Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kotów: przyczyny i leczenie

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kotów: przyczyny i leczenie

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kotów to choroba dróg moczowych, która powoduje zapalenie pęcherza moczowego. Cechą choroby jest występowanie procesu zapalnego przy braku infekcji. Patologia nie stanowi śmiertelnego zagrożenia dla zwierzaka, ale znacząco obniża jakość jego życia. Złożoność choroby polega na tym, że po terapii lekowej pojawia się ponownie bez wyraźnego powodu.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego rozpoznaje się u 75% kotów z chorobami układu moczowo-płciowego. Choroba może objawiać się u zwierząt w wieku 6 miesięcy - 10 lat, ale najczęściej zwierzęta w wieku od 2 do 7 lat wchodzą w strefę ryzyka. Całkowite wyleczenie patologii nie jest możliwe, ale możliwe jest znaczne zmniejszenie liczby jej nawrotów.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kotów to choroba dróg moczowych, która powoduje zapalenie pęcherza moczowego. Cechą choroby jest występowanie procesu zapalnego przy braku infekcji. Patologia nie stanowi śmiertelnego zagrożenia dla zwierzaka, ale znacząco obniża jakość jego życia. Złożoność choroby polega na tym, że po terapii lekowej pojawia się ponownie bez wyraźnego powodu.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego rozpoznaje się u 75% kotów z chorobami układu moczowo-płciowego. Choroba może objawiać się u zwierząt w wieku 6 miesięcy - 10 lat, ale najczęściej zwierzęta w wieku od 2 do 7 lat wchodzą w strefę ryzyka. Całkowite wyleczenie patologii nie jest możliwe, ale możliwe jest znaczne zmniejszenie liczby jej nawrotów.

Przyczyny choroby

Główna przyczyna wystąpienia choroby nie została jeszcze zidentyfikowana.

Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju stanu zapalnego jest złożona zmiana w układzie nerwowym kotów, wewnętrzna wyściółka pęcherza moczowego oraz uszkodzenie nadnerczy.

Zapalenie rozwija się również z powodu wrażliwości układu moczowego, związanej z następującymi przyczynami:

  • mała ilość przyjmowanych przez koty płynów ze względu na indywidualne cechy zwierząt. Z tego powodu zużywają mało wody, nie wydalają potu i produkują mocz o wysokim stężeniu;
  • mały w stosunku do całkowitej wielkości zwierząt, przejście dróg moczowych u kotów;
  • częste spacery czworonoga na dworze w zimnych i wilgotnych porach roku.

Zgodnie z ogólnie przyjętą opinią lekarzy, głównym powodem rozwoju patologii są regularne sytuacje stresowe, na które organizm kotów i kotów reaguje idiopatycznym zapaleniem pęcherza moczowego. Typowe stresy dla zwierząt to:

  • kastracja;
  • przeprowadzka w inne miejsce;
  • konflikt z innymi zwierzętami;
  • nagły głośny dźwięk;
  • zmiana toalety, reżim karmienia;
  • dzielenie się z innymi zwierzętami.

Przyczyną choroby może być również otyłość zwierzęcia, która powstała na tle rzadkich spacerów na świeżym powietrzu lub karmienia suchą karmą, pogarszającą ograniczone spożycie płynów.

Typowe objawy

Pojawieniu się patologii towarzyszą oczywiste oznaki, dzięki którym można zidentyfikować proces zapalny w celu podjęcia na czas środków w celu złagodzenia udręki zwierzaka. Główne objawy wskazujące na rozwój idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego:

  • częsta zmiana postawy na tle ogólnej apatii, bezczynności i sztywności ruchów;
  • częste parcie na mocz z niewielką ilością wydzielanego płynu;
  • towarzyszące wyprawy do toalety z głośnym miauczeniem kota, gdy jest na tacy;
  • barwienie moczu zwierzęcia w bogatym ciemnożółtym kolorze z domieszkami krwi;
  • podwyższona temperatura ciała, której towarzyszy utrata apetytu i wymioty;
  • nadmierna lękliwość i strach, których wcześniej nie obserwowano.

Objawy zwykle ustępują samoistnie w ciągu 3-7 dni, ale u 20% kotów idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego może spowodować niedrożność dróg moczowych. Jest to poważna komplikacja, która bez pomocy medycznej prowadzi do bolesnej śmierci zwierzęcia na tle ogólnego zatrucia organizmu.

W przypadku ciężkiej postaci choroby, na co wskazuje obecność krwi w moczu kota, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii i przejść zaleconą przez niego terapię.

