Chart afgański: krnąbrny i niezależny arystokrata o złożonej osobowości

Pies Zardin jest uważany za przodka wszystkich współczesnych psów gończych afgańskich

W FCI (Federation of Kynological International) rasa została zarejestrowana w 1965 r. Ostateczna wersja wzorca rasy została zatwierdzona w czerwcu 1987 roku na Walnym Zgromadzeniu w Jerozolimie. Aktualny dokument nosi datę 12.12.2011 rasa zaliczana do grupy 10 - charty, sekcja 1 - charty długowłose lub charty ze zwisającą sierścią pod nr 228.

Szczenięta chartów afgańskich zostały sprowadzone na teren naszego kraju w latach 60-tych ubiegłego wieku.

Opis rasy chartów afgańskich

W standardzie rasy chart afgański jest pozycjonowany jako pies myśliwski, ale nie przewiduje się dla niego testów użytkowych. Obecnie praktycznie nie bierze udziału w polowaniach, ale znajduje zastosowanie jako zwierzę pokazowe do zajęć wystawienniczych i zawodów sportowych, a także pupila i oddanego towarzysza.

Wygląd zewnętrzny

Pomimo swojego arystokratycznego i wyrafinowanego wyglądu, chart afgański demonstruje siłę, moc, szybkość i zręczność przy każdym ruchu. Szykowny i elegancki pies zawsze wygląda solidnie, jak prawdziwy królewski, pewnie kroczy naprzód, niosąc głowę wysoko i dumnie. Zwierzę jest dość duże, z dobrze rozwiniętym i zrównoważonym układem mięśniowo-szkieletowym oraz mocnym umięśnionym gorsetem. Lekko wydłużony tułów z umięśnionym prostym grzbietem, szerokim i krótkim lędźwiem, głęboka zaokrąglona klatka piersiowa. Część miednicy jest lekko niedoceniana. Dymorfizm płciowy dobrze rozwinięty, suki zauważalnie niższe i bardziej zgrabne.

Wygląd charta afgańskiego jest niezwykle spektakularny

Wzorce rasy:

• Wysokość w kłębie:

• kobiety - 63-69 cm;
• pieski - 68-74 cm.

Chart afgański porusza się w lekkim galopie, niezwykle wdzięczny, gładki i sprężysty. Chód jest szeroki i pewny siebie, chód jest królewski.

Szczególnie efektownie prezentuje się chart afgański w ruchu: jego gruba błyszcząca sierść powiewa pod podmuchami wiatru jak płaszcz, podkreślając niesamowitą grację sylwetki psa

Afgańska sierść jest niezwykle jedwabista i miękka. Maksymalną długość osiąga na bokach i kończynach. Z przodu głowy, na ramionach i plecach włos jest bardzo krótki, przypominający kilkudniowy zarost. Od czoła włosy są wydłużane, tworząc charakterystyczny i rozpoznawalny jedwabisty kok („górny węzeł”). Uszy gęsto pokryte długimi włosami.

Sierść musi rozwijać się naturalnie. Wszelkie dowody cięcia lub używania nożyczek powinny zostać ukarane grzywną.

Zgodnie ze standardem rasy dopuszczalny jest absolutnie każdy kolor. Pożądane, ale nie konieczne, aby mieć na twarzy maskę o kontrastowym kolorze. Najczęstsze kolory to:

• jasno płowy;
• płowy;
• ciemny płowy;
• jasnoczerwony;
• czerwony podpalany z czernieniem;
• czerwony czerwony);
• Czarny i jasny;
• czarny.

Charakter i psychika

Wzorzec rasy wskazuje na typowe wschodnie lub azjatyckie zachowanie charta afgańskiego, które wyraża się w pewnym dystansie i niezależności. Jednocześnie dostojny pies nie jest pozbawiony pasji i zapału.

