Pies kangur - nierozpoznany przedstawiciel psiego świata australii
Zadowolony
Pies kangur, czyli chart australijski, to bardzo rzadki gatunek psów gończych, który występuje tylko na kontynencie australijskim. W tej chwili liczba tych psów jest krytycznie mała, więc niewiele osób o nich słyszało, a tym bardziej spotkało się w prawdziwym życiu. Czym jest pies kangur i jak go rozpoznać wśród wielu przedstawicieli innych ras?
Historia pochodzenia charta australijskiego
Chart australijski jest dość rzadkim psem, którego historia sięga XVIII wieku. Ojczyzna zwierząt domowych - Australia. Ich przodkami są charty europejskie - sarny i charty.
Głównym celem hodowli tak potężnych, zwinnych i szybkich psów jest ochrona pól uprawnych przed atakami kangurów i dzikiego psa Dingo. Hodowcy stanęli przed zadaniem wyhodowania nie tylko szybkiego, ale i bardzo silnego psa. Wiadomo przecież, że kangur to niebezpieczny wróg, który stoi do końca. Jeśli nie jest pewien, czy uda mu się uciec od pościgu, zaczyna odpierać sprawcę tylnymi nogami i ogonem.
Hodowla psa kangura na Tasmanii stała się tak popularna, że wielu rolników porzuciło swoje farmy i poświęciło cały swój wysiłek i uwagę hodowli psów.
Watahy kangurów były obecne na prawie wszystkich fermach. Używali również psów do polowania na zające i inną drobną zwierzynę.
Masowe niszczenie kangurów miało opłakany wpływ na liczebność tych zwierząt, co stało się przyczyną wprowadzenia zakazu polowań na torbacze. W związku z tym zniknęła potrzeba hodowli i chartów australijskich. Na początku XX wieku było tylko kilku przedstawicieli tej rasy. Tak więc niewielka liczba i prawie niekontrolowana agresywność tych psów wpłynęła na to, że pies kangur pozostał rasą nierozpoznaną.
Należy zauważyć, że dziś nie ma ani jednej organizacji kynologicznej, która rozpoznałaby tę rasę.
Charakterystyczne cechy charakteru i wyglądu charta australijskiego
Ponieważ chart australijski pozostaje rasą nierozpoznaną, nie ma oficjalnego standardu, który określałby cechy wyglądu i charakteru zwierzęcia. Ale mimo to możesz wyróżnić kilka cech, które odróżniają psa kangura od przedstawicieli innych ras:
- silna muskularna budowa ciała;
- stosunkowo szeroka głowa;
- długa wąska kufa;
- ciemne oczy w kształcie migdałów;
- cienkie uszy zwisające wzdłuż szyi, unoszące się podczas podniecenia;
- głęboka potężna klatka piersiowa;
- długa, mocna szyja;
- mocno ułożone ramiona;
- długie, cienkie, proste kończyny;
- zgryz nożycowy lub nawet;
- prosty długi ogon, zwężający się ku dołowi;
- silne sprężyste łapy;
- ruch:
- płuca;
- aktywny;
- dużym krokiem;
- dobry zasięg;
- z ostrymi zakrętami.
Kiedy pies galopuje, może sprawiać wrażenie latającego.
Postać australijskiego myśliwego
Chart australijski ma dość złożoną osobowość. Komunikacja i życie z ludźmi nie są dla nich priorytetem. Głównym zainteresowaniem zwierząt jest polowanie. Pies kangur nie udaje towarzysza i przyjaciela człowieka.
Cechy charakteru panujące u zwierzaka:
- okrucieństwo;
- agresywność;
- bezwzględność.
Psy mogą być agresywne zarówno w stosunku do domowników, jak i obcych. Pędzą do bydła i dzikich zwierząt.
Pies rozpoznaje tylko właściciela. Trzymanie takiego zwierzaka w rodzinie z małymi dziećmi jest niezwykle niebezpieczne, gdyż pies może w każdej chwili wykazać agresję.