Diagnostyka

Nie ma konkretnej metody wskazującej na obecność patologii. Diagnozę ustala się poprzez wykluczenie innych możliwych chorób na podstawie wyników testów i badań. Tylko poprzez wykluczenie kamicy moczowej i zakaźnego zapalenia pęcherza moczowego można założyć obecność idiopatycznego typu choroby.

Aby postawić dokładną diagnozę, lekarz zleca następujące badania:

  • zdjęcie rentgenowskie, które pozwala zbadać całą długość cewki moczowej;
  • ogólna analiza moczu w celu wykrycia obecności procesu zapalnego w ciele zwierzęcia i wykluczenia zakaźnej przyczyny choroby;
  • analiza ultradźwiękowa w celu wykrycia naruszeń błony pęcherza;
  • wypiek.

Po badaniach i porównaniu ich wyników lekarz ustala diagnozę i przepisuje niezbędne leczenie.

Jak przebiega leczenie?

Ponieważ choroba jest niezakaźna, nie zaleca się leczenia antybiotykami. Terapia idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego prowadzona jest w sposób kompleksowy i dzieli się na kilka obszarów:

  1. Usunięcie bolesnych wrażeń. W tym celu stosuje się nowoczesne leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne.
  2. Znaczące zwiększenie spożycia płynów w celu zwiększenia wydalania moczu u kotów. Możliwe dodatkowe nawilżenie suchej karmy lub przejście na karmę w puszkach.
  3. Zmiany diety i kwasowości. Częściowa lub całkowita niedrożność cewki moczowej jest związana z tworzeniem się kryształów z powodu zwiększonej zawartości tlenków białka i magnezu w suchej karmie dla kotów. Konieczna jest zmiana diety zwierzaka i wybór karmy o najniższej zawartości tych substancji, co zapobiegnie występowaniu nawrotów choroby.
  4. Eliminacja stresu i przyczyn ich powstawania. W każdym indywidualnym przypadku konieczne jest zidentyfikowanie czynników, które wywołują stresującą sytuację dla zwierzaka. Najczęściej idiopatyczne zapalenie pęcherza występuje u zwierząt trzymanych w tym samym domu z kilkoma innymi zwierzętami. W takim przypadku wysiłki właścicieli powinny mieć na celu zapobieganie powstawaniu konfliktów. Każde zwierzę powinno mieć swój niezbędny sprzęt, wolną strefę i otrzymać odpowiednią ilość uwagi i opieki.

Profilaktyka

Aby uniknąć wystąpienia choroby i zapobiec jej nawrotom, konieczne jest przestrzeganie pewnych środków zapobiegawczych. Musisz zapewnić swojemu zwierzakowi:

  1. Obecność zacisznego zakątka, który będzie schronieniem, w którym zwierzę poczuje się bezpiecznie.
  2. Mierzone spożycie pokarmu przez pewien czas. Karmnik powinien znajdować się w dogodnym miejscu, aby kot mógł spokojnie jeść bez rozpraszania się przechodzącymi właścicielami. W przypadku jednoczesnego trzymania kilku zwierząt należy wykluczyć współzawodnictwo podczas karmienia.
  3. Indywidualna toaleta. Każde zwierzę powinno mieć osobną czystą tacę, która jest umieszczona w cichym miejscu, gdzie nikt nie będzie go rozpraszał. Nie można zabronić kopania wypełniacza. Konieczne jest posprzątanie stolca i umycie tacy na czas.
  4. Aktywne gry. Z wiekiem koty stają się bardziej pasywne, dlatego zaleca się codzienne zabawy, budząc tym samym instynkt łowiecki. Możesz do tego użyć interaktywnych podajników.

Oprócz czynników psychologicznych ważną rolę odgrywa odpowiednie picie i przejście z karmy suchej na karmę w puszkach, ponieważ brak płynów prowadzi do powstania u zwierzęcia silnie stężonego moczu, który podrażnia ściany pęcherza moczowego. Do tego możesz użyć aromatycznej wody o zapachu tuńczyka lub bulionu mięsnego. Wiele kotów woli regularnie pić wodę, więc miej ją zawsze w misce.

W przypadku, gdy stres jest nieunikniony, czyli planowana jest przeprowadzka lub zmiana otoczenia, konieczne jest wcześniejsze przestawienie zwierzaka na karmę w puszkach (2 miesiące wcześniej) lub zastosowanie antydepresantów, po uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii.

Eksperci zgadzają się, że nie będzie można całkowicie pozbyć się idiopatycznego zapalenia pęcherza, ale jeśli zostaną zachowane pewne warunki przetrzymywania, patologia będzie się coraz mniej objawiać.