Charakter Afgańczyków jest bardzo złożony i dość specyficzny, kształtuje się powoli. Osoba, która nie osiągnęła trzyletniego kamienia milowego, uważana jest za wciąż młodą i głupią, wybaczane są jej wady i niedopatrzenia w zachowaniu. Uparte psy mogą ignorować polecenia właściciela, a nawet nie odpowiadać na własny pseudonim. W większości przypadków robią to, co chcą w tej chwili, wcale nie próbując nikogo zadowolić ani zadowolić.

Charty afgańskie najczęściej robią to, co chcą

Konieczne jest wychowywanie takich krnąbrnych zwierząt od najmłodszych lat, w przeciwnym razie mogą pojawić się duże trudności w zakresie posłuszeństwa. Tylko przy odpowiedniej socjalizacji i dobrym wychowaniu od upartego charta otrzymasz miłego i zrównoważonego zwierzaka. Dlatego rasa ta jest bardzo odradzana osobom, które nie mają wystarczającego doświadczenia z psami.

Psy nie mają skłonności do przywództwa, ale potrafią umiejętnie manipulować swoimi właścicielami, udając głupie i snując podstępne plany. Są posłuszne, gdy czują obok siebie silniejszą i bardziej dominującą naturę. Afgańczycy wyróżniają się zwiększoną urazą, potrafią obrażać się za niesprawiedliwą ich zdaniem karę przez bardzo długi czas. Podobnie jak koty potrafią maskować własne emocje, dlatego często porównuje się je do kotów.

Odnotowano, że chart afgański jest bezbolesny. Może nie lubić osoby, która przypadkowo nadepnęła jej na łapę.

Z całej rodziny wybierają zwykle jednego, czasem dwóch ukochanych właścicieli, słuchają ich bezwarunkowo i czekają na wzajemne uczucie. Nieznajomi są postrzegani z ostrożnością, ale bez agresji. Nieco niestabilna psychika sprawia, że ​​te psy są nieśmiałe i nieśmiałe. Z tego powodu nie jest wskazane posiadanie Afgańczyków dla rodzin z małymi i nieinteligentnymi dziećmi. Zwierzę może być przestraszone głośnym dźwiękiem, krzykiem lub nagłym ruchem, reagować niewłaściwie, a nawet agresywnie. Przede wszystkim takie emocjonalne i temperamentne zwierzę jest odpowiednie dla osób prowadzących aktywny tryb życia, które mogą poświęcić wystarczająco dużo czasu i energii swojemu podopiecznemu.

Charty afgańskie często biorą udział w wyścigach psów

Inne zwierzęta, zwłaszcza te mniejsze, są postrzegane wyłącznie jako zdobycz, pozostając psami myśliwskimi do szpiku kości. Dlatego wspólne trzymanie chartów z gryzoniami lub ptakami jest dla nich zabójcze. Psy bardzo rzadko wchodzą w konflikty z współplemieńcami i tylko w przypadku odpowiedzi, uznając takie zachowanie za niegodne królewskiego majestatu. Charty afgańskie mogą dogadać się tylko z kotami, a nawet wtedy, gdy z nimi dorastały.

Na naszym podwórku mieszkał chart afgański. Zawsze ładnie i przyzwoicie wychodziła na ulicę, imponująco palcując długimi łapami. Ale gdy tylko mały piesek lub, nie daj Boże, kot znalazł się w jej polu widzenia, cała sztywność odleciała w mgnieniu oka. Niemal upuszczając panią prowadzącą ją na smyczy i ledwo za nią nadążając, pies żwawo rzucił się za hipotetyczną zdobyczą.

Dyskwalifikujące wady i wady

Zgodnie z przyjętą normą wszelkie odchylenia od cech określonych w dokumencie uważa się za braki, których ciężkość ocenia się w zależności od ich wpływu na zdrowie i samopoczucie zwierzaka.

Powodem dyskwalifikacji będzie:

• znaczące nieprawidłowości behawioralne lub fizyczne;
• wnętrostwo;
• agresywność;
• nadmierne tchórzostwo.