Znaki dyskwalifikujące rasę
Jak wspomniano powyżej, chart australijski nigdzie nie jest zarejestrowany jako rasa, co oznacza, że trudno jest ocenić standardy jego przedstawicieli. Ale rażące naruszenie rozwoju tego typu zwierząt można nazwać długim płaszczem i miękką, potulną naturą.
Gdzie kupić australijskiego myśliwego
Na terytorium Rosji ta rasa psów drapieżnych nie jest powszechna. Samotnych przedstawicieli psa kangura można znaleźć tylko na niektórych farmach w Australii. A także ta rasa jest hodowana przez niektórych hodowców psów do udziału w wyścigach psów. Średni koszt szczeniaka za granicą to 18 000 rubli rosyjskich.
Przed podjęciem decyzji o zakupie drapieżnika warto dobrze się zastanowić. W końcu chart australijski jest agresywny od najmłodszych lat i żadna socjalizacja tu nie pomoże. Bez względu na to, jak trenujesz tego zwierzaka, nigdy nie stanie się miłym przyjacielem rodziny.
Wideo: wyścigi chartów
Optymalne warunki do trzymania charta
Chart australijski to prawdziwy myśliwy, który domaga się wolności. Pies zupełnie nie nadaje się do mieszkania. Optymalnym miejscem jest duża woliera na podwórku. Ale jest jedno zastrzeżenie - pies krótkowłosy nie toleruje bardzo surowych zim, co oznacza, że woliera, a nawet ciepła budka nie uratują sytuacji. W ten sposób zwierzę będzie czuło się bardziej komfortowo w centralnej Rosji. Drapieżnika trzeba regularnie chodzić i dać mu możliwość wylania całej swojej energii. Tak więc bieganie na rowerze lub na nartach będzie idealne na spacery.
Chart australijski nie wymaga szczególnej opieki. Jedyne, co jest potrzebne, to czesanie sierści raz w tygodniu.
Edukacja i trening
Proces edukacji i szkolenia należy rozpocząć od najmłodszych lat. Od właściciela wymaga się wytrwałości, profesjonalizmu i autorytaryzmu. Przy odpowiednim podejściu pupil poczuje, kto tak naprawdę jest właścicielem i będzie posłuszny jego woli. Pies nie nadaje się dla początkującego hodowcy ze względu na swoją złożoną naturę.
Aby uzyskać więcej pewności siebie i uzyskać wysokie wyniki, najlepiej poszukać pomocy doświadczonego przewodnika psa.
Co je chart
Chart australijski jest absolutnie wybredny w kwestii jedzenia i może jeść wszystko, co ma do zaoferowania. Do karmienia doskonale nadają się zarówno sucha karma przemysłowa premium, jak i karma domowa. Możesz także łączyć produkty domowe i komercyjne. Najważniejsze, że dieta zwierzaka jest zróżnicowana, bogata w witaminy, minerały i inne przydatne substancje. Przy karmieniu domowych produktów należy dodatkowo kupić witaminy dla psa, które są sprzedawane w każdej aptece weterynaryjnej i sklepie zoologicznym.
Ważny! Nie można karmić surowym mięsem charta australijskiego, aby nie wzbudzać instynktów drapieżnika u zwierzaka.
Zdrowie chartów australijskich
Chart australijski to pracująca rasa psów, która odznacza się godnym pozazdroszczenia dobrym zdrowiem i nie jest podatna na żadne choroby genetyczne. Pies jest zawsze wesoły i aktywny. Można to wytłumaczyć faktem, że początkowo w procesie selekcji wobec psów pracujących stawiane są bardzo surowe wymagania. Jeśli zwierzę ze względów zdrowotnych nie może wypełniać swoich bezpośrednich obowiązków, zostaje wyłączone z rozrodu, a nawet ze stada.
Żywotność psa kangura to 12-15 lat.
W rzadkich przypadkach chart australijski może stać się ofiarą raka, ale mają na to wpływ czynniki środowiskowe miejsca zamieszkania zwierzęcia.
Agresja i bezwzględność tego psa uniemożliwiają trzymanie go w domu, a tym bardziej w rodzinach z dziećmi. Pies pracujący o tak okrutnym usposobieniu nie może udawać zwykłego towarzysza, ale australijscy rolnicy zdecydowanie kochają tę rasę.