Amerykański cocker spaniel

Cocker spaniel amerykański. Amerykański Cocker Spaniel to mała rasa psów, dobrze nadająca się do życia w mieszkaniu.

Streszczenia

• Kochający, słodki i delikatny, dobrze wychowany amerykański cocker spaniel jest świetny dla rodzin i dogaduje się w każdym domu.

• Nawet dobrze wychowane psy są bardzo wrażliwe na manipulacje i intonację i mogą czuć się urażone, gdy są niegrzeczne lub niezasłużone.

• Potrzebują dobrej opieki. Bądź gotów poświęcić czas lub zapłacić za usługi pielęgnacyjne.

• Podczas zabawy dają się ponieść emocjom i używają zębów, co dla dzieci może skończyć się łzami i zadrapaniami. Odstaw szczeniaka od tego od samego początku.

• Uwielbiają służyć ludziom i dobrze reagują na pozytywne wzmocnienie. Są mądrzy i szybko się uczą.

• Może głośno szczekać i ważne jest, aby wyszkolić psa, aby reagował na komendę „cicho”.

Historia rasy

Słowo spanyell pojawia się pod koniec XI wieku, jako nazwa rasy psów, gdzie span oznacza ich ojczyznę - Hiszpanię.

ORAZ język angielski a amerykański cocker spaniel ma podobną historię, aż do lat 30. XX wieku, kiedy amerykańscy hodowcy zauważyli duże różnice w wyglądzie swoich cocker spanieli. Zaproponowali zmianę wzorca rasy, ale otrzymawszy odmowę, zostali zmuszeni do stworzenia własnego, zamerykanizowanego typu angielski cocker spaniel.

Pierwszy cocker spaniel został zarejestrowany w Ameryce w 1878 roku, był to samiec o imieniu Captain. W 1881 r. powstał już pierwszy klub - American Cocker Spaniel Club, który później stał się American Spaniel Club (ASC).

Istnieje do dziś i jest najstarszym klubem w Stanach Zjednoczonych. Założyciele klubu chcieli stworzyć wzorzec rasy inny niż wszystkie inne rasy spanieli.

Pierwotnie psy myśliwskie, spaniele ewoluowały w ozdobne spaniele, które musiały być mniejsze i mieć piękną sierść. Różnią się od angielskich cocker spanieli krótką kufą, ich sierść jest bardziej miękka i generalnie są mniejsze i jaśniejsze. Różnice między nimi są na tyle oczywiste, że w 1935 roku powstał Klub Cocker Spaniela Angielskiego, w którym zabrania się parowania różnych typów. Ojciec wszystkich amerykańskich cocker spanieli, pies o imieniu Obo II był inny: „znacząco od współczesnych psów, mając tylko 25 cm w kłębie i długie ciało, ale był uważany za wspaniałego psa i był bardzo popularny”.

Więc te psy oddzieliły się i stały się odrębną rasą. Jednak w Anglii nie została rozpoznana, co nie wpłynęło na jej popularność w Stanach Zjednoczonych. Dopiero w 1970 roku UK Kennel Club uznał American za odrębną rasę. To sprawia, że ​​popularność jest jeszcze bardziej powszechna, liczba zwycięstw znacznie rośnie.

Opis

Krótkie, amerykańskie cocker spaniele osiągają w kłębie 34-39 cm, wzorzec rasy mówi, że psy powyżej 39 cm i suki powyżej 37 cm będą dyskwalifikowane. Ich waga waha się od 11 do 14 kg, samice są lżejsze od samców. Tułów proporcjonalny, owłosienie średniej długości na tułowiu i uszach oraz długie na brzuchu i nogach.

Głowa sprawia, że ​​rasa jest rozpoznawalna, ma zaokrągloną czaszkę, wyraźne przejście od czoła do pyska i kwadratowe usta. Wiszące uszy, długie, pokryte wełną. Oczy są ciemne, duże i zaokrąglone. Kolor nosa może być czarny lub brązowy, w zależności od koloru.

Istnieje wiele kolorów, podzielonych na trzy główne grupy: czarny/czarny i podpalany, jednolity z wyjątkiem czarnego (ASCOB) i cętkowany. Amerykańskie cocker spaniele różnią się od angielskich cocker spanieli zaokrąglonymi oczami, czaszką, krótką kufą i wyraźnymi łukami brwiowymi. Ponadto angielskie są nieco większe i osiągają 37–39 cm w kłębie.

Postać

Także język angielski, te spaniele są dorosłymi szczeniętami przez całe życie. Przy odpowiedniej socjalizacji są to psy aktywne, zabawne, inteligentne i urocze, nawet wzorzec rasy określa je jako: „równy temperament, bez cienia nieśmiałości”. Kochają ludzi i gry i obrażają się, gdy są traktowane brutalnie.

Ze względu na swoje niewielkie rozmiary i spokojny charakter, amerykańskie cocker spaniele są bardzo popularne wśród rodzin. Zabawny i żywy, ten pies jest nadal mądry i ufny. Chociaż nadal zachowuje instynkt myśliwego, w większości jest towarzyszem domowym. To z rodziną jest łagodny i posłuszny. Z nieznajomymi będzie w pogotowiu, ale szybko się zaprzyjaźnij.

Amerykanie są dobrzy w znajdowaniu wspólnego języka z dziećmi, zwłaszcza z tymi, którzy są wobec nich ostrożni. Jednak sami mogą używać swoich ostrych zębów podczas zabawy, a dziecko skończy z zadrapaniami. Robią to nie dlatego, że chcą skrzywdzić, po prostu flirtują. Spróbuj odsadzić tego szczeniaka od najmłodszych lat.

Wychowane razem są przyjazne dla innych zwierząt, w tym kotów, ale potrafią łapać ptaki. Są zdolni do treningu, ale mają wrażliwą i wrażliwą duszę.

Ważna jest wczesna socjalizacja, poznawanie różnych ludzi, miejsc, zapachów i zwierząt. Są dobre w nagradzaniu dobrego zachowania, a złe w krzyczeniu, grożeniu i przeklinaniu.

Zdrowie

Amerykanin żyje 10-11 lat, o dwa lata mniej niż psy o podobnej wielkości i poniżej średniej długości życia ras rasowych. Więksi Anglicy żyją rok dłużej.

W 2004 roku UK Kennel Club przeprowadził badanie, według którego przyczyną śmierci były: nowotwór (23%), wiek (20%), kardiologia (8%), choroby układu odpornościowego (8%).

Wcześniej rasa ta była bardzo popularna i była aktywnie hodowana na sprzedaż, powstały całe gospodarstwa. To znacznie pogorszyło ich charakter i doprowadziło do wzrostu dziedzicznych chorób genetycznych i złego stanu zdrowia.

Amerykańskie Cocker Spaniele są szczególnie podatne na choroby uszu, a czasem oczu. Stany uszne są powszechne we wszystkich rasach z długimi, obwisłymi uszami, więc należy je regularnie sprawdzać. Jaskra, zaćma są bardzo powszechne wśród tych psów. American Cocker Club zaleca regularne badania dna oka wszystkim psom, zwłaszcza hodowlanym.

Choroby autoimmunologiczne są dość powszechne, w tym niedokrwistość hemolityczna.

Opieka

Luksusowa, jedwabista wełna, którą można zobaczyć na wystawach i która jest tak piękna, nie pojawiła się sama. Opieka nad nią wymaga czasu i pieniędzy. Z tego powodu właściciele często skracają swoje cockery, ale ten płaszcz również wymaga konserwacji. Raz w tygodniu należy go rozczesywać, usuwać martwe włosy i regularnie przycinać.

Jeśli chcesz, aby Twój pies wyglądał luksusowo, potrzebujesz czegoś więcej niż czesanie go i przycinanie paznokci raz w tygodniu. Usługi profesjonalnego groomera są dla Ciebie odpowiednie, ale możesz nauczyć się dbać o siebie.

Koszt sprzętu szybko się zwróci, nie będziesz przywiązany do cudzego harmonogramu i nawiążesz jeszcze bardziej ufną relację ze swoim psem.

Ponieważ ich uszy są podatne na infekcje, sprawdzaj je raz w tygodniu pod kątem zaczerwienienia, nieprzyjemnego zapachu lub ropy.

Szczególnie dokładnie zbadaj uszy szczeniąt, są one podatne na nadmierną produkcję siarki podczas wzrostu. Oczyść uszy wacikiem i roztworem higienicznym, a w razie problemów natychmiast udaj się do weterynarza.

Reszta opieki jest taka sama jak w przypadku innych ras. Przycinaj paznokcie co kilka tygodni, nie powinieneś słyszeć stukania, gdy pies chodzi po drewnianej podłodze.

Regularnie myj zęby, aby uniknąć problemów z dziąsłami i karm wysokiej jakości karmą dla zwierząt.