Współczesne i wymarłe gatunki buldogów

Buldog amerykański

Kiedy angielscy koloniści zaczęli odkrywać Nowy Świat, przywieźli ze sobą buldogi staroangielskie. Psy pilnowały mieszkania i inwentarza żywego, pomagały w zbieraniu stad, polowaniu na dziki. Do tych celów najlepiej nadawały się duże, silne zwierzęta, służyły też do hodowli. Tak się złożyło, że buldogi odmiany amerykańskiej to najwięksi przedstawiciele rasy, których wysokość w kłębie wynosi od 50 do 70 cm, a waga sięga 58 kg. Są to duże, silne psy, umaszczenie brunatne, rude, pręgowane lub białe. Duża, spłaszczona kufa ma znacznie mniej fałd niż inne odmiany, szczenięta w ogóle ich nie mają (pojawiają się dopiero gdy dorosną).

Istnieją dwa rodzaje tej odmiany: klasyczny (strażnik) i standardowy (myśliwy).

Charakter „Amerykanina” dominuje z wyraźnymi cechami przywódczymi, ten pies zna swoją wartość. Będzie chronić właściciela pomimo bólu, nie wycofując się w żadnych okolicznościach. Szczenięta nieufnie, wręcz wrogo spotykają się z nieznajomymi, ale przy odpowiednim wychowaniu nabywają umiejętności odróżniania niuansów stosunku innych ludzi do swojego właściciela.

Psy mogą mieć problemy ze stawami, często cierpią na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, pojawiają się reakcje alergiczne na niektóre pokarmy.

Bulldog Angielski

Buldog angielski jest spokojny, niewzruszony, uparty, nieco leniwy, a jednocześnie szanowany, arystokratyczny. Dopiero w momencie zagrożenia pojawia się jego zdecydowanie i szybka reakcja. Jest bezpośrednim potomkiem gatunku staroangielskiego, protoplastą wszystkich istniejących odmian rasy.

Ma klasyczny, można by rzec, królewski wygląd: krótkie włosy, spłaszczony pysk z drobinkami, mocne i mocne nogi, muskularne, przysadziste ciało. Wzrost w kłębie dżentelmena sięga 30-40 cm, a waga to 22-25 kg, średnia długość życia to 10-12 lat. Kolor może być zróżnicowany: czerwonawy, czerwonobrązowy, pręgowany z białym, szarawo pręgowany.

Pies przeszedł od walki do prawie dekoracyjnego. Ze wszystkich jej cech, towarzysz i mały pies stróżujący są dziś poszukiwani. W procesie tej transformacji zwierzę nabyło bezbronność, dlatego od właściciela wymaga się dużej uwagi i dużej odpowiedzialności. Futro i pazury należy regularnie pielęgnować, wszystkie fałdy skórne na pysku i okolicach ogona dokładnie przetrzeć serwetkami i wacikami, a w czasie upałów należy to robić codziennie.

Musisz monitorować ilość spożywanego jedzenia, ponieważ „Anglik” ma skłonność do otyłości, zmuszaj go do poruszania się, więc będziesz musiał dużo chodzić. Spokojny, wierny pies staje się wspaniałym przyjacielem, potrafi bardzo uważnie i cierpliwie słuchać, jest w stanie polepszyć życie osób samotnych lub starszych.

Duże głowy szczeniąt utrudniają poród, dlatego często stosuje się cesarskie cięcie. Oryginalna anatomia nieprawidłowo rozkłada obciążenie fizyczne - podczas ruchu główny ciężar spada na kości, a nie na mięśnie, więc ładni „Anglicy” nie lubią tak bardzo się ruszać. Otyłość jest wynikiem braku ruchu i obfitości pożywienia, stąd duszność często nabyta przez psy. Ponadto mają krótkie drogi oddechowe, dlatego psy nie tolerują upałów, często przeziębiają się, z powodu upałów może wystąpić obrzęk krtani.

