jagnięcina i kaczka.

W większości przypadków reakcje alergiczne występują na pszenicę, kukurydzę, kurczaka i wołowinę. Słone, wędzone, słodkie, jajka, przyprawy, owoce i suszone owoce niekorzystnie wpływają na przewód pokarmowy i układ krążenia.

Cechy kształcenia i szkolenia

Ponieważ Shiba Inu jest rasą myśliwską, od pierwszych dni wymaga szkolenia i komunikacji z ludźmi. Pierwszą zasadą wychowania tych psów jest nie popełnianie błędów w zakresie wolności. Sibas trudno znieść ograniczenie ich praw i praktycznie nie są w stanie przekwalifikować się. Bardzo boleśnie reagują na karę.

Ważnym i koniecznym, ale raczej trudnym zadaniem jest nauczenie szczeniąt rasy Shiba Inu dotykania. Najważniejsze, aby zrobić to we wczesnym dzieciństwie. Jeśli przegapisz ten moment, to już nie da się ich ponownie wykształcić.

Nie powinieneś też stawiać się wyżej, słuszniej byłoby uznać je za równe. Możesz nawet spojrzeć. W przeciwnym razie wszystkie polecenia i prośby będą ignorowane lub odbierane z agresją. W komunikacji z psem nie powinno być chamstwa, szkolenie odbywa się podczas gry, a szczenięta są karane mimiką lub głosem. I zawsze musisz pamiętać, że jeśli pies nie chce wykonać polecenia, to go nie wykona. Tak po prostu, bez wyraźnego powodu ..

W przypadku, gdy Sib był poważnie winny (warczał na kogoś z rodziny), to naruszenie należy natychmiast i bezwzględnie powstrzymać. Odbywa się to w ten sposób: szczeniak jest gwałtownie chwytany za kark, potrząsany i przyciskany do podłogi, aż całkowicie przestanie się opierać (tak matka potrząsa niegrzecznym szczeniakiem, jest całkowicie bezbolesny, ale wrażliwy). W tej chwili nie musisz wydawać żadnych dźwięków, wszystko odbywa się cicho i bez emocji. Celem tej techniki jest pokazanie granic tego, co jest dozwolone.

Podczas spacerów, ze względu na wyrażony instynkt łowiecki, Shiba Inu zachowuje się bardzo źle. Dlatego bardzo ważne jest, aby zwrócić na siebie uwagę zwierzaka. Mogą to być Twoje ulubione zabawki i smakołyki lub ciekawe puzzle z elementami aktywności fizycznej. Lepiej nadać spacerom bardziej znaczący charakter niż tylko wędrówki. Będzie to dobry trening dla psa, a także odwróci jego uwagę od czynników prowokujących złe zachowanie (koty, psy).

Cena szczeniąt Shiba Inu

Bardzo często osoby, które nie są profesjonalistami w hodowli psów są zainteresowane tym, gdzie i za ile można kupić szczenięta Shiba Inu. Ich cena w żłobku lub u hodowców to średnio 2000$. Może być znacznie niższa (300-500 dolarów) jeśli kupisz nieudokumentowanego psa i nie planujesz go na wystawy.

Recenzje właścicieli