Przepuklina pępkowa u szczeniąt - przyczyny, objawy kliniczne i leczenie patologii

Najczęstszą anomalią jamy brzusznej u psów jest przepuklina. Przepuklina pępkowa u szczenięcia to wrodzona dolegliwość, która może wystąpić zarówno u osoby pełnej, jak i zwykłej. Uważa się, że pojawienie się przepukliny zależy od złożoności porodu, a także od jakości przecięcia pępowiny, jednak ta dolegliwość ma wyłącznie pochodzenie genetyczne. Choroba ma wiele cech i niuansów, które należy wziąć pod uwagę przed leczeniem.

Powoduje

Podczas rozwoju wewnątrzmacicznego szczeniak otrzymuje składniki odżywcze i tlen przez pępowinę, jest przymocowany do łożyska. Bezpośrednio przed porodem łożysko nie odżywia płodu, ale dopływ krwi i tlenu trwa od razu aż do porodu. Po przejściu szczenięcia przez kanał rodny jego organizm aktywuje proces przygotowania się do skurczu ściany brzucha i otwarcia płuc. Pępowina znajduje się w miejscu, w którym pępowina jest przymocowana do brzucha. Bezpośrednio do narodzin dziecka pierścionek jest znacznie zmniejszony, a całkowite zamknięcie następuje już w pierwszym dniu życia.

Główną przyczyną przepukliny jest niewystarczające napięcie ściany brzucha, nieregularny kształt pępowiny

Jeśli ściana brzucha ma niewystarczające napięcie lub kształt pępowiny jest nieprawidłowy - główna przyczyna przepukliny. Naprawienie patologii wcale nie jest trudne, ponieważ na brzuchu szczeniaka można zobaczyć wypukły, zaokrąglony obszar bez specjalnego wyposażenia skóra . Należy pamiętać, że u noworodka przepuklina pępkowa może całkowicie zniknąć w pierwszych dniach życia. Chociaż często zachodzi proces odwrotny - obecność tej wady u dorosłego lub dorosłego psa.

Ten problem jest bardzo powszechny, choć niektórzy właściciele nawet nie podejrzewają, że ich pupile mają podobną dolegliwość. Wynika to z faktu, że w większości przypadków obecność przepukliny u szczenięcia w żaden sposób nie wpływa na jego zachowanie, a kikut prowadzi do objawów. Niemniej jednak są zwierzęta, dla których ta dolegliwość jest śmiertelna, a taki skutek pojawia się nagle i bez żadnych przesłanek. Pojawienie się guzka na jamie brzusznej jest dalekie od rozpoznania dolegliwości. Istnieje kilka rodzajów tej edukacji:

1. Prawdziwe. Utworzony z ujścia przepukliny (innymi słowy z pierścienia pępowinowego) oraz worka przepuklinowego, wciska się w niego część ściany brzucha i wewnętrzną część narządu, zwykle jelito.
2. Fałszywy. Jeśli worek przepuklinowy jest pusty, położenie narządów wewnętrznych jest prawidłowe fizjologicznie. Mała saszetka jest wypełniona tłuszczem, ma miękką konsystencję i jest dość ruchliwa.
3. Ruchomy. Wypadnięta część jelita jest wprowadzana z powrotem poprzez badanie dotykowe, a także poprzez naciskanie palcem z niewielką siłą.
4. Solidny lub nie do odzyskania. Narząd jest ograniczony przez otwór przepuklinowy.

Wielkość formacji zależy bezpośrednio od tonu przepukliny. W niektórych przypadkach przepuklina nadal się powiększa i może nawet osiągnąć wielkość dojrzałego pomidora, zwykle po pewnym prowokacyjnym działaniu. Niektóre z nich to urazy, napady wymiotów, ciąża, zaparcia, wzdęcia lub długotrwały poród. W każdym razie, jeśli na brzuchu znajduje się charakterystyczna pieczęć i guzek, należy pokazać zwierzęciu weterynarzowi.

Jakie jest niebezpieczeństwo przepukliny pępkowej?