W XIX wieku modna była czysto rosyjska zabawa - polowanie na buldoga na niedźwiedzia. Potem został zakazany, ale angielska odmiana rasy wciąż jest często spotykana w Rosji.

Buldog francuski

Na początku rewolucji przemysłowej wielu tkaczy i innych rzemieślników przeniosło się z Anglii do Francji, którzy przywieźli ze sobą ukochane psy. Ich potomkowie stopniowo ewoluowali w małe ozdobne buldogi zwane francuskimi. Dorastają do 25-35 cm, ważą nie więcej niż 15 kg. Te spokojne, towarzyskie psy o pogodnym usposobieniu są dobroduszne, całkowicie oddane swoim właścicielom. Ale wyglądają inaczej: pomarszczona kufa prawie kwadratowa, raczej masywna, oczy duże, zawsze wyłupiaste, uszy duże, wydłużone, szerokie u nasady, zaokrąglone na końcach, a co najważniejsze wystają i robią nie zwisać jak u krewnych.

Francuska wersja rasy pozbawiona jest agresji, wspaniale bawi się z dziećmi, nie linienie, nie wydziela nieprzyjemnego zapachu, rzadko szczeka. Łatwo utrzymać go w ciasnej przestrzeni mieszkania. Ale zwykle chrapie, ma skłonność do alergii i najczęściej cierpi na tym skóra. Często zdarza się choroba III wieku, wtedy trzeba skontaktować się z chirurgiem. Musi dokładnie myć zęby co tydzień. Te małe psy mają słabą wymianę ciepła, często marzną, więc zimą trochę chodzą, potrzebują ciepłego ubrania na ulicę.

Ale najtrudniejszą częścią jest hodowla Buldoga Francuskiego. Ze względu na niewygodną budowę łap psy nie mogą kojarzyć się samowolnie, rozmnażają je za pomocą sztucznej inseminacji. A poród następuje przez cesarskie cięcie. Podobne problemy występują u ras ozdobnych.

Wymarłe i rzadkie gatunki buldogów

Możesz dużo mówić o tym, czym są buldogi, ale istnieją tylko trzy główne odmiany rasy - angielska, amerykańska i francuska. Buldog rosyjski nie istnieje, chociaż w kryminału B. Akunin opowiada o próbie wyhodowania psa „buldoga rosyjskiego”, ale najprawdopodobniej to tylko fikcja. Nie ma też Belga – fraza „Belgian Bulldog” odnosi się do nazwy rewolweru, a nie psa. Niektóre gatunki znikają - jak buldog rasowy Alapakh, podczas gdy inne dopiero powstają - jak buldog australijski.

Agresywne i nieustraszone buldogi staroangielskie zniknęły, ale pod koniec ubiegłego wieku amerykański hodowca stworzył zwierzę o cechach podobnych do przodka wszystkich buldogów.

Buldog rasowy Alapakh znika na naszych oczach, zostało ich aż 150. Agresywny, energiczny pies, który wygląda jak „Amerykanin”, musi być trzymany za wysokim płotem. Mocne psy dorastają do 65 cm i 45 kg. Buldog rasowy Alapakh jest bardzo lojalny wobec właściciela, ciężko znieść jego stratę.

Na samym początku naszego stulecia w Szwajcarii pojawiły się szczenięta buldoga angielskiego i staroangielskiego, odmiana została nazwana Continental.

Istnieje również brazylijska rasa Compairo, hiszpańska Alano. Australia nadal rozwijała rasę - od 1998 roku wciąż istnieje nierozpoznany buldog australijski. Rezultatem skrzyżowania bullmastiffa, boksera i „Anglika” był inteligentny, miły, czuły buldog australijski.

Wideo „Buldogi angielskie i francuskie”

Z tego filmu dowiesz się o pochodzeniu i różnicach między buldogami angielskimi i francuskimi.