Wybór szczeniaka

PProces wyboru szczeniaka dla charta afgańskiego jest nieco trudny, ponieważ młode są bardzo podobne do swoich rodziców. Są całkowicie pozbawione wdzięku tkwiącego w rasie, wyglądają niezręcznie i niezręcznie. Trudno jest określić wygląd dziecka pełnej krwi, tylko specjalista kynolog może czasem poradzić sobie z tym zadaniem. Niektóre punkty orientacyjne mogą zawierać następujące znaki:

• grube, mocne kończyny z dużymi łapami;
• osadzone uszy, charakterystyczne dla tej rasy - nisko i daleko do tyłu;
• trójkątny kształt oczu i nieco rozmyte (poprzez patrzenie) spojrzenie.

Aby mieć gwarancję zakupu szczenięcia rasowego, lepiej skontaktować się ze specjalistycznymi hodowlami, których właściciele będą mogli dostarczyć komplet dokumentów towarzyszących (karta szczenięcia, kopie rodowodów rodziców, książeczka weterynaryjna, sprzedaż umowa itp.).

Szczenięta charta afgańskiego są niezdarne i brzydkie

Zaleca się zabranie szczeniaka nie wcześniej niż trzy miesiące, ponieważ w tym wieku będzie już całkiem niezależny. Ponadto zauważalne będą problemy dziedziczne lub nabyte, jeśli takie wystąpią.

Cena szczeniaka charta afgańskiego

Koszt szczeniąt charta afgańskiego zależy bezpośrednio od tytułu rodziców i nadchodzących perspektyw. Zwierzęta domowe (dla domu, dla rodziny) bez prawa do rozmnażania będą kosztować 15-20 tysięcy rubli. Dzieciak klubowy z międzynarodowych mistrzów będzie kosztował znacznie więcej - od 50 do 100 tysięcy rubli.

Nie należy kierować się niską ceną i kupować zwierzę od nieznanych hodowców w reklamie lub na targu drobiu, ponieważ pod marką rasowego Afgańczyka można dostać kundla, który nie ma absolutnie nic wspólnego ze szlachetnymi chartami.

Opieka afgańska

Kluczem do pięknego wyglądu, dobrego samopoczucia i dobrego zdrowia charta afgańskiego będzie prawidłowa i zbilansowana dieta, zawierająca maksymalnie wysokoenergetyczny składnik białkowy i niewielką ilość węglowodanów. Dozwolone jest karmienie zwierzaka zarówno naturalną karmą domową, jak i suchą karmą dla psów długowłosych lub myśliwskich klasy holistycznej lub super premium:

• Pole Skinnera & Test;
• Brit Care Adult Large Breed;
• Wolfsblut Range Lamb Adult.

Brit Care Adult Large Breed - optymalny stosunek wapnia i fosforu, wysoka zawartość glukozaminy i chondroityny wspierają zdrowy szkielet i chrząstki

Dieta naturalna składa się z:

• mięso surowe lub gotowane (wołowina, cielęcina, królik itp.);
• gotowane podroby (nerki, serce, wątroba itp.).);
• gotowane ryby morskie bez kości;
• chrząstka i tłuszcz wewnętrzny;
• gotowane jajka;
• warzywa (świeże i gotowane);
• owoce (gruszki, jabłka);
• owsianka (gryka, ryż, jęczmień itp.);
• niskotłuszczowe produkty mleczne (sfermentowane mleko pieczone, twarożek, kefir, jogurt itp.).).

Do domowego jedzenia należy dodawać kompleksy witaminowo-mineralne. Dorosłe karmione są dwa razy dziennie, a szczeniętom dokarmianie do 5-6 razy (w zależności od wieku).

Tłuste mięsa są surowo zabronione, w szczególności wieprzowina, wędzone, pikantne, mocno słone i pikantne potrawy, rośliny strączkowe, a także słodycze i pieczywo.

Największą trudnością w pielęgnacji są długie włosy Afgańczyków. Pies powinien być codziennie szczotkowany przy użyciu specjalistycznych odżywek dla zwierząt długowłosych (Doktor VIC, Mr.Bruno „Posłuszny Jedwab” i inni.). Kilka kropel tego produktu rozpuszcza się w wodzie, następnie sierść zwierzęcia zwilża się roztworem i dopiero potem rozczesuje. Zwierzę jest kąpane co 2-3 miesiące szamponem dla zwierząt (8in1 Tea Tree Oil Shampoo, IV San Bernard Traditional Line Green Apple itp.). Łapy są myte po każdej wędrówce.