Wykwalifikowani lekarze ze specjalnych instytucji dla zwierząt twierdzą, że przepuklinę pępkową u szczeniąt należy w każdym przypadku leczyć, a im wcześniej ta decyzja zostanie podjęta, tym większe prawdopodobieństwo pomyślnego wyniku. Powód tej opinii jest niezwykle prosty, ponieważ takie ukształtowanie się jakiejkolwiek etiologii może prowadzić do naruszenia wewnętrznej tajemnicy worka przepuklinowego. Szybki wzrost zwierzęcia prowadzi do tego, że ściśnięta część jelita lub innego narządu zostaje zaciśnięta przez pierścień pępowinowy. Niewłaściwa fizjologiczna pozycja jelit i wysokie ciśnienie krwi mogą prowadzić do następujących negatywnych objawów:

• przedłużone zaparcia, a nawet wymioty, co wskazuje na naruszenie jelit;
• niewydolność nerek lub stagnacja moczu z naruszeniem pęcherza;
• bolesne odczucia;
• problemy z normalnym krążeniem krwi, które doprowadzą do głodu komórek i tkanek;
• wystąpienie procesu martwiczego, który wiąże się ze śmiercią komórek, które nie otrzymały wystarczającej ilości składników odżywczych, organizm zaczyna je odrzucać;
• wstrząs septyczny, który jest związany ze zwiększonym zatruciem;
• śpiączka i śmierć.

Należy zauważyć, że początek procesu martwiczego daje właścicielowi zwierzęcia tylko kilka minut na zabranie szczeniaka do weterynarza. Pies natychmiast udaje się na stół operacyjny, gdzie specjalista usuwa uszkodzoną tkankę, w przeciwnym razie zwierzę umrze.

Jeśli szczeniak ma przepuklinę, mały typ stłuszczenia, który nie powoduje żadnego dyskomfortu, nie wymaga leczenia

Małe przepukliny tłuszczowe nie powodują dyskomfortu i wymagają leczenia tylko wtedy, gdy właściciel zdecyduje się poprawić wygląd psa. Z reguły ze względów estetycznych przepukliny tłuszczowe są usuwane dopiero po dwóch szczepienialub w połączeniu z innymi procedurami.

W celu zapobiegania zwierzę musi wykonać masaż brzucha natychmiast po jedzeniu. Dopóki maluchy żywią się mlekiem mamy, to po jedzeniu ona liże ich brzuszki. Po odstawieniu od opieki rodzicielskiej obowiązki związane z opieką spadną na nowych właścicieli szczeniaka. Konieczne jest ciągłe monitorowanie aktywności szczenięcia, zwiększone napięcie ściany brzucha podczas zabaw może prowadzić do powstania przepukliny pępkowej.

Leczenie

U szczeniąt można przykleić przepuklinę, ta metoda działa tylko w pierwszych kilku miesiącach życia szczenięcia. Dla dorosłych najskuteczniejszą i najbezpieczniejszą metodą jest operacja. Jeśli operacja jest przeprowadzana zgodnie z planem, zwykle łączy się ją z inną procedurą, na przykład ze sterylizacją lub inną interwencją chirurgiczną. W trakcie zabiegu specjalista wycina worek przepuklinowy, odkładając z powrotem upadłą część narządu i przykłada wstrząs do pierścienia przepuklinowego. W niektórych przypadkach zabieg przeprowadza się w trybie pilnym, z reguły ma to miejsce po wykryciu szczypania lub pojawieniu się martwiczej zmiany uszczypniętego narządu.

Po zabiegu zwierzę potrzebuje dodatkowej opieki. Musi przejść kurs przyjmowania antybiotyków, a także środków przeciwbólowych. Czasami dodatkowo przepisywane są immunostymulanty, aby zapewnić szybki powrót do zdrowia. Najtrudniejsze dla szczeniaka i jego właściciela będą pierwsze dni. Po pewnym czasie, gdy w miejscu szwu powstaną blizny, ból i inne objawy przeminą, zwierzę będzie mogło wrócić do normalnego życia.

Przepuklina pępkowa jest poważną patologią, która z niektórych wskazań wymaga natychmiastowego leczenia. W każdym razie zwierzę musi zostać pokazane specjaliście, aby mógł określić charakter formacji i, jeśli to konieczne, przepisać operację.