Najlepiej zawieźć charta afgańskiego do salonów piękności dla psów

Podczas jedzenia opadające długie włosy są przypinane lub chowane pod specjalną siatką.

Wideo: afgańska pielęgnacja włosów

Okresowo badaj uszy (co tydzień) i oczy (codziennie) psa, czyszcząc je wacikiem zamoczonym w balsamie weterynaryjnym (Api-San „Rosinka”, „8 w 1” itp.). Zęby są czyszczone co 5-7 dni szczoteczką i pastą do zębów niewymagającą płukania. Rosnące pazury skraca się mniej więcej raz w miesiącu, jeśli nie ocierają się podczas spacerów.

Możesz trzymać psy afgańskie w mieszkaniu, a także w prywatnym domu lub wiejskiej chacie. Wiele zależy od charakteru konkretnego psa. Niektórym wystarczą małe metry kwadratowe zamkniętej przestrzeni, pod warunkiem, że codzienne długie i aktywne spacery (co najmniej 1,5-2 godziny). Inne są wygodne tylko w przestronnej wolierze lub na wolnym wybiegu. Jednak w tym przypadku należy pamiętać, że Afgańczycy pięknie skaczą, a ogrodzenie o wysokości do 2,5 m nie jest dla nich przeszkodą do trzymania.

Trening

Charty afgańskie są trudne do trenowania ze względu na ich niezależność i upartość. Pracę ze szczeniakiem trzeba zacząć od pierwszych dni jego pojawienia się w domu, przyzwyczajając go do najprostszych poleceń. Po około 5-6 miesiącach przechodzą ogólny kurs posłuszeństwa (OKD), wskazane jest powtórzenie go bliżej trzech lat.

Szkolenie najlepiej powierzyć profesjonaliście, który wie, jak radzić sobie z trudnymi rasami.

Afgańczyki muszą być zawsze pod kontrolą, a podczas chodzenia muszą być prowadzone wyłącznie na smyczy

Choroby charta afgańskiego

Ogólnie Afgańczycy cieszą się dobrym zdrowiem, ale czasami cierpią na następujące choroby:

• Skręt jelitowy. Mechaniczne skręcenie narządów wewnętrznych jest obarczone śmiercią zwierzaka. Objawia się wzrostem temperatury (do 40-41°), obrzękiem jelit (odczuwalne w dotyku), parciem na wymioty, tachykardią, ślinotok, dusznością i ostrym bólem. Tylko pilna operacja może uratować zwierzę.
• Mielopatia. Powoli postępująca choroba rdzenia kręgowego, powodująca słabą koordynację, a następnie paraliż. Choroba nie jest leczona, oferowane są jedynie leki wspomagające.
• Niedoczynność tarczycy. Brak hormonów tarczycy wyrażający się letargiem, przyrostem masy ciała, osłabieniem, złym stanem sierści, zwiększonym zmęczeniem i innymi objawami. Wskazana terapia hormonalna.
• Chylothorax. Płyn limfatyczny gromadzi się w jamie klatki piersiowej, co prowadzi do silnej duszności, kaszlu, utraty wagi, nietolerancji nawet niewielkich obciążeń i ogólnej depresji zwierzęcia. W zaawansowanych przypadkach zwierzę umiera. Leki czasami pomagają, ale w większości przypadków operacja jest skuteczniejsza.

Charty afgańskie mają różne problemy dermatologiczne (zapalenie skóry, egzema itp.).), ale wiążą się z niedostateczną pielęgnacją sierści.

Afgańczycy żyją około 12-14 lat.

Wideo: Chart afgański

Recenzje właścicieli rasy

Miałam psa i tę rasę. Co można o niej powiedzieć? Arystokratyczny i szlachetny wygląd. Zawsze spokojny, zrównoważony. Nigdy niepotrzebnie nie „szczeka”. Oczywiście trudności są z nią wielkie. Codzienna dokładna pielęgnacja jest niezbędna. Ciągle go czesałam, kąpałam szamponem. Relacja z Nessie (to jej pseudonim) jest nieporównywalna z relacjami z innymi moimi psami. (miałem i Niemców i lubię) Intelekt Afgana jest na poziomie intelektu rodziny, w której ten pies mieszka. Bawiłam się z dziećmi jak z własnymi. Pies dobrze przystosowuje się do warunków w mieszkaniu, ale musi odbywać długie spacery, a może nawet spacery rowerowe.

Jessin Golden Jahar zablokowała mój wspaniały Afgan. Dostaliśmy go w przedszkolu, z po prostu wspaniałym rodowodem. Żył przez 14 lat. Ta rasa psa urzeka wdziękiem, pięknem sierści i temperamentem. Szczenięta afgańskie wymagają specjalnego traktowania, mają bardzo słabe łapy. Nie może wchodzić ani schodzić po schodach do 5 miesięcy, wszystko jest na jego rękach. Nawiasem mówiąc, to też dużo waży. Problemem są również uszy, ponieważ włosy są długie, po kąpieli trzeba dokładnie wysuszyć włosy na uszach, w przeciwnym razie kryształ górski zacznie podrażniać. Sierść jest bardzo cienka, wymaga ciągłego szczotkowania, w przeciwnym razie powstaną mata, której nie da się rozczesać. Afgańczycy są bardzo trudni do wyszkolenia, bardzo kapryśni. Nie można założyć kagańca tej rasie psów, opuszczając głowę w dół, jego głowa i szyja stają się jednością, linia prosta. Chciałbym zwrócić szczególną uwagę na fakt, że ta rasa psów nie jest trzymana w mieszkaniu. Mieszkam w prywatnym domu i mogę dać mojemu zwierzakowi swobodę ruchu. A poza tym nie ma narzekań: rasa nie jest zła, nie szczeka, pilnuje domu (wpuszcza wszystkich do domu, a potem nikogo nie wypuszcza), kocha dzieci, jest dobrym myśliwym i wygląda spektakularnie. Wspaniały pies pod każdym względem.

Zajcew przyniósł? To jest klasa. To jest rasa! Charty afgańskie (według opowieści, które stały się legendami) samodzielnie wyruszyły na polowania i nakarmiły właścicieli. Chociaż łapanie zająca jest cechą wszystkich chartów. Moi znajomi (o ile nic się nie zmieniło) z Ukrainy również mówili, że ich RPB ze spacerów często przynosiły „grę”. Niestety takie coraz częściej wychodzą poza tęczowy most, a co pozostaje... (((((Tylko na pokaz

Mogę o niej opowiadać godzinami, ten pies nie nadaje się do treningu w wersji klasycznej, a mycie i czesanie prawie co tydzień) Mówię wszystkim, przejdę na emeryturę, będę biegał afgańczykiem))))))) Jest dużo czasu na spacery i pielęgnację.

Jeśli stoisz przed wyborem rasy, którą chcesz wziąć psa, możesz wziąć psa tej rasy. Oczywiście taki pies wymaga starannej pielęgnacji, zwłaszcza jego sierści. Wełna wymaga szczególnej pielęgnacji i dobrej linii pielęgnacyjnej. Zanim w końcu przestaniesz wybierać tego psa, zastanów się, czy jesteś gotów wydać na niego dużo pieniędzy. Potrzebuje najlepszych produktów wełnianych, witamin. psy tej rasy są łatwe w szkoleniu. Chętnie pobawią się z członkami Twojej rodziny. Pies też ma swój charakter, zazwyczaj słucha dokładnie jednego właściciela. Wybierając karmę, musisz również wymyślić ostrożny wybór

Chart afgański to trudna rasa, ale bardzo niezwykła i ciekawa. Tylko ludzie, którzy rozumieją psy i wiedzą, jak pracować z krnąbrnymi zwierzakami, mogą mieć takie